Βασίλεια δόξας
Έχουμε έναν στοργικό Επουράνιο Πατέρα, ο οποίος θα δει ότι λαμβάνουμε κάθε ευλογία και κάθε πλεονέκτημα που επιτρέπουν οι δικές μας επιθυμίες και επιλογές.
Τα μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών ερωτώνται συχνά: «Σε τι διαφέρει η εκκλησία σας από τις άλλες χριστιανικές εκκλησίες;» Ανάμεσα στις απαντήσεις που δίνουμε είναι η πληρότητα της διδαχής του Ιησού Χριστού. Πρωταρχικό στοιχείο αυτής της διδαχής είναι το γεγονός ότι ο Επουράνιος Πατέρας μας αγαπά όλα τα τέκνα Του τόσο πολύ, που θέλει όλοι μας να ζήσουμε σε ένα βασίλειο δόξας για πάντα. Επιπλέον, θέλει να ζήσουμε με Εκείνον και τον Υιό Του, Ιησού Χριστό, αιωνίως. Το σχέδιο Του μας δίνει τις διδασκαλίες και την ευκαιρία να κάνουμε τις επιλογές που θα μας εξασφαλίσουν τον προορισμό και τη ζωή που επιλέγουμε.
Ι.
Από σύγχρονη αποκάλυψη γνωρίζουμε ότι ο υπέρτατος προορισμός όλων όσων ζουν επάνω στη Γη δεν είναι η ανεπαρκής ιδέα του παραδείσου για τους εναρέτους και τα αιώνια δεινά της κολάσεως για τους υπολοίπους. Το στοργικό σχέδιο του Θεού για τα τέκνα Του περιλαμβάνει αυτήν την πραγματικότητα που δίδαξε ο Σωτήρας μας, Ιησούς Χριστός: «Στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα»1.
Η αποκεκαλυμμένη διδαχή της αποκατεστημένης Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών διδάσκει ότι όλα τα τέκνα του Θεού –με εξαιρέσεις πολύ περιορισμένες να εξετασθούν εδώ– τελικώς θα κληρονομήσουν ένα εκ των τριών βασιλείων δόξας, το μικρότερο εκ των οποίων «ξεπερνά κάθε διάνοια»2. Ύστερα από μία περίοδο κατά την οποία οι ανυπάκουοι υποφέρουν για τις αμαρτίες τους, τα οποία βάσανα τούς προετοιμάζουν για αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει, όλοι θα αναστηθούν και θα προχωρήσουν στην Τελική Κρίση του Κυρίου Ιησού Χριστού. Εκεί, ο στοργικός Σωτήρας μας, ο οποίος, διδασκόμαστε, «δοξάζει τον Πατέρα και σώζει όλα τα έργα των χεριών Του»3 θα στείλει όλα τα τέκνα του Θεού σε ένα από αυτά τα βασίλεια δόξας σύμφωνα με τις επιθυμίες που εκδηλώνονται μέσω των επιλογών τους.
Μία άλλη μοναδική διδαχή και πρακτική της αποκατεστημένης Εκκλησίας είναι οι αποκεκαλυμμένες εντολές και διαθήκες που προσφέρουν σε όλα τα τέκνα του Θεού το ιερό προνόμιο να πληρούν τις προϋποθέσεις για τον ανώτατο βαθμό δόξας στο επουράνιο βασίλειο. Αυτός ο ανώτερος προορισμός –η υπερύψωση στο επουράνιο βασίλειο– είναι το επίκεντρο της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.
Από σύγχρονη αποκάλυψη, οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών έχουν αυτήν τη μοναδική κατανόηση του σχεδίου ευδαιμονίας από τον Θεό για τα τέκνα Του. Αυτό το σχέδιο ξεκινά με τη ζωή μας ως πνευμάτων προτού γεννηθούμε, και αποκαλύπτει τον σκοπό και τις συνθήκες του εκλεκτού μας ταξιδιού στη θνητότητα και του επιθυμητού μας προορισμού στη συνέχεια.
II.
Γνωρίζουμε από σύγχρονη αποκάλυψη ότι «σε όλα τα βασίλεια έχει δοθεί νόμος»4 και ότι το βασίλειο δόξας που θα λάβουμε στην Τελική Κρίση προσδιορίζεται από τους νόμους που επιλέγουμε να ακολουθήσουμε στο θνητό μας ταξίδι. Υπό αυτό το στοργικό σχέδιο, υπάρχουν πολλαπλά βασίλεια –πολλά οικήματα– έτσι ώστε όλα τα τέκνα του Θεού να κληρονομήσουν ένα βασίλειο δόξας στου οποίου τους νόμους μπορούν άνετα να «τηρούν».
Καθώς περιγράφουμε τη φύση και τις απαιτήσεις καθενός από τα τρία βασίλεια στο σχέδιο του Πατέρα, αρχίζουμε με το ανώτερο, το οποίο είναι το επίκεντρο των θείων εντολών και διατάξεων που έχει αποκαλύψει ο Θεός μέσω της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Στην «επουράνια» δόξα5 υπάρχουν τρία επίπεδα6, από τα οποία το ανώτερο είναι η υπερύψωση στο επουράνιο βασίλειο. Αυτή είναι η κατοικία εκείνων «που έχουν λάβει από την πληρότητα και από τη δόξα Του», επομένως, «οι ίδιοι είναι θεοί, δηλαδή οι γιοι [και οι θυγατέρες] του Θεού»7 και «θα κατοικούν στην παρουσία του Θεού και του Χριστού Του στους αιώνες των αιώνων»8. Μέσω αποκαλύψεως, ο Θεός έχει αποκαλύψει τους αιώνιους νόμους, διατάξεις και διαθήκες που πρέπει να τηρηθούν, ώστε να αναπτυχθούν τα απαραίτητα στοιχεία χαρακτήρα κατά Θεόν, ώστε να πραγματοποιηθεί αυτή η θεϊκή δυνατότητα. Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών επικεντρώνεται σε αυτά, διότι ο σκοπός αυτής της αποκατεστημένης Εκκλησίας είναι να προετοιμάσει τα τέκνα του Θεού για σωτηρία στην επουράνια δόξα και, ειδικότερα, για υπερύψωση στον ανώτατο βαθμό της.
Το σχέδιο του Θεού, θεμελιωμένο επί της αιώνιας αλήθειας, απαιτεί η υπερύψωση να μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω πιστότητος στις διαθήκες ενός αιώνιου γάμου μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας στον άγιο ναό9, ο οποίος γάμος θα είναι τελικώς διαθέσιμος σε όλους τους πιστούς. Γι’ αυτό διδάσκουμε ότι «το φύλο είναι ένα σπουδαιότατο χαρακτηριστικό της προγήινης, γήινης και αιώνιας ταυτότητας και σκοπού του κάθε ατόμου»10.
Μία μοναδικά πολύτιμη διδασκαλία για να μας βοηθήσει να προετοιμαστούμε για την υπερύψωση είναι η διακήρυξη του 1995 για την οικογένεια11. Οι δηλώσεις της διευκρινίζουν τις προϋποθέσεις που μας προετοιμάζουν να ζήσουμε με τον Θεό Πατέρα και τον Υιό Του, Ιησού Χριστό. Εκείνοι οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν πλήρως το στοργικό σχέδιο του Πατέρα για τα τέκνα Του ενδεχομένως να μην θεωρούν αυτήν τη διακήρυξη επί της οικογενείας τίποτε περισσότερο από μία ευμετάβλητη δήλωση πολιτικής. Εν αντιθέσει, επιβεβαιώνουμε ότι η διακήρυξη επί της οικογενείας, εδραζομένη επί διδαχής αμετάκλητης, ορίζει την οικογενειακή σχέση κατά τη θνητότητα, εκεί όπου μπορεί να συντελεσθεί το πιο σημαντικό μέρος της αιώνιας εξελίξεώς μας.
Ο Απόστολος Παύλος περιγράφει τους τρεις βαθμούς δόξας, παρομοιάζοντάς τους με τις δόξες του ηλίου, της σελήνης και των αστέρων12. Ονομάζει το ανώτερο «επουράνιο» και το δεύτερο «επίγειο»13. Δεν ονομάζει το κατώτατο, αλλά μία αποκάλυψη στον Τζόζεφ Σμιθ προσέθεσε το όνομά του: «έσχατο»14. Άλλη μία αποκάλυψη περιγράφει επίσης τη φύση των ατόμων που θα τοποθετηθούν σε καθένα από αυτά τα βασίλεια δόξας. Εκείνοι οι οποίοι δεν επιλέγουν «να τηρήσ[ουν] τον νόμο ενός επουρανίου βασιλείου»15 θα κληρονομήσουν ένα άλλο βασίλειο δόξας, ήσσον από το επουράνιο αλλά κατάλληλο για τους νόμους που έχουν επιλέξει και μπορούν άνετα να «τηρ[ούν]». Αυτή η λέξη τηρώ, τόσο συνηθισμένη στις γραφές, σημαίνει ασφαλή θέση16. Για παράδειγμα, εκείνοι που θα βρίσκονται στο επίγειο βασίλειο –συγκρίσιμο με τη δημοφιλή έννοια του παραδείσου– «είναι εκείνοι που λαμβάνουν από την παρουσία του Υιού, αλλά όχι από την πληρότητα του Πατέρα»17. Ήταν «αξιότιμοι άνθρωποι της γης, οι οποίοι τυφλώθηκαν από την πονηριά των ανθρώπων»18 αλλά «δεν είναι θαρραλέοι στη μαρτυρία του Ιησού»19.
Η αποκαλυπτική περιγραφή εκείνων που τοποθετούνται στο κατώτατο από τα βασίλεια δόξας, το έσχατο, είναι «αυτός που δεν μπορεί να τηρήσει… την επίγεια δόξα»20. Αυτό περιγράφει εκείνους που απορρίπτουν τον Σωτήρα και δεν έχουν τηρήσει κανένα θεϊκό όριο στη συμπεριφορά τους. Αυτό είναι το βασίλειο όπου κατοικούν οι κακοί, αφού υποφέρουν για τις αμαρτίες τους. Περιγράφονται σε σύγχρονη αποκάλυψη ως «εκείνοι που δεν έλαβαν το Ευαγγέλιο του Χριστού, ούτε τη μαρτυρία του Ιησού…
»Αυτοί είναι εκείνοι που είναι ψεύτες, και μάγοι, και μοιχοί και μαστρωποί, και οποιοσδήποτε αγαπά και κατασκευάζει ψέματα»21.
Μιλώντας για τα τρία βασίλεια δόξας με το προφητικό όραμά του, ο Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον προσφάτως έγραψε: «Η θνητή ζωή είναι μετά βίας ένα νανοδευτερόλεπτο σε σύγκριση με την αιωνιότητα. Όμως τι ζωτικής σημασίας νανοδευτερόλεπτο είναι! Σκεφθείτε προσεκτικά πώς λειτουργεί: Κατά τη διάρκεια αυτής της θνητής ζωής μπορείτε να επιλέξετε σε ποιους νόμους είστε πρόθυμοι να υπακούσετε –εκείνους του επουρανίου βασιλείου ή του επιγείου ή του εσχάτου– και, συνεπώς, σε ποιο βασίλειο δόξας θα ζήσετε για πάντα. Τι σχέδιο! Είναι ένα σχέδιο που τιμά πλήρως την ελεύθερη βούλησή σας»22.
III.
Ο Απόστολος Παύλος δίδαξε ότι οι διδασκαλίες και οι εντολές του Κυρίου εδόθησαν, ώστε να μπορέσουμε όλοι να επιτύχουμε «σε μέτρο ηλικίας τού πληρώματος του Xριστού»23. Αυτή η διαδικασία απαιτεί πολύ περισσότερα από την απόκτηση γνώσεων. Δεν αρκεί καν να πεισθούμε για το Ευαγγέλιο. Πρέπει να ενεργούμε έτσι ώστε να μεταστραφούμε από αυτό. Σε αντίθεση με άλλο κήρυγμα, το οποίο μας διδάσκει να γνωρίζουμε κάτι, το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού μας παροτρύνει να γίνουμε κάτι.
Από τέτοιες διδασκαλίες συμπεραίνουμε ότι η Τελική Κρίση δεν είναι απλώς ο υπολογισμός του τελικού αθροίσματος καλών και κακών πράξεων – τι έχουμε κάνει. Βασίζεται στο τελικό αποτέλεσμα των πράξεων και των σκέψεών μας – τι έχουμε γίνει». Έχουμε τις προϋποθέσεις για αιώνια ζωή μέσω μίας διαδικασίας μεταστροφής. Όπως χρησιμοποιείται εδώ, αυτή η λέξη πολλών εννοιών σημαίνει μία βαθιά αλλαγή της φύσεως. Δεν είναι αρκετό να κάνει κάποιος μηχανικά αυτό που είναι σωστό. Οι εντολές, οι διατάξεις και οι διαθήκες του Ευαγγελίου δεν είναι ένας κατάλογος καταθέσεων που απαιτούνται να γίνουν σε κάποιον επουράνιο λογαριασμό. Το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού είναι ένα σχέδιο που μας δείχνει πώς να γίνουμε αυτό που επιθυμεί ο Επουράνιος Πατέρας μας να γίνουμε24.
IV.
Χάριν του Ιησού Χριστού και της Εξιλεώσεώς Του, όταν αποτυγχάνουμε σε αυτήν τη ζωή, μπορούμε να μετανοήσουμε και να επανέλθουμε στο μονοπάτι της διαθήκης που οδηγεί σε αυτό που επιθυμεί για εμάς ο Επουράνιος Πατέρας μας.
Tο Βιβλίο του Μόρμον διδάσκει ότι «αυτή η ζωή είναι ο καιρός για να προετοιμαστούν οι άνθρωποι να συναντήσουν τον Θεό»25. Όμως αυτός ο δύσκολος περιορισμός σε «αυτήν τη ζωή» εδόθη σε ένα ελπιδοφόρο πλαίσιο (τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό για ορισμένα άτομα) από αυτό που ο Κύριος απεκάλυψε στον Πρόεδρο Τζόζεφ Φ. Σμιθ, που τώρα είναι καταγεγραμμένο στο Διδαχή και Διαθήκες τμήμα 138. «Διαπίστωσα» έγραψε ο προφήτης «ότι οι πιστοί πρεσβύτεροι αυτής της θεϊκής νομής, όταν αναχωρούν από τη θνητή ζωή, συνεχίζουν να μοχθούν για το κήρυγμα του Ευαγγελίου της μετάνοιας και της λύτρωσης, μέσω της θυσίας του Μονογενούς Υιού τού Θεού, ανάμεσα σε εκείνους που βρίσκονται στο σκοτάδι και κάτω από τα δεσμά της αμαρτίας στον μεγάλο κόσμο των πνευμάτων των νεκρών.
»Οι νεκροί οι οποίοι μετανοούν θα λυτρωθούν, μέσω υπακοής στις διατάξεις του οίκου του Θεού.
»Και αφού πληρώσουν την ποινή των παραβάσεών τους, και καθαρθούν, θα λάβουν αμοιβή ανάλογη με τα έργα τους, επειδή είναι κληρονόμοι σωτηρίας»26.
Επιπροσθέτως, γνωρίζουμε ότι η Χιλιετία, τα χίλια έτη που ακολουθούν τη Δευτέρα Παρουσία του Σωτήρος, θα είναι μία εποχή για να τελεσθούν οι απαιτούμενες διατάξεις για εκείνους που δεν τις έχουν λάβει στη θνητή ζωή τους27.
Υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζουμε για τις τρεις μεγάλες περιόδους στο σχέδιο σωτηρίας και τη σχέση τους μεταξύ τους: (1) τον προγήινο κόσμο των πνευμάτων, (2) τη θνητότητα και (3) την επόμενη ζωή. Όμως γνωρίζουμε αυτές τις αιώνιες αλήθειες: «Η σωτηρία είναι ατομικό ζήτημα, αλλά η υπερύψωση είναι οικογενειακό ζήτημα»28. Έχουμε έναν στοργικό Επουράνιο Πατέρα, ο οποίος θα δει ότι λαμβάνουμε κάθε ευλογία και κάθε πλεονέκτημα που επιτρέπουν οι δικές μας επιθυμίες και επιλογές. Ξέρουμε επίσης ότι δεν θα εξαναγκάσει κανέναν να εισέλθει σε σχέση επισφράγισης παρά τη θέλησή του. Οι ευλογίες μίας επισφραγισμένης σχέσεως είναι εξασφαλισμένες για όλους όσοι τηρούν τις διαθήκες τους, αλλά ποτέ με την επιβολή μίας επισφραγισμένης σχέσεως σε ένα άλλο άτομο που είναι ανάξιο ή απρόθυμο.
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές μου, καταθέτω μαρτυρία για την αλήθεια αυτών των πραγμάτων. Καταθέτω μαρτυρία για τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, «τον αρχηγό και τελειωτή της πίστης [μας]»29, του οποίου η Εξιλέωση, υπό το σχέδιο του Πατέρα μας στους Ουρανούς, τα καθιστά όλα δυνατά, στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.