ចូរធន់នៅថ្ងៃនោះនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទធ្វើឲ្យយើងអាច « ធន់នៅថ្ងៃនោះ » បាន ។
វាគឺជាថ្ងៃមួយពោរពេញទៅដោយរឿងប្រៀបប្រដូច ដែលបានបង្ហាញចំៗចំពោះសំណួរស្មុគស្មាញ និងគោលលទ្ធិជ្រៅ ។ បន្ទាប់ពីបានស្ដីបន្ទោសយ៉ាងខ្លាំងទៅដល់អស់អ្នកដែលប្រៀបដូចជា « ម៉ុងខ្មោចដែលលាបសឯខាងក្រៅ ល្អមើលពិតមែន តែខាងក្នុងមានពេញដោយឆ្អឹងខ្មោច និងសេចក្តីស្មោកគ្រោកគ្រប់មុខវិញ »១ នោះព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនរឿងប្រៀបប្រដូចបីថែមទៀតអំពីការត្រៀមខ្លួនខាងវិញ្ញាណ និងភាពជាសិស្ស ។ រឿងប្រៀបប្រដូចមួយក្នុងចំណោមរឿងទាំងបីនោះគឺរឿងស្ត្រីព្រហ្មចារីទាំងដប់នាក់ ។
« គ្រានោះ នគរស្ថានសួគ៌នឹងបានដូចជាស្រីព្រហ្មចារីដប់នាក់ ដែលយកចង្កៀងរៀងខ្លួន ចេញទៅទទួលប្តីថ្មោងថ្មី ។
ក្នុងពួកនាងទាំងនោះ មានប្រាំនាក់មានគំនិត ហើយប្រាំនាក់ល្ងង់ ។
នាងល្ងង់ទាំងនោះ យកតែចង្កៀងទៅ តែមិនបានយកប្រេងជាប់នឹងខ្លួនផងទេ ៖
ឯពួកនាងមានគំនិតវិញ បានយកទាំងចង្កៀង ហើយនិងប្រេងដាក់ក្នុងដបទៅជាមួយផង ។
តែដោយព្រោះប្តីក្រមកពេក បានជានាងទាំងនោះងោកងុយ ហើយដេកលក់ទៅ ។
លុះដល់កណ្តាលអធ្រាត្រ ស្រាប់តែឮសូរសម្រែកថា នែ ប្តីមកហើយ ចូរចេញទៅទទួលចុះ ។
ស្រីព្រហ្មចារីទាំងឡាយក៏ភ្ញាក់ឡើង រៀបចំចង្កៀងរៀងៗរាល់ខ្លួន ។
ឯពួកនាងដែលល្ងង់ គេនិយាយទៅពួកនាងមានគំនិតថា សូមចែកប្រេងឲ្យយើងផង ព្រោះចង្កៀងយើងចង់រលត់ហើយ ។
តែពួកនាងមានគំនិតឆ្លើយឡើងថា ទេ ក្រែងគ្មានល្មមដល់យើង ហើយនឹងនាងរាល់គ្នាផង ស៊ូទៅឯផ្ទះលក់ប្រេង ទិញសម្រាប់ខ្លួនវិញទៅ ។
ហើយកំពុងតែនាងទាំងនោះទៅទិញ ប្តីក៏មកដល់ ហើយពួកនាងដែលបានបម្រុងជាស្រេច ក៏ចូលទៅក្នុងរោងការជាមួយគ្នា រួចគេបិទទ្វារ ។
« ឯនាងព្រហ្មចារីឯទៀតក៏មកអង្វរថា លោកម្ចាស់ៗអើយ សូមបើកឲ្យយើងខ្ញុំផង » ។២
« តែគាត់ឆ្លើយថា ខ្ញុំប្រាប់នាងរាល់គ្នាជាប្រាកដថា ខ្ញុំមិនស្គាល់នាងទេ ។៣
« ដូច្នេះ ចូរចាំយាមចុះ ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាមិនដឹងជាថ្ងៃណា ឬពេលណាដែលកូនមនុស្សត្រូវមកនោះទេ » ។៤
ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក បានបង្ហោះសំណួរបំផុសគំនិតដូចខាងក្រោម ដែលទាក់ទងនឹងការមកដល់របស់ប្តីនោះថា ៖៥ចុះបើថ្ងៃនៃការយាងមករបស់ទ្រង់គឺជាថ្ងៃស្អែកវិញនោះ ? ប្រសិនបើយើងបានដឹងថា យើងត្រូវជួបនឹងព្រះអម្ចាស់នៅថ្ងៃស្អែក—តាមរយៈការស្លាប់មុនអាយុ ឬតាមរយៈការយាងមកដែលមិនបានរំពឹងទុករបស់ទ្រង់—តើយើងនឹងធ្វើអ្វីនៅថ្ងៃនេះ ?៦
ខ្ញុំបានរៀនពីបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនថាការត្រៀមខ្លួនខាងវិញ្ញាណសម្រាប់ការយាងមករបស់ព្រះអម្ចាស់ ពុំគ្រាន់តែសំខាន់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែជាវិធីតែមួយគត់ដើម្បីស្វែងរកភាពសុខសាន្ត និងសុភមង្គល ។
វាជាថ្ងៃដ៏តក់ស្លុតមួយនៅពេលដែលខ្ញុំបានឮជាលើកដំបូងថា « អ្នកមានជំងឺមហារីក » ។ ស្វាមីខ្ញុំ និងខ្ញុំបានស្រឡាំងកាំង ! យើងបើកឡានមកផ្ទះវិញទាំងស្ងៀមស្ងាត់កាលគិតអំពីដំណឹងនោះ ដួងចិត្តខ្ញុំបានគិតទៅដល់កូនប្រុសទាំងបីនាក់ ។
ខ្ញុំបានទូលសួរទៅកាន់ព្រះវរបិតាក្នុងចិត្តថា « តើទូលបង្គំនឹងត្រូវស្លាប់មែនទេ ? »
ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានខ្សឹបប្រាប់ថា « អ្វីៗទាំងអស់នឹងមិនអីទេ » ។
បន្ទាប់មកខ្ញុំបានសួរថា « តើទូលបង្គំនឹងនៅរស់មែនទេ ? »
ជាថ្មីម្តងទៀត ចម្លើយបានមកថា « អ្វីៗទាំងអស់នឹងមិនអីទេ » ។
ខ្ញុំមានការច្របូកច្របល់ ។ តើហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំទទួលចម្លើយដូចគ្នាថាតើខ្ញុំរស់ ឬស្លាប់យ៉ាងដូច្នោះ ?
បន្ទាប់មកភ្លាមៗនោះស្រាប់តែតួខ្លួនខ្ញុំទាំងមូល មានអារម្មណ៍ពោរពេញទៅដោយភាពសុខសាន្តដ៏ជាក់ច្បាស់នៅពេលខ្ញុំបាននឹកថា ៖ យើងមិនចាំបាច់ប្រញាប់ទៅផ្ទះ ហើយបង្រៀនកូនរបស់យើងអំពីរបៀបអធិស្ឋាននោះទេ ។ ពួកគេបានដឹងអំពីរបៀបទទួលចម្លើយ និងការលួងលោមមកពីការអធិស្ឋានហើយ ។ យើងមិនចាំបាច់ប្រញាប់ទៅផ្ទះ ហើយបង្រៀនពួកគេអំពីព្រះគម្ពីរ ឬប្រសាសន៍របស់ពួកព្យាការីនៅរស់ឡើយ ។ ប្រសាសន៍ទាំងនោះគឺជាប្រភពនៃកម្លាំង និងការយល់ដឹងដែលគេធ្លាប់ស្គាល់រួចទៅហើយ ។ យើងមិនចាំបាច់ប្រញាប់ទៅផ្ទះ ហើយបង្រៀនពួកគេអំពីការប្រែចិត្ត ការរស់ឡើងវិញ ការស្តារឡើងវិញ ផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ក្រុមគ្រួសារដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ឬគោលលទ្ធិរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនោះទេ ។
នៅគ្រានោះ រាល់មេរៀននៅក្នុងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ វគ្គសិក្សាព្រះគម្ពីរ ការអធិស្ឋាននៃសេចក្តីជំនឿដែលបានអធិស្ឋាន ពរជ័យដែលបានផ្តល់ សក្ខីភាពដែលបានចែកចាយ សេចក្តីសញ្ញាដែលបានធ្វើនិងរក្សា ការទៅព្រះដំណាក់របស់ព្រះអម្ចាស់ និងជាការសំខាន់ដែលត្រូវគោរពប្រតិបត្តិថ្ងៃឈប់សម្រាក—អូ៎ ! គឺវាសំខាន់ណាស់ ! វាយឺតពេលហើយនៅក្នុងការដាក់ប្រេងនៅក្នុងចង្កៀងរបស់យើង ។ យើងត្រូវការគ្រប់ដំណក់ទាំងអស់ ហើយយើងត្រូវការវានៅពេលឥឡូវនេះ !
ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ដែលបានស្តារឡើងវិញ នោះបើខ្ញុំស្លាប់ គ្រួសារខ្ញុំនឹងទទួលបានការលួងលោម ពង្រឹង ហើយថ្ងៃណាមួយនឹងបានស្តារឡើងវិញ ។ បើសិនខ្ញុំនៅរស់ ខ្ញុំនឹងអាចមានសិទ្ធិទទួលនូវព្រះចេស្តាដ៏អស្ចារ្យបំផុតនៅលើផែនដីនេះ ដើម្បីជួយទ្រទ្រង់ និងព្យាបាលខ្ញុំ ។ នៅទីបញ្ចប់ ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះអ្វីៗទាំងអស់នឹងមិនអីទេ ។
យើងរៀនមកពីការសិក្សាយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់អំពីគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញាថាតើ « ពាក្យមិនអីទេ » មានន័យដូចម្តេច ៖
« ហើយនៅថ្ងៃនោះ ក្នុងកាលដែលយើងនឹងយាងមកដោយនូវសិរីល្អរបស់យើង នោះពាក្យប្រៀបប្រដូចនឹងត្រូវបានសម្រេច ដែលយើងបានមានបន្ទូលអំពីស្រីព្រហ្មចារីដប់នាក់នោះ ។
« ត្បិតពួកអ្នកណាដែលមានប្រាជ្ញា ហើយបានទទួលសេចក្ដីពិត ហើយបានទទួលយកព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទុកជាអ្នកណែនាំរបស់ខ្លួន ហើយដែលពុំត្រូវគេបញ្ឆោត—យើងប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា ពួកគេនឹងពុំត្រូវកាប់បោះចោលទៅក្នុងភ្លើងឡើយ ប៉ុន្តែនឹង ធន់នៅថ្ងៃនោះ » ។ ៧
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទធ្វើឲ្យយើងអាច « ធន់នៅថ្ងៃនោះ » បាន ។ ការធ្វើឲ្យធន់នៅថ្ងៃនេះ មិនមានន័យថាការបន្ថែមទៅក្នុងបញ្ជីឲ្យកើនឡើងជារៀងរហូតនោះទេ ។ សូមគិតអំពី កែវពង្រីកមួយ ។ គោលបំណងតែមួយគត់របស់វា គឺមិនត្រឹមតែធ្វើឲ្យវត្ថុនោះកាន់តែធំប៉ុណ្ណោះទេ ។ វាក៏អាចប្រមូលផ្តុំ និងជាចំណុចប្រសព្វនៃពន្លឺ ដើម្បីធ្វើឲ្យវាកាន់តែមានថាមពលផងដែរ ។ យើងត្រូវធ្វើឲ្យការខិតខំរបស់យើងសាមញ្ញ ផ្តោតឲ្យចំ ហើយធ្វើជាអ្នកប្រមូលពន្លឺរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ យើងត្រូវការបទពិសោធន៍ដ៏បរិសុទ្ធ និងវិវរណៈបន្ថែមទៀត ។
ភាគពាយ័ព្យនៃប្រទេសអ៊ីស្រាអែល គឺជាជួរភ្នំដ៏ស្រស់ស្អាត ដែលជារឿយៗគេហៅថា « ភ្នំបៃតងជានិច្ច » ។ ភ្នំកើមែល៨នៅតែមានពណ៍បៃតងពេញមួយឆ្នាំ ភាគច្រើនមានបរិមាណទឹកសន្សើមតិចតួច ។ ជាការចិញ្ចឹមបីបាច់ធ្វើឡើងរាល់ថ្ងៃ ។ ដូចគ្នានឹងទឹកសន្សើមនៃភ្នំកើមែលដែរ ៩នៅពេលយើងស្វែងរកការចិញ្ចឹមបីបាច់ខាងព្រលឹងវិញ្ញាណយើង « នូវអ្វីដែលទាក់ទងនឹងសេចក្ដីសុចរិត »១០កិច្ចការតូចតាច និងងាយ »១១ទីបន្ទាល់របស់យើង និងទីបន្ទាល់របស់កូនៗយើងនឹងនៅមានជានិច្ច !
ឥឡូវបងប្អូនអាចគិតថា « ប៉ុន្តែស៊ីស្ទើរ រ៉ាយ មិនស្គាល់គ្រួសាររបស់ខ្ញុំនោះទេ ។ យើងពិតជាមានការលំបាក ហើយមិនមានអ្វីដូចបានរៀបរាប់នេះទេ » ។ បងប្អូនគិតត្រូវហើយ ។ ខ្ញុំមិនស្គាល់គ្រួសាររបស់បងប្អូនទេ ។ ប៉ុន្តែ ព្រះដែលមានសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏អស់កល្ប សេចក្តីមេត្តាករុណា ព្រះចេស្តា ចំណេះដឹង និងសិរីល្អស្គាល់បងប្អូន ។
សំណួរដែលបងប្អូនអាចនឹងសួរគឺជាសំណួរនៃបេះដូង ដែលឈឺចាប់នៅក្នុងជម្រៅនៃព្រលឹងរបស់បងប្អូន ។ សំណួរស្រដៀងគ្នានេះបានរកឃើញនៅក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប ៖
« លោកគ្រូអើយ [ គ្រួសារខ្ញុំ ] វិនាសហើយ លោកមិនរវល់ទេឬអី ? »១២
« តើមានសេចក្តីសង្ឃឹមឯណា ? »១៣
« តើ [ ខ្ញុំ ] ត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីឲ្យពពកនៃសេចក្ដីងងឹតនេះ អាចបក់ចេញកុំឲ្យគ្របលើ [ ខ្ញុំ ] ? »១៤
« តើនឹងរកប្រាជ្ញាឯណាបាន ? ហើយ តើកន្លែងយល់ចិត្តនៅឯណា ? »១៥
« ធ្វើម្ដេចឲ្យ [ ខ្ញុំ ] មានលទ្ធភាព ហើយក្ដាប់ជាប់នូវគ្រប់ទាំងអ្វីៗដែលល្អបាន ? »១៦
« តើទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យឲ្យទូលបង្គំធ្វើដូចម្តេច ? »១៧
ហើយបន្ទាប់មកចម្លើយដ៏ផ្អែមល្ហែមឆ្លើយថា ៖
« តើអ្នកជឿដល់ព្រះចេស្ដានៃព្រះគ្រីស្ទក្នុងការសង្គ្រោះដែរឬទេ ? »១៨
« តើទ្រង់ដែលបានបញ្ជាមិនឲ្យអ្នកណាម្នាក់ទទួលយកសេចក្ដីល្អសប្បុរសរបស់ទ្រង់ឬទេ ? »១៩
« តើអ្នកជឿថា [ ទ្រង់ ] អាចនឹងធ្វើការនេះបានឬទេ ? »២០
« តើអ្នកជឿសេចក្តីទំនាយរបស់ពួកហោរាឬទេ ? »២១
« តើអ្នករាល់គ្នាអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ទៅលើការប្រោសលោះរបស់ទ្រង់ ដែលបានបង្កើតអ្នកមកឬទេ ? »២២
« តើទ្រង់មិនត្រូវប្រព្រឹត្តដោយយុត្តិធម៌ទេឬអី ? »២៣
មិត្តជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំអើយ យើងមិនអាចចែករំលែកប្រេងរបស់យើងបានទេ ប៉ុន្តែយើងអាចចែកចាយពន្លឺ របស់ទ្រង់បាន ។ ប្រេងដែលនៅក្នុងចង្កៀងយើងនឹងមិនត្រឹមតែជួយយើង « ធន់នៅថ្ងៃនោះ » ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏អាចជាមធ្យោបាយបំភ្លឺផ្លូវដែលនាំអ្នកដែលយើងស្រឡាញ់ទៅកាន់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលទ្រង់ឈរត្រៀមខ្លួនជាស្រច « ដោយលាតព្រះពាហុចាំទទួល » ពួកគេ ។២៤
« ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះថា ចូរទប់សំឡេងឯងមិនឲ្យយំ និងភ្នែកឯងមិនឲ្យហូរសស្រាក់ឡើយ ការរបស់ឯងនឹងបានរង្វាន់ជាពិត … ហើយវារាល់គ្នានឹងវិលមកពីស្រុករបស់ខ្មាំងសត្រូវវិញ ។
ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថាមាន « សេចក្តីសង្ឃឹមសម្រាប់ចុងបំផុតរបស់ឯងកូនចៅឯងនឹងវិលមកឯព្រំដែនរបស់គេវិញ » ។២៥
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជា « សេចក្តីសង្ឃឹមចុងក្រោយរបស់យើង » ។ គ្មានអ្វីដែលយើងមាន ឬមិនបានធ្វើ ហួសពីលទ្ធភាពនៃដង្វាយធួនដ៏អស់កល្ប និងនិរន្ដរ៍របស់ទ្រង់ឡើយ ។ ទ្រង់គឺជាមូលហេតុមិនចេះចប់នៅក្នុងដំណើររឿងរបស់យើង ។២៦ ហេតុដូច្នោះហើយយើង « ត្រូវតែឈានទៅមុខដោយខ្ជាប់ខ្ជួននៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ដោយមានពន្លឺនៃសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏ឥតខ្ចោះ ហើយដោយមានចិត្តស្រឡាញ់ព្រះ និងមនុស្សគ្រប់រូប ។ ហេតុដូច្នោះហើយ បើសិនជា [ យើង ] ខិតខំឈានទៅមុខ ដោយទទួលទាននូវព្រះបន្ទូលនៃព្រះគ្រីស្ទ ហើយកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុត មើលចុះ នោះព្រះវរបិតា ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះថា ៖ [ យើង ] នឹងមានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » ។២៧
ជីវិតអស់កល្បជាអំណរដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។ អំណរនៅក្នុងជីវិតនេះ ឥឡូវនេះ—ទោះជាមានបញ្ហានៅក្នុងជីវិតយើងក្ដី ប៉ុន្តែដោយសារជំនួយរបស់ព្រះអម្ចាស់ យើងរៀន ហើយទីបំផុតយកឈ្នះឧបសគ្គទាំងនោះ—ហើយ អំណរដ៏អស្ចារ្យកើតមាននៅក្នុងជីវិតខាងមុខ ។ ទឹកភ្នែកនឹងស្ងួត ចិត្តសង្រេងនឹងត្រូវបានធូរស្បើយ អ្វីដែលបាត់បង់នឹងត្រូវបានរកឃើញ កង្វល់នឹងត្រូវបានដោះស្រាយ គ្រួសារនឹងត្រូវបានស្ដារឡើងវិញ ហើយអ្វីៗដែលព្រះវរបិតាមាននឹងក្លាយជារបស់យើង ។២៨
ចូរក្រឡេកមើលទៅព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទហើយរស់នៅ២៩នេះគឺជាសក្ខីភាពរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងព្រះនាមដ៏ពិសិដ្ឋ និងបរិសុទ្ធដែលជា « អ្នកគង្វាល និងជាអ្នកថែទាំព្រលឹងជាទីស្រឡាញ់ [ របស់យើង ] »៣០ជាព្រះយេស៊ូវ គ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕