ការបង្ហាញអំពីសេចក្តីជំនឿ
រ៉ាកូតូម៉ាឡាឡា អាល់ហ្វូន
ទីក្រុង សារូដ្រា ប្រទេស ម៉ាដាហ្គាស្ការ
ពេល រ៉ាកូតូម៉ាឡាឡា បានចាប់អារម្មណ៍លើដំណឹងល្អ ព្រះវិហារដែលជិតបំផុតគឺនៅ អែនស៊ីរ៉ាប៊ី ជាទីក្រុងមួយមានចម្ងាយ ៥០ គីឡូម៉ែត្រ ( ៣០ ម៉ាយ ) ពីភូមិរបស់គាត់នៅក្នុងទីក្រុង សារូដ្រា ។ រ៉ាកូតូម៉ាឡាឡា និងមិត្តភក្តិម្នាក់ស្វែងរកវិធីដើម្បីធ្វើដំណើររៀងរាល់ថ្ងៃអាទិត្យ ។
សព្វថ្ងៃនេះទីក្រុង សារូដ្រា មានសាលាប្រជុំតូចមួយដែលមានសមាជិកជាង ១០០ នាក់ចូលរួមរៀងរាល់សប្តាហ៍ ។ រ៉ាកូតូម៉ាឡាឡា បានឃើញភូមិរបស់គាត់ទទួលយកដំណឹងល្អ ។ សមាជិកបួននាក់មកពីទីក្រុង សារូដ្រា បានបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ហើយសាសនាចក្របន្តរីកចម្រើន ។
ខូឌី ប៊ែល ជាងថតរូប
ពេលជីតារបស់ខ្ញុំធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ខ្ញុំបានធ្វើដំណើរទៅ អែនស៊ីរ៉ាប៊ី ដើម្បីនៅជាមួយគាត់ ។ អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានទៅផ្ទះរបស់គាត់ជាច្រើនដង ។ ជីតាខ្ញុំ និងខ្ញុំពុំទាន់ជាសមាជិកសាសនាចក្រឡើយ ប៉ុន្តែគាត់ចង់ជួបជាមួយអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ នាយប់មួយនោះ ពួកគេបានប្រសិទ្ធពរឲ្យជីតារបស់ខ្ញុំ ហើយបន្ទាប់ពីរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ ពួកគេបានហុចព្រះគម្ពីរមរមនឲ្យពួកយើង ។
ពួកគេនិយាយថា « សូមអានព្រះគម្ពីរនេះ ហើយសួរព្រះថា តើវាពិតដែរឬទេ » ។
ពេលខ្ញុំត្រឡប់ទៅទីក្រុង សារូដ្រាវិញ ខ្ញុំពុំចង់អានព្រះគម្ពីរមរមនឡើយ ដោយសារខ្ញុំគិតថា វាមិនពិតទេ ។ បន្ទាប់មកនាថ្ងៃមួយ ខ្ញុំបានធ្លាក់ខ្លួនឈឺយ៉ាងខ្លាំងដែលខ្ញុំត្រូវនៅដេកផ្ទះអស់ជាច្រើនថ្ងៃ ។ ពេលខ្ញុំរកមើលអ្វីមួយធ្វើ ខ្ញុំបានឃើញព្រះគម្ពីរមរមន ហើយចាប់ផ្តើមអានវា ។
ក្រោយមកខ្ញុំបានត្រឡប់ទៅ អែនស៊ីរ៉ាប៊ី វិញ ហើយបានជួបអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ ពួកគេបានបង្រៀនខ្ញុំបន្ថែមអំពីព្រះគម្ពីរមរមន និងព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។ ខ្ញុំបានប្រាប់ពួកគេថា យើងពុំត្រូវការព្យាការីទេ ហើយថា គ្មានព្យាការីទេសព្វថ្ងៃនេះ ។ អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានសូមឲ្យខ្ញុំអធិស្ឋានទូលទៅព្រះ ហើយសួរប្រសិនបើមានព្យាការីនាពេលសព្វថ្ងៃនេះ ។ ពួកគេបានសន្យាថា ព្រះនឹងឆ្លើយតបមកកាន់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានអធិស្ឋាន ហើយមានអារម្មណ៍ថា អ្វីដែលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបាននិយាយគឺជាការពិត ។
ខ្ញុំចង់ចូលរួមព្រះវិហារ ប៉ុន្តែខ្ញុំគ្មានប្រាក់បង់ថ្លៃឡានក្រុងឡើយ ។ ខ្ញុំបាននិយាយជាមួយមិត្តរបស់ខ្ញុំ រ៉ាស្សាហ្វីនដ្រាវ៉ោណាសូឡូ ហើយគាត់និយាយថា យើងអាចជិះកង់ទៅជាមួយគ្នា ។ យើងជិះកង់ទៅរយៈពេលពីរម៉ោងពី សារូដ្រា ទៅ អែនស៊ីរ៉ាប៊ី រៀងរាល់ថ្ងៃអាទិត្យ ។ នៅពេលខ្ញុំអស់កម្លាំងនឹងធាក់កង់ ខ្ញុំជិះនៅពីក្រោយ ហើយមិត្តរបស់ខ្ញុំចាប់ផ្តើមឌុបវិញម្តង ។ ពេលគាត់ហត់ យើងប្តូរវេនឌុបគ្នា ។
ទីបំផុត គ្រួសាររបស់រ៉ាស្សាហ្វីនដ្រាវ៉ោណាសូឡូ និងខ្ញុំបានចូលរួមព្រះវិហារ ។ យើងបានចូលរួមព្រះវិហារនៅ អែនស៊ីរ៉ាប៊ី រហូតដល់មានសាខាមួយបើកនៅ សារូដ្រា ។ យើងពិតជាសប្បាយចិត្តណាស់ ពេលយើងអាចចូលរួមព្រះវិហារនៅក្នុងភូមិរបស់យើងផ្ទាល់ !
ឪពុករបស់រ៉ាស្សាហ្វីនដ្រាវ៉ោណាសូឡូ ត្រូវបានហៅជាប្រធានសាខា ។ ថ្ងៃមួយគាត់បានជួបជាមួយខ្ញុំ ហើយលើកទឹកចិត្តខ្ញុំឲ្យរៀបចំខ្លួនទៅបេសកកម្ម ។ ខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំពុំអាចបម្រើបានឡើយ ប៉ុន្តែគាត់បានអះអាងនឹងខ្ញុំថា ខ្ញុំអាចបម្រើបាន ។ ខ្ញុំបានទទួលការហៅបម្រើនៅក្នុងបេសកកម្ម ម៉ាដាហ្គាស្ការ អែនតាណាណារីវ៉ូ ។ ឥឡូវខ្ញុំបានរៀបការ ហើយមានកូនពីរនាក់ ។ ខ្ញុំមានអំណរគុណសម្រាប់គ្រួសារខ្ញុំ ហើយខ្ញុំមានបទពិសោធន៍កាន់តែច្រើន ដែលខ្ញុំអាចចែកចាយដែលបានជួយខ្ញុំឲ្យដឹងថា នេះជាសាសនាចក្រពិត ។
បន្ទាប់ពីចូលរួមសាសនាចក្រ រ៉ាកូតូម៉ាឡាឡា ( ខាងស្តាំ ) បានបម្រើបេសកកម្មនៅបេសកកម្ម ម៉ាដាហ្គាស្ការ អែនតាណាណារីវ៉ូ និង រ៉ាស្សាហ្វីនដ្រាវ៉ោណាសូឡូ ( ខាងឆ្វេង ) បម្រើនៅបេសកកម្ម សាធារណៈរដ្ឋប្រជាធិបតេយ្យកុងហ្គោ គីនស្សាសា ។
នៅក្នុងឆ្នាំ ២០១៣ សមាជិកនៅក្នុងទីក្រុង សារូដ្រា បានសាងសង់សាលាជំនុំឈើតូចមួយដើម្បីថ្វាយបង្គំ ។ រ៉ាកូតូម៉ាឡាឡា រីករាយជួយធ្វើការផ្លាស់ប្តូរចាំបាច់ទៅលើការសាងសង់នោះ ។
ស្រូវគឺជាដំណាំសំខាន់ជាងគេនៅក្នុងប្រទេសម៉ាដាហ្គាស្ការ ។ មនុស្សស្ទើរតែគ្រប់គ្នានៅក្នុង សារូដ្រា ធ្វើស្រែដើម្បីផ្គត់ផ្គង់គ្រួសាររបស់ពួកគេ ។
ដោយសារសាសនាចក្របន្តរីកចម្រើន នោះសមាជិកនៅក្នុងទីក្រុង សារូដ្រា ត្រូវការសាលាជំនុំថ្មី ។ ជាមួយនឹងសាលាជំនុំថ្មីនៅជិតនោះ រ៉ាកូតូម៉ាឡាឡា និងអ្នកផ្សេងទៀតបានធ្វើការដើម្បីកែច្នៃឈើចាស់ពីសាលាជំនុំទៅជាថ្នាក់រៀន និងការិយាល័យរបស់ប៊ីស្សព ។
ចាប់តាំងពីថ្ងៃដែលពួកគេជិះកង់រយៈពេល ២ ម៉ោងទៅព្រះវិហាររៀងរាល់សប្តាហ៍មក រ៉ាកូតូម៉ាឡាឡា និង រ៉ាស្សាហ្វីនដ្រាវ៉ោណាសូឡូ បានបន្តធ្វើជាមិត្តល្អនឹងគ្នា ។ ពួកគេមានអំណរគុណចំពោះពរជ័យនៃដំណឹងល្អដែលបានប្រទានដល់ពួកគេ និងគ្រួសារ ។
រ៉ាកូតូម៉ាឡាឡា និង រ៉ាស្សាហ្វីនដ្រាវ៉ោណាសូឡូ ឈរនៅខាងមុខសាលាជំនុំថ្មីនៅទីក្រុង សារូដ្រា ។ សាលាជំនុំដែលធ្វើពីស៊ីម៉ង់តិ៍ និងឥដ្ឋនេះត្រូវបានសាងសង់ឡើងដោយសមាជិក ។