Pagpangandam alang sa Pagbalik sa Ginoo
Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw gitugutan sa lahi nga paagi ug gipili sa pagtuman sa gikinahanglang pagpangandam sa Ikaduhang Pag-anhi sa Ginoo.
Duha na lang ka semana, saulugon na nato ang Pasko sa Pagkabanhaw. Ang Pagkabanhaw nagkumpirmar sa pagkabalaan ni Jesukristo ug sa pagkatinuod sa Dios nga Amahan. Atong mahunahuna ang Manluluwas, ug mamalandong kita sa “Iyang kinabuhi nga walay sama ug sa walay kinutuban nga gahum sa Iyang talagsaon nga maulaong sakripisyo.”1 Manghinaut ko nga ato usab hunahunaon ang Iyang nagsingabut nga pagbalik kon “Siya magmando isip Hari sa mga Hari ug Ginoo sa mga Ginoo.”2
Dugay nang panahon ang milabay didto sa Buenos Aires, Argentina, miapil ko og usa ka komperensya sa mga lider gikan sa nagkalain-laing relihiyon. Ang ilang gugma alang sa ilang isig ka tawo lahi. Mapasaligon sila sa paghupay sa alantuson ug sa pagtabang sa mga tawo nga mahaw-as gikan sa pagpanglupig ug sa kawad-on. Naghunahuna ko kabahin sa daghang tawhanong mga paningkamot niining Simbahan, lakip na sa mga proyekto nga inabagan sa daghang representante sa mga grupo sa relihiyon diha sa komperensya. Mibati ko og sinsero nga pagpasalamat sa kamanggihatagon sa mga miyembro sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nga nakapahimo sa ingon nga Kristohanon nga pagserbisyo nga posible.
Niang higayuna, ang Balaan Espiritu mipamatuod og duha ka butang ngari nako. Una, ang buhat sa pagpangalagad sa temporal nga panginahanglan importante ug kinahanglang magpadayon. Ang ikaduha wala damha, apan makaimpluwensya ug klaro. Mao kini:lapas pa sa dili hinakog nga pagserbisyo, hilabihan kaimportante nga maandam ang kalibutan sa Ikaduhang Pag-anhi ni Ginoong Jesukristo.
Kon Siya moabut na, ang pagpanglupig ug kawalay kaangayan dili lang mokunhod; kini mohunong:
“Ang lobo usab mopuyo uban sa nating karnero, ug ang leopardo modulog paghigda sa nati nga kanding, ug ang nati nga baka ug ang nati nga leon ug ang linaming nga mag-ipon; ug usa ka gamay nga bata moguyod kanila. …
“Sila dili mopasakit ni molaglag sa tanan kong balaan nga mga bukid, kay ang yuta mapuno sa kasayuran sa Ginoo, ingon sa mga tubig nga mitabon sa dagat.”3
Ang kakabus ug pag-antus dili lang mokunhod; kini mahanaw:
“Sila dili na gutomon, ug dili na usab pagauhawon; dili na sila pagahasulon sa adlaw, ni sa bisan unsang makasunog nga kainit.
“Kay ang Kordero nga anaa sa gitaliwad-an sa trono mamahimong ilang magbalantay, ug siya magatultol kanila ngadto sa mga tuburan sa mga tubig nga nagahatag og kinabuhi; ug pagapahiran sa Dios ang tanang luha sa ilang mga mata.”4
Bisan ang kasakit ug kasubo sa kamatayon mawala na:
“Niana nga adlaw ang masuso dili mamatay hangtud siya matigulang; ug ang iyang kinabuhi sama sa panuigon sa usa ka kahoy;
“Ug kon siya mamatay siya dili matulog, nga ang gipasabut diha sa yuta, apan mabalhin sa usa ka pagpamilok sa mata, ug pagabayawon, ug ang iyang kapahulayan mahimayaon.”5
Busa oo, atong buhaton ang tanan aron mahupay ang pag-antus ug kasubo karon, ug atong ipahinungod ang atong kaugalingon sa mas makugihon sa mga pagpangandam nga gikinahanglan alang sa adlaw kon ang kasakit ug kadautan mangatapos na, kon si “Kristo [mo] hari dinhi sa yuta; ug … ang yuta pagabag-ohon ug makadawat sa iyang paraisohanon nga himaya.”6 Mao kini ang panahon sa katubsanan ug paghukom. Ang kanhi Anglican Bishop sa Durham, si Dr. N. T. Wright, tukmang mihulagway sa kahulugan sa Pag-ula, Pagkabanhaw, ug sa Paghukom ni Kristo diha sa pagbuntog sa kawalay kaangayan ug paghusto sa tanang butang.
Siya miingon: “Gitakda sa Dios ang usa ka panahon diin iyang mahukman sa matarung ang kalibutan pinaagi sa usa ka tawo kinsa iyang gipili—ug tungod niini siya mihatag og kasiguroan sa tanan pinaagi sa pagpabangon niining tawo gikan sa patay. Ang mga kamatuoran kabahin ni Jesus sa Nasaret, ug ilabi na kabahin sa iyang pagkabanhaw gikan sa patay, mao ang pundasyon sa kasiguroan nga ang kalibutan makahuluganon. Dili gayud kana masamok sa katapusan; nga kon magbuhat kita og kaangayan sa pagkakaron mausik lang ang atong panahon, maningkamot sa pagsuportar sa usa ka gambalay nga sa katapusan matumpag ra, o ayuhon ang usa ka sakyanan nga sa kadugayan ilabay ra. Sa dihang gibuhi sa Dios si Jesus gikan sa patay, kadto ang ginagmay nga panghitabo nga nagrepresentar sa kinatibuk-ang buhat sa paghukom sa kinatibuk-an, sama sa usa ka liso, [ang] binhi … sa katapusang paglaum. Ang Dios namahayag, sa paagi nga makaimpluwensya kaayo sa hunahuna, nga si Jesus sa Nasaret mao gayud ang Mesiyas. … Sa labing binali sa kasaysayan, si [Jesus] mismo miagi sa bangis ug dili makiangayon nga paghukom, miadto sa dapit nga nagsimbolo ug anaa tanang matang sa kabangis ug pagkawalay kaangayan sa kasaysayan, aron mopas-an sa kasamok, kana nga kangitngit, kana nga kabangis, kana nga kawalay kaangayan, diha sa iyang kaugalingon, ug sa paggamit sa gahum niini.”7
Samtang diha ko sa komperensya sa Buenos Aires nga akong nahisgutan ganina, giklaro sa Espiritu ngari nako nga Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw talagsaong gitugutan ug gisugo sa pagtuman sa mga gikinahanglang andamon alang sa Ikaduhang Pag-anhi sa Ginoo; sa pagkatinuod, gipahiuli kini alang niana nga tuyo. Makakita ba kamo sa bisan asang dapit og katawhan kinsa mohangop sa kasamtangang panahon sumala sa gipanagna nga “ang dispensasyon sa kahingpitan sa panahon” diin ang Dios adunay katuyoan nga “hiusahon pagpundok ang tanang butang diha kang Kristo”?8 Kon dili ninyo makita dinhi ang kumunidad nga gitumong sa pagtuman unsay angay nga matuman alang sa buhi ug sa patay aron maandam nianang panahon, kon dili ninyo makit-an kana nga organisasyon dinhi nga andam mogahin og dako kaayong panahon ug salapi sa pagpundok ug sa pagpangandam sa katawhan sa pakigsaad nga andam sa pagdawat sa Ginoo, dili ninyo kini makit-an bisan asa.
Namulong ngadto sa Simbahan niadtong 1831, ang Ginoo namahayag:
“Ang mga yawe sa gingharian sa Dios gitugyan ngadto sa tawo sa yuta, ug gikan dinhi ang ebanghelyo mokaylap ngadto sa mga kinatumyan sa yuta. …
“Pagtawag diha sa Ginoo, nga ang iyang gingharian masangyaw diha sa yuta, nga ang mga lumulupyo diha niini unta modawat niini, ug moandam alang sa mga adlaw nga moabut, diin ang Anak sa Tawo manaog gikan sa langit, magsaput diha sa kahayag sa iyang himaya, aron sa pag-ipon sa gingharian sa Dios nga gipahimutang diha sa ibabaw sa yuta.”9
Unsay atong mahimo aron maandam karon alang nianang adlawa? Atong maandam ang atong kaugalingon isip katawhan; atong matapok ang mga tawo sa pakigsaad sa Ginoo; ug makatabang kita sa pag-ankon sa gisaad nga kaluwasan “nga gihimo ngadto sa mga amahan,” ang atong mga kaliwatan.10 Kining tanan kinahanglan gayud mahitabo sa talagsaong pag-uswag sa dili pa mobalik ang Ginoo.
Una, ug mahinungdanon alang sa pagbalik sa Ginoo, mao ang presensya sa mga tawo diha sa yuta nga naandam na sa pagdawat Kaniya atol sa Iyang pag-anhi. Siya namulong nga kadtong kinsa magpabilin diha sa yuta nianang panahona “gikan sa labing ubos [ngadto] sa labing taas, … mapuno sa kahibalo mahitungod sa Ginoo, ug magkasinabut, ug mopataas sa ilang mga tingog, ug uban sa tingog nga maghiusa mag-awit niining bag-o nga awit, mag-ingon: Ang Ginoo mipahiuli sa Zion. … Ang Ginoo mipundok sa tanan nga mga butang ngadto sa usa ka pundok. Ang Ginoo mipakanaog sa Zion. Ang Ginoo mipahiuli sa Zion.”11
Sa karaang panahon, ang Dios mikuha sa matarung nga dakbayan sa Zion ngadto sa Iyang kaugalingon.12 Ug usab, sa ulahing mga adlaw usa ka bag-ong Zion ang mosugat sa Ginoo sa iyang pagbalik.13 Ang Zion mao ang putli diha sa kasingkasing, katawhan nga nagkahiusa sa kasingkasing ug hunahuna, nagpuyo diha sa pagkamatarung nga walay kabus taliwala kanila.14 The Prophet Joseph Smith stated, “Maoy atong tinguha nga matukod ang Zion isip atong pinakamahinungdanon nga katuyoan.”15 Atong lig-unon ang Zion diha sa atong panimalay, mga ward, mga branch, ug mga stake pinaagi sa panaghiusa, pagkadiosnon, ug gugma nga putli.16
Kita kinahanglan moila nga ang pagpalig-on sa Zion mahitabo sa sunod-sunod nga panahon—“usa ka adlaw sa kaligutgut, usa ka adlaw sa pagsunog, usa ka adlaw sa pagkaawaaw, sa pagdangoyngoy, sa pagbangutan, sa pagbasol; ug ingon sa usa ka alimpulos kini moabut diha sa ibabaw sa tibuok yuta, nag-ingon ang Ginoo.”17 Ug nga, ang panagpundok sa mga istaka mahimong “usa ka panalipod, ug alang sa usa ka dangpanan gikan sa unos, ug gikan sa kaligutgut sa diha nga kini ibu-bu nga walay pagkuto diha sa tibuok yuta.”18
Sama sa karaang panahon, kita “magtigum sa kanunay, sa pagpuasa ug sa pag-ampo, ug sa pakigsulti sa usag usa mahitungod sa kaayohan sa [atong] mga kalag. Ug … sa pag-ambit sa pan ug [tubig], sa paghinumdom sa Ginoong Jesus.”19 Sama sa gipasabut ni Presidente Russell M. Nelson niadtong komperenysa sa miaging Oktubre, “Ang dugay na nga katuyoan sa Simbahan mao ang pagtabang sa tanang mga miyembro nga molambo ang ilang hugot nga pagtuo sa atong Ginoong Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula, sa pagtabang kanila sa pagbuhat ug pagtuman sa ilang mga pakigsaad uban sa Dios, ug aron sa paglig-on ug pagbugkos [seal] sa ilang mga pamilya.”20 Sumala pa, iyang gipasabut og maayo ang kahulogan sa mga pakigsaad sa templo, sa Igpapahulay, ug sa inadlaw nga pagbusog diha sa ebanghelyo sa panimalay, gisuportahan sa gikonektar nga mga kurikulum sa pagtuon diha sa simbahan. Gusto kita nga masayud mahitungod sa Ginoo, ug kita gustong makaila sa Ginoo.21
Ang nag-unang mga paningkamot sa pagpalig-on sa Zion mao ang pagpundok sa mga tawo sa pagkigsaad sa Ginoo.22 “Kami nagtuo sa tinuod nga panagtigum sa Israel ug sa pagpahiuli sa Napulo ka mga Tribo.”23 Ang tanan kinsa mohinulsol, motuo kang Kristo, ug magpabunyag mao ang Iyang mga tawo sa pagkigsaad.24 Ang Ginoo Mismo nanagna niana sa dili pa Siya mobalik, ang ebanghelyo isangyaw diha sa tibuok kalibutan25 “aron sa pagkuha pag-usab sa [Iyang] mga katawhan, diin anaa sa balay ni Israel,”26 “ug unya ang katapusan moabut.”27 Ang gipanagna ni Jeremias natuman:
“Busa, ania karon , ang mga adlaw ania na, nagaingon si Jehova, nga dili na pagaingnon, Ingon nga ang [Ginoo] buhi, nga nagdala sa mga anak sa Israel gawas sa yuta sa Ehipto;
“Apan, si Jehova buhi, nga nagdala sa mga anak sa Israel gikan sa yuta sa amihanan, ug gikan sa tanan nga mga yuta diin sila giabug niya: ug akong dad-on sila pag-usab ngadto sa ilang mga yuta nga gihatag ko sa ilang mga amahan.”28
Gibalik-balik ni Presidente Nelson sa pagpasabut nga ang “panagpundok [sa Israel] mao ang labing importanting butang nga mahitabo sa yuta karon. Wala nay laing ikatandi sa gidak-on niini, wala nay ikatandi sa kaimportante, wala nay ikatandi sa kahalangdon. Ug kon pilion ninyo … mamahimo kamong dakong bahin niini.”29 Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa kanunay nga mga misyonaryo. Gatusan ka libo ang mitubag sa tawag sa misyon sukad sa pagsugod sa Pagpahiuli; napulo ka liboan ang nagserbisyo sa kasamtangan. Ug, sumala sa gitudlo lang ni Elder Quentin L. Cook, tanan kanato makasalmot sa yano ug natural nga mga paagi, sa gugma, sa pagdapit sa uban sa pag-apil kanato sa simbahan, mobisita sa atong panimalay, mahimong parte sa atong pundok. Ang pagmantala sa Basahon ni Mormon mao ang timaan nga ang panagpundok nasugdan na.30 Ang Basahon ni Mormon mismo mao ang instrumento sa pagpundok ug pagkabig.
Mahinungdanon usab sa pag-andam alang sa Ikaduhang Pag-anhi mao ang dako nga matubsanon nga paningkamot alang sa atong mga katigulangan. Ang Ginoo misaad sa pagpadala kang Elias ang propeta sa dili pa , “ang mahinungdanon ug makalilisang nga adlaw sa Ginoo,”31 sa “pagpadayag … sa Pagkapari” ug “motanom diha sa mga kasingkasing sa mga anak sa mga saad nga gihimo ngadto sa mga amahan.”32 Si Elijah miabut sumala sa gisaad. Ang petsa Abril 3, 1836; ang dapit mao ang Templo sa Kirtland Ohio. Diha nianang dapita ug nianang higayuna, siya tinuod gayud nga mihatag sa gisaad nga pagkapari, ang mga yawe sa katubsanan sa patay ug ang paghiusa sa mga bana, mga asawa, ug mga pamilya latas sa tanang henerasyon sa panahon ug sa kahangturan.33 Kon wala kini, ang katuyoan sa paglalang mahimong dili matuman, ug , nianang pagsabut, ang yuta “gitunglo” o “hingpit nga malaglag.”34
Atol sa debosyonal sa kabatan-onan sa wala pa ang pagpahinungod sa Templo sa Roma Italya, gatusan sa batan-ong lalaki ug babaye ang nanambong mipakita ngadto ni Presidente Nelson og mga kard nga ilang giandam nga dunay mga ngalan sa ilang mga katigulangan. Andam na silang mosulod sa templo sa pagpahigayon sa mga bunyag alang niadtong mga katigulangan sa higayon nga kini moabli. Makapatagbaw kaayo kadto nga higayon, apan usa lang ka ehemplo sa nagkakusog nga paningkamot sa pag-establisar sa Zion alang sa mga hererasyon nga nag-una.
Samtang naningkamot nga magmakugihon sa pagpalig-on sa Zion, lakip sa atong bahin diha sa panagpundok sa pinili sa Ginoo ug sa pagtubos sa patay, kinahanglan mohunong kita aron mohinumdom nga buhat kini sa Ginoo ug Siya ang naghimo niini. Siya mao ang Ginoo sa ubasan, ug kita ang Iyang mga sulugoon. Nagdapit siya kanato sa paghago diha sa ubasan gamit ang atong kusog niining “katapusang higayon” ug Siya maghago uban kanato.35 Tingali mas tukma ang pag-ingon nga Siya nagtugot kanato sa paghago uban Niya. Sa gikaingon ni Pablo, “Ako mao ang nagtanom, si Apolos mao ang nagbisibis, apan ang Dios mao ang nagpatubo.”36 Siya mao ang nagpadali sa Iyang buhat sa Iyang angay nga panahon.37 Gamit ang atong dayag nga dili perpekto nga mga paningkamot, ang atong “gagmay nga mga paagi,” ang Ginoo makapahinabo sa mahinungdanon nga mga butang.38
Kining mahinungdanon ug katapusan nga dispensasyon nagmakanunayon sa pagtubo—ang Zion diha sa yuta, gihiusa sa Zion gikan sa kahitas-an atol sa mahimayaong pagbalik sa Manluluwas. Ang Simbahan ni Jesukristo gisugo sa pag-andam—ug nag-andam—sa kalibutan alang nianang panahona. Ug busa, niining Pasko sa Pagkabanhaw, tinud-anay natong saulugon ang Pagkabanhaw ni Jesukristo ug ang tanang butang nga kalabut niini: Sa Iyang pagbalik aron maghari sulod sa liboan ka mga tuig sa kalinaw, matarung nga paghukom ug hingpit nga kaangayan alang sa tanan, ang imortalidad sa tanan kinsa nakapuyo niining yuta, ug ang saad sa kinabuhing dayon. Ang Pagkabanhaw ni Kristo mao ang katapusang kasiguroan nga ang tanan mabutang sa katarung. Atong buhaton ang pagpalig-on sa Zion aron mapadali kana nga adlaw. Sa ngalan ni Jesukristo, amen.