បន្ទាបខ្លួនដើម្បីទទួលយក និងធ្វើតាម

ដោយអែលឌើរ ចូនី អិល គុច

ក្នុងពួកចិតសិបនាក់

ការបន្ទាបខ្លួនគឺជាតម្រូវការចាំបាច់សម្រាប់យើង ដើម្បីត្រៀមខ្លួនត្រឡប់ទៅកាន់វត្តមានរបស់ព្រះវិញ ។

នៅក្នុងជំពូកទីប្រាំនៃគម្ពីរអាលម៉ា សំណួរបែបត្រិះរិះមួយបានលើកឡើង ៖ « តើអ្នករាល់គ្នាអាចនិយាយនៅក្នុងចិត្តអ្នក បើសិនជាអ្នករាល់គ្នាត្រូវបានហៅឲ្យទៅស្លាប់នៅក្នុងពេលនេះថា តើអ្នករាល់គ្នាបានបន្ទាបខ្លួនគ្រប់គ្រាន់ហើយឬនៅ ?^១ សំណួរនោះបង្កប់ន័យថា ការបន្ទាបខ្លួនគឺជាតម្រូវការចាំបាច់សម្រាប់យើង ដើម្បីត្រៀមខ្លួនត្រឡប់ទៅកាន់វត្តមានរបស់ព្រះវិញ ។

យើងទាំងអស់គ្នាចូលចិត្តគិតថា យើងបន្ទាបខ្លួនល្មមហើយ ប៉ុន្តែបទពិសោធន៍ខ្លះក្នុងជីវិតធ្វើឲ្យយើងដឹងខ្លួនថា ជាញឹកញាប់បុរស ឬស្ត្រីអំនួតនៅតែមាននៅក្នុងខ្លួនយើងដដែល ។

ច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ ពេលកូនស្រីពីរនាក់របស់យើងនៅផ្ទះជាមួយយើងនៅឡើយ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តបង្ហាញពួកគេ និងភរិយាខ្ញុំអំពីអង្គភាពអាជីវកម្មដែលខ្ញុំទទួលបន្ទុកនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនដែលខ្ញុំធ្វើការ ។

គោលបំណងពិតគឺខ្ញុំចង់បង្ហាញពួកគេកន្លែងមួយ ដែលខុសពីផ្ទះពួកយើង ហើយមនុស្សគ្រប់គ្នានឹងធ្វើអ្វីឲ្យដូចតាមការសុំរបស់ខ្ញុំដោយគ្មានសង្ស័យឡើយ ។ តាមធម្មតាពេលយើងមកដល់ច្រកទ្វារវានឹងបើកដោយស្វ័យប្រវត្តិ តែពេលឡានខ្ញុំមកជិតដល់ ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលព្រោះវាមិនបើកទេលើកនេះ ។ ផ្ទុយទៅវិញ មានសន្តិសុខម្នាក់ដែលខ្ញុំមិនធ្លាប់ឃើញពីមុនក្នុងជីវិត បានដើរមកឡានខ្ញុំ ហើយសុំមើលកាតក្រុមហ៊ុនរបស់ខ្ញុំ ។

ខ្ញុំប្រាប់គាត់ថា ឡានខ្ញុំមិនប្រើកាតបើកចូលក្រុមហ៊ុននេះទេ ក្រោយមក ខ្ញុំបានសួរគាត់ជាមនុស្សអំនួតថា ៖ « តើអ្នកឯងដឹងថាកំពុងនិយាយនឹងនរណាទេ ? »

គាត់បានតបថា « មែនហើយ ដោយសារលោកគ្មានកាតក្រុមហ៊ុន ខ្ញុំមិនស្គាល់ថាលោកជានរណានោះទេ ដរាបណាខ្ញុំនៅច្រកនេះ ខ្ញុំមិនអនុញ្ញាតឲ្យលោកចូល ដោយគ្មានកាតត្រឹមត្រូវនោះឡើយ » ។

ខ្ញុំគិតចង់មើលទៅកញ្ចក់ក្រោយ ដើម្បីមើលប្រតិកម្មរបស់កូនស្រីខ្ញុំចំពោះរឿងនោះ ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងពួកគេកំពុងជក់ចិត្តរឿងនោះ ! ! ភរិយាខ្ញុំដែលអង្គុយក្បែរខ្ញុំ បានគ្រវីក្បាលមិនពេញចិត្តនឹងឥរិយាបថរបស់ខ្ញុំ ។ បន្ទាប់មក ចុងក្រោយខ្ញុំសុំទោសដល់សន្តិសុខនោះ ហើយនិយាយថា ខ្ញុំសោកស្តាយដែលប្រព្រឹត្តមិនសមរម្យដាក់គាត់បែបនេះ ។ គាត់តបថា « ខ្ញុំអភ័យទោសឲ្យលោក តែថ្ងៃនេះបើគ្មានកាតក្រុមហ៊ុនទេ ខ្ញុំមិនឲ្យលោកចូលទេ ! »

រួច ខ្ញុំបានបើកឡានមកផ្ទះវិញយឺតៗទៅយកកាត ហើយបានរៀនមេរៀនដ៏មានតម្លៃនេះថា ៖នៅពេលយើងជ្រើសរើសមិនបន្ទាបខ្លួន ចុងបញ្ចប់យើងនឹងទទួលបានការអាម៉ាស់ ។

យើងឃើញក្នុងគម្ពីរសុភាសិតថា « ចិត្តឆ្មើងឆ្មៃរបស់មនុស្ស នឹងនាំឲ្យទាបថោកទៅ តែអ្នកណាដែលមានចិត្តសុភាពរាបទាប នោះនឹងបានកិត្តិសព្ទវិញ » ។^២ ដើម្បីអភិវឌ្ឍភាពរាបសា យើងត្រូវតែយល់ពីអត្ថន័យពិតរបស់វានៅក្នុងបរិបទនៃដំណឹងល្អ ។

មនុស្សមួយចំនួនយល់ច្រឡំអំពីការបន្ទាបខ្លួនទៅនឹងរឿងផ្សេងៗទៀត ឧទាហរណ៍ដូចជាភាពក្រីក្រជាដើម ។ ប៉ុន្តែតាមពិត មានមនុស្សជាច្រើនដែលក្រ តែមានអំនួត ហើយក៏មានមនុស្សជាច្រើនដែលមានទ្រព្យ តែបន្ទាបខ្លួន ។ អ្នកខ្លះទៀតខ្មាស់អៀនខ្លាំង ឬមិនសូវឲ្យតម្លៃខ្លួនឯង សំបកក្រៅមើលទៅដូចជារាបសាណាស់ ប៉ុន្តែក្នុងខ្លួនពោរពេញទៅដោយអំនួត ពេលខ្លះ ។

អ៊ីចឹង តើអ្វីទៅជាការបន្ទាបខ្លួន ? យោងតាមសៀវភៅ ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើងការបន្ទាបខ្លួនគឺជា « ឆន្ទៈដើម្បីចុះចូលនឹងឆន្ទៈនៃព្រះអម្ចាស់ ។ …វាគឺជាការងាយបង្រៀន ។ [ វាគឺជា ] កាតាលីករដ៏សំខាន់មួយជំរុញការរីចម្រើនខាងវិញ្ញាណ » ។^៣

ពិតជាយើងទាំងអស់គ្នាមានឱកាសច្រើនដើម្បីកែលម្អគុណលក្ខណៈដូចជាព្រះគ្រីស្ទនេះ ។ ដំបូង ខ្ញុំសូមមើលពីរបៀបដែលយើងមាន ឬគួរតែមានចិត្តរាបសាដើម្បីធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់ព្យាការីយើង ។ លំហាត់មួយសម្រាប់យើងម្នាក់ៗអាចជា ៖

តើយើងប្រើឈ្មោះពេញនៃសាសនាចក្រក្នុងការទំនាក់ទំនងទាំងអស់ដែរឬទេ ? ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន មានប្រសាសន៍ថា « ការដកយកព្រះនាមរបស់ព្រះអម្ចាស់ចេញពីសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់គឺជាជោគជ័យដ៏ធំមួយរបស់សាតាំង » ។^៤
តើយើងទុកឲ្យព្រះឈ្នះក្នុងជីវិតដោយទទួលយកការអញ្ជើញដ៏ជាក់លាក់របស់ព្យាការីយើងដែរឬទេ ? « នៅថ្ងៃនេះ ខ្ញុំសូមអំពាវនាវដល់សមាជិកនៅគ្រប់ទីកន្លែងឲ្យនាំមុខនៅក្នុងការបោះបង់ចោលនូវអាកប្បកិរិយា និងសកម្មភាពនៃការរើសអើងនេះ » ។^៥
តើយើងបានយកឈ្នះលើលោកិយដោយទុកចិត្តលើគោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទ ជាជាងលើទស្សនវិជ្ជាមនុស្ស ដូចដែលព្យាការីយើងបានបង្រៀនដែរឬទេ ?^៦
តើយើងបានក្លាយជាអ្នកផ្សះផ្សាគេ ដោយការនិយាយវិជ្ជមាន ទៅកាន់នរណាម្នាក់ និងអំពីនរណាម្នាក់ដែរឬទេ ? ប្រធាន ណិលសុន បានបង្រៀនយើងក្នុងសន្និសីទទូទៅកន្លងទៅថា ៖« បើសិនជាមានអ្វីណាមួយ ដែលប្រកបដោយគុណធម៌ គួរស្រឡាញ់ ឬឈ្មោះល្អ ឬក៏គួរឲ្យសរសើរ ដែលយើងអាចនិយាយអំពីមនុស្សម្នាក់ទៀត—មិនថាចំពោះមុខ ឬពីក្រោយខ្នងគាត់នោះទេ—ការណ៍នោះគួរតែជាបទដ្ឋាននៃទំនាក់ទំនងរបស់យើង » ។^៧

ទាំងនេះជាការណែនាំដ៏សាមញ្ញ ប៉ុន្តែមានឥទ្ធិពល ។ សូមចាំថា អ្វីដែលប្រជាជនត្រូវធ្វើដើម្បីបានជាសះស្បើយ គឺគ្រាន់តែមើលទៅពស់លង្ហិនដែលបានលើកឡើងតែប៉ុណ្ណោះ ។^៨ ប៉ុន្តែ « ដោយវិធីនេះងាយពេក ឬស្រួលពេក ទើបមានមនុស្សជាច្រើនត្រូវវិនាស » ។^៩

ក្នុងអំឡុងសន្និសីទនេះ យើងបានឮនឹងបន្ដស្តាប់ការទូន្មានដ៏មិនចេះចប់របស់ពួកព្យាការី និងសាវករបស់យើង ។ វាជាឱកាសដ៏ឥតខ្ចោះដើម្បីអភិវឌ្ឍភាពរាបសា និងដើម្បីឲ្យគំនិតដ៏រឹងរូសរបស់យើងត្រូវបានលេបដោយការជឿស៊ប់កាន់តែខ្លាំងថា ព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលតាមរយៈថ្នាក់ដឹកនាំដែលបានជ្រើសរើសទាំងនេះ ។

លើសពីនេះនៅពេលអភិវឌ្ឍភាពរាបសា យើងក៏ត្រូវតែយល់ និងទទួលថា យើងមិនអាចយកឈ្នះលើឧបសគ្គ ឬសម្រេចបានសក្តានុពលពេញលេញរបស់យើងដោយការខិតខំផ្ទាល់ខ្លួនតែម្យ៉ាងនោះទេ ។ វាគ្មិន អ្នកនិពន្ធ គ្រូបង្វឹក និងអ្នកមានឥទ្ធិពលលើពិភពលោក និយាយជាពិសេសនៅលើវេទិកាឌីជីថល ថាអ្វីៗទាំងអស់ គឺអាស្រ័យលើយើង និងសកម្មភាពយើងតែប៉ុណ្ណោះ ។ ពិភពលោកជឿលើដៃនៃមនុស្ស ។

ប៉ុន្តែតាមរយៈដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញ យើងបានរៀនថា យើងពឹងផ្អែកយ៉ាងខ្លាំងទៅលើសេចក្តីសប្បុរសរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងដង្វាយធួននៃព្រះអង្គសង្រ្គោះ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ « ដ្បិតយើងដឹងថា មានតែដោយព្រះគុណទេ ទើបយើងបានសង្គ្រោះ បន្ទាប់ពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងអាចធ្វើបាន » ។^១០ ហេតុនេះហើយ វាសំខាន់ណាស់ក្នុងការប្រព្រឹត្ត និងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយព្រះ ព្រោះថាការធ្វើដូច្នេះនឹងផ្តល់ឲ្យយើងនូវសិទ្ធិពេញលេញដើម្បីទទួលបានអំណាចនៃការព្យាបាល លទ្ធភាព និងភាពឥតខ្ចោះរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរយៈដង្វាយធួនទ្រង់នោះ ។

ការចូលរួមក្នុងការប្រជុំសាក្រាម៉ង់រាល់សប្តាហ៍ និងការថ្វាយបង្គំនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធជាទៀងទាត់ដើម្បីធ្វើពិធីបរិសុទ្ធ ហើយទទួល និងធ្វើសេចក្តីសញ្ញាជាថ្មី គឺជាសញ្ញាសម្គាល់មួយថា យើងទទួលស្គាល់នូវការពឹងផ្អែកទៅលើព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ការណ៍នោះនឹងនាំព្រះចេស្តាទ្រង់ចូលក្នុងជីវិតរបស់យើង ដើម្បីជួយយើងឲ្យឆ្លងកាត់គ្រប់បញ្ហា ហើយទីបំផុតបំពេញនូវកម្រិតនៃការបង្កបង្កើតរបស់យើង ។

កន្លងទៅនេះ កម្រិតនៃភាពរាបសា និងការយល់ដឹងរបស់ខ្ញុំអំពីការពឹងផ្អែកលើព្រះអម្ចាស់ត្រូវបានសាកល្បងម្តងទៀត ។ ខ្ញុំបានជិះតាក់ស៊ីទៅអាកាសយានដ្ឋានដើម្បី ទៅកន្លែងដែលមានស្ថានភាពពិបាកដោះស្រាយ ។ អ្នកបើកតាក់ស៊ីពុំមែនជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រ បានសម្លឹងមើលខ្ញុំតាមកញ្ចក់ ហើយនិយាយថា « ខ្ញុំអាចមើលឃើញថា អ្នកមិនសុខស្រួលទេនៅថ្ងៃនេះ ! »

« អ្នកអាចដឹងឬ ? » ខ្ញុំបានសួរ ។

គាត់បាននិយាយថា « ប្រាកដណាស់ ។ បន្ទាប់មក គាត់និយាយដូចនេះថា « អ្នកមានពន្លឺស្រអាប់នៅជុំវិញអ្នក !»

ខ្ញុំបានពន្យល់គាត់ថា ខ្ញុំមានស្ថានភាពមួយពិបាកដោះស្រាយ រួចគាត់ក៏សួរខ្ញុំថា « តើលោកបានធ្វើអស់ពីលទ្ធភាព ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះហើយឬនៅ ? »

ខ្ញុំតបថា ខ្ញុំបានធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងអស់ហើយ ។

បន្ទាប់មក គាត់និយាយអ្វីមួយដែលខ្ញុំចាំជានិច្ចថា « អ៊ីចឹង សូមទុករឿងនេះនៅក្នុងព្រះហស្តព្រះចុះ អ្វីៗនឹងមិនអីទេ » ។

ខ្ញុំសារភាពថា ខ្ញុំមានបំណងចង់សួរគាត់ថា « តើលោកដឹងថា លោកកំពុងនិយាយជាមួយនរណាទេ ? » តែខ្ញុំមិនធ្វើទេ » ។ អ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើ គឺបន្ទាបខ្លួននៅចំពោះព្រះអម្ចាស់សូមជំនួយពីទ្រង់ពេញមួយម៉ោងពេលជិះយន្តហោះ ។ ពេលខ្ញុំចុះពីយន្តហោះ ខ្ញុំបានដឹងថា ស្ថានភាពដ៏លំបាកដែលត្រូវដោះស្រាយនោះ គឺបាលល្អវិញហើយ មិនចាំបាច់មានវត្តមានខ្ញុំទេ ។

បងប្អូនប្រុសស្រី ការបង្គាប់ ការអញ្ជើញ និងការសន្យាមកពីព្រះអម្ចាស់គឺច្បាស់លាស់ និងលួងលោម ៖ « ចូរមានចិត្តរាបសា ហើយព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នកនឹងដឹកដៃអ្នក ហើយប្រទានចម្លើយដល់បទអធិស្ឋានទាំងឡាយរបស់អ្នក » ។^១១

សូមឲ្យយើងមានចិត្តរាបទាបក្នុងការធ្វើតាមការទូន្មានរបស់ព្យាការីយើង ហើយទទួលថា មានតែព្រះ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះដែលអាចផ្លាស់ប្ដូរយើងបាន—តាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធ និងសេចក្ដីសញ្ញាដែលបានទទួលនៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់—យើងក្លាយជាបុគ្គលដ៏ល្អបំផុតក្នុងជីវិតនេះ ហើយថ្ងៃមួយធ្វើឲ្យយើងមានភាពល្អឥតខ្ចោះនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕