វិរណៈដែលមានជាបន្តបន្ទាប់

ដោយប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង

ទីប្រឹក្សាទីមួយក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ

ការវិនិច្ឆ័យរបស់មនុស្ស និងការគិតលើកហេតុផលនឹងពុំគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងបញ្ហាភាគច្រើនកើតឡើងក្នុងជីវិតឡើយ ។ យើងត្រូវការវិវរណៈពីព្រះ ។

ខ្ញុំសង្ឃឹមថាថ្ងៃនេះយើងអាចទទួលអារម្មណ៍នៃក្ដីស្រឡាញ់ និងពន្លឺពីព្រះ ។ មានមនុស្សជាច្រើនកំពុងស្ដាប់ថ្ងៃនេះដែលមានតម្រូវការចាំបាច់សម្រាប់ពរជ័យនៃវិរណៈផ្ទាល់ខ្លួនពីព្រះវរបិតាសួគ៌ដ៏ជាទីស្រឡាញ់យើង ។

សម្រាប់ប្រធានបេសកកម្ម វាអាចជាការលុតជង្គង់ចុះអធិស្ឋានដើម្បីដឹងពីរបៀបលើកទឹកចិត្តអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដែលកំពុងពុះពារបម្រើ ។ សម្រាប់ឪពុកម្ដាយដែលរស់នៅក្នុងតំបន់មានសង្គ្រាម វានឹងជាតម្រូវការបន្ទាន់ដើម្បីដឹងថាត្រូវផ្លាស់លំនៅទៅកាន់ទីសុវត្ថិភាព ឬត្រូវនៅកន្លែងដែលគេនៅនោះ ។ ប្រធានស្តេក និងប៊ីស្សពអធិស្ឋានសព្វថ្ងៃនេះដើម្បីដឹងពីរបៀបជួយព្រះអម្ចាស់សង្គ្រោះកូនចៀមដែលបាត់ ។ ហើយសម្រាប់ព្យាការី វានឹងជាការដឹងពីអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់នឹងមានព្រះទ័យឲ្យលោកថ្លែងទៅកាន់សាសនាចក្រ និងពិភពលោកដ៏ចលាចល ។

យើងទាំងអស់គ្នាដឹងថាការវិនិច្ឆ័យរបស់មនុស្ស និងការគិតលើកហេតុផលនឹងពុំគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងបញ្ហាភាគច្រើនកើតឡើងក្នុងជីវិតឡើយ ។ យើងត្រូវការវិវរណៈពីព្រះ ។ ហើយយើងនឹងពុំត្រូវការវិវរណៈតែមួយក្នុងពេលនៃភាពតានតឹងនោះទេ តែត្រូវការជាបន្តបន្ទាប់ ។ យើងពុំត្រូវការពន្លឺ និងការសម្រាលទុក្ខតែបន្តិចនោះទេ តែយើងត្រូវការពរជ័យដែលមានជាបន្តបន្ទាប់នៃទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះ ។

ភាពស្ថិតស្ថេរនៃសាសនាចក្រកើតចេញពីការយល់ដឹងរបស់ក្មេងប្រុសម្នាក់ថាវាជាការពិត ។ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ដ៏ក្មេងបានដឹងថាគាត់ពុំអាចដឹងដោយខ្លួនគាត់ថាត្រូវចូលរួមសាសនាចក្រណាមួយឡើយ ។ ដូច្នេះគាត់បានសូមដល់ព្រះដូចគម្ពីរយ៉ាកុបបានប្រាប់ថាគាត់អាចដឹងបាន ។ ព្រះជាព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រាជាទីស្រឡាញ់ទ្រង់បានបង្ហាញព្រះកាយក្នុងព្រៃ ។ ទ្រង់ទាំងទ្វេបានឆ្លើយនឹងសំណួរដែលលើសពីប្រាជ្ញាគាត់ដែលអាចយល់បាន ។

ក្រោយមកពុំមែនមានតែគាត់នោះទេដែលត្រូវហៅដោយព្រះឲ្យស្ថាបនាសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដ៏ពិត គឺថែមទាំងក្នុងសាសនាចក្រនោះមានអំណាចត្រូវបានស្ដារឡើងវិញដើម្បីអំពាវនាវដល់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដើម្បីឲ្យវិវរណៈពីព្រះអាចនៅបន្តមាន ។

ប្រធាន ប៊យដ៏ ឃេ ផាកកឺ បានពិពណ៌នាអំពីកំណត់សម្គាល់អត្តសញ្ញាណនៃសាសនាចក្រដ៏ពិតថា ៖ « វិវរណៈបន្តមានក្នុងសាសនាចក្រ ៖ ព្យាការីទទួលបានវិវរណៈសម្រាប់សាសនាចក្រ ប្រធានស្តេក ប្រធានបេសកកម្ម ឬប្រធានកូរ៉ុមទទួលវិវរណៈសម្រាប់ ស្តេក បេសកកម្ម កូរ៉ុម និងវួដ ឪពុក និងបុគ្គលទទួលសម្រាប់គ្រួសារ និងខ្លួនឯងផ្ទាល់ » ។¹

នៅពេលយើងទទួលវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួន ដំណើការអស្ចារ្យនៃវិវរណៈនោះចាប់ផ្ដើម បញ្ចប់ ហើយបន្ត ។ សូមមើល នីហ្វៃ ជាកូនប្រុស លីហៃ ទុកជាគំរូ ។ ឪពុកលោកបានមានសុបិនមួយ ។ សមាជិកផ្សេងទៀតក្នុងគ្រូសារចាត់ទុកសុបិនលីហៃជាការភាន់ច្រឡំខាងសតិអារម្មណ៍ ។ សុបិននោះរួមមានបញ្ញតិពីព្រះឲ្យពួកកូនប្រុសលីហៃត្រឡប់ទៅក្រុងយេរ៉ូសាឡិមវិញដោយប្រថុយប្រថានទៅយកផ្ទាំងចំណារដែលមាននូវព្រះបន្ទូលព្រះដើម្បីពួកគេអាចនាំផ្ទាំងនោះទៅដែនដីសន្យាជាមួយពួកគេ ។

យើងតែងដកស្រង់ការប្រកាសដ៏អង់អាចរបស់នីហ្វៃកាលឪពុកលោកបានសុំឲ្យកូនៗត្រឡប់ទៅក្រុងយេរ៉ូសាឡិមវិញ ។ បងប្អូនស្គាល់ប្រសាសន៍ដែលថា ៖ « ខ្ញុំនឹងទៅ ហើយធ្វើនូវអ្វីៗដែលព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានបញ្ជា » ។²

កាលលីហៃបានឮនីហ្វៃពោលពាក្យទាំងនោះហើយ ព្រះគម្ពីរប្រាប់ថាលោក « មានសេចក្ដីត្រេកអរជាអនេក » ។³ លោកត្រេកអរព្រោះលោកដឹងថានីហ្វៃត្រូវបានប្រទានពរដោយនូវវិវរណៈនៃការយល់ដឹងថាសុបិនរបស់ឪពុកលោកថាជាទំនាក់ទំនងពិតពីព្រះ ។ នីហ្វៃពុំថ្លែងថា « ខ្ញុំនឹងទៅ ហើយធ្វើនូវអ្វីដែលឪពុកខ្ញុំបានប្រាប់ឲ្យធ្វើ » នោះទេ ។ តែលោកថ្លែងថា « ខ្ញុំនឹងទៅ ហើយធ្វើនូវអ្វីៗដែលព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានបញ្ជា » ។

ពីបទពិសោធន៍គ្រួសារបងប្អូន បងប្អូនក៏ដឹងពីមូលហេតុដែលលីហៃ « មានសេចក្ដីត្រេកអរជាអនេក » ដែរ ។ ក្ដីអំណរលោកបានមកពីការដឹងថានីហ្វៃទទួលបានវិវរណៈនៃការយល់ដឹង ។

ឪពុកម្ដាយច្រើនរូបដាក់វិន័យគ្រួសារនូវម៉ោងដែលកូនវ័យជំទង់ត្រូវចូលផ្ទះពេលយប់ ។ តែសូមគិតពីក្ដីអំណរពេលឪពុកម្ដាយដឹងថា កាលពីប៉ុន្មានសប្ដាហ៍មុន មានកូនម្នាក់ដែលចេញទៅនៅឆ្ងាយពីផ្ទះទៅពុំគ្រាន់តែកំណត់ម៉ោងចូលផ្ទះទេ ថែមទាំងរក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាកទៀតផងតាមអ្វីដែលនាងបានរៀនកាលនៅជាមួយឪពុកម្ដាយ ។ វិវរណៈរបស់ឪពុកម្ដាយមានឥទ្ធិពលយូរអង្វែងលើវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួនដែលបន្តមានដល់កូន ។

ម្ដាយខ្ញុំគួរតែយល់ច្បាស់ពីគោលការណ៍នៃវិវរណៈនេះ ។ កាលខ្ញុំនៅក្មេង ខ្ញុំតែងបិទទ្វារក្រោយផ្ទះដោយស្ងាត់ៗពេលខ្ញុំចូលផ្ទះខក ។ ខ្ញុំត្រូវដើរកាត់បន្ទប់គេងម្ដាយខ្ញុំដើម្បីទៅដល់បន្ទប់ខ្ញុំ ។ ទោះជាខ្ញុំដើរលបៗក្ដី ពេលទៅដល់ទ្វារដែលចំហពាក់កណ្ដាលនោះ ខ្ញុំបានឮគាត់ហៅឈ្មោះខ្ញុំតិចៗថា « ហល ចូលមកនេះបន្តិច » ។

ខ្ញុំបានចូល ហើយអង្គុយនៅគែមគ្រែរបស់គាត់ ។ បន្ទប់គឺងងឹត ។ បើបងប្អូនបានស្ដាប់ បងប្អូននឹងគិតថាវាគ្រាន់តែជាការទូន្មានយ៉ាងស្រទន់អំពីជីវិត ។ តែមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំនឹកឃើញអ្វីដែលគាត់បានទូន្មាន ដោយនូវអានុភាពដូចគ្នាដែលខ្ញុំមានកាលខ្ញុំអានអត្ថបទនៃពររបស់លោកអយ្យកោខ្ញុំ ។

ខ្ញុំពុំដឹងថាគាត់បានអធិស្ឋានថាដូចម្ដេចខ្លះទេកាលគាត់កំពុងរង់ចាំខ្ញុំនៅយប់នោះ ។ ខ្ញុំសន្និដ្ឋានថាគាត់អធិស្ឋានឲ្យខ្ញុំមានសុវត្ថិភាព ។ តែខ្ញុំប្រាកដថា គាត់បានអធិស្ឋានដូចជាអយ្យកោនោះដែរ ពីមុនលោកផ្ដល់ការប្រសិទ្ធពរ ។ លោកអធិស្ឋានសូមឲ្យពាក្យពេចន៍ដែលលោកថ្លែងគឺជាព្រះបន្ទូលព្រះ មិនមែនជាសម្ដីលោកឡើយ ។ ការអធិស្ឋានរបស់ម្ដាយខ្ញុំសម្រាប់ពរជ័យដូចជាលោកអយ្យកោនោះ ត្រូវបានឆ្លើយពេលគាត់ជួបនិយាយជាមួយខ្ញុំ ។ គាត់បានទៅពិភពវិញ្ញាណអស់រយៈពេល 40 ឆ្នាំហើយ ។ ខ្ញុំប្រាកដថាគាត់មានសេចក្ដីត្រេកអរជាអនេកដែលខ្ញុំត្រូវបានប្រទានពរដូចអ្វីដែលគាត់ប្រាថ្នាឲ្យខ្ញុំស្ដាប់តាមដំបូន្មានធ្វើតាមព្រះបញ្ញត្តិព្រះ ។ ហើយខ្ញុំបានព្យាយាមទៅ ហើយធ្វើនូវអ្វីដែលគាត់សង្ឃឹមឲ្យខ្ញុំធ្វើ ។

ខ្ញុំបានឃើញអព្ភូតហេតុនៃវិវរណៈដែលមានជាបន្តបន្ទាប់ដូចគ្នានេះដែលប្រធានស្តេក និងប៊ីស្សពក្នុងសាសនាចក្រមាន ។ ជាការពិតក្នុងវិវរណៈមានចំពោះអ្នកដឹកនាំគ្រួសារ សារៈសំខាន់នៃវិវរណៈអាស្រ័យទៅលើកម្រិតវិវរណៈនៃការយល់ដឹង ដែលសមាជិកគ្រួសារទាំងឡាយទទួលបាន។

ខ្ញុំបានឃើញអព្ភូតហេតុនៃវិវរណៈក្នុងលទ្ធផលនៃការបាក់ទំនប់ទន្លេ តេតុន រដ្ឋ អៃដាហូ ក្នុងឆ្នាំ 1976 ។ បងប្អូនជាច្រើនស្គាល់ប្រវត្តិនៃព្រឹត្តិការណ៍នេះ ។ តែគំរូនៃវិវរណៈដែលមានជាបន្តបន្ទាប់ដែលមានតាមរយៈប្រធានស្តេក អាចប្រទានពរដល់យើងទាំងអស់គ្នានៅប៉ុន្មានថ្ងៃមុនហេតុការណ៍នោះ ។

មនុស្សរាប់ពាន់នាក់ត្រូវបានជម្លៀសព្រោះផ្ទះពួកគេបានបាក់ខ្ទេចខ្ទាំ ។ ភារកិច្ចចាត់ចែងកម្លាំងសង្គ្រោះធ្លាក់ទៅលើប្រធានស្តេកប្រចាំមូលដ្ឋាន ជាកសិករ ។ ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយពីគ្រោះមហន្តរាយនោះ ខ្ញុំបាននៅក្នុងថ្នាក់រៀនមួយនៅសាកលវិទ្យាល័យ រីកស៍ ។ អ្នកដឹកនាំម្នាក់មកពីភ្នាក់ងារគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយរបស់សហព័ន្ធបានមកដល់ ។ គាត់ និងជំនួយការនាយកគាត់បានទៅបន្ទប់មួយដ៏ធំដែលប្រធានស្តេកប្រជុំពួកប៊ីស្សព និងថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាដទៃៗទៀតក្នុងមូលដ្ឋាននោះ ។ ខ្ញុំមានវត្តមាននៅទីនោះព្រោះអ្នកនៅមានជីវិតជាច្រើននាក់ត្រូវការការថែទាំ និងផ្ដល់ជម្រកក្នុងសាកលវិទ្យាល័យដែលមានខ្ញុំជាប្រធាន ។

នៅពេលការប្រជុំចាប់ផ្ដើម អ្នកតំណាងមកពីភ្នាក់ងារគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយបានក្រោកឈរឡើង ហើយចាប់ផ្ដើមថ្លែងដោយសំឡេងនៃអាជ្ញាធរពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើ ។ បន្ទាប់ពីបានរៀបរាប់បានប្រាំ ឬប្រាំមួយចំណុចដែលសំខាន់ហើយ ប្រធានស្តេកបានឆ្លើយដោយធម្មតាថា « ពួកយើងបានធ្វើការណ៍ទាំងនោះហើយ » ។

ប៉ុន្មាននាទីក្រោយមក បុរសមកពីភ្នាក់ងារគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយនោះពោលថា « ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំគ្រាន់តែអង្គុយ ហើយចាំមើលបន្តិចសិនបានហើយ » ។ ក្រោយមកគាត់ និងជំនួយការគាត់បានស្ដាប់ប៊ីស្សព និងប្រធានកូរ៉ុមអែលឌើររាយការណ៍ពីអ្វីដែលពួកគាត់បានធ្វើ ។ ពួកគាត់រៀបរាប់ពីការដឹកនាំដែលទទួលបាន និងធ្វើតាមពីថ្នាក់ដឹកនាំខ្លួន ។ ពួកគាត់ក៏រៀបរាប់ពីអ្វីដែលត្រូវបានបំផុសគំនិតឲ្យធ្វើកាលកំពុងធ្វើតាមការណែនាំឲ្យស្វែងរកគ្រួសារ ហើយត្រូវជួយពួកគេ ។ វារៀងយប់បន្តិចហើយថ្ងៃនោះ ។ ពួកគាត់នឿយហត់ណាស់ទៅហើយដើម្បីបង្ហាញចេតនារម្មណ៍នៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះមនុស្ស ។

ប្រធានស្តេកផ្ដល់ការដឹកនាំចុងក្រោយដល់ប៊ីស្សព ហើយបានប្រកាសពីពេលជួបរាយការណ៍លើកក្រោយ ។

នៅព្រឹកបន្ទាប់អ្នកដឹកនាំក្រុមសហព័ន្ធបានមកដល់ 20 នាទីមុនការប្រជុំរាយការណ៍ និងចាត់តាំងត្រូវចាប់ផ្ដើម ។ ខ្ញុំបានឈរនៅជិតនោះ។ ខ្ញុំបានឮគាត់និយាយតិចៗទៅកាន់ប្រធានស្តេកថា « ប្រធាន តើប្រធានចង់ឲ្យខ្ញុំ និងសមាជិកក្រុមខ្ញុំធ្វើអ្វី » ?

អ្វីដែលបុរសនោះបានឃើញ ជាអ្វីដែលខ្ញុំធ្លាប់ឃើញកើតឡើងក្នុងគ្រាតានតឹង និងសាកល្បងទូទាំងពិភពលោក ។ ប្រធាន ផាកកឺ មានប្រសាសន៍ត្រូវ ។ វិវរណៈដែលមានជាបន្តបន្ទាប់កើតមានចំពោះប្រធានស្តេកដើម្បីលើកពួកគាត់ឡើងឲ្យខ្ពស់ជាងប្រាជ្ញា និងសមត្ថភាពផ្ទាល់ខ្លួនពួកគាត់ ។ លើសពីនោះទៅទៀត ព្រះអម្ចាស់ប្រទានដល់មនុស្សដែលប្រធាននោះដឹកនាំនូវសាក្សីបញ្ជាក់ថា ការបញ្ជារបស់គាត់បានមកពីព្រះតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទៅដល់មនុស្សមិនគ្រប់លក្ខណ៍ម្នាក់ ។

ខ្ញុំមានពរជ័យដោយបានហៅឲ្យធ្វើតាមថ្នាក់ដឹកនាំដ៏បំផុសគំនិតភាគច្រើនក្នុងជីវិតខ្ញុំ ។ កាលខ្ញុំនៅជាយុវជន ខ្ញុំត្រូវបានហៅឲ្យបម្រើជាទីប្រឹក្សាប្រធានកូរ៉ុមអែលឌើរ ។ ក្រោយមកជាទីប្រឹក្សាគណៈប្រធានមណ្ឌលពីររូប និង គណៈប៊ីស្សពជាអធិបតីនៃសាសនាចក្រ សមាជិកក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ និងទីប្រឹក្សាប្រធានសាសនាចក្រទាំងពីររូប ។ ខ្ញុំធ្លាប់ឃើញវិវរណៈត្រូវបានប្រទានដល់ពួកលោក ហើយបញ្ជាក់ដល់អ្នកដែលធ្វើតាម ។

វិវរណៈនៃការអត់ធ្មត់ផ្ទាល់ខ្លួនសម្រាប់អ្វីដែលយើងចង់បាន ពុំកើតឡើងដោយងាយៗ ឬសាមញ្ញឡើយ ។ ព្រះអម្ចាស់ប្រទានបទដ្ឋាននេះដើម្បីយើងទទួលបានសាក្សីដូចនេះពីព្រះ ។ វាគឺជាការណែនាំសម្រាប់អ្នកដែលស្វែងរកវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួនដែលយើងត្រូវតែស្វែងរក ។

« ក៏សូមឲ្យចិត្តអ្នកពេញទៅដោយសេចក្ដីសប្បុរសដល់មនុស្សទាំងអស់ និងដល់ពួកអ្នកជឿផង ហើយសូមឲ្យគុណធម៌តុបតែងគំនិតអ្នកដោយឥតឈប់ឈរឡើយ ខណៈនោះអ្នកនឹងមានចិត្តក្លាហានឡើងនៅចំពោះវត្តមាននៃព្រះ ហើយគោលលទ្ធិអំពីបព្វជិតភាពនឹងចុះមកលើព្រលឹងរបស់អ្នកដូចជាទឹកសន្សើមចុះពីលើមេឃ ។

« ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងទៅជាគូកនអ្នកជានិច្ច » ។⁴

ខ្ញុំសូមយកសារលិខិតនេះមកទូន្មានបងប្អូនទាំងអស់គ្នា ។ កុំមើលស្រាលអារម្មណ៍ដែលបងប្អូនមាននៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្យាការីនៃព្រះ ។ ទោះទីណាដែលខ្ញុំទៅក្នុងសាសនាចក្រ ទោះអ្នកណាជាព្យាការីនៅពេលនោះ សមាជិកនឹងស្នើរថា « ពេលប្រធានត្រឡប់ទៅការិយាល័យកណ្ដាលវិញ សូមប្រធានប្រាប់ព្យាការីផងថាយើងស្រឡាញ់លោកខ្លាំងណាស់បានទេ» ?

នោះគឺលើសពីការស្នេហាវីរបុរស ឬអារម្មណ៍ដែលពេលខ្លះយើងមានសម្រាប់ការសរសើរវីរបុរសទៅទៀត ។ វាជាអំណោយទានពីព្រះ ។ ដោយមានវា បងប្អូននឹងទទួលបានអំណោយទាននៃវិវរណៈនៃការយល់ដឹងកាន់តែងាយកាលលោកថ្លែងក្នុងការិយាល័យលោកក្នុងនាមជាព្យាការីរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលបងប្អូនមាន គឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលព្រះអម្ចាស់មានសម្រាប់អ្នកដែលជាសារទូតទ្រង់ ។

វាពុំងាយស្រួលដើម្បីមានសេចក្ដីស្រឡាញ់នោះជានិច្ចទេព្រោះព្រះអម្ចាស់តែងឲ្យព្យាការីទ្រង់ផ្ដល់ដំបូន្មានដែលពិបាកឲ្យមនុស្សទទួលយក ។ ខ្មាំងសត្រូវនៃព្រលឹងយើង នឹងព្យាយាមនាំយើងឲ្យប្រព្រឹត្តល្មើស ហើយសង្ស័យពីការហៅរបស់ព្យាការីពីព្រះ ។

ខ្ញុំបានឃើញរបៀបដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចបន្ទន់ចិត្តដើម្បីការពារសិស្សនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដ៏រាបសាដោយនូវវិវរណៈនៃការយល់ដឹង ។

ព្យាការីបានបញ្ជូនខ្ញុំឲ្យទៅប្រគល់អំណាចផ្សារភ្ជាប់ដ៏ពិសិដ្ឋទៅឲ្យបុរសម្នាក់រស់នៅក្នុងទីក្រុងតូចមួយ ។ មានតែព្យាការីនៃព្រះតែប៉ុណ្ណោះដែលមានកូនសោដើម្បីសម្រេចថាអ្នកណាត្រូវទទួលអំណាចពិសិដ្ឋដែលប្រទានដោយព្រះអម្ចាស់ទៅដល់ ពេត្រុស ជាសាវកច្បង ។ ខ្ញុំបានទទួលអំណាចផ្សារភ្ជាប់ដូចគ្នានោះដែរ ប៉ុន្តែលើកលែងតែមានការដឹកនាំពីប្រធាននៃសាសនាចក្រប៉ុណ្ណោះ ទើបខ្ញុំអាចប្រគល់វាទៅឲ្យមនុស្សម្នាក់ទៀតបាន ។

ដូច្នេះ ក្នុងបន្ទប់ថ្វាយបង្គំឆ្ងាយពីទីក្រុង សលត៍ លេក ខ្ញុំបានដាក់ដៃលើក្បាលបុរសម្នាក់ដែលបានជ្រើសដោយព្យាការីឲ្យទទួលអំណាចផ្សារភ្ជាប់នេះ ។ ដៃរបស់គាត់បង្ហាញពីជីវិតជាអ្នកកាប់គាស់ភ្ជួររាស់ដីសម្រាប់ជីវភាពស្ដួចស្ដើង ។ ភរិយាគាត់បានអង្គុយជិតគាត់ ។ នាងក៏បង្ហាញពីជីវិតនៃការធ្វើការដ៏លំបាកដូចជាស្វាមីនាងដែរ ។

ខ្ញុំបានថ្លែងពាក្យដែលផ្ដល់ដោយព្យាការីថា ៖ « ដោយមានការអនុញ្ញាតនៃសិទ្ធិអំណាច និងការទទួលខុសត្រូវមកពី » បន្ទាប់មកឈ្មោះព្យាការី « ដែលកាន់កូនសោទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាពនៅលើផែនដីនៅពេលនេះ ខ្ញុំសូមប្រគល់អំណាចផ្សារភ្ជាប់ទៅដល់ » ហើយខ្ញុំឲ្យឈ្មោះគាត់ និងឈ្មោះព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដែលគាត់ នឹងទៅបម្រើជាអ្នកផ្សារភ្ជាប់ ។

ទឹកភ្នែកបានស្រក់នៅលើថ្ពាល់គាត់ ។ ខ្ញុំបានឃើញភរិយាគាត់កំពុងយំ ។ ខ្ញុំបានចាំឲ្យពួកគាត់គ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ខ្លួនឯងបាន ។ នាងបានក្រោកឡើង ហើយដើរសំដៅមកខ្ញុំ ។ នាងងើបមុខឡើង ហើយពោលមកខ្ញុំដោយរាងញញើតថា នាងសប្បាយចិត្ត តែក៏កើតទុក្ខដែរ ។ នាងបន្លឺថា នាងចូលចិត្តទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធជាមួយស្វាមីនាង តែឥឡូវនាងមានអារម្មណ៍ថា នាងមិនគួរទៅជាមួយគាត់ទៀតទេព្រោះព្រះបានជ្រើសគាត់ដោយមានទំនុកចិត្តដ៏រុងរឿង និងពិសិដ្ឋ ។ ក្រោយមកនាងពោលថា នាងមានអារម្មណ៍ថានាងពុំសមនឹងដៃគូក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធទេព្រោះនាងមិនចេះអក្សរ ។

ខ្ញុំធានាដល់នាងថាស្វាមីនាងនឹងមានកិត្តិយសដោយការចូលរួមរបស់នាងក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធព្រោះតែអានុភាពខាងវិញ្ញាណដ៏អស្ចារ្យរបស់នាង ។ តាមកម្រិតដែលខ្ញុំអាចនិយាយជាភាសានាងបាន ខ្ញុំបានប្រាប់នាងថា ព្រះបើកសម្ដែងដល់នាងលើសជាងចំណេះដឹងខាងលោកិយនាងទៅទៀត ។

នាងដឹងតាមរយៈអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណថា តាមរយៈព្យាការីទ្រង់ ព្រះទុកព្រះទ័យយ៉ាងខ្លាំងលើស្វាមីដែលនាងស្រឡាញ់ ។ នាងដឹងដោយខ្លួននាងថា កូនសោដើម្បីប្រគល់អំណាចផ្សារភ្ជាប់ ត្រូវបានកាន់ដោយបុរសម្នាក់ដែលនាងមិនដែលឃើញ ហើយនាងដឹងស្រេចហើយថាគាត់ជាព្យាការីដែលកំពុងរស់នៅរបស់ព្រះ ។ នាងដឹងដោយមិនបាច់មានសាក្សីកំពុងរស់នៅណាមួយមកប្រាប់ថា ព្យាការី បានអធិស្ឋានពីឈ្មោះស្វាមីនាងឡើយ ។ នាងដឹងដោយខ្លួនឯងថា ព្រះបានហៅការបម្រើនេះ ។

នាងក៏ដឹងថា គ្រប់ពិធីបរិសុទ្ធដែលស្វាមីនាងនឹងធ្វើ អាចផ្សារភ្ជាប់មនុស្សសម្រាប់ភាពអស់កល្បជានិច្ចក្នុងនគរសេឡេស្ទាលបាន ។ នាងបានបញ្ជាក់ទៅដល់ចិត្ត និងគំនិតខ្លួនពីការសន្យាដែលព្រះអម្ចាស់ធ្វើដល់ពេត្រុស នៅតែមានក្នុងសាសនាចក្រថា ៖ « បើអ្នកនឹងចងទុកអ្វីៗនៅផែនដី នោះនឹងត្រូវចងទុកនៅលើស្ថានសួគ៌ដែរ » ។⁵ នាងដឹងរឿងនោះដោយខ្លួនឯងតាមរយៈវិវរណៈពីព្រះ ។

ចូរយើងគិតពីអ្វីដែលខ្ញុំលើកឡើងពីដំបូង ។ « វិវរណៈបន្តមានក្នុងសាសនាចក្រ ៖ ព្យាការីទទួលបានវិវរណៈសម្រាប់សាសនាចក្រ ប្រធានស្តេក ប្រធានបេសកកម្ម ឬប្រធានកូរ៉ុមទទួលវិវរណៈសម្រាប់ ស្តេក បេសកកម្ម កូរ៉ុម និងវួដ ឪពុក និងបុគ្គលទទួលសម្រាប់គ្រួសារ និងខ្លួនឯងផ្ទាល់ » ។⁶

ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថាការណ៍នេះពិត ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌ព្រះសណ្ដាប់ការអធិស្ឋានរបស់បងប្អូន ទ្រង់មានព្រះទ័យស្រឡាញ់ ហើយជ្រាបពីឈ្មោះបងប្អូន ។ ព្រះយេស៊ូវ គឺជាព្រះគ្រីស្ទ ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ និង ជាព្រះប្រោសលោះនៃយើង ។ ទ្រង់ស្រឡាញ់បងប្អូនលើសពីការយល់របស់បងប្អូនទៅទៀត ។

ព្រះប្រទានវិវរណៈដល់កូនចៅទ្រង់តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ទ្រង់មានបន្ទូលទៅកាន់ព្យាការីទ្រង់លើផែនដី ដែលបច្ចុប្បន្នគឺ ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ។ ខ្ញុំសូមធ្វើសាក្សីថា លោកកាន់ ហើយប្រើកូនសោទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាពលើផែនដី ។

ពេលបងប្អូនស្ដាប់ប្រសាសន៍អ្នកដែលត្រូវបានហៅឲ្យថ្លែងជំនួសទ្រង់ ខ្ញុំអធិស្ឋានសូមឲ្យបងប្អូនទទួលបានវិវរណៈនៃការយល់ដឹងដែលបងប្អូនត្រូវការដើម្បីរកឃើញផ្លូវក្នុងដំណើរត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ រស់នៅនឹងទ្រង់ជាគ្រួសារដែលបានផ្សារភ្ជាប់ជានិរន្តរ៍ ។ នៅក្នុងព្រះនាមដ៏ពិសិដ្ឋនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។