Moadto Ka Ba?

Ni Elder David F. Evans

Sa Seventy

Kon ang Ginoo mohangyo kanimo, moserbisyo ka og misyon?

Ang akong mga tuig sa high school ug ang akong unang tuig sa kolehiyo nahitabo panahon sa Gubat sa Vietnam. Sa pagsugod na nako sa kolehiyo, ang Simbahan misulod og kasabutan sa gobyerno sa U.S. kon pila ka mga misyonaryo ang mahimong moserbisyo. Nasabutan nga ang matag ward mahimong mopadala og duha lamang ka mga misyonaryo matag tuig, ug ang nahabilin sa batan-ong mga lalaki dili tawagon ug tingali paserbisyuhon sa militar. Bisan sa akong kagustuhan nga moserbisyo og misyon sa tibuok nakong kinabuhi, daw dili gyud mahitabo nga makamisyon ko.

Mi-enrol ko sa University of Utah sa tinglarag sa 1969. Sa hinapos nga bahin sa Enero 1970, akong nahimamat ug gisugdan sa pakig-date ang akong umaabut nga asawa, ug niana nga tingpamulak nagkahigugmaay kami.

Nanawag ang Bishop

Usa ka init nga kahapunon sa Hulyo, mipauli ko ug ang akong inahan misulti kanako nga, “David, nanawag ang bishop. Gusto niyang makigkita nimo.”

Mitubag ko, “Busy ko.”

Mitan-aw nako ang akong inahan ug miingon, “Kon sobra ra ka ka-busy aron makigkita sa imong bishop, tawaga siya sa telepono ug sultihi siya niana.”

Nakahibalo ko nga dili ko ingon niana ka busy, busa nakigkita ko sa akong bishop sa iyang opisina. Naglingkod siya dapit sa iyang lamesa, nga talagsaong gihawanan. Dali nakong naamguhan nga kini nga interbyu dili gayud sama sa akong nahunahunaan.

“David,” miingon siya, “dunay laing ward nga dili makagamit sa usa sa ilang luna sa misyonaryo. Gihatagan kita og oportunidad nga makapadala og usa pa ka misyonaryo. Isip bishopric, nadasig kami sa pagpangutana sa Langitnong Amahan kon duna bay usa ka tawo nga kinahanglang molarga karon. Ang akong masulti kanimo mao kini: karon ang panahon nga gusto sa Ginoo nga magmisyon ka.”

Nakalitan ko sa iyang gisulti. Nagtuo ko nga tungod sa gubat ug sa quota, dili gyud ko makamisyon. Nangutana ko kon mahimo ba kong mogahin og gamayng panahon sa paghunahuna niini. Nangutana siya kon unsa ka dugay ang akong gikinahanglan, ug gisultihan nako siya nga gusto ko og usa ka semana.

Gihuman dayon namo ang interbyu, ug migawas ko—nakalitan gihapon—padulong sa akong sakyanan. Misugod ko sa pagdrayb libut sa Siyudad sa Salt Lake, gihunahuna og maayo ang mga panghitabo nianang hapuna.

Pagdesisyon nga Moserbisyo

Sulod sa pipila ka minuto, mibalik ko sa simbahan, miparking sa sakyanan, ug milakaw og balik padulong sa opisina sa bishop. Naglingkod lang gihapon siya didto nga walay bisan unsa nga butang diha sa iyang lamesa.

Mitan-aw ko niya ug nangutana, “Bishop, unsay imong gibuhat?”

Malumo siyang mitubag, “Naghulat ko nimo.”

Misulti dayon ko, “Bishop, kon karon ang panahon nga gusto sa Ginoo nga moserbisyo ko, siyempre moserbisyo ko.”

Sa pag-uli nako, naa sa kusina ang akong inahan. Nahadlok ko nga kon ako siyang sultihan sa tanan nga akong gibati, basin mosugod ko sa paghilak. Mao nga misulti hinoon ko, “Ma, dili pa ko makasulti nimo karon, apan angay nimong mahibaloan nga moserbisyo ko og misyon, ug sa dili madugay molarga na ko.”

Wala madugay nianang hapuna, gisultihan nako ang akong amahan sa akong desisyon. Gihatagan ko niya sa labing nindot, labing makaawhag nga tambag. Dayon akong nakit-an ang akong uyab (nga karon mao ang akong asawa) ug gisultihan siya kabahin sa akong desisyon. Nanglakaw mi ug nag-istorya ug nanghilak ug nag-istorya pa gyud. Apan walay pagduha-duha ni bisan kinsa kanamo. Kon makaadto ko, kinahanglan ko nga moadto, ug moadto ko.

Akong nadawat ang akong tawag nga moserbisyo sa Japan pagka-Agosto, ug pagka-Oktubre 10, 1970, milarga ko alang sa akong misyon.

Kon Manawag ang Ginoo, Moadto Ka Ba?

Sa kapitulo 24 sa Alma, ang bag-o lang nakabig nga mga Anti-Nephi-Lehi misaad nga dili na gayud mopaagas pa og dugo pag-usab. Sa dihang miabut ang ilang mga kaaway sa pag-atake kanila, andam sila nga mamatay kay sa molapas niana nga saad. Dayon sa kapitulo 27, misugyot si Ammon sa hari nga biyaan nila ang ilang mga yuta ug moipon sa mga Nephite, apan mibalibad ang hari, nagtuo nga ang mga Nephite dili usab modawat kanila (tan-awa sa Alma 27:3–6). Nangutana si Ammon sa hari: “Ako molakaw ug mangutana sa Ginoo, ug kon siya moingon ngari kanato, [lakaw] … , ikaw moadto ba?” (Alma 27:7). Ang hari sa mga Anti-Nephi-Lehi mitubag, “Pangutana sa Ginoo, ug kon siya moingon ngari kanato lakaw, kita manlakaw; kay kon dili kita mamatay sa yuta” (Alma 27:10). Nangutana si Ammon, ug ang Ginoo misugo kanila sa pagbiya. Sa walay pagduha-duha, ang mga Anti-Nephi-Lehi mibiya.

Sa tibuok nimong kinabuhi, ang Ginoo mohangyo kanimo sa “paglakaw.” Kon mobuhat Siya niini, moadto ka ba? Buhaton mo ba kini kon mohangyo Siya kanimo sa pagbuhat niini? Nasayud ko gikan sa akong kaugalingong kasinatian nga kadaghanan sa espiritwal nga kalamboan ug mga panalangin nga atong masinati sa atong kinabuhi sa katapusan makonektar og balik ngadto sa atong desisyon sa pagtubag kon manawag ang Ginoo. Si Presidente Russell M. Nelson miingon, “Kada adlaw mao ang adlaw sa pagdesisyon, ug ang atong mga desisyon motino sa atong destinasyon” (“Mga Desisyon alang sa Kahangturan,” Liahona, Nob. 2013, 108).

Panahon sa akong misyon sa Japan, duna koy oportunidad sa pagtudlo sa ebanghelyo sa mga tawo nga nakat-unan nakong higugmaon. Niadtong 1998, 26 ka tuig human matapos ang akong misyon, gitawag ko isip mission president sa Japan. Anaa ako sa lahi nga dapit niining higayuna, apan nahibalik ako sa mga tawo nga akong gimahal ug nagmahal kanako. Ang akong tibuok pamilya nakahimo sa pag-ambit niining talagsaong kasinatian sa pagtukod sa Simbahan sa Ginoo didto sa Japan.

Pipila ka tuig human ang akong asawa ug ako miuli gikan sa among misyon, si Presidente Gordon B. Hinckley (1910–2008) mihangyo kanamo nga makigkita kaniya. Atol niana nga miting, gipadangat niya kanako ang tawag nga moserbisyo isip usa ka General Authority. Gihisgutan niya ang akong mga kasinatian isip batan-on nga misyonaryo ug isip mission president ug misulti kanamo nga bisan tuod adunay daghang mga tawo nga takus mahimong mga General Authority, ang Ginoo mogamit kanako tungod sa akong mga kasinatian ug mga desisyon kaniadto.

Sukad nga gipahibalo ni Presidente Thomas S. Monson ang kausaban sa misyonaryo nga edad, ang mga batan-on gihangyo nga makigtambag sa ilang mga ginikanan, makigtambag sa ilang mga bishop, ug makigtambag sa Ginoo pinaagi sa pag-ampo. Kon nahibalo ka nga mao na kini ang saktong panahon nga moserbisyo, niana kinahanglan ka nga moadto. Samtang magbaton ka og pailub ug mopakita og pagtuo, nasayud ko nga ang Ginoo mopadayag sa Iyang kabubut-on kanimo.

Mopamatuod ko nga samtang magmasulundon ka sa kabubut-on sa Ginoo, mapanalanginan ka nga dili masukod.