Ang Desisyon mahitungod sa Yo-Yo
Ang tagsulat nagpuyo sa Illinois, USA.
“Pinaagi sa ligdong hinay nga tingog, nagsulti nako ang Espiritu” (Children’s Songbook, 106).
Hapit na mahuman og pamalit si Lea ug si Mama. Dayon mihunong si Mama aron motan-aw sa pipila ka mga sinina.
“Pipila ra ko ka minuto dinhi,” miingon si Mama.
Nanghupaw si Lea. Kon moingon si Mama nga “pipila ra ka minuto,” usahay nagpasabut ni og 20!
Nakakita si Lea og estante sa mga dulaan sa duol. Mipakli siya sa usa ka libro nga koloranan ug dayon miitsa-itsa og kusog mountol nga bola sa pipila ka higayon. Apan dali ra kaayo siyang napul-an.
Dayon duna siyay gikuha nga butang nga sinaw ug lingin. Usa kadto ka yo-yo! Sama gayud kini sa gidala ni Oskar sa eskwelahan sa miaging semana. Panahon sa recess gipakita niya ang tanan sa iyang nindot kaayo nga mga teknik. Ang mga teknik dunay mga ngalan nga sama sa “Palakta ang Iro” ug “Libut sa Kalibutan.” Mihangyo si Lea kaniya kon mahimo ba siyang mosulay, apan wala mosugot si Oskar.
Gipasuk ni Lea sa lukong sa hilo ang iyang tudlo. Gipahulog niya ang yo-yo ug dayon gibira ang hilo sama sa nakita niya nga gibuhat ni Oskar. Ang yo-yo mihagtuk sa salog. Misulay siya pag-usab. Human sa pipila ka mga pagsulay, nakahimo siya sa pagpabalik sa yo-yo ngadto sa iyang kamot! Kon dali ra kaayo siyang makabuhat niini, tingali dali ra pud niyang makat-unan sa pagbuhat ang tanang teknik nga gibuhat ni Oskar.
Dayon nakita ni Lea ang presyo. Nakulismaot ang iyang nawong. Wala kaabut niana ang kwarta nga naa sa iyang alkansiya sa balay!
“Hapit na ko mahuman, Lea,” mitingog si Mama.
Nanghupaw si Lea. Hapit na niya iuli ang yo-yo sa butanganan sa dihang nakahunahuna siya og ideya. Dili kaayo dako ang yo-yo. Masulod ra niya kini sa iyang bulsa ug mataguan! Wala magtan-aw ang tag-iya sa tindahan. Wala gayuy masayud. Maiyaha na kini ug makakat-on sa pagbuhat og bag-ong mga teknik. Ug ang mga bata sa eskwelahan maghunahuna nga maayo kaayo siya.
Samtang nagtan-aw si Lea sa yo-yo sa iyang kamot, lain ang iyang gibati ug nakulbaan. Gipaningot ang iyang mga kamot. Gikuptan niya pag-ayo ang yo-yo. Unsa man kining ngil-ad nga pagbati? Gusto niya nga mawagtang kini.
Dayon nahinumduman niya ang gisulti ni Papa kaniya sa wala pa siya mabunyagi.
“Human ka mabunyagan, madawat nimo ang gasa sa Espiritu Santo,” miingon si Papa. “Ang Espiritu Santo motabang kanato sa paghimo og maayo nga mga pagpili. Mamulong siya kanato sa ligdong, hinagawhaw nga tingog.”
“Makigsulti Siya kanako?” Nangutana si Lea.
“Dili gayud ingon niana,” miingon si Papa. “Mora lang kini og usa ka hunahuna nga moabut sa imong ulo. O usa ka pagbati nga moabut sa imong kasingkasing.”
“Unsa nga klase sa pagbati?”
“Managlahi kini sa matag tawo,” miingon si Papa. “Apan kasagaran, kon mobuhat ka og maayo, ang Espiritu Santo motabang kanimo nga mobati og kakalma ug kamalinawon. Kon adunay peligro, mopasidaan Siya kanimo. Ug kon gusto ka nga mobuhat og sayop nga butang, ang Espiritu Santo mobiya, ug mobati ka nga naglibug o dili malipayon.”
Mitan-aw si Lea sa yo-yo. Gusto gayud siya niini. Apan nasayud siya nga ang Espiritu Santo nagsulti kaniya nga ang pagpangawat sayop.
Gibutang ni Lea ang yo-yo balik sa estante. Pagkahuman gayud og himo niya niini, mibati siya nga malinawon ug mainiton. Milakaw siya balik ngadto ni Mama.
“Nahuman na ko,” miingon si Mama. “Andam ka nang molakaw?”
Mipahiyum si Lea. “Oo.”
Samtang mibiya sila sa tindahan, maayo ang gibati ni Lea ug malipayon kaayo. Makalingaw siguro kadali ang yo-yo. Apan ang pagsunod sa Espiritu Santo mao ang usa ka butang nga gusto niyang buhaton sa kanunay.