Usa ka Lisud nga Pagpili
Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA.
Ang bati ba nga video game makapawala sa iyang bag-ong higala?
“Piliang matarung kon mamili ka” (Hymns, nu. 239).
Si Diego naghinay-hinay og lakaw sa bungtod sa iyang pagpauli gikan sa eskwelahan. Ang recess kasagaran mao ang pinakanindot nga bahin sa adlaw. Apan sa tibuok semana kini bati gayud! Walay makigdula og football uban kaniya, busa maglakaw-lakaw siya sa playground nga siya lamang hangtud mobagting.
“Ma, abut nako!” Misinggit si Diego samtang siya misulod sa pultahan ug milingkod sa kusina.
“Kumusta ang eskwela?” nangutana si Mama.
“Dili kaayo maayo.” Mikuha si Diego og apple. “Walay gustong makigdula nako panahon sa recess.” Siya mibati nga kahilakon, busa iyang gipiyong iyang mga mata.
“Lisud kon mag-inusara o dili iapil,” miingon si Mama. Iyang gipatong ang iyang kamot sa abaga ni Diego. “Tingali makaampo ka para sa panabang.”
Gipahiran ni Diego ang iyang mga mata. “Salamat, Ma,” miingon siya ug midagan padulong sa iyang kwarto. Magpakabana ba gyud ang Langitnong Amahan kon siya aduna bay mga higala nga ikadula panahon sa recess? Si Diego miluhod ug nag-ampo nga siya unta makakaplag og higala. Sa dihang nahuman siya, miarang-arang ang iyang pagbati, apan wala gihapon siyay ideya kon unsay buhaton.
Pagkasunod adlaw human sa klase, mibagting ang doorbell. Si Diego midagan aron ablihan ang pultahan. Anaa didto nagbarug ang bag-ong silingan nga batang lalaki. Nakit-an siya ni Diego sa playground ganiha.
“Hi, ako si Ruben,” miingon siya. “Gusto ba nimong magdula sa akong balay?”
Mitingsi si Diego. Higala nga ikadula? Kini tubag sa iyang pag-ampo!
Milakaw sila padulong sa balay ni Ruben ug nanglingkod sa sofa. Ang magulang nga lalaki ni Ruben nagdula og video game. Wala masayud si Diego kon unsay hunahunaon. Ang dula bayolente kaayo ug ngil-ad kaayo ang mga litrato, apan sila si Ruben ug iyang igsoon ingon og ganahan niini. “Dali-a!” Misyagit si Ruben samtang sila nagtan-aw.
Mibati si Diego nga migimok ang iyang tiyan, ug mitan-aw siya sa iyang tiil sa ubos. Siya nasayud nga dili siya angay motan-aw og mga video game sama niini.
Apan unsay iyang mahimo?
Dili niya gusto nga maghunahuna ang iyang bag-ong higala nga siya bati kaayong kadula sa mga video game. Maghunahuna kaha si Ruben nga bati siya kon iyang sultihan?
Mitan-aw siya palibut sa kwarto ug naghunahuna og laing butang nga mahimo nilang buhaton.
Miginhawa og lawom si Diego. “Oy, umm… pwede ba nimong ipakita kanako ang inyong tibuok balay? O mahimo bang magdula ta sa taas?” siya miingon.
Gitan-aw ni Ruben og kadiyot si Diego. Gipaak ni Diego iyang ngabil. Mosulti ba si Ruben nga dili na siya gustong makigdula?
Dayon misanag ang mga mata ni Ruben. “Taymsa, ganahan ka ba og mga sakyanan? Anaa nako ang pinakapaspas nga mga sakyanan. Gusto ba nimong ilumba kini?”
Mipahiyon ug miyango si Diego. Siya misunod ni Ruben sa taas. Nawala ang bug-at nga pagbati—siya mibati nga daw naglutaw diha sa may hagdanan! Siya nalipay nga siya adunay bag-ong higala, ug siya nalipay nga wala siya katan-aw og ngil-ad.
“Ako kining pula nga sakyanan,” miingon si Ruben, “mahimo nimong gamiton ang blue o ang green. Asa ang imong gusto?”
Gikuha ni Diego ang green nga sakyanan—iyang paborito nga kolor. Sayon ra kini nga pagpili.
Mga Paghulagway pinaagi ni Jan Leifering