បែកគ្នាមែនពិត តែចិត្តជាធ្លុងមួយ
នៅក្នុងសាសនាចក្រ ទោះជាយើងមានភាពខុសគ្នាក្ដី ក៏ព្រះអម្ចាស់ចង់ឲ្យយើងរួបរួមគ្នាដែរ !
នៅខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៩៤ ខ្ញុំបានបើកឡានដោយក្ដីរំភើបចេញពីធ្វើការត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញដើម្បីមើលក្រុមបាល់ទាត់ជម្រើសជាតិប្រកួតពានរង្វាន់ពិភពលោកនៅលើកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ ។ ក្រោយពីខ្ញុំបានឡានចេញមកបានបន្តិចខ្ញុំបានឃើញពីចម្ងាយ មានបុរសម្នាក់អង្គុយលើរទេះពិការគាត់ដែលមានបិទទង់ជ័យប្រទេសប្រេស៊ីលកំពុងបង្វិលកង់យ៉ាងលឿននៅលើចិញ្ចើមផ្លូវ ។ ខ្ញុំបានដឹងថា គាត់ក៏កំពុងទៅផ្ទះមើលការប្រកួតនោះដែរ !
ពេលដល់ផ្លូវបំបែកយើងបានឃើញគ្នា ហើយរំពេចនោះខ្ញុំមានអារម្មណ៍រួបរួមយ៉ាងខ្លាំងជាមួយនឹងបុរសនោះ ! យើងទៅផ្លូវខុសគ្នា ពុំធ្លាប់ស្គាល់គ្នាពីមុន ហើយមានលក្ខខណ្ឌសង្គម និងរូបកាយខុសគ្នា ប៉ុន្តែចំណង់ចំណូលចិត្តដូចគ្នាចំពោះកីឡាបាល់ទាត់ និងក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះប្រទេសជាតិបានធ្វើឲ្យយើងដូចជាមានចិត្តតែមួយនៅពេលនោះ ! ខ្ញុំពុំធ្លាប់ឃើញបុរសនោះឡើយចាប់តាំងពីពេលនោះមក ប៉ុន្តែថ្ងៃនេះទោះវាកន្លងទៅច្រើនឆ្នាំក្ដី ក៏ខ្ញុំនៅតែចាំពីកែវភ្នែក និងអារម្មណ៍ដែលភ្ជាប់យ៉ាងខ្លាំងទៅនឹងបុរសនោះដែរ ។ ទីបំផុតយើងបានឈ្នះការប្រកួតពានរង្វាន់ពិភលោកនៅឆ្នាំនោះ !
នៅក្នុងសាសនាចក្រ ទោះជាយើងមានភាពខុសគ្នាក្ដី ក៏ព្រះអម្ចាស់ចង់ឲ្យយើងរួបរួមគ្នាដែរ ! ទ្រង់បានមានបន្ទូលនៅក្នុងគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដី សញ្ញាថា « ចូររួមគ្នាតែមួយ ហើយបើសិនជាអ្នករាល់គ្នាមិនរួមគ្នាតែមួយទេ ឈ្មោះថាអ្នករាល់គ្នាពុំមែនជារបស់ផងយើងឡើយ » ។
ពេលយើងទាំងអស់គ្នាចូលទៅក្នុងសាលាប្រជុំ ឬព្រះវិហារបរិសុទ្ធមួយដើម្បីថ្វាយបង្គំជាក្រុម យើងគួរទុកចោលនូវភាពខុសគ្នារបស់យើង រួមទាំង ពូជសាសន៍ ឋានៈសង្គម ចំណង់ចំណូលចិត្តខាងនយោបាយ ជោគជ័យការសិក្សា និងខាងអាជីព ហើយជំនួសវិញដោយផ្ដោតលើគោលបំណងរួមខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ។ យើងចម្រៀងទំនុកតម្កើងរួមគ្នា គិតពី សេចក្ដីសញ្ញាដូចគ្នាអំឡុងពិធី សាក្រាម៉ង់ ហើយនិយាយព្រមគ្នាថា « អាម៉ែន » បន្ទាប់ពីសុន្ទរកថា មេរៀន និងការអធិស្ឋាន—វាមានន័យថា យើងព្រមព្រៀងរួមគ្នានឹងអ្វីដែលបានចែកចាយ ។
រឿងទាំងនេះដែលយើងធ្វើរួមគ្នាជួយបង្កើតអារម្មណ៍រឹងមាំមួយនៃសាមគ្គីភាពនៅក្នុងក្រុមជំនុំ ។
ប៉ុន្តែអ្វីដែលកំណត់ ពង្រឹង ឬបំផ្លាញសាមគ្គីភាពយើងគឺជាទង្វើរបស់យើង ពេលយើងបែកចេញពីសមាជិកផ្សេងទៀតក្នុងសាសនាចក្រ ។ ដូចយើងដឹងហើយថា វាគឺជារឿងចៀសមិនរួច ហើយជារឿងធម្មតាដែលយើងនិយាយពីគ្នាទៅវិញទៅមក ។
អាស្រ័យលើពាក្យពេចន៍ដែលយើងជ្រើសរើសនិយាយអំពីគ្នា នោះវាអាចនឹងធ្វើឲ្យយើង « មានចិត្តចងក្រងរួមគ្នាដោយសាមគ្គី » ដូចអាលម៉ាបានបង្រៀនដល់អ្នកដែលលោកបានជ្រមុជទឹកនៅឯទឹកទន្លេមរមន ឬវាអាចកាត់យកក្ដីស្រឡាញ់ ការទុកចិត្ត និងបំណងល្អដែលពួកយើងគួរមាន ។
មានមតិយោបល់ដែលបំផ្លាញសាមគ្គីភាពដូចជា « មែនហើយ គាត់គឺជាប៊ីស្សពល្អ អូ៎ ប៉ុន្តែបើអ្នកបានឃើញគាត់កាលពីក្មេងវិញ ! »
ប៉ុន្តែការនិយាយដែលល្អជាងនេះគឺ « ប៊ីស្សព គឺជាមនុស្សល្អ ហើយប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ គាត់មានភាពចាស់ទុំ ហើយមានប្រាជ្ញាច្រើនណាស់ » ។
ពេលខ្លះយើងបង្ហាញពីភាពអវិជ្ជភាពរបស់មនុស្សដោយពោលថា « ប្រធានសមាគមសង្គ្រោះរបស់យើងគឺជាមនុស្សកែមិនឡើងទេ គាត់រឹងរូសណាស់ ! » ផ្ទុយទៅវិញ យើងអាចនិយាយថា « មួយរយៈនេះប្រធានសមាគមសង្គ្រោះរបស់យើងខ្វះនូវភាពបត់បែន ប្រហែលជាគាត់ជួបបញ្ហាលំបាកមួយចំនួនហើយ ។ ចូរយើងជួយគាត់ ហើយគាំទ្រគាត់ ! »
បងប្អូនប្រុសស្រី យើងយើងគ្មានសិទ្ធិពិពណ៌នាមិនល្អអំពីនរណាម្នាក់ឡើយ រួមមានអ្នកនៅក្នុងរង្វង់សាសនាចក្រ ! ផ្ទុយទៅវិញ ពាក្យសម្ដីរបស់យើងអំពីសមាជិកផ្សេងទៀតគួរឆ្លុះបញ្ចាំងនូវជំនឿយើងលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដង្វាយធួនទ្រង់ ហើយថាយើងអាចផ្លាស់ប្ដូរឲ្យប្រសើរឡើងជានិច្ច នៅក្នុងទ្រង់ និងតាមរយៈទ្រង់ !
សមាជិកខ្លះចាប់ផ្ដើមរិះគន់ ហើយបែងចែករវាងថ្នាក់ដឹកនាំ និងសមាជិកដោយសារតែរឿងតូចតាច ។
រឿងនេះ កើតមានចំពោះបុរសម្នាក់ឈ្មោះ សាយមិន រ៉ាយឌើរ ដែលបានក្លាយជាសមាជិកសាសនាចក្រក្នុងឆ្នាំ១៨៣១ ។ បន្ទាប់ពីអានវិវរណៈមួយដែលទាក់ទងនឹងគាត់ គាត់មានចិត្តមួម៉ៅដោយឃើញថាឈ្មោះគាត់ រ៉ាយឌើរ ត្រូវបានប្រកបខុស ដោយប្រើអក្សរ iជំនួសឲ្យអក្សរ y ។ ប្រតិកម្មរបស់គាត់ចំពោះហេតុការណ៍នេះបានធ្វើឲ្យគាត់មានចិត្តសង្ស័យចំពោះព្យាការី ហើយបានដឹកនាំទៅរកការបៀតបៀនដល់យ៉ូសែប ហើយបានឃ្លាតចេញឆ្ងាយពីសាសនាចក្រ ។
យើងទាំងអស់គ្នាក៏នឹងដកពិសោធន៍នូវការកែតម្រូវខ្លះៗមកពីថ្នាក់ដឹកនាំ ដែលវានឹងក្លាយជាការសាកល្បងមួយថា តើយើងមានសាមគ្គីភាពនឹងពួកគាត់ដល់កម្រិតណាដែរ ។
កាលខ្ញុំអាយុ ១១ ឆ្នាំ ខ្ញុំចាំថា ៤៤ ឆ្នាំមុន សាលាប្រជុំដែលគ្រួសារខ្ញុំទៅចូលរួមត្រូវធ្វើការកែលម្អយ៉ាងច្រើន ។ ពីមុនចាប់ផ្ដើមការកែលម្អនោះ មាននូវការប្រជុំមួយដែលមានថ្នាក់ដឹកនាំតំបន់ និងថ្នាក់ដឹកនាំមូលដ្ឋានបានពិភាក្សាគ្នា អំពីរបៀបដែលសមាជិកនឹងចូលរួមចំណែកក្នុងកិច្ចការនេះ ។ ឪពុកខ្ញុំធ្លាប់គ្រប់គ្រងអង្គភាពនោះកាលពីច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ បានបង្ហាញនូវគំនិតមុតមាំរបស់គាត់ថា កិច្ចការនេះគួរធ្វើឡើងដោយអ្នកម៉ៅការ ពុំមែនដោយអ្នកស្ម័គ្រចិត្តទេ ។
ក្រៅពី គំនិតរបស់គាត់ត្រូវគេបដិសេធ នោះយើងបានឮថាគាត់ក៏ត្រូវបានស្ដីបន្ទោសយ៉ាងខ្លាំងជាសាធារណៈផងដែរ ។ ឥឡូវ នេះគឺជាបុរសម្នាក់ដែលមានការលះបង់ខ្ពស់ចំពោះសាសនាចក្រ និងក្នុងនាមជាអតីតយុទ្ធជនសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរនៅទ្វីបអឺរ៉ុប ធ្លាប់តតាំង ហើយច្បាំងចំពោះអ្វីដែលគាត់ជឿ ! មនុស្សម្នាក់អាចនឹងងឿងឆ្ងល់ថា តើគាត់មានប្រតិកម្មបែបណាបន្ទាប់ពីមានរឿងនោះ ។ តើគាត់នឹងបន្តគំនិតគាត់ ហើយប្រឆាំងនឹងការសម្រេចចិត្តដែលធ្វើឡើងនោះមែនទេ ?
យើងធ្លាប់ឃើញក្រុមគ្រួសារក្នុងវួដយើងដែលបានចុះខ្សោយនៅក្នុងដំណឹងល្អ ហើយបានឈប់មកការប្រជុំ ដោយសារពួកគេពុំអាចរួបរួមនឹងអ្នកដឹកនាំ ។ រូបខ្ញុំផ្ទាល់ក៏បានឃើញមិត្តយើងជាច្រើនក្នុងថ្នាក់កុមារ ពុំបានបន្តស្មោះត្រង់ក្នុងយុវវ័យរបស់ពួកគេ ដោយសារឪពុកម្ដាយពួកគេចាំចាប់កំហុសអ្នកដែលនៅក្នុងសាសនាចក្រ ។
ប៉ុន្តែ ឪពុកខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តបន្តរួបរួមនឹងពួកបរិសុទ្ធ ។ ច្រើនថ្ងៃក្រោយមក ពេលសមាជិកវួដបានប្រមូលផ្ដុំគ្នាជួយការសាងសង់ នោះគាត់ « បានប្រាប់ » គ្រួសារយើងឲ្យតាមគាត់ទៅសាលាប្រជុំ ដើម្បីយើងទៅជួយតាមអ្វីដែលយើងអាចធ្វើបាន ។
ចិត្តខ្ញុំច្របូកច្របល់ ។ ខ្ញុំបានចង់សួរគាត់ថា « ប៉ា ហេតុអ្វីយើងត្រូវជួយការសាងសង់នោះ បើប៉ាជំទាស់មិនឲ្យសមាជិកធ្វើកិច្ចការនេះផង ? » ប៉ុន្តែនៅពេលមើលមុខគាត់ ធ្វើឲ្យខ្ញុំពុំហ៊ានធ្វើទឹកមុខឆ្ងល់នឹងរឿងនោះឡើយ ។ ខ្ញុំចង់មានភាពរីករាយសម្រាប់ការឧទ្ធិសអគារជាថ្មី ។ សំណាងល្អ ខ្ញុំបានសម្រេចនៅស្ងៀម ហើយទៅជួយនៅក្នុងអគារនោះ !
ឪពុកខ្ញុំពុំបានឃើញសាលាប្រជុំថ្មីនោះទេ ដោយសារគាត់បានចែកឋានពីមុនកិច្ចការនេះបានបញ្ចប់ ។ ប៉ុន្តែគ្រួសារយើងដែលម្តាយខ្ញុំជាអ្នកដឹកនាំ បន្តធ្វើផ្នែកយើងរហូតវាត្រូវបានបញ្ចប់ ហើយការណ៍នោះធ្វើឲ្យយើងរួបរួមនឹងឪពុកខ្ញុំ ជាមួយសមាជិកផ្សេងទៀត ជាមួយថ្នាក់ដឹកនាំរបស់យើង ហើយសំខាន់បំផុតគឺព្រះអម្ចាស់ !
ពីមុនបទពិសោធន៍ដ៏ឈឺចាប់របស់ទ្រង់នៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី កាលព្រះយេស៊ូវកំពុងអធិស្ឋានទៅព្រះវរបិតាសម្រាប់ពួកសាវកទ្រង់ និងពួកបរិសុទ្ធទាំងអស់ នោះទ្រង់មានបន្ទូលថា « ដើម្បីឲ្យទាំងអស់បានរួមមកតែមួយ ឱព្រះវរបិតាអើយ ដូចជាទ្រង់គង់ក្នុងទូលបង្គំ ហើយទូលបង្គំនៅក្នុងទ្រង់ដែរ » ។
បងប្អូនប្រុសស្រី ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ពេលយើងសម្រេចចិត្តរួបរួមនឹងសមាជិក ព្រមទាំងថ្នាក់ដឹកនាំក្នុងសាសនាចក្រ—ទាំងពេលយើងជួបជុំគ្នា ហើយជាពិសេសពេលយើងបែកគ្នា—យើងក៏នឹងមានអារម្មណ៍សាមគ្គីភាពកាន់តែល្អឥតខ្ចោះនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះអង្គ សង្គ្រោះដែរ ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។