Malimpyo Pinaagi sa Paghinulsol
Tungod sa plano sa Dios ug sa Pag-ula ni Jesukristo, kita malimpyo pinaagi sa proseso sa paghinulsol.
Sa mortalidad ubos kita sa mga balaod sa tawo ug sa mga balaod sa Dios. Aduna koy dili kasagarang kasinatian sa paghukom og seryusong sayop nga binuhatan ubos niini nga mga balaod—sa una isip usa ka maghuhukom [justice] sa Supreme Court sa Utah ug karon isip sakop sa Unang Kapangulohan sa Simbahan. Ang kalahian nga akong nasinati tali sa mga balaod sa tawo ug sa mga balaod sa Dios mipalapad sa akong kahibalo mahitungod sa reyalidad ug gahum sa Pag-ula ni Jesukristo. Ubos sa balaod sa tawo, ang tawo nga sad-an sa pinakagrabing mga salaod pweding masentensyahan og tibuok kinabuhing pagkapriso nga wala nay posibilidad nga mabuhian [parol]. Apan ubos sa puno sa kalooy nga plano sa mapinanggaong Langitnong Amahan lahi ra kini. Akong nasaksihan nga kining susamang seryusong mga sala mapasaylo sa mortalidad tungod sa maulaong sakripisyo sa atong Manluluwas alang sa mga sala sa “tanan niadto kinsa adunay usa ka masulub-on nga kasingkasing ug mahinulsulon nga espiritu” (2 Nephi 2:7). Si Kristo mitubos, ug ang Iyang Pag-ula tinuod gayud.
Ang mapinanggaong kalooy sa atong Manluluwas gipahayag diha sa talagsaong himno nga bag-o lang gikanta sa choir.
Duol kang Jesus; naminaw Siya,
Kon sa kangitngit ka nasaag.
Giyahan ka sa Iya nga gugma
Paingon sa kahayag.1
Ang maulaon nga sakripisyo ni Jesukristo moabli sa pultahan alang sa “tanan nga mga tawo, [aron] maghinulsol ug moduol ngadto kaniya” (Doktrina ug mga Pakigsaad 18:11; tan-awa usab sa Marcos 3:28; 1 Nephi 10:18; Alma 34:8, 16). Ang basahon ni Alma naghisgot sa paghinulsol ug pagpasaylo bisan niadtong mga dautan ug uhaw sa dugo nga katawhan (tan-awa sa Alma 25:16; 27:27, 30). Ang akong mensahe karon mao ang mahitungod sa paglaum alang kanatong tanan, lakip niadtong gitangtangan sa ilang pagkamiyembro sa Simbahan pinaagi sa pag-excommunicate o pagtangtang sa ngalan. Makasasala kitang tanan kinsa pwede rang malimpyuhan pinaagi sa paghinulsol. “Ang paghinulsol sa sala dili sayon,” si Elder Russell M. Nelson mitudlo sa usa sa mga miaging kinatibuk-ang komperensya. “Apan ang [ganti] angay sa bili niini.”2
I. Paghinulsol
Ang paghinulsol magsugod pinaagi sa atong Manluluwas, ug usa kini ka kalipay, dili palas-anon. Sa milabayng Disyembre nga debosyonal sa Pasko, si Presidente Russell M. Nelson bag-o lang mitudlo: “Ang tinuod nga paghinulsol dili mahitabo sa usa lang ka higayon. Kini usa ka walay katapusan nga pribilehiyo. Importante kini sa kauswagan ug kalinaw sa hunahuna, kahupayan ug hingpit nga kalipay.”3
Ang pipila sa pinakatalagsaong mga pagtulun-an mahitungod sa paghinulsol makita sa sermon ni Alma sa Basahon ni Mormon ngadto sa mga miyembro sa Simbahan kinsa iyang gihulagway nga anaa sa kahimtang sa “hilabihan ka walay pagtuo,” “nabayaw sa … garbo,” ug ang kasingkasing gibutang diha sa “mga katigayunan ug sa mga kawang nga mga butang sa kalibutan” (Alma 7:6). Ang matag miyembro niining gipahiuli nga Simbahan daghan og angayang makat-unan gikan sa dinasig nga mga pagtulun-an ni Alma.
Magsugod kita sa pagtuo kang Jesukristo, tungod kay “siya mao ang moanhi aron sa pagkuha sa mga sala sa kalibutan” (Alma 5:48). Maghinulsol gayud kita kay, sama sa gitudlo ni Alma, “gawas kon kamo maghinulsol kamo dili makapanag-iya sa gingharian sa langit” (Alma 5:51). Ang paghinulsol importanting bahin sa mahangturon nga plano sa Dios. Tungod kay ang tanan makasala sa mortal natong kasinatian ug ipahimulag gikan sa presensya sa Dios, ang tawo dili “maluwas” kon walay paghinulsol (Alma 5:31; tan-awa usab sa Helaman 12:22).
Gitudlo kini sukad pa sa sinugdanan. Ang Ginoo misugo kang Adan, “Itudlo kini ngadto sa imong mga anak, aron ang tanan nga mga tawo, bisan diin, kinahanglang maghinulsol, o sila dili makapanunod sa gingharian sa Dios, kay walay mahugaw nga butang nga makapuyo didto, o makapuyo sa iyang atubangan” (Moises 6:57). Hinulsulan gayud nato ang tanan natong mga sala—ang tanan natong gibuhat o wala pagbuhat nga supak sa mga sugo sa Dios. Walay usa nga dili labut. Kagabii lang gihagit kita ni Presidente Nelson, “Mga kaigsoonan, tanan kita kinahanglang maghinulsol.”4
Aron malimpyohan pinaagi sa paghinulsol, kinahanglang biyaan nato ang atong mga sala ug ikumpisal kini ngadto sa Ginoo ug sa Iyang mortal nga maghuhukom kon gikinahanglan (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 58:43). Si Alma mitudlo nga kita usab kinahanglang “[magdala] sa mga buhat sa pagkamatarung” (Alma 5:35). Tanan kini kabahin sa kanunayng pagdapit diha sa kasulatan sa pagduol ngadto kang Kristo.
Atong gikinahanglan ang pag-ambit sa sakramento matag adlawng Igpapahulay. Niana nga ordinansa makigsaad kita ug makadawat sa mga panalangin nga makatabang kanato sa pagbuntog sa tanang buhat ug mga tinguha nga magpugong kanato sa pagkahingpit nga maoy gidapit kanato sa Manluluwas nga kab-uton (tan-awa sa Mateo 5:48; 3 Nephi 12:48). Kon kita “molimud [sa atong kaugalingon] sa tanan nga dili diosnon, ug mohigugma sa Dios uban sa tibuok [nato] nga gahum, hunahuna ug kusog,” niana kita mahimo nga “hingpit diha kang Kristo” ug “pagasantoson” pinaagi sa pagpaagas sa Iyang dugo, aron “mahimo nga balaan, nga walay lama” (Moroni 10:32–33). Pagkaanindot nga saad! Pagkadako nga milagro! Pagkadako nga panalangin!
II. Pagkamay-tulubagon ug Mortal nga mga Paghukom
Usa ka katuyoan sa plano sa Dios alang niining mortal nga kasinatian mao ang “pagsulay” kanato “aron pagsuta kon [kita] mobuhat ba sa tanan nga mga butang bisan unsa ang isugo sa Ginoo nga [atong] Dios [ngari kanato]” (Abraham 3:25). Isip kabahin niini nga plano, kita manubag sa Dios ug ngadto sa Iyang pinili nga mga sulugoon, ug kana nga tulubagon maglakip sa mortal ug balaanong mga paghukom.
Diha sa Simbahan sa Ginoo, ang mortal nga mga paghukom alang sa mga miyembro o sa umaabut nga mga miyembro ipangalagad sa mga lider kinsa nagtinguha og balaanong direksyon. Ilaha ang responsibilidad sa paghukom sa mga tawo kinsa nagtinguha nga maduol kang Kristo aron makadawat sa gahum sa Iyang Pag-ula diha sa dalan sa pakigsaad ngadto sa kinabuhing dayon. Ang mortal nga mga paghukom motino kon ang tawo andam ba alang sa bunyag. Kon ang tawo takus bang maghupot og rekomend aron makatambong sa templo? Ang tawo kinsang ngalan gitangtang gikan sa mga rekord sa Simbahan mibuhat ba og igong paghinulsol pinaagi sa Pag-ula ni Jesukristo aron madawat og balik pinaagi sa bunyag?
Kon ang usa ka mortal nga tighukom nga tinawag sa Dios moaprubar sa tawo alang sa dugang nga paglambo, sama sa mga pribilehiyo sa templo, wala siya mag-ingon nga perpekto na kanang tawhana, ug wala siya magpasaylo og bisan unsang sala. Si Elder Spencer W. Kimball mitudlo nga human sa unsay giingon nga “pagwagtang [sa] mga silot” dinhi sa pagka-mortal, ang tawo “kinahanglan usab nga maningkamot ug mohimo ngadto sa Dios sa langit og usa ka katapusan [final] nga paghinulsol, ug nga siya lamang ang makapasaylo.”5 Ug kon ang masalaypong mga buhat ug mga tinguha padayong dili mahinulsulan hangtud sa Katapusang Paghukom, ang dili mahinulsulon nga tawo magpabiling dili limpyo. Ang kinatas-ang tulubagon, lakip ang katapusang paglimpyo pinaagi sa paghinulsol, himoon tali kanato ug sa Dios.
III. Ang Pagkabanhaw ug ang Katapusang Paghukom
Ang paghukom nga kasagarang gihulagway diha sa mga kasulatan mao ang Katapusang Paghukom nga mosunod sa Pagkabanhaw (tan-awa sa 2 Nephi 9:15). Daghang kasulatan nag-ingon nga “kita moatubang ra unya sa hukmanan [ni Kristo]” (Mga Taga-Roma 14:10; tan-awa usab sa 2 Nephi 9:15; Mosiah 27:31) “aron pagahukman sumala sa mga binuhatan [nga] gihimo diha sa mortal nga lawas” (Alma 5:15; tan-awa usab sa Pinadayag 20:12; Alma 41:3; 3 Nephi 26:4). Ang tanan pagahukman “sumala sa ilang mga buhat” (3 Nephi 27:15) ug “sumala sa [mga] tinguha sa ilang mga kasingkasing” (Doktrina ug mga Pakigsaad 137:9; tan-awa usab sa Alma 41:6).
Ang katuyoan niining Katapusan nga Paghukom mao ang pagtino kon ato bang nakab-ot ang unsay gihulagway ni Alma nga “dako nga kausaban sa kasingkasing” (tan-awa sa Alma 5:14, 26), diin nahimo kitang bag-o nga mga nilalang, nga “wala nay hilig sa pagbuhat og dautan, apan sa pagbuhat og maayo sa kanunay” (Mosiah 5:2). Ang mohukom niini mao ang atong Manluluwas, si Jesukristo (tan-awa sa Juan 5:22; 2 Nephi 9:41). Human sa Iyang paghukom tanan kita mokumpisal “nga ang Iyang mga paghukom mga makiangayon” (Mosiah 16:1; tan-awa usab sa Mosiah 27:31; Alma 12:15), tungod kay ang Iyang pagkahibalo sa tanan (tan-awa sa 2 Nephi 9:15, 20) naghatag Kaniya og hingpit nga kasayuran sa tanan nga atong gibuhat ug mga tinguha, matarung man o gihinulsulan ug niadtong wala hinulsuli o wala mag-usab.
Ang mga kasulatan mihulagway sa proseso niining Katapusang Paghukom. Si Alma mitudlo nga ang hustisya sa usa ka mapinanggaon nga Dios nagkinahanglan nga diha sa Pagkabanhaw “ang tanan nga mga butang ipahiuli sa ilang tukma nga pagkahan-ay” (Alma 41:2). Nagpasabut kini nga “kon ang ilang mga buhat matarung niini nga kinabuhi, ug ang mga tinguha sa ilang mga kasingkasing mga matarung, … sa katapusan nga adlaw, ipahiuli ngadto niana diin matarung” (Alma 41:3). Sa samang paagi, “kon ang ilang mga buhat [o ilang mga tinguha] dautan kini ipahiuli [ngadto] kanila nga dautan” (Alma 41:4–5; tan-awa usab sa Helaman 14:31). Sa samang paagi, si propeta Jacob mitudlo nga sa Katapusang Paghukom “sila nga mga matarung magpabilin nga matarung, ug sila kinsa mga mahugaw magpabilin nga mga mahugaw” (2 Nephi 9:16; tan-awa usab sa Mormon 9:14; 1 Nephi 15:33). Mao kana ang proseso sa wala pa ang gitawag ni Moroni og “malipayon nga hukmanan sa halangdon nga Jehova, ang Maghuhukom sa Kahangturan” sa mga buhi ug sa mga patay” (Moroni 10:34; tan-awa usab sa 3 Nephi 27:16).
Aron masiguro nga malimpyo kita sa atubangan sa Dios, kinahanglang maghinulsol kita sa dili pa ang Katapusang Paghukom (tan-awa sa Mormon 3:22). Sama sa gisulti ni Alma sa masalaypon niyang anak, kita dili makatago sa atong mga sala sa atubangan sa Dios, “ug gawas nga kon ikaw maghinulsol kini mobarug ingon nga usa ka pagpamatuod batok kanimo sa katapusan nga adlaw” (Alma 39:8; emphasis gidugang). Ang Pag-ula ni Jesukristo maghatag kanato sa bugtong paagi sa pagkab-ot sa gikinahanglan nga pagkalimpyo pinaagi sa paghinulsol, ug kining mortal nga kinabuhi maoy atong panahon sa paghimo niini. Bisan og gitudloan kita nga ang pipila ka paghinulsol mahitabo didto sa kalibutan sa mga espiritu (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:31, 33, 58), kana dili ingon niana kasigurado. Si Elder Melvin J. Ballard mitudlo: “Mas sayon ang pagbuntog ug pag-alagad sa Ginoo kon ang unod ug ang espiritu tipunon nga usa. Kini ang panahon diin ang katawhan mas makaimpluwensya ug makaapekto. … Kining kinabuhia mao ang panahon sa paghinulsol.”6
Kon maghinulsol kita, anaa kanato ang kasiguroan sa Ginoo nga ang atong mga sala, lakip ang atong mga buhat ug mga tinguha, malimpyohan ug ang atong puno sa kalooy nga katapusang paghukom “dili na mohinumdom [niini]” (Doktrina ug mga Pakigsaad 58:42; tan-awa usab sa Isaias 1:18; Jeremias 31:34; Mga Hebreohanon 8:12; Alma 41:6; Helaman 14:18–19). Nga malimpyo pinaagi sa paghinulsol, mosarang kita alang sa kinabuhing dayon, nga maoy gihulagway ni Haring Benjamin nga “[mag]puyo uban sa Dios diha sa usa ka kahimtang nga walay katapusan nga kalipay” (Mosiah 2:41; tan-awa usab sa Doktrina ug mga Pakigsaad 14:7).
Isip laing bahin sa “[plano] sa pagpahiuli” (Alma 41:2), ang Pagkabanhaw mopahiuli sa “tanan nga mga butang … ngadto sa ilang tukma ug hingpit nga bayanan” (Alma 40:23). Naglakip kini sa pagkahingpit sa atong tanang kakulian sa pisikal ug dili maayong pagkaporma nga kuha sa pagka-mortal, lakip sa pagkahimugso o sa truma o sakit.
Kini nga pagpahiuli molimpyo ba ug mohingpit sa atong tanan nga pagkadili balaan o wala maangkon nga mga tinguha o mga pagkaadik? Kana dili mahimo. Nasayud kita gikan sa modernong pagpadayag nga kita pagahukman sigun sa atong mga tinguha maingon man usab sa atong mga buhat (tan-awa sa Alma 41:5; Doktrina ug mga Pakigsaad 137:9) ug gani ang atong mga hunahuna mohimaraot kanato (tan-awa sa Alma 12:14). Dili gayud kita “maglangay sa adlaw sa [atong] paghinulsol” hangtud sa kamatayon, mitudlo si Amulek (Alma 34:33), tungod kay ang mao gihapon nga espiritu nga misulod sa atong lawas niining kinabuhia—sa Ginoo man o sa yawa—“adunay gahum sa pagsulod sa [atong] lawas didto sa walay katapusang kalibutan” (Alma 34:34). Ang atong Manluluwas dunay gahum ug andam nga molimpyo kanato gikan sa pagkadautan. Karon ang panahon sa pagtinguha sa Iyang tabang alang sa paghinulsol sa atong dautan o dili maayong mga tinguha ug mga hunahuna aron malimpyo ug maandam sa pagbarug atubangan sa Dios sa Katapusang Paghukom.
IV. Ang mga Bukton sa Kalooy
Ang kinauyokan sa plano sa Dios ug sa Iyang tanan nga mga sugo mao ang Iyang gugma sa matag usa kanato, nga “labing madanihon sa tanan nga mga butang… ug ang labing hingpit nga kalipay ngadto sa kalag” (1 Nephi 11:22–23). Si propeta Isaias mipaniguro nga bisan gani ang dautan kon sila “mobalik sa Ginoo … siya malooy … [ug] mopasaylo sa madagayaon gayud” (Isaias 55:7). Si Alma mitudlo: “Tan-awa, siya nagpadala og usa ka pagdapit ngadto sa tanan nga mga tawo, kay ang mga bukton sa kalooy gitunol ngadto kanila” (Alma 5:33; tan-awa usab sa 2 Nephi 26:25–33). Ang nabanhaw nga Manluluwas misulti sa mga Nephite, “Tan-awa, ang akong bukton sa kalooy gitunol nganha kaninyo, ug kinsa kadto nga moduol Ako modawat kaniya” (3 Nephi 9:14). Gikan niini ug sa ubang mga pagtulun-an gikan sa kasulatan, nahibalo kita nga ang atong mapinanggaong Manluluwas mibuka sa Iyang mga bukton sa pagdawat sa tanang mga lalaki ug mga babaye diha sa mapinanggaong mga kondisyon nga Iyang gihatag aron matagamtam ang kinadak-ang mga panalangin nga giandam sa Dios alang sa Iyang mga anak.7
Tungod sa plano sa Dios ug sa Pag-ula ni Jesukristo, mopamatuod ko uban sa “hingpit nga kahayag sa paglaum” nga ang Dios nahigugma kanato, ug kita malimpyo pinaagi sa proseso sa paghinulsol. Gisaaran kita nga “kon [kita] mopadayon sa unahan, magbusog sa pulong ni Kristo, ug molahutay hangtud sa katapusan, tan-awa, sa ingon miingon ang Amahan: Kamo makabaton og kinabuhi nga dayon” (2 Nephi 31:20). Unta kitang tanan mohimo, ako mangamuyo ug mag-ampo sa ngalan ni Jesukristo, amen.