សារ៉ា និងម៉ាស៊ីន អិម.អា.អាយ
អ្នកនិពន្ធរស់នៅក្នុងរដ្ឋខូឡូរ៉ាដូ ស.រ.អា. ។
ប្រហែលជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចជួយសារ៉ាកុំមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាច ។
« ពេលព្រះគ្រីស្ទនៅផែនដី ទ្រង់សន្យានឹងបញ្ជូនព្រះវិញ្ញាណឲ្យមកលួងលោមយើង ជាមិត្តយើងដ៏អស់កល្ប » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ៥៦ ) ។
វេជ្ជបណ្ឌិត ហ្វ្រេង មានប្រសាសន៍ថា « សារ៉ាទំនងជាត្រូវធ្វើការថត អិម.អា.អាយ នៅខ្នងរបស់នាង » ។ គាត់បានញញឹមដាក់សារ៉ា ។ ខ្ញុំនឹងដាក់កាលវិភាគធ្វើវានៅថ្ងៃស្អែកនេះ ។ « ខ្ញុំនឹងត្រឡប់មកវិញបន្តិចទៀត » ។
ខ្នងរបស់សារ៉ាឈឺមួយរយៈមកហើយ ។ ពេលនាងក្រោកនៅពេលព្រឹក វាឈឺយ៉ាងខ្លាំង ធ្វើឲ្យនាងពិបាកនឹងក្រោកឈរឲ្យត្រង់ខ្លួនបាន ហើយនាងក៏ពិបាកដើរផងដែរ ។ សារ៉ា និងម្តាយនាងបានមកជួបលោកវេជ្ជបណ្ឌិត ហ្វ្រេង ដើម្បីរកមើលពីមូលហេតុនៃការឈឺនោះ ។
សារ៉ាបានសួរពេលមើលមុខម៉ាក់ថា « ថត អិម.អា.អាយ ទៀតហើយឬ ? » ។ នាងធ្លាប់ថត អិម.អា.អាយ ពីមុនម្តងហើយ ។ នាងចាំថា នាងភ័យខ្លាំងណាស់ពេលនៅក្នុងបំពង់ដ៏ធំនោះ ដែលថតរូបភាពនៅក្នុងខ្លួនរបស់នាង ។
ម៉ាក់នាងបាននិយាយថា « សារ៉ា ឲ្យម៉ាក់សុំទោស ។ ប៉ុន្តែរូបភាពទាំងនោះនឹងជួយវេជ្ជបណ្ឌិត ហ្វ្រេង ឲ្យដឹងថាខ្នងកូនមានបញ្ហាអ្វី ។ ម៉ាក់ដឹងថាកូនអាចធ្វើវាបាន ។ ម៉ាក់នឹងនៅក្បែរកូន » ។ ម៉ាក់បានចាប់ដៃសារ៉ាយ៉ាងណែន ។
សារ៉ានិយាយថា « ប៉ុន្តែម៉ាក់ពុំអាចចូលទៅក្នុងបំពង់នោះជាមួយកូនបានទេ » ។ នាងបានឱនក្បាលចុះ ហើយយំ ។ ម៉ាក់អាចនៅជាមួយនាងនៅក្នុងបន្ទប់ ប៉ុន្តែពេលសារ៉ាចូលទៅក្នុងបំពង់របស់ម៉ាស៊ីននោះ នាងនឹងនៅតែឯង ។
ម៉ាក់បានឱបសារ៉ា ។ « ត្រូវហើយ ប៉ុន្តែតើកូនដឹងទេថានរណា អាច នៅទីនោះដើម្បីលួងលោមកូន ? »
សារ៉ាបានចាំឈ្មោះមួយដែលនាងបានឮអំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធថា ៖ ព្រះដ៏ជាជំនួយ ។ ប្រហែលជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចជួយនាងកុំមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាច ។
សារ៉ាបានសួរ ៖ « ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ? »
ម៉ាក់បានងក់ក្បាល ។ « ត្រឹមត្រូវហើយ ។ កូនអាចអធិស្ឋានទូលសូមឲ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជួយកូន ។ ប៉ា និងម៉ាក់នឹងអធិស្ឋានឲ្យកូនផងដែរ » ។
ការណ៍នោះធ្វើឲ្យសារ៉ាមានគំនិតអស្ចារ្យមួយ ។ « តើខ្ញុំអាចសូមឲ្យប៉ាប្រសិទ្ធិពរបានឬទេ ? »
ម៉ាក់បានញញឹម ។ « ប្រាកដណាស់ ។ ម៉ាក់ដឹងថា គាត់នឹងប្រសិទ្ធិពរឲ្យកូន » ។
នាយប់នោះប៉ាបានដាក់ដៃលើក្បាលរបស់សារ៉ា ហើយផ្តល់ការប្រសិទ្ធិពរបព្វជិតភាពដល់នាង ។ គាត់បានប្រសិទ្ធិពរសារ៉ាថា នាងនឹងត្រូវបានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធលួងលោម នោះនាងមានអារម្មណ៍កក់ក្តៅក្នុងចិត្ត ។ អារម្មណ៍នោះនៅដិតជាប់នឹងនាងពេញមួយយប់នោះ ។
ថ្ងៃបន្ទាប់មក សារ៉ាដេកលើបន្ទះមួយដែលនឹងត្រូវយកចូលទៅក្នុងបំពង់ធំមួយនៅក្នុងម៉ាស៊ីន អិម.អា.អាយ ។ នាងបាននិយាយឡើងវិញនៅក្នុងចិត្តនូវពាក្យដែលប៉ាបានប្រើអំឡុងពេលប្រសិទ្ធិពរ ៖ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងគង់នៅទីនោះដើម្បីលួងលោមកូន ។ សារ៉ាបានចាប់ដៃម៉ាក់យ៉ាងណែន ។ បន្ទាប់មក គិលានុបដ្ឋយិកាបានដាក់នាងចូលទៅក្នុងបំពង់នោះ ។
ម៉ាស៊ីន អិម.អា.អាយ មានសំឡេងគួរឲ្យចង់សើច អំឡុងពេលវាថតខ្នងរបស់នាង ។ សារ៉ាត្រូវដេកយ៉ាងស្ងៀមដើម្បីកុំឲ្យរូបភាពនោះស្រអាប់ ។ នាងមានការភិតភ័យបន្តិច ប៉ុន្តែក្រោយមកនាងមានអារម្មណ៍កក់ក្តៅនោះឡើងវិញ ។ វាជាអារម្មណ៍មួយដូចជាម៉ាក់ឱបកូន ។ ឬដូចជាភួយដ៏កក់ក្តៅ ។ នាងបានដឹងថា អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងនឹងដំណើរការបានល្អ ។ ពីមុននាងបានដឹងអំពីវា នោះម៉ាស៊ីន អិម.អា.អាយ បានថតរួច !
នៅក្នុងការិយាល័យរបស់វេជ្ជបណ្ឌិត ហ្វ្រេង គាត់បានបង្ហាញសារ៉ា និងម៉ាក់នូវរូបភាពខ្នងរបស់សារ៉ា ។ វេជ្ជបណ្ឌិត ហ្វ្រេង បានប្រាប់សារ៉ា ពេលគាត់លុតជង្គង់ក្បែរនាងថា « ក្មួយដេកបានស្ងៀមល្អណាស់ ។ រូបភាពខ្នងទាំងនេះបង្ហាញថា ក្មួយនឹងត្រូវធ្វើការវះកាត់ ដើម្បីជួយក្មួយឲ្យដើរបានល្អជាងនេះ » ។
សារ៉ាបានលេបទឹកមាត់ ។
វេជ្ជបណ្ឌិត ហ្វ្រេង បាននិយាយដោយមើលទៅម្តាយសារ៉ាថា « យើងត្រូវធ្វើការវះកាត់ឆាប់ៗនេះ » ។ បន្ទាប់មក គាត់បែរទៅរកសារ៉ាវិញ ។ « វាអាចត្រូវចំណាយពេលពីរបីសប្តាហ៍បន្ទាប់ពីការវះកាត់នោះ ទំរាំក្មួយអាចទទួលអារម្មណ៍ដូចដើមវិញ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីឃើញក្មួយនាថ្ងៃនេះ នោះខ្ញុំដឹងថាក្មួយនឹងធ្វើវាបាន » ។
សារ៉ាបានព្យាយាមគិតអំពីរឿងទាំងអស់ដែលនាងនឹងត្រូវធ្វើ បន្ទាប់ពីវេជ្ជបណ្ឌិត ហ្វ្រេង ព្យាបាលខ្នងនាងរួច ។ ខ្ញុំអាចរត់ ហើយហែលទឹក និងលោតលើគំនរស្លឹកឈើដ៏ធំបាន ។ នាងនឹកដល់ការធ្វើរឿងទាំងនោះណាស់ ។ ប៉ុន្តែការវះកាត់វាគួរឲ្យខ្លាចជាងការថតម៉ាស៊ីន អិម.អា.អាយ ទៅទៀត ! ក្រោយមកសារ៉ាបានចាំអំពីការអធិស្ឋាន និងពរជ័យពិសេសរបស់នាង ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌បានបញ្ជូនព្រះដ៏ជាជំនួយមកឲ្យនាង ។ ទ្រង់នឹងជួយនាងម្តងទៀត ។
នាងបានក្រឡេកមើលទៅវេជ្ជបណ្ឌិត ហ្វ្រេង ។ នាងបានសួរថា « បន្ទាប់ពីនោះ តើខ្ញុំអាចលោតលើគំនរស្លឹកឈើធំបានដែរឬទេ ? »
លោកវេជ្ជបណ្ឌិតបានញញឹម ។ « បន្ទាប់ពីនោះ ក្មួយអាចលោតលើគំនរស្លឹកឈើធំបាន » ។