Κύριε, θέλουμε να δούμε τον Ιησού
Θέλουμε να δούμε τον Ιησού για να δούμε ποιος είναι και να αισθανθούμε την αγάπη Του.
Προσωπαγνωσία
Μία ημέρα την άνοιξη του 1945, ένας νέος άνδρας ξύπνησε σε ένα στρατιωτικό νοσοκομείο. Ήταν τυχερός που ζούσε – είχε πυροβοληθεί ακριβώς πίσω από το αφτί, όμως οι γιατροί τον είχαν χειρουργήσει και πλέον μπορούσε να περπατά και να μιλά κανονικά.
Με τραγικό τρόπο, η σφαίρα είχε καταστρέψει το τμήμα του εγκεφάλου του που αναγνώριζε πρόσωπα. Τώρα κοίταζε τη σύζυγό του χωρίς καν να την αναγνωρίζει. Δεν μπορούσε να αναγνωρίσει την ίδια του τη μητέρα. Ακόμη και το πρόσωπο στον καθρέπτη ήταν ξένο για εκείνον – δεν μπορούσε να πει εάν ήταν άνδρας ή γυναίκα1.
Είχε προσωπαγνωσία – μία κατάσταση που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους2.
Άνθρωποι που έχουν σοβαρή προσωπαγνωσία προσπαθούν να προσδιορίσουν άλλους απομνημονεύοντας κανόνες – έναν κανόνα για να αναγνωρίζουν μία κόρη από το σχέδιο των φακίδων της ή μία φίλη από τον αδέξιο βηματισμό της.
Μεγαλώνοντας
Ορίστε μία δεύτερη ιστορία, πιο προσωπική για μένα: Όταν ήμουν μικρός, έβλεπα συχνά τη μαμά μου ως τον άνθρωπο που έβαζε τους κανόνες. Αποφάσιζε πότε θα μπορούσα να παίξω και πότε θα έπρεπε να πάω στο κρεβάτι ή, χειρότερα, να ξεριζώνω τα αγριόχορτα στην αυλή.
Προφανώς με αγαπούσε. Όμως πολύ συχνά και προς ντροπή μου, την έβλεπα μόνο ως «εκείνη που πρέπει να την υπακούν».
Μόνο χρόνια αργότερα κατάφερα να την δω ως αληθινό άτομο. Ντρέπομαι που ποτέ δεν κατάλαβα πραγματικά τη θυσία της ή που αναρωτιόμουν για χρόνια γιατί φορούσε μόνο τις δύο ίδιες παλιές φούστες (ενώ εγώ είχα καινούργια ρούχα για το σχολείο) ή γιατί, όταν τελείωνε η ημέρα, ήταν τόσο κουρασμένη και ήθελε πολύ εγώ να πάω για ύπνο νωρίς.
Μπορεί να έχουμε προσωπαγνωσία
Ίσως έχετε παρατηρήσει ότι αυτές οι δύο ιστορίες είναι πραγματικά μία ιστορία – επειδή για πάρα πολλά χρόνια είχα, ουσιαστικά, προσωπαγνωσία. Απέτυχα να δω τη μαμά μου ως αληθινό άτομο. Έβλεπα τους κανόνες της, αλλά δεν έβλεπα σε αυτούς την αγάπη της.
Σας λέω αυτές τις δύο ιστορίες για να επισημάνω ένα σημείο: υποπτεύομαι ότι γνωρίζετε κάποιον (ίσως είστε κάποιος) ο οποίος υποφέρει από ένα είδος πνευματικής προσωπαγνωσίας.
Μπορεί να δυσκολεύεστε να δείτε τον Θεό ως στοργικό Πατέρα. Μπορεί να κοιτάξετε προς τους ουρανούς και να δείτε όχι το πρόσωπο της αγάπης και της ευσπλαχνίας, αλλά ένα πυκνό πλήθος κανόνων μέσω των οποίων πρέπει να προχωρήσετε. Ίσως πιστεύετε ότι ο Θεός κυβερνά στους ουρανούς Του, μιλά μέσω των προφητών Του και αγαπά την αδελφή σας, αλλά εσείς κρυφά αναρωτιέστε εάν σας αγαπά3. Ίσως έχετε αισθανθεί τη σιδερένια ράβδο στο χέρι σας, αλλά δεν έχετε ακόμη αισθανθεί την αγάπη του Σωτήρος στην οποία αυτή οδηγεί4.
Υποπτεύομαι ότι γνωρίζετε ανθρώπους σαν κι αυτόν, επειδή για πολύ καιρό ήμουν κάποιος σαν κι αυτόν – είχα πνευματική προσωπαγνωσία.
Νόμιζα ότι η ζωή μου ήταν να ακολουθώ κανόνες και να ανταποκρίνομαι σε αφηρημένα πρότυπα. Ήξερα ότι ο Θεός αγαπούσε εσάς τέλεια, αλλά δεν το αισθανόμουν εγώ ο ίδιος. Φοβάμαι ότι σκεφτόμουν περισσότερο να εισέλθω στους ουρανούς παρά να είμαι με τον Επουράνιο Πατέρα μου.
Εάν εσείς, όπως εγώ, μπορείτε μερικές φορές να συγχρονίσετε μόνο τα χείλη, αλλά όχι και να «ψάλλετε το τραγούδι της λυτρωτικής αγάπης»5, τι μπορούμε να κάνουμε;
Η απάντηση, όπως μας υπενθυμίζει ο Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον, είναι πάντοτε ο Ιησούς6. Και αυτά είναι πολύ καλά νέα.
Κύριε, θέλουμε να δούμε τον Ιησού
Υπάρχει ένα σύντομο εδάφιο στο Κατά Ιωάννην που μου αρέσει πάρα πολύ. Μιλά για μία ομάδα ξένων που φτάνουν προς τον μαθητή τους με ένα σημαντικό αίτημα. «Κύριε» λένε «θέλουμε να δούμε τον Ιησού»7.
Αυτό είναι που όλοι θέλουμε – θέλουμε να δούμε τον Ιησού για να δούμε ποιος είναι και να αισθανθούμε την αγάπη Του. Αυτός θα πρέπει να είναι ο λόγος για τα περισσότερα από αυτά που κάνουμε στην Εκκλησία – και ασφαλώς για κάθε συγκέντρωση μεταλήψεως. Εάν αναρωτιέστε ποτέ τι είδους μάθημα να διδάξετε, τι είδους συγκέντρωση να σχεδιάσετε και εάν απλώς θα εγκαταλείψετε τους διακόνους και θα πάτε να παίξετε ποδόσφαιρο, θα μπορούσατε να έχετε αυτό το εδάφιο ως οδηγό σας: θα βοηθήσει αυτό τους ανθρώπους να δουν και να αγαπήσουν τον Ιησού Χριστό; Αν όχι, ίσως δοκιμάστε κάτι άλλο.
Όταν συνειδητοποίησα ότι είχα πνευματική προσωπαγνωσία, ότι έβλεπα κανόνες αλλά όχι το πρόσωπο του ελέους του Πατέρα, ήξερα ότι δεν έφταιγε η Εκκλησία. Δεν έφταιγε ο Θεός και δεν σήμαινε ότι όλα χάθηκαν. Είναι κάτι που όλοι πρέπει να μάθουμε. Ακόμη και οι πρώτοι μάρτυρες της Αναστάσεως συχνά έρχονταν πρόσωπο με πρόσωπο με τον ανεστημένο Κύριο, αλλά δεν Τον αναγνώριζαν. Από τον τάφο στον κήπο έως τις ακτές της Γαλιλαίας, οι πρώτοι οπαδοί Του «είδ[αν] τον Ιησού να στέκεται και δεν ήξερ[αν] ότι ήταν ο Ιησούς»8. Έπρεπε να μάθουν να Τον αναγνωρίζουν και το ίδιο κι εμείς9.
Αγνή αγάπη
Όταν συνειδητοποίησα ότι είχα πνευματική προσωπαγνωσία, άρχισα να ακολουθώ τη συμβουλή του Μόρμον να προσεύχομαι «με όλη τη δύναμη της καρδιάς» να είμαι γεμάτος με την αγάπη που υπεσχέθη στους μαθητές Του –την αγάπη μου για Εκείνον και την αγάπη Του για μένα– και να «τον βλέπω όπως είναι… ώστε να έχ[ω] αυτήν την ελπίδα»10. Προσευχήθηκα επί χρόνια να είμαι σε θέση να ακολουθώ την πρώτη μεγάλη εντολή να αγαπώ τον Θεό και να αισθάνομαι εκείνη την «πρώτη μεγάλη αλήθεια… ότι ο Θεός μάς αγαπά με όλη Του την καρδιά, την ισχύ, τον νου και τη δύναμή Του»11.
Τα Ευαγγέλια
Επίσης, διαβάζω και ξαναδιαβάζω και ξαναδιαβάζω τα τέσσερα Ευαγγέλια – αυτήν τη φορά όχι για να εξαγάγω κανόνες, αλλά για να δω ποιος είναι και τι αγαπά. Και με τον καιρό, παρασύρθηκα από τον ποταμό αγάπης που ρέει από Εκείνον.
Ο Ιησούς ανακοίνωσε στην αρχή ότι είχε έλθει «για να γιατρέψ[ει] τούς συντετριμμένους στην καρδιά, για να κηρύξ[ει] ελευθερία στους αιχμαλώτους, και ανάβλεψη στους τυφλούς»12.
Αυτός δεν ήταν απλώς ένας κατάλογος με πράγματα που έπρεπε να κάνει ή καλές δημόσιες σχέσεις. Είναι το σχήμα της αγάπης Του.
Ανοίξτε τα Ευαγγέλια τυχαία. Σχεδόν σε κάθε σελίδα Τον βλέπουμε να φροντίζει τους ανθρώπους που υποφέρουν – κοινωνικώς, πνευματικώς και σωματικώς. Αγγίζει ανθρώπους που θεωρούνταν μολυσμένοι και ακάθαρτοι13 και δίδει τροφή στους πεινασμένους14.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ιστορία του Ιησού; Υποψιάζομαι ότι δείχνει τον Υιό του Θεού να απλώνει το χέρι Του για να αγκαλιάσει ή να προσφέρει ελπίδα σε κάποιον στο περιθώριο – τον λεπρό15, τη μισητή Σαμαρείτιδα16, την κατηγορηθείσα και σκανδαλώδη αμαρτωλή17 ή τον εθνικό εχθρό18. Αυτό το είδος χάριτος είναι καταπληκτικό.
Προσπαθήστε να καταγράφετε κάθε φορά που επαινεί ή θεραπεύει ή τρώει με έναν ξένο και θα μείνετε από μελάνι προτού αφήσετε το Κατά Λουκάν.
Καθώς το έβλεπα αυτό, η καρδιά μου άρχισε να πάλλεται από στοργική αναγνώριση και άρχισα να αισθάνομαι ότι Εκείνος ίσως με αγαπά. Όπως δίδαξε ο Πρόεδρος Νέλσον: «Όσο περισσότερο μαθαίνετε για τον Σωτήρα, τόσο ευκολότερο θα είναι να εμπιστευθείτε την ευσπλαχνία Του, την απέραντη αγάπη Του»19. Και τόσο περισσότερο θα εμπιστεύεστε και θα αγαπάτε τον Επουράνιο Πατέρα σας.
Ο Πρεσβύτερος Τζέφρυ Ρ. Χόλλαντ έχει διδάξει ότι ο Ιησούς ήλθε να μας δείξει «ποιος και πώς είναι ο Θεός ο Αιώνιος Πατέρας μας, πόσο απόλυτα αφοσιωμένος είναι στα τέκνα Του σε κάθε ηλικία και έθνος»20.
Ο Παύλος λέει ότι ο Θεός είναι «ο Πατέρας όλων των οικτιρμών και ο Θεός κάθε παρηγορίας»21.
Εάν Τον βλέπετε με διαφορετικό τρόπο, συνεχίστε να προσπαθείτε.
Διαθήκες και η αγκάλη του Θεού
Οι προφήτες μας καλούν να επιζητήσουμε το πρόσωπό Του22. Το εκλαμβάνω αυτό ως υπενθύμιση ότι λατρεύουμε τον Πατέρα μας, όχι ως μια συνταγή, και ότι δεν έχουμε τελειώσει μέχρι να δούμε τον Ιησού ως το πρόσωπο της αγάπης του Πατέρα μας23, και Τον ακολουθούμε, όχι μόνον τους κανόνες Του24.
Όταν οι προφήτες και οι απόστολοι μιλούν για διαθήκες, δεν είναι σαν τους προπονητές που φωνάζουν έξω από τις (κόκκινες βελούδινες) κερκίδες, λέγοντάς μας να «προσπαθήσουμε περισσότερο!» Θέλουν να δούμε ότι οι διαθήκες μας είναι βασικά για τις σχέσεις25 και μπορούν να είναι θεραπεία για την πνευματική προσωπαγνωσία26. Δεν είναι κανόνες για να κερδίσετε την αγάπη Του. Σας αγαπά ήδη τέλεια. Η δυσκολία μας είναι να καταλάβουμε και να διαμορφώσουμε τη ζωή μας σύμφωνα με αυτήν την αγάπη27.
Προσπαθούμε να βλέπουμε μέσα από τις διαθήκες μας, όπως μέσα από ένα παράθυρο, το πρόσωπο του ελέους του Πατέρα που βρίσκεται από πίσω.
Οι διαθήκες είναι το σχήμα της αγκάλης του Θεού.
Ο ποταμός της αγάπης του Θεού
Τελικά, μπορούμε να μάθουμε να Τον βλέπουμε υπηρετώντας Τον. «Γιατί πώς γνωρίζει ένας άνθρωπος τον κύριο τον οποίο δεν έχει υπηρετήσει;»28
Πριν από μερικά χρόνια, έλαβα μία κλήση στην οποία δεν αισθανόμουν έτοιμος να ανταποκριθώ. Ξύπνησα νωρίς, νευρικός – αλλά με μία φράση κατά νου που δεν είχα ακούσει πριν: ότι η υπηρέτηση σε αυτήν την Εκκλησία είναι να στεκόμαστε στον ποταμό της αγάπης του Θεού για τα τέκνα Του. Αυτή η Εκκλησία είναι μία ομάδα εργασίας ανθρώπων με αξίνες και φτυάρια, που προσπαθούν να καθαρίσουν το κανάλι για να φτάσει το ποτάμι της αγάπης του Θεού στα τέκνα Του.
Όποιοι κι αν είστε, όποιο και αν είναι το παρελθόν σας, υπάρχει χώρος για εσάς σε αυτήν την Εκκλησία29.
Πιάστε μια αξίνα και ένα φτυάρι και ενταχθείτε στην ομάδα. Βοηθήστε να μεταφερθεί η αγάπη Του στα τέκνα Του και λίγη από αυτήν θα σας λούσει30.
Ας επιζητήσουμε το στοργικό Του πρόσωπο, την αγκάλη της διαθήκης Του και κατόπιν ας ενωθούμε χέρι με χέρι με τα τέκνα Του και μαζί θα τραγουδήσουμε το «Ελευθερωτή του Ισραήλ»:
Το φως το λαμπρό του Σωτήρος να δω,
να μου δώσει παρηγοριά.
Και όταν ψηλά
πάω στον ουρανό
δεν θα’ χω
ποτέ πια καημό31.
Είθε να επιζητούμε το στοργικό Του πρόσωπο και κατόπιν να είμαστε σκεύη του ελέους Του προς τα τέκνα Του32. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.