Όταν η αγάπη γλυκά ομιλεί
Είθε καθένας από εμάς να μάθει να μιλά και να ακούει την αγάπη Του εδώ, στην καρδιά και στο σπίτι του και στις κλήσεις του Ευαγγελίου, στις δραστηριότητες, στην τέλεση διακονίας και στην υπηρέτηση.
Τα παιδιά της Προκαταρκτικής μας τραγουδούν το «Όταν η αγάπη γλυκά ομιλεί»1.
Κάποτε έδωσα στην αδελφή Γκονγκ ένα μικρό μενταγιόν. Το είχα χαραγμένο τελεία-τελεία, τελεία-τελεία, τελεία-τελεία-παύλα. Όσοι είναι εξοικειωμένοι με τον κώδικα Μορς, θα αναγνωρίσουν τα γράμματα I, I, U. Όμως εγώ συμπεριέλαβα κι έναν δεύτερο κώδικα. Στα Μανδαρινικά Κινεζικά, “ai” σημαίνει «αγαπώ». Έτσι, διπλά αποκωδικοποιημένο, το μήνυμα ήταν «Σ’ αγαπώ». Σούζαν γλυκιά μου, “I, ai (爱), U” [Σ’ αγαπώ].
Μιλούμε για την αγάπη σε πολλές γλώσσες. Μου είπαν ότι όλοι οι άνθρωποι μιλούν συνολικά 7.168 ζώσες γλώσσες2. Στην Εκκλησία μιλούμε 575 τεκμηριωμένες βασικές γλώσσες, με πολλές διαλέκτους. Γνωστοποιούμε επίσης την πρόθεση, τη διακύμανση και το συναίσθημα μέσω της τέχνης, της μουσικής, του χορού, των λογικών συμβόλων, της διαπροσωπικής και ενδοπροσωπικής έκφρασης3.
Σήμερα, ας μιλήσουμε για τρεις γλώσσες αγάπης του Ευαγγελίου: τη γλώσσα της ζεστασιάς και της ευλάβειας, τη γλώσσα υπηρέτησης και θυσίας και τη γλώσσα της συμμετοχής στη διαθήκη.
Πρώτον, η γλώσσα του Ευαγγελίου της ζεστασιάς και της ευλάβειας.
Με ζεστασιά και ευλάβεια, η αδελφή Γκονγκ ρωτά τα παιδιά και τους νέους: «Πώς ξέρετε ότι οι γονείς και η οικογένειά σας σάς αγαπούν;»
Στη Γουατεμάλα, τα παιδιά λένε: «Οι γονείς μου εργάζονται σκληρά για να ταΐσουν την οικογένειά μας». Στη Βόρειο Αμερική, τα παιδιά λένε: «Οι γονείς μου διαβάζουν ιστορίες και με βάζουν για ύπνο το βράδυ». Στους Αγίους Τόπους, τα παιδιά λένε: «Οι γονείς μου με κρατούν ασφαλή». Στη Γκάνα, της Δυτικής Αφρικής, τα παιδιά λένε: «Οι γονείς μου με βοηθούν με τους στόχους μου Παιδιά και Νέοι».
Ένα παιδί είπε: «Μολονότι είναι πολύ κουρασμένη αφού εργάζεται όλη την ημέρα, η μητέρα μου έρχεται έξω για να παίξει μαζί μου». Η μητέρα της έκλαψε, όταν άκουσε ότι οι καθημερινές της θυσίες έχουν νόημα. Μια νέα γυναίκα είπε: «Μολονότι η μητέρα μου και εγώ μερικές φορές διαφωνούμε, εμπιστεύομαι τη μητέρα μου». Και η δική της μητέρα έκλαψε κι αυτή.
Μερικές φορές χρειάζεται να ξέρουμε ότι η αγάπη που δώσαμε εδώ έγινε αντιληπτή και εκτιμήθηκε.
Με ζεστασιά και ευλάβεια, η μετάληψη και άλλες συγκεντρώσεις μας εστιάζονται στον Ιησού Χριστό. Μιλούμε με ευλάβεια για την Εξιλέωση του Ιησού Χριστού, προσωπική και αληθινή, όχι μόνον για την εξιλέωση ως κάτι το αφηρημένο. Αποκαλούμε την αποκατεστημένη Εκκλησία του Ιησού Χριστού με το όνομά Του, η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Χρησιμοποιούμε ευλαβική γλώσσα προσευχής, όταν απευθυνόμαστε στον Επουράνιο Πατέρα και θερμό σεβασμό, όταν μιλούμε μεταξύ μας. Καθώς αναγνωρίζουμε τον Ιησού Χριστό στην καρδιά των διαθηκών του ναού, αναφερόμαστε λιγότερο στο να «πηγαίνουμε στον ναό» και περισσότερο στο «ερχόμενοι προς τον Ιησού Χριστό στον οίκο του Κυρίου». Κάθε διαθήκη ψιθυρίζει: «Όταν η αγάπη γλυκά ομιλεί».
Τα νέα μέλη λένε ότι το λεξιλόγιο της Εκκλησίας συχνά απαιτεί αποκωδικοποίηση. Γελούμε με τη σκέψη ότι στα Αγγλικά “stake house” [«οίκημα πασσάλου»] θα μπορούσε να σημαίνει ένα ωραίο δείπνο με βοδινό. “Ward building” [«Κτήριο τομέως»] θα μπορούσε να δηλώνει μια πτέρυγα νοσοκομείου. “Οpening exercises” [«Εναρκτήριες ασκήσεις»] θα μπορούσαν να σημαίνουν ασκήσεις γυμναστικής στον χώρο στάθμευσης της εκκλησίας. Όμως, παρακαλώ, ας έχουμε κατανόηση και καλοσύνη καθώς μαθαίνουμε νέες γλώσσες αγάπης μαζί. Καινούργια στην εκκλησία, μία νεοφώτιστη άκουσε να της λένε ότι η φούστα της ήταν πολύ κοντή. Αντί να προσβληθεί, απάντησε: «Έχω μεταστραφεί ειλικρινώς. Παρακαλώ να είστε υπομονετικοί καθώς μαθαίνω να κάνω την πίστη μου πράξη, όπως με τα ρούχα που φορώ»4.
Τα λόγια που χρησιμοποιούμε μπορούν να μας φέρουν πιο κοντά ή να μας απομακρύνουν από άλλους χριστιανούς και φίλους. Μερικές φορές μιλούμε για το ιεραποστολικό έργο, το έργο ναού, το ανθρωπιστικό έργο και το έργο πρόνοιας με τέτοιους τρόπους, που μπορεί να κάνει τους άλλους να σκεφθούν ότι πιστεύουμε πως κάνουμε έργο μόνοι μας. Ας μιλούμε πάντοτε με θερμή και ευλαβική ευγνωμοσύνη για το έργο και τη δόξα του Θεού και την αξία, την ευσπλαχνία και τη χάρη του Ιησού Χριστού και την εξιλεωτική Του θυσία5.
Δεύτερον, η γλώσσα του Ευαγγελίου της υπηρέτησης και της θυσίας.
Καθώς συγκεντρωνόμαστε ξανά στην εκκλησία κάθε εβδομάδα, για να τιμούμε και να αγαλλιάζουμε την Ημέρα του Κυρίου, μπορούμε να εκφράζουμε τη δέσμευση της διαθήκης μεταλήψεως στον Ιησού Χριστό και ο ένας στον άλλον μέσω των κλήσεων, της αλληλεγγύης, της κοινωνικότητας και της υπηρέτησής μας στην Εκκλησία.
Όταν ρωτώ τοπικούς ηγέτες της Εκκλησίας τι τους ανησυχεί, τόσο οι αδελφοί όσο και οι αδελφές λένε: «Κάποια από τα μέλη μας δεν δέχονται κλήσεις της Εκκλησίας». Οι κλήσεις να υπηρετούμε τον Κύριο και ο ένας τον άλλον στην Εκκλησία δίνουν την ευκαιρία να αυξηθούμε σε συμπόνια, ικανότητα και ταπεινοφροσύνη. Καθώς ξεχωριζόμαστε, μπορούμε να λάβουμε την έμπνευση του Κυρίου να εξυψώσουμε και να ενδυναμώσουμε άλλους και τον εαυτό μας. Ασφαλώς, οι μεταβαλλόμενες συνθήκες και οι εποχές της ζωής μας μπορεί να επηρεάσουν την ικανότητά μας να υπηρετήσουμε, αλλά καλώς εχόντων των πραγμάτων ποτέ την επιθυμία μας. Μαζί με τον βασιλιά Βενιαμίν, λέμε: «Αν είχα θα έδινα»6 και θα προσφέρουμε ό,τι μπορούμε.
Ηγέτες πασσάλου και τομέως, ας κάνουμε αυτό που μας αναλογεί. Καθώς καλούμε (και απαλλάσσουμε) αδελφούς και αδελφές για να υπηρετήσουν στην Εκκλησία του Κυρίου, ας το κάνουμε παρακαλώ με αξιοπρέπεια και έμπνευση. Βοηθήστε τον καθένα να αισθανθεί ότι τον εκτιμούν και ότι μπορεί να είναι επιτυχημένος. Παρακαλώ συσκεφθείτε και ακούστε τις ηγέτιδες αδελφές. Είθε να θυμόμαστε, όπως δίδαξε ο Πρόεδρος Τ. Ρούμπεν Κλαρκ, ότι στην Εκκλησία του Κυρίου υπηρετούμε εκεί όπου καλούμαστε, «όπου κάποιος ούτε επιζητεί ούτε απορρίπτει»7.
Όταν η αδελφή Γκονγκ και εγώ παντρευτήκαμε, ο Πρεσβύτερος Ντέιβιντ Μ. Χάιτ συμβούλευσε: «Πάντοτε να έχετε μία κλήση στην Εκκλησία. Ειδικά όταν η ζωή είναι γεμάτη ασχολίες» είπε «πρέπει να αισθανθείτε την αγάπη του Κυρίου για εκείνους που υπηρετείτε και για εσάς καθώς υπηρετείτε». Υπόσχομαι ότι η αγάπη γλυκά ομιλεί εδώ, εκεί και παντού καθώς απαντούμε ναι στους ηγέτες της Εκκλησίας για να υπηρετούμε τον Κύριο στην Εκκλησία Του με το Πνεύμα Του και τις διαθήκες μας.
Η αποκατεστημένη Εκκλησία του Κυρίου μπορεί να είναι ένα εκκολαπτήριο για μία κοινότητα της Σιών. Όταν λατρεύουμε, υπηρετούμε, απολαμβάνουμε και μαθαίνουμε την αγάπη Του μαζί, σταθεροποιούμε ο ένας τον άλλον στο Ευαγγέλιό Του. Μπορεί να διαφωνούμε πολιτικώς ή σε κοινωνικά θέματα, αλλά βρίσκουμε αρμονία καθώς τραγουδούμε μαζί στη χορωδία τομέως. Γαλουχούμε τις σχέσεις και πολεμούμε την απομόνωση καθώς τελούμε διακονία τακτικά με την καρδιά μας στο σπίτι ο ένας του άλλου και στις γειτονιές.
Κατά τη διάρκεια συζητήσεων μελών με προέδρους πασσάλου, αισθάνομαι τη βαθιά αγάπη τους για τα μέλη σε κάθε περίσταση. Καθώς περνούσαμε από σπίτια μελών στον πάσσαλό του, ένας πρόεδρος πασσάλου παρατήρησε ότι είτε ζούμε σε ένα σπίτι με πισίνα είτε σε ένα σπίτι με χώμα για πάτωμα, η υπηρέτηση στην Εκκλησία είναι προνόμιο που συχνά περιλαμβάνει θυσία. Ωστόσο, σημείωσε σοφά, όταν υπηρετούμε και θυσιάζουμε μαζί στο Ευαγγέλιο, βρίσκουμε λιγότερα ελαττώματα και μεγαλύτερη ειρήνη. Όταν Τον αφήνουμε, ο Ιησούς Χριστός μάς βοηθά να ομιλούμε την αγάπη Του εδώ.
Αυτό το καλοκαίρι, η οικογένειά μας συνάντησε υπέροχα μέλη της Εκκλησίας και φίλους στο Λάφμπορο και στην Οξφόρδη στην Αγγλία. Αυτές οι σημαντικές συναθροίσεις μου υπενθύμισαν πώς οι κοινωνικές δραστηριότητες και οι δραστηριότητες υπηρέτησης τομέως μπορούν να οικοδομήσουν νέους και διαρκείς δεσμούς του Ευαγγελίου. Για κάποιο χρονικό διάστημα είχα την αίσθηση ότι σε πολλά μέρη της Εκκλησίας, μερικές ακόμη δραστηριότητες τομέως, φυσικά σχεδιασμένες και υλοποιημένες με σκοπό το Ευαγγέλιο, θα μπορούσαν να μας ενώσουν περισσότερο, με ακόμη μεγαλύτερη αίσθηση του ανήκειν και με ενότητα.
Μία εμπνευσμένη έδρα δραστηριοτήτων τομέως και επιτροπής γαλουχεί άτομα και μία κοινότητα Αγίων. Οι καλά σχεδιασμένες δραστηριότητές τους βοηθούν όλους να αισθάνονται ότι τους εκτιμούν, τους συμπεριλαμβάνουν και τους καλούν να παίξουν τον απαραίτητο ρόλο. Τέτοιες δραστηριότητες γεφυρώνουν ηλικίες και υπόβαθρο, δημιουργούν αναμνήσεις που διαρκούν και μπορούν να πραγματοποιηθούν με μικρό ή χωρίς κόστος. Οι ευχάριστες δραστηριότητες του Ευαγγελίου προσκαλούν επίσης γείτονες και φίλους.
Συχνά η κοινωνικότητα και η υπηρέτηση πηγαίνουν μαζί. Οι νέοι ενήλικοι ξέρουν ότι αν πραγματικά θέλετε να γνωρίσετε κάποιον, τότε βάψτε μαζί δίπλα-δίπλα σε μία σκάλα σε ένα έργο υπηρέτησης.
Ασφαλώς, κανένα άτομο και καμία οικογένεια δεν είναι τέλεια. Όλοι χρειαζόμαστε βοήθεια για να μιλήσουμε καλύτερα για την αγάπη εδώ. «Η τέλεια αγάπη βγάζει έξω τον φόβο»8. Η πίστη, η υπηρέτηση και η θυσία μάς φέρνουν πέρα από τον εαυτό μας, πιο κοντά στον Σωτήρα μας. Όσο πιο συμπονετική, πιστή και ανιδιοτελής είναι η υπηρέτηση και η θυσία μας σε Εκείνον, τόσο περισσότερο μπορούμε να αρχίσουμε να κατανοούμε την εξιλεωτική συμπόνια και χάρη του Ιησού Χριστού για εμάς.
Και αυτό μας φέρνει κατά τη γλώσσα του Ευαγγελίου στο ανήκειν στη διαθήκη.
Ζούμε σε έναν εγωκεντρικό κόσμο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι άνθρωποι επιλέγουν τα δικά τους συμφέροντα και επιθυμίες έναντι των άλλων. Είναι σαν να πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε καλύτερα το δικό μας συμφέρον και πώς να το επιδιώξουμε.
Αλλά τελικά δεν είναι αλήθεια. Ο Ιησούς Χριστός προσωποποιεί αυτήν την ισχυρή διαχρονική αλήθεια:
«Επειδή, όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του, θα τη χάσει· και όποιος χάσει τη ζωή του, εξαιτίας μου, θα τη βρει.
»Επειδή, τι ωφελείται ο άνθρωπος, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο, ζημιωθεί όμως την ψυχή του;»9
Ο Ιησούς Χριστός προσφέρει έναν καλύτερο τρόπο – σχέσεις θεμελιωμένες επάνω στη θεία διαθήκη, δυνατότερες από τα σχοινιά του θανάτου. Η συμμετοχή μας στη διαθήκη με τον Θεό και μεταξύ μας μπορεί να θεραπεύσει και να καθαγιάσει τις πιο αγαπημένες σχέσεις μας. Στην πραγματικότητα, Εκείνος μας γνωρίζει καλύτερα και μας αγαπά περισσότερο από όσο γνωρίζουμε ή αγαπούμε τον εαυτό μας. Στην πραγματικότητα, όταν συνάπτουμε διαθήκη ολόψυχα, μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι. Η δύναμη και η σοφία του Θεού μπορούν να μας ευλογήσουν με κάθε καλό χάρισμα, στον χρόνο και τον τρόπο Του.
Η παραγωγική τεχνητή νοημοσύνη (Τ.Ν.) έχει κάνει μεγάλα βήματα στη μετάφραση γλωσσών. Οι μέρες που ένας υπολογιστής θα μπορούσε να μεταφράσει την ιδιωματική φράση: «Το πνεύμα είναι πρόθυμο, αλλά η σάρκα είναι αδύναμη» ως «Το κρασί είναι καλό, αλλά το κρέας είναι χαλασμένο» έχει παρέλθει εδώ και πολύ καιρό. Είναι ενδιαφέρον ότι η επανάληψη εκτεταμένων παραδειγμάτων μίας γλώσσας διδάσκει σε έναν υπολογιστή μία γλώσσα πιο αποτελεσματικά από το να διδάσκει σε έναν υπολογιστή τους κανόνες της γραμματικής.
Ομοίως, οι δικές μας άμεσες, επαναλαμβανόμενες εμπειρίες μπορεί να είναι ο καλύτερος πνευματικός τρόπος να μάθουμε τις γλώσσες του Ευαγγελίου με ζεστασιά και ευλάβεια, υπηρέτηση και θυσία, και συμμετοχή στη διαθήκη.
Επομένως, πού και πώς σας μιλά ο Ιησούς Χριστός με αγάπη;
Πού και πώς ακούτε την αγάπη Του εδώ;
Είθε καθένας από εμάς να μάθει να μιλά και να ακούει την αγάπη Του εδώ, στην καρδιά και στο σπίτι του και στις κλήσεις του Ευαγγελίου, στις δραστηριότητες, στην τέλεση διακονίας και στην υπηρέτηση.
Στο σχέδιο του Θεού, ο καθένας μας θα μεταβεί μία ημέρα από αυτήν τη ζωή στην επόμενη. Όταν συναντήσουμε τον Κύριο, Τον φαντάζομαι να λέει, με λόγια διδασκαλίας και υπόσχεσης: «Η αγάπη μου γλυκά ομιλεί». Στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.