Mga Hulagway sa Hugot nga Pagtuo
Shelly Ellegood
Kentucky, USA
Ang mga pagpili sa kinabuhi mipalayo kang Shelly sa Simbahan sulod sa mga katuigan. Uban sa tabang sa mga higala diha sa simbahan, si Shelly sa katapusan nakakaplag og kalig-on ug pagtuo nga mopadayon ug mahimong maayo nga ehemplo sa iyang mga anak.
Cody Bell, litratista
13 anyos pa ko sa dihang ang akong mama ug ako mipasakop sa Simbahan. Ang akong ama-ama usa ka miyembro, apan nahimo siyang dili aktibo. Usa ka adlaw, nakahukom siya nga mobalik sa simbahan. Ang akong mama ug ako nabunyagan. Ang akong igsoong babaye nabunyagan wala madugay human niana.
Nagpuyo kami kaniadto sa Missouri, USA, ug mitambong sa gamay kaayo nga branch nga nag-abut sa usa ka kwarto sa ikaduhang andana sa usa ka lokal nga building. Magabii sa Sabado, mosulod kami ug manglimpyo sa mga poster ug mga ash tray. Motukar ko sa gamay nga keyboard alang sa among mga miting. Ang mga miyembro sa among branch daw among pamilya.
Sa nag-edad ko og 16, mibalhin kami ngadto sa Arizona, USA. Ang kausaban lisud, apan lig-on kaayo ang Simbahan didto sa Arizona. Wala madugay, mieskwela ko sa Brigham Young University ug naminyo. Ang akong bana ug ako adunay upat ka mga anak ug nindot ang among kinabuhi.
Apan dunay mga nahitabo, ug sa dihang nag-diborsyo mi, na-excommunicate ko. Milungtad og mga 15 ka tuig aron makabalik ko sa Simbahan. Medyo nadugay, apan dili ko gusto nga magdali-dali niini. Gusto nakong mosimba tungod sa saktong mga rason.
Nakahinumdom ko niadtong una kaming mibalhin ngadto sa Kentucky, USA, akong ihatud ang akong anak sa simbahan ug magpabilin sa sakyanan samtang misulod siya. Lisud kadto nga panahon. Ang akong anak nga babaye mao ang una sa akong mga anak nga naminyo sa templo, ug dili ko makahimo sa pagtambong. Sakit kaayo kadto kanako, apan siyempre, ako kadtong sayop.
Nagkinahanglan lamang ang pipila ka tawo nga sama nako og dugayng panahon una pa tukma nga makasabut sa mga butang. Ang mga miyembro sa ward ug mga higala nagmapailubon kanako. Gipahibalo ko nila nga anaa sila nga mosuporta kanako. Usa ka pamilya piho nga mitabang nako ug mura gayud sila og akong pamilya tungod kay wala koy pamilya didto. Gitabangan ko nila nga mosugod sa pagsimba, apan wala gayud sila mopugos kanako. Ang nakanindot mao nga sa dihang panahon na, ang akong anak nga lalaki ang mibunyag pag-usab kanako.
Daghan ko og nahimo nga bati nga mga desisyon sa akong kinabuhi. Nindot unta kon wala pa ko makahimo niadto nga mga sayop, apan mapasalamaton ko sa mga leksyon nga akong nakat-unan sa tibuok proseso sa paghinulsol. Walay usa kanato nga moagi sa kinabuhi nga dili masayop—ang Manluluwas lamang ang nakahimo niana. Kon masayop kita, importante nga modangup kita Kaniya alang sa kalig-on ug magkat-on gikan niadto nga mga sayop.
Nasayud ko nga dili ko makahimo sa pagbalik ug pag-usab sa bisan unsa, apan ang akong tumong karon mao ang pagbuhat sa tanan nga akong mahimo aron mahatagan ang akong mga anak og maayong ehemplo tungod kay wala silay maayong ehemplo sulod sa daghang katuigan. Hinaut nga ilang makita nga nakabuntog ko og daghang mga hagit.
Gusto ko nga masayud sila nga kon duna silay lisud nga mga panahon, malabyan nila kini samtang modangup sila ngadto sa Manluluwas alang sa tabang. Kinahanglan lamang nga magbaton og pagtuo ug dili gayud moundang. Ang Ginoo mitabang kanako samtang duna koy lisud nga mga panahon, ug nasayud ko nga Siya makatabang usab kanila. Sakit ang pag-uswag, apan ang Ginoo misuporta kanako ug mihimo kanako nga mas lig-on.