តាមរយៈការតាក់តែងដ៏ទេវភាព
ព្រះហស្តរបស់ព្រះអម្ចាស់កំពុងដឹកនាំបងប្អូន ។ តាមរយៈ « ការតាក់តែងដ៏ទេវភាព » ព្រះចេស្ដាទ្រង់មានក្នុងរាល់ទិដ្ឋភាពនៃជីវិតបងប្អូន ក៏ដូចជាក្នុងហេតុការណ៍សំខាន់ៗដែរ ។
បងប្អូនប្រុសស្រី ដោយសារខ្ញុំឈរក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលសន្និសីទទូទៅទូទាំងពិភពលោកដ៏បំផុសគំនិតនេះ ហើយទទួលអារម្មណ៍នៃភាពរឹងមាំ និងស្មារតីរបស់បងប្អូន ខ្ញុំត្រូវតែគិតអំពីប្រសាសន៍របស់សាវកពេត្រុសថា « [ ព្រះអម្ចាស់អើយ ] ដែលយើងខ្ញុំនៅទីនេះបានល្អណាស់ហើយ » ។
នោះពុំមែនជាអ្វីដែលអាលម៉ាមានប្រសាសន៍ បន្ទាប់ពីលោកបានប្រកាសដំណឹងល្អដល់ប្រជាជនអាំម៉ូណៃហាទេ ។ អាលម៉ាបានចេញពីទីក្រុងនោះដោយសារតែភាពទុច្ចរិតរបស់ប្រជាជន ។ មិនយូរប៉ុន្មាន ទេវតាមួយអង្គបានយាងមកជួបអាលម៉ា ហើយត្រាស់បង្គាប់លោកឲ្យ « ត្រឡប់ទៅឯទីក្រុងអាំម៉ូណៃហាវិញ ហើយចូរផ្សាយប្រាប់ប្រជាជននៅក្នុងក្រុងនោះទៀតចុះ » ។
អាលម៉ាបានត្រឡប់ទៅ « យ៉ាងរួសរាន់ » ដោយចូលទៅក្នុង « ទីក្រុងតាមផ្លូវមួយផ្សេងទៀត » ។
« ហើយនៅពេលដែលលោកចូលទៅក្នុងទីក្រុង លោកកំពុងតែឃ្លានអាហារ ហើយលោកពោលទៅកាន់បុរសម្នាក់ថា ៖ សូមលោកប្រទានអាហារដល់អ្នកបម្រើដ៏រាបទាបនៃព្រះផងចុះ?
« ហើយបុរសនោះតបមកលោកថា ៖ ខ្ញុំជាសាសន៍នីហ្វៃ ហើយខ្ញុំដឹងថា លោកជាព្យាការីដ៏បរិសុទ្ធមួយរូបនៃព្រះ ព្រោះលោកជាបុរសដែលទេវតាមួយបានប្រាប់ខ្ញុំនៅក្នុងការនិមិត្តថា ៖ អ្នកត្រូវទទួលអ្នកនោះ » ។
បុរសនោះឈ្មោះអាមូលេក ។
ឥឡូវនេះ តើអាលម៉ាបានជួបអាមូលេកដោយចៃដន្យឬ ? ទេ វាមិនមែនជារឿងចៃដន្យទេ ដែលលោកបានចូលទៅក្នុងទីក្រុង តាមផ្លូវដែលនាំលោកទៅកាន់បុរសស្មោះត្រង់រូបនេះ ដែលនឹងក្លាយជាដៃគូផ្សព្វផ្សាយសាសនារបស់លោក ។
អែលឌើរ នែល អេ ម៉ាក់ស្វែល បានពន្យល់ថា « គ្មានយើងណាម្នាក់ធ្លាប់ប្រើប្រាស់ឱកាសដ៏មានសក្ដានុពលដែលបានប្រទានដល់យើងនេះឲ្យបានពេញលេញទេ ។ បងប្អូន និងខ្ញុំអាចហៅចំណុចប្រសព្វនេះថា ‹ ភាពចៃដន្យ › ។ ពាក្យនេះអាចយល់បានសម្រាប់ការប្រើប្រាស់ខាងសាច់ឈាម ប៉ុន្តែ ភាពចៃដន្យ មិនមែនជាពាក្យសមរម្យដើម្បីពិពណ៌នាអំពីកិច្ចការនៃព្រះសព្វញ្ញុតញ្ញាណឡើយ ។ ទ្រង់មិនធ្វើកិច្ចការទាំងឡាយដោយ ‹ ភាពចៃដន្យ › ទេ ប៉ុន្តែ … ដោយ ‹ ការតាក់តែងដ៏ទេវភាពវិញ › » ។
ជីវិតរបស់យើងប្រៀបដូចក្ដារអុក ហើយព្រះអម្ចាស់រុញយើងពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ—បើយើងអើពើទៅនឹងការបំផុសគំនិតខាងវិញ្ញាណ ។ ពេលយើងមើលទៅអតីតកាល យើងអាចឃើញព្រះហស្តទ្រង់ក្នុងជីវិតយើង ។
យើងអាចឃើញអន្តរាគមន៍សួគ៌ានៅពេលនីហ្វៃត្រឡប់ទៅយកផ្ទាំងលង្ហិនពីឡាបាន់វិញ ។ លោក « ត្រូវបាននាំទៅដោយព្រះវិញ្ញាណ ដោយមិនដឹងជាមុនសោះឡើយ [ ថាតើលោក ] នឹងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ » ។ ភ្លាមនោះ ឡាបាន់ បានស្រវឹងជោគដួលសន្លប់នៅមុខលោក ហើយនីហ្វៃបានផ្ដាច់ជីវិតគាត់ យកផ្ទាំងលង្ហិន ហើយត្រឡប់ទៅជួបបងៗរបស់លោកវិញ ។ តើនោះជាភាពចៃដន្យដ៏មានភ័ព្វដែលលោកបានជួបឡាបាន់ឬ ? ឬក៏តាមរយៈ « ការតាក់តែងដ៏ទេវភាព » ?
ព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗកើតឡើងក្នុងដំណឹងល្អ និង ក្នុងសាសនាចក្រ ធ្វើឲ្យនគរព្រះលើផែនដីចម្រើនទៅមុខ ។ វាមិនមែនដោយចៃដន្យទេ ប៉ុន្តែតាមផែនការរបស់ព្រះ ។ ទ្រង់ដែលបានបង្កើតពិភពលោកនេះ អាចធ្វើឲ្យសមុទ្រស្ងប់ដោយព្រះបន្ទូលទ្រង់ ហើយអាចដឹកនាំអាលម៉ា អាមូលេក នីហ្វៃ និង ឡាបាន់ ទៅកន្លែង និង តាមពេលវេលាត្រឹមត្រូវ ។
ដូចគ្នានេះដែរ ព្រឹត្តិការណ៍ និងការប្រាស្រ័យនានាកើតឡើងក្នុងជីវិតយើងម្នាក់ៗ ធ្វើឲ្យនគរព្រះលើផែនដីចម្រើនទៅមុខ ។
អែលឌើរ យ៉ូសែប ប៊ី វ៉ឺតលីន ជាទីស្រឡាញ់មានប្រសាសន៍អំពីគ្រាមួយដែលប្រធាន ថូម៉ាស់ អេស ម៉នសុន មានប្រសាសន៍ទៅលោកថា « មានព្រះហស្តដឹកនាំមួយលើសជាងអ្វីទាំងអស់ ។ ជាញឹកញាប់ កាលហេតុការណ៍នានាកើតឡើង វាមិនមែនដោយចៃដន្យទេ ។ ថ្ងៃមួយ ពេលយើងមើលទៅព្រឹត្តិការណ៍ដែលហាក់ដូចជាចៃដន្យក្នុងជីវិតយើង យើងនឹងទទួលស្គាល់ថា ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនោះមិនដូចជាចៃដន្យទៀតឡើយ » ។
ជាញឹកញាប់ អំពើល្អរបស់យើងមិនសូវមានគេមើលឃើញនោះទេ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី អំពើទាំងនោះត្រូវបានកត់ត្រានៅស្ថានសួគ៌ ។ ថ្ងៃមួយ យើងនឹងឈរជាសាក្សី អំពីការលះបង់អស់ពីព្រលឹងយើងទៅក្នុងកិច្ចការនៃសេចក្ដីសុចរិត ។ គ្មានការសាកល្បង និង ការភិតភ័យណាអាចបញ្ឈប់ផែនការនៃសុភមង្គលរបស់ព្រះបានឡើយ ។ ប្រាកដណាស់ តាមរយៈ « ការតាក់តែងដ៏ទេវភាព នោះព្រឹកឡើងគង់នឹងមានសេចក្តីអំណរឡើងដែរ » ។ ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនថា « យើងបានមកឯលោកិយនេះ ដើម្បីធ្វើតាមព្រះហឫទ័យនៃព្រះវរបិតា » ។ បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ យើងក៏ត្រូវធ្វើតាមព្រះហឫទ័យព្រះវរបិតាដែរ ។
ឆ្លងកាត់បទពិសោធន៍ក្នុងជីវិតខ្ញុំ ខ្ញុំដឹងថា ព្រះអម្ចាស់នឹងរុញយើងនៅលើក្ដារអុកដើម្បីធ្វើកិច្ចការទ្រង់ ។ តាមពិតទៅ ហេតុការណ៍ដែលទំនងជារឿងចៃដន្យ ត្រូវបានទតឃើញជាមុនដោយព្រះវរបិតា ដែលអាចរាប់អស់ទាំងសសៃសក់របស់បងប្អូនម្នាក់ៗបាន ។ ទោះជាសត្វចាបមួយធ្លាក់ទៅលើដី ក៏ព្រះវរបិតាទ្រង់ជ្រាបដែរ ។ ព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអម្ចាស់មានក្នុងរាល់ទិដ្ឋភាពនៃជីវិតយើង ហេតុការណ៍មិនបានព្រៀងទុក និង ឱកាសនានា ត្រូវបានរៀបចំឡើងដើម្បីស្អាងគ្រួសារយើង និង មនុស្សដទៃ ពេលយើងស្ថាបនានគរព្រះលើផែនដី ។ ចូរចងចាំពេលព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលទៅអ័ប្រាហាំថា « យើងដឹងពីដើមដំបូងមកចុងបំផុត ហេតុដូច្នេះហើយ ព្រះហស្តយើងនឹងនៅលើអ្នក » ។
ព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជូនខ្ញុំមកក្នុងគ្រួសារដែលមានឪពុកម្ដាយជាទីស្រឡាញ់ ។ ក្នុងបទដ្ឋានលោកិយ លោកទាំងពីរគ្រាន់តែជាមនុស្សសាមញ្ញធម្មតា ឪពុករបស់ខ្ញុំជាអ្នកបើកឡានដឹកទំនិញដ៏ស្មោះស្ម័គ្រ ម្ដាយខ្ញុំជាស្ត្រីមេផ្ទះ ។ ព្រះអម្ចាស់បានជួយខ្ញុំមានភរិយាជាទីស្រឡាញ់ មេឡានី ទ្រង់បានបំផុសគំនិតសហគ្រិនម្នាក់ដែលក្លាយជាមិត្តខ្ញុំ ឲ្យផ្ដល់ការងារមួយឲ្យខ្ញុំធ្វើ ។ ព្រះអម្ចាស់បានត្រាស់ហៅខ្ញុំឲ្យបម្រើបេសកកម្ម ទាំងកាលនៅក្មេង និងជាប្រធានបេសកកម្មពេលចាស់ឡើង ទ្រង់បានត្រាស់ហៅខ្ញុំឲ្យបម្រើក្នុងកូរ៉ុមពួកចិតសិបនាក់ ហើយឥឡូវនេះទ្រង់បានត្រាស់ហៅខ្ញុំឲ្យបម្រើជាសាវក ។ ពេលមើលត្រឡប់ក្រោយវិញ ខ្ញុំទទួលស្គាល់ថា ខ្ញុំមិនបានគ្រោងធ្វើកិច្ចការទាំងនោះទេ ប៉ុន្តែព្រះអម្ចាស់ជាអ្នកគ្រោង គឺដូចជាទ្រង់កំពុងតែគ្រោងកិច្ចការសំខាន់ៗសម្រាប់ជីវិតបងប្អូន និងមនុស្សដែលបងប្អូនស្រឡាញ់ដែរ ។
តើបងប្អូនគួរតែស្វែងរកអ្វីក្នុងជីវិតបងប្អូនផ្ទាល់ ? តើអព្ភូតហេតុអ្វីខ្លះរបស់ព្រះ ដែលរំឭកបងប្អូនថា ទ្រង់គង់នៅក្បែរមានបន្ទូលថា « យើងនៅទីនេះហើយ » ? សូមគិតអំពីគ្រាទាំងនោះ ដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើសកម្មភាពក្នុងជីវិតបងប្អូន—ម្ដងហើយម្ដងទៀត ។ ឲ្យតម្លៃខ្ពស់ទៅលើគ្រាទាំងនោះ ថាជាគ្រាដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្ហាញការទុកព្រះទ័យលើបងប្អូន និងលើជម្រើសរបស់បងប្អូន ។ ប៉ុន្តែ សូមទុកឲ្យព្រះអម្ចាស់ធ្វើឲ្យបងប្អូនអាចដើរតាមទ្រង់កាន់តែប្រសើរ ជាងអ្វីដែលបងប្អូនអាចធ្វើបានទៅទៀត ។ សូមឲ្យតម្លៃខ្ពស់ទៅលើការរួមចំណែករបស់ទ្រង់ ។ ជួនកាល យើងចាត់ទុកការផ្លាស់ប្ដូរក្នុងផែនការរបស់យើង ថាជាកំហុសមួយក្នុងដំណើរជីវិត ។ សូមគិតអំពីការផ្លាស់ប្ដូរទាំងនោះឲ្យកាន់តែល្អិតល្អន់ថាជាការ « ធ្វើការងាររបស់ព្រះអម្ចាស់ » ។
ប៉ុន្មានខែមុន ចៅស្រីរបស់យើងបានចូលរួមក្រុមយុវវ័យ ដែលធ្វើដំណើរទស្សនកិច្ចទៅកាន់ទីតាំងប្រវត្តិសាស្ត្រសាសនាចក្របីបួនកន្លែង ។ កាលវិភាគចុងក្រោយបង្ហាញថា នាងនឹងធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់តំបន់ដែលបងប្រុសនាង ដែលជាចៅប្រុសយើងកំពុងបម្រើបេសកកម្ម ។ ចៅស្រីយើងគ្មានបំណងនឹងជួបបងប្រុសនាងក្នុងបេសកកម្មរបស់គាត់ទេ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី រថយន្តក្រុងបានបរចូលទីក្រុងជាកន្លែងដែលបងប្រុសនាងកំពុងបម្រើ គេឃើញមានអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពីរនាក់កំពុងដើរតាមផ្លូវ ។ អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាម្នាក់ជាបងប្រុសរបស់នាង ។
ក្រុមយុវវ័យក្នុងរថយន្តក្រុងបានមានចិត្តក្លៀវក្លាចង់ឲ្យនាងទៅជួបបងប្រុសនាង ដូច្នេះក៏បានសុំឲ្យអ្នកបើកបរឈប់រថយន្ត ។ មិនដល់មួយនាទីផង បន្ទាប់ពីពោលពាក្យផ្អែមល្ហែមទាំងស្រក់ទឹកភ្នែក បងប្រុសនាងបានត្រឡប់ទៅបំពេញការងារផ្សព្វផ្សាយសាសនាវិញ ។ ក្រោយមក យើងបានដឹងថា បងប្រុសនាងបានដើរលើផ្លូវនោះមិនបានប្រាំនាទីផង ដោយចេញពីការណាត់ជួបមួយតម្រង់ទៅឡានវិញ ។
ព្រះវរបិតាសួគ៌អាចដាក់យើងក្នុងស្ថានភាពមួយក្នុងព្រះបំណងជាក់លាក់ ។ ទ្រង់បានធ្វើដូចនោះក្នុងជីវិតខ្ញុំ ហើយទ្រង់កំពុងធ្វើដូចនោះក្នុងជីវិតបងប្អូន ដូចទ្រង់បានធ្វើក្នុងជីវិតចៅស្រីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំផងដែរ ។
យើងម្នាក់ៗមានតម្លៃ ហើយព្រះអម្ចាស់ស្រឡាញ់យើង ជាអង្គដែលមានព្រះទ័យខ្វល់ខ្វាយ មានបន្ទូលខ្សឹបប្រាប់ និងមើលថែយើងតាមរបៀបផ្សេងៗគ្នា ។ ទ្រង់មានបញ្ញាញាណ និងព្រះចេស្ដាដ៏មិនចេះចប់ខ្លាំងជាងមនុស្សខាងសាច់ឈាម ។ ទ្រង់ជ្រាបពីឧបសគ្គ ជ័យជម្នះ និងបំណងប្រាថ្នាដ៏សុចរិតនៃដួងចិត្តយើង ។
ជាងមួយឆ្នាំមុន ពេលខ្ញុំកំពុងដើរឆ្លងកាត់វិសាលដ្ឋាននៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាម្នាក់ជាស៊ីស្ទើរ បានមកឯខ្ញុំ ហើយសួរថា « តើអែលឌើរនៅចាំខ្ញុំឬទេ ? ខ្ញុំមកពី ហ្លូរីដា » ។ នាងបានប្រាប់ថានាងឈ្មោះ ស៊ិស្ទើរ អែដា ឈីឡាន ។ មែនហើយ ខ្ញុំចាំថាបានជួបនាង និងគ្រួសារនាង ។ ប្រធានស្តេករបស់នាងបានណែនាំឲ្យយើងទៅសួរសុខទុក្ខគ្រួសារនាង ។ មែនហើយ យើងបានទៅទីនោះ ព្រោះកូនស្រីរបស់ពួកគេ អែដា ពុំទាន់បានជ្រមុជទឹកនៅឡើយទេ ។ បន្ទាប់ពីយើងបានទៅសួរសុខទុក្ខ និង ការបង្រៀន ព្រមទាំងការរាប់អានជាងមួយឆ្នាំ អែដា បានជ្រមុជទឹក ។
បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានជួបនាងនៅវិសាលដ្ឋាននៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នាងបានសរសេរសំបុត្រមួយច្បាប់មកខ្ញុំ ។ នាងសរសេរថា « ខ្ញុំដឹងដោយអស់ពីចិត្តថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ជ្រាបពីយើងម្នាក់ៗ ហើយទ្រង់បន្តដាក់មនុស្សតាមផ្លូវរបស់យើងសម្រាប់ហេតុផលមួយ ។ សូមអរគុណក្នុងការធ្វើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយម្នាក់របស់ខ្ញុំ សម្រាប់ការជួយខ្ញុំ និងការស្វែងរកខ្ញុំកាលពីប្រាំឆ្នាំមុន »។ អែដា ក៏បានផ្ញើប្រវត្តិការប្រែចិត្តជឿដោយតំណាលអំពី « ភាពចៃដន្យដ៏ទេវភាព » ដែលបានកើតឡើងក្នុងជីវិតនាង ដែលបាននាំឲ្យទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់ បម្រើបេសកកម្មនៅវិសាលដ្ឋាននៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងទើបរៀប អាពាហ៍ពិពាហ៍ក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធកាលពីថ្មីៗនេះ ។
តើវាគ្រាន់តែជាភាពចៃដន្យឬ ដែលប្រធានស្តេកបាននាំយើងទៅសួរសុខទុក្ខគ្រួសារ ឈីឡាន ឬ ដែលខ្ញុំបានជួបនាងនៅវិសាលដ្ឋាននៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធនោះ ? ទីបន្ទាល់របស់ អែដា បានកត់ត្រាថា ទាំងនេះសុទ្ធតែជាចំណែកនៃ « ការតាក់តែងដ៏ទេវភាព » របស់ព្រះ ។
ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យគង់ជាមួយយើង ។ វាមិនមែនជាភាពចៃដន្យទេ ដែលកាលណាបងប្អូនទទួលអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណទ្រង់ ហើយធ្វើតាមការបំផុសគំនិតលើកដំបូង ថាបងប្អូនដឹងថាជាទ្រង់ ដូចទ្រង់មានបន្ទូលសន្យាថា « យើងនឹងទៅពីមុខអ្នក ។ យើងនឹងនៅខាងស្ដាំដៃអ្នក ហើយខាងឆ្វេងដៃអ្នក ហើយព្រះវិញ្ញាណរបស់យើងនឹងសណ្ឋិតនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់អ្នក ហើយពួកទេវតារបស់យើងនៅព័ទ្ធជុំវិញអ្នក ដើម្បីទ្រអ្នកឡើង » ។
យើងទាំងអស់គ្នាមានហេតុការណ៍ស្រដៀងៗគ្នានេះកើតឡើងក្នុងជីវិតយើង ។ យើងអាចនឹងជួបនរណាម្នាក់ដែលស្រដៀង ដូចធ្លាប់ស្គាល់ ឬយើងមានលក្ខណៈដូចនឹងមនុស្សប្លែកមុខនោះ ។ ពេលរឿងនេះកើតឡើង ប្រហែលជាព្រះអម្ចាស់កំពុងរំឭកបងប្អូនថា យើងទាំងអស់គ្នាពិតជាបងប្អូងប្រុសស្រីនឹងគ្នា ។ យើងពិតជាជួបប្រទះបុព្វហេតុដូចគ្នានេះ—ដែល យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានហៅថា « បុព្វហេតុនៃព្រះគ្រីស្ទ » ។
ឥឡូវ តើសិទ្ធិជ្រើសរើសរបស់យើងចុះសម្រុងនឹង « ការតាក់តែងដ៏ទេវភាព » យ៉ាងដូចម្ដេច ? យើងមានជម្រើសនឹងដើរតាម ឬមិនដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះយើង និងថ្នាក់ដឹកនាំជម្រើសរបស់ទ្រង់ ។ លំនាំនេះស្ដែងចេញយ៉ាងច្បាស់ក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន នៅពេលប្រជាជននីហ្វៃបានបែរចេញពីព្រះអម្ចាស់ ។ មរមនបានទួញសោកថា ៖
« ហើយពួកគេបានឃើញថា … ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ ឈប់រក្សាគេទៀតហើយ មែនហើយ ទ្រង់បានដកថយចេញពីពួកគេ ពីព្រោះព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ពុំគង់នៅក្នុងព្រះវិហារណាដែលឥតបរិសុទ្ធឡើយ—
« ហេតុដូច្នេះហើយ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានឈប់ថែរក្សាពួកគេ ដោយព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ដ៏អស្ចារ្យ និងដ៏ឥតប្រៀបផ្ទឹមបាន ព្រោះពួកគេបានធ្លាក់ទៅក្នុងស្ថានភាពឥតជំនឿ និងទុច្ចរិតដ៏គួរស្ញែងខ្លាច » ។
ព្រះអម្ចាស់មិនត្រាស់បង្គាប់យើង ដោយសារតែយើងមានភាពខ្លាំង មានភាពស្មោះត្រង់ ឬចំណេះដឹងនោះទេ ។ សូមគិតអំពីសុល ដែលព្រះអម្ចាស់បានបញ្ឈប់ដំណើរគាត់នៅតាមផ្លូវទៅស្រុកដាម៉ាស ។ គាត់បានទៅតាមទិសដៅខុសក្នុងជីវិត ហើយនៅតាមផ្លូវខាងសាច់ឈាមគាត់គ្មានកិច្ចការអ្វីដែលគាត់ត្រូវធ្វើឡើយ ។ ព្រះបានបង្ហាញទិសដៅជាថ្មីដល់ប៉ុល ។ ក្រោយមកគេហៅគាត់ថា ប៉ុល ការងារបម្រើជាសាវករបស់គាត់បានឆ្លុះបញ្ចាំងពីអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានជ្រាបរួចមកហើយ ថាគាត់អាចធ្វើ ហើយប្រែក្លាយទៅជាបាន មិនមែនជាអ្វីដែលគាត់បានធ្វើកាលនៅឈ្មោះជាសុលនោះទេ ។ តាមរបៀបដូចគ្នានេះដែរ ព្រះអម្ចាស់ជ្រាបថា យើងម្នាក់ៗមានសមត្ថភាពធ្វើអ្វីបាន ហើយអាចក្លាយទៅជាអ្វីនៅថ្ងៃមុខ ។ តើសាវកប៉ុលបានបង្រៀនអ្វីខ្លះ ? « តែយើងដឹងថា គ្រប់ការទាំងអស់ផ្សំគ្នាសម្រាប់សេចក្តីល្អដល់ពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់ព្រះ គឺដល់ពួកអ្នកដែលទ្រង់ហៅមកតាមព្រះតម្រិះទ្រង់ » ។
ពេលយើងមានភាពសុចរិត ឆន្ទៈ និងសមត្ថភាព ពេលយើងខិតខំឲ្យមានភាពសក្ដិសម និង គុណសម្បត្តិ នោះយើងរីកចម្រើនទៅកម្រិតដែលយើងមិនដែលគិតដល់ ហើយក្លាយជាអ្នករួមចំណែកក្នុង « ការតាក់តែងដ៏ទេវភាព » របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ យើងម្នាក់ៗមានភាពជាព្រះនៅជាមួយយើង ។ ពេលយើងឃើញព្រះធ្វើការតាមរយៈយើង និង ជាមួយយើង សូមឲ្យយើងត្រូវបានលើកទឹកចិត្ត ក៏មានអំណរគុណសម្រាប់ការដឹកនាំនោះដែរ ។ ពេលព្រះវរបិតាសួគ៌មានព្រះបន្ទូលថា « នេះហើយជាកិច្ចការរបស់យើង និង សិរីល្អរបស់យើង—ដើម្បីនាំឲ្យមានអមតភាព និង ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់មនុស្ស » គឺទ្រង់កំពុងមានបន្ទូលអំពីបុត្រាបុត្រីទ្រង់ទាំងអស់—ជាពិសេសគឺបងប្អូនទាំងអស់គ្នា ។
ព្រះហស្តរបស់ព្រះអម្ចាស់កំពុងដឹកនាំបងប្អូន ។ តាមរយៈ « ការតាក់តែងដ៏ទេវភាព » ព្រះចេស្ដាទ្រង់មានក្នុងរាល់ទិដ្ឋភាពនៃជីវិតបងប្អូន ក៏ដូចជាក្នុងហេតុការណ៍សំខាន់ៗដែរ ។ មានសេចក្ដីថ្លែងក្នុងគម្ពីរសុភាសិតថា « ចូរទីពឹងដល់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យអស់អំពីចិត្ត នោះទ្រង់នឹងតម្រង់អស់ទាំងផ្លូវច្រករបស់ឯង » ។ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ទ្រង់នឹងប្រទានពរ គាំទ្រ ហើយនាំភាពសុខសាន្តដល់បងប្អូន ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។