Nagpaabut uban sa Hugot nga Pagtuo
Ang tagsulat nagpuyo sa Ceará, Brazil.
Nagpaabut ko og daghang tuig apan wala gyud ko mawad-i sa paglaum nga ang akong ginikanan magpamiyembro sa Simbahan.
Paghulagway pinaagi ni Joel Castillo
Gipaila-ila ko sa Simbahan sa akong tiyo ug tiya, kinsa nagpuyo duol sa akong balay. Siyete anyos pa lang ko niadtong panahona, ug ganahan kaayo ko nga mosimba kauban ang ubang mga bata. Ang akong mga ginikanan dili mga miyembro, apan wala sila manumbaling nga mosimba ko ma-Dominggo uban sa akong tiya ug tiyo. Akong mga ginikanan miingon nga mas maayo para kanako nga malakip sa simbahan nga nagtudlo kabahin ni Jesukristo kaysa anaa sa dalan nga maapil sa kasamok.
Ang mga misyonaryo kanunay moadto sa balay aron sa pagtudlo namo. Ganahan kaayo ang akong mga ginikanan sa mga diskusyon, apan dili sila modawat sa ebanghelyo. Sila miingon nga dili sila andam tungod kay ang pagpabunyag seryuso nga pasalig. Ang mga misyonaryo nagpadayon sa pag-adto sa among balay, apan kanunay silang mawad-an og kadasig sa tubag sa akong mga ginikanan. Hinoon, ako nasayud nga sila mabunyagan sa umaabut.
Sa dihang otso anyos nako, andam nako sa paghimo sa pakigsaad sa bunyag. Gipangutana ko sa akong mama kon kini ba gyud ang akong gusto. Siya miingon nako nga kon ako mabunyagan, dili na mahimong mausab akong hunahuna ug ang bunyag makausab sa akong tibuok kinabuhi. Miingon ko nga ang pagpabunyag mao ang butang nga akong gidamgo sukad nagtambong ko sa Primary.
Human ko nabunyagan ug nakumpirmahan, nagpadayon ko sa pagsimba, apan ang akong mga ginikanan panagsa lang moadto sa mga kalihokan sa Primary. Sakit para nako nga makakita sa ubang mga bata nga kauban ang ilang mga ginikanan. Apan naglaum ko nga moabut ang adlaw nga sila mabunyagan ug mabugkos didto sa templo, ug ang akong pinakadamgo matuman.
Sa dihang tin-edyer na ko, ang mga misyonaryo nagpadayon sa pagtudlo sa akong mga ginikanan, apan dili sila gihapon magpabunyag. Apan, panagsa mosimba sila, nga naghatag kanako og gamayng paglaum. Nagdamgo gihapon ko nga ang akong mga ginikanan magpamiyembro sa Simbahan, apan naghunahuna ko nga kini dili mahitabo niining kinabuhia.
Dayon usa ka nindot nga buntag sa Dominggo sa dihang 17 anyos ko, ang akong mama misimba uban nako. Sa among pag-uli siya adunay gisulti nako nga ako gihapong mahinumduman sa akong hunahuna ug kasingkasing. Siya miingon nga siya nakahukom nga magpabunyag. Nakuratan ko! Human sa pagpaabut og dugay kaayo, naghunahuna ko kon kini ba tinuod. Niadtong Mayo 2010, ang akong inahan nagpabunyag. Kini makalipay kaayo nga adlaw.
Human sa bunyag akong gitan-aw ang akong amahan ug miingon, “Ikaw na lang ang nahabilin karon.” Siya mitubag nga kini dugay pa kay siya wala pa mobati sa tinguha nga magpabunyag. Nagguol na usab ko—usa ka bahin sa akong damgo natinuod na, apan ang uban ingon og dugay pa. Bisan tuod kini lisud, sigurado ko nga ang mga butang mausab. Sa akong dakong kalipay, ang akong mga pag-ampo natubag pag-usab duha ka bulan ang milabay sa dihang ang akong papa nagpabunyag. Kadto ang labing dakong kalipay sa akong kinabuhi. Mibati ko nga daw ang kalangitan nanganta.
Sa dihang ang akong mga ginikanan nagpamiyembro sa Simbahan, nakaamgo ko nga laing bahin sa akong damgo natinuod apan kami kinahanglang mabugkos sa kahangturan diha sa balay sa Ginoo. Ang akong mga ginikanan miingon nga dili pa sila andam, nga sila walay kwarta sa paghimo nianang taas nga biyahe ngadto sa Recife Brazil Temple, ug walay mobantay sa among balay kon wala mi. Nagguol ko, apan nagpadayon ko sa pag-ampo para niana nga panalangin, nasayud nga ang Ginoo motubag sa akong mga pag-ampo.
Miabut ang panahon nga ang akong mama mibati og dakong tinguha nga moadto sa templo, bisan nga ilangay-langay kini sa akong papa. Human sa daghang pakig-istorya sa bishop, silang duha mihukom nga moadto. Nalipay kaayo ko nga daw dili nako kini mapugngan!
Niadtong Septyembre 2011, ang akong mama, papa, ug ako miadto sa templo sa unang higayon sa among kinabuhi. Nabugkos ko sa akong ginikanan pagkasunod adlaw, ug sa tinuoray makasulti ko, nga human sa 11 ka tuig nga pagpaabut, mao kadto ang pinakamaayong adlaw sa akong kinabuhi.
Mapasalamaton ko sa Langitnong Amahan sa tanan nga Iyang gihatag kanako, ilabi na sa pagtubag sa akong mga pag-ampo ug sa pagtuman sa akong damgo: damgo nga makita ang akong tibuok pamilya diha sa balay sa Ginoo.
Paghulagway pinaagi ni Joel Castillo