Kapitulo 15

Doktrina ug mga Pakigsaad 37–38; 41

Pasiuna ug Timeline

Sa hinapus nga bahin sa Disyembre 1830, si Joseph Smith nagpadayon sa pagtrabaho sa iyang dinasig nga paghubad sa Biblia. Atol niining panahona, nakadawat si Joseph og pagpadayag nga narekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 37. Niini nga pagpadayag, ang Ginoo misugo sa Propeta nga temporaryong mopadaplin sa paghubad sa Biblia ug sa pagsangyaw sa ebanghelyo ug sa paglig-on sa Simbahan. Gisugo usab Niya ang mga Santos nga magpundok didto sa Ohio.

Atol sa usa ka komperensya sa Simbahan nga gipahigayon niadtong Enero 2, 1831, gipahibalo ni Joseph Smith ang sugo sa Ginoo nga magpundok ang mga Santos didto sa Ohio. Daghan sa mga Santos ang nagtinguha nga masayud mahitungod sa sugo, mao nga ang Propeta nangutana sa Ginoo atol sa komperensya. Nadawat ni Joseph ang pagpadayag nga narekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 38 sa presensya sa kongregasyon. Niini nga pagpadayag ang Ginoo mipadayag sa Iyang mga rason sa pagsugo sa mga Santos nga magpundok didto sa Ohio ug mipasabut sa gisaad nga mga panalangin sa pagbuhat sa ingon.

Kadaghanan sa mga Santos midawat sa sugo ug nagsugod sa pagpangandam nga mobalhin ngadto sa Ohio. Duol na sa hinapus sa Enero 1831, si Propeta Joseph; ang iyang asawa, nga si Emma; ug ang uban mibiyahe pinaagi sa balsa [sleigh] gikan sa New York ngadto sa Ohio ug miabut sa Kirtland sa sayong bahin sa Pebrero. Pagka-Pebrero 4, nadawat ni Joseph ang pagpadayag nga narekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 41, diin ang Ginoo mimando sa Propeta ug sa ubang mga lider sa Simbahan nga mag-ampo aron makadawat sa Iyang balaod. Agig dugang, gitawag sa Ginoo si Edward Partridge isip unang bishop sa Simbahan.

Disyembre 1830Nagsugod si Sidney Rigdon isip tigsulat alang ni Joseph Smith atol sa dinasig nga paghubad sa Biblia.

Disyembre 1830Samtang naghubad sa Biblia nadawat ni Joseph Smith ang bahin sa karaang rekord ni Enoch (Moises 7).

Disyembre 30, 1830Ang Doktrina ug mga Pakigsaad 37 nadawat.

Enero 2, 1831Atol sa ikatulong komperensya sa Simbahan, gipahibalo ni Joseph Smith nga ang mga Santos kinahanglang magpundok ngadto sa Ohio.

Enero 2, 1831Ang Doktrina ug mga Pakigsaad 38 nadawat.

Enero–Pebrero 1831Sila si Joseph ug Emma Smith namalhin ngadto sa Kirtland, Ohio, nga miabut sa sayong bahin sa Pebrero.

Pebrero 4, 1831Ang Doktrina ug mga Pakigsaad 41 nadawat.

Doktrina ug mga Pakigsaad 37: Dugang nga Makasaysayanong Background

Nakabig si Sidney Rigdon sa ebanghelyo sa dihang nakadungog siya sa pagsangyaw nila ni Oliver Cowdery, Parley P. Pratt, ug sa ubang mga misyonaryo nga mihunong didto sa Ohio sa ilang pagpaingon ngadto sa kasadpang utlanan sa Missouri. Sa pipila lang ka semana, nakabunyag ang mga misyonaryo og sobra sa 100 ka mga kinabig didto sa dapit sa Kirtland, lakip na ni Sidney Rigdon. Human sa iyang bunyag, si Sidney, kauban ni Edward Partridge, mibiyahe ngadto sa New York aron makighimamat kang Propeta Joseph Smith. Gitawag si Sidney pinaagi sa usa ka pagpadayag sa pag-abag kang Joseph Smith isip tigsulat samtang nagpadayon ang Propeta sa dinasig nga paghubad sa Biblia. Uban ni Sidney isip iyang tigsulat, gidiktar ni Joseph ang Moises 7 diha sa Perlas nga Labing Bililhon. Niadtong Disyembre 1830 gisugo sila sa Ginoo nga hunungon ang paghubad ug lig-unon ang miyembro sa Simbahan didto sa New York. Gisugo usab sa Ginoo ang mga Santos nga magpundok ngadto sa Ohio ug moapil niadtong kinsa nakabig didto. Bisan tuod nga gisulti na kaniadto sa Ginoo nga ang Iyang katawhan kinahanglang magkaubang magpundok nga usa ka grupo aron mapanalipdan sa kalisdanan (tan-awa sa D&P 29:8), kini nga pagpadayag (D&P 37) mao ang unang sugo kalabut sa literal nga pagpundok sa mga Santos sa usa ka sentro nga lokasyon niini nga dispensasyon.

Imahe

Mapa 5: Ang Dapit sa New York, Pennsylvania, ug Ohio sa Estados Unidos

Doktrina ug mga Pakigsaad 37

Ang Ginoo misugo sa Iyang Simbahan nga magpundok didto sa Ohio

Doktrina ug mga Pakigsaad 37:1. “Kini dili angay ngari kanako nga kamo maghubad pa”

Pagka-Hunyo 1830, gisugdan ni Propeta Joseph Smith ang pag-usab [revision] sa Biblia nga iyang gipasabut isip paghubad. Gikan sa Hunyo ngadto sa Disyembre 1830, nag-focus ang Propeta sa basahon sa Genesis sa DaangTugon, uban nila ni Oliver Cowdery, John Whitmer, Emma Smith, ug Sidney Rigdon nga miabag niya isip mga tigsulat. Pagka-Disyembre 1830 gisugo sa Ginoo sila si Joseph ug Sidney sa paghunong sa ilang trabaho sa paghubad nianang higayuna ug misugo kanila sa pagpadayon niini inig-abut didto sa Kirtland, Ohio.

Doktrina ug mga Pakigsaad 37:1–3. “Adto sa Ohio”

Gikan sa Abril hangtud sa Oktubre 1830, ang tanang miyembro sa Simbahan nagpuyo sa New York, sa mga dapit sa Palmyra, Fayette, ug Colesville. Nausab kana sa dihang ang mga misyonaryo nga gipadala aron sa pagsangyaw ngadto sa mga American Indian sa kasadpang utlanan sa Missouri mihunong didto sa Kirtland, Ohio. Nabantayan sa mga misyonaryo nga daghang tawo didto ang giandam sa Ginoo aron modawat sa mensahe sa gipahiuli nga ebanghelyo. Sobra sa 100 ka mga indibidwal ang nakabig sulod lang sa pipila ka semana. Ang sugo nga ang mga Santos “magpundok nga maghiusa sa Ohio” (D&P 37:3), nga nagpasabut sa dakong Ohio River Valley sa amihanang-silangan sa Ohio diin nahimutang ang Kirtland, nagkinahanglan nga ang mga Santos mobiyahe og gilay-on nga gibana-bana nga mga 300 ka milya (480 ka kilometro) gikan sa ilang gipuy-an didto sa New York.

Niadtong Septyembre 1830, gipasabut sa Ginoo nga ang mga Santos “gitawag sa pagpahinabo sa pagpundok sa akong pinili” ug nga “sila pagapundukon ngadto sa usa ka dapit sa ibabaw niini nga yuta” (D&P 29:7–8). Ang siyudad sa Zion—ang Bag-ong Jerusalem—gitakda sa Ginoo isip lugar diin magpundok ang mga Santos. Usa ka katuyoan sa misyon ni Oliver Cowdery mao ang pag-andam alang sa panahon nga ang Ginoo motino sa lokasyon sa Zion (tan-awa sa D&P 28:8–9). Ang Ginoo mipadayag sa katapusan nga ang Independence, Missouri, mao ang mahimong Zion (tan-awa sa D&P 57:1–3). Hinoon, gisugo sa Ginoo ang mga Santos sa pagpundok didto sa Ohio hangtud mabatunan ang dugang nga impormasyon gikan ni Oliver Cowdery kon mobalik na siya gikan sa iyang misyon. Ang nagsunod nga mga pagtulun-an ni Propeta Joseph Smith ug sa mga propeta sa ulahing mga adlaw miklaro nga ang Zion modako nga mopuno sa Amihanan ug Habagatang Amerika ug gani lapas pa aron mopuno sa tibuok kalibutan.

Ang unang sugo alang sa mga Santos nga magpundok niini nga dispensasyon mao ang dapit sa Kirtland, Ohio (tan-awa sa D&P 37:3; litrato tuig 1907).

Doktrina ug mga Pakigsaad 38: Dugang nga Makasaysayanong Background

Niadtong Enero 2, 1831, sa wala madugay human nadawat ni Propeta Joseph Smith ang sugo alang sa Simbahan nga “magpundok nga maghiusa sa Ohio” (D&P 37:3), usa ka komperensya ang gipahigayon didto sa Fayette, New York. Ang mga miyembro sa Simbahan mitambong gikan sa tulo ka dapit sa New York diin nagpuyo ang mga miyembro: Palmyra, Fayette, ug Colesville. Gipahibalo sa Propeta ang sugo sa Ginoo nga magpundok didto sa Ohio. Mirekord si John Whitmer nga “ang mga solemnidad sa kahangturan milukop sa kongregasyon, ug … nagtinguha sila nga masayud og dugang pa kalabut niini nga butang” (sa The Joseph Smith Papers, Histories, Volume 2: Assigned Histories, 1831–1847, ed. Karen Lynn Davidson ug uban pa [2012], 18). Nangutana si Joseph Smith sa Ginoo, ug, diha sa presensya sa kongregasyon, nadawat niya ang usa ka pagpadayag nga naghatag og detalyado nga pagpasabut kon ngano nga kinahanglang mobalhin ang mga Santos.

Doktrina ug mga Pakigsaad 38:1–22

Gipahayag sa Ginoo ang Iyang pagkasayud sa tanang butang [omniscience] ug mipasalig sa mga Santos nga anaa Siya sa ilang taliwala

Doktrina ug mga Pakigsaad 38:2. Ang Ginoo nasayud sa tanang butang

Ang Ginoo nasayud sa tanang butang (tan-awa sa 2 Nephi 2:24; 9:20). Nasayud Siya “sa katapusan gikan sa sinugdanan” (Abraham 2:8), ug makakita ug makasabut Siya sa tanang butang sa nangagi, sa karon, ug sa umaabut (tan-awa sa D&P 88:41; 130:7). Tungod kay nasayud Siya sa tanang butang, makapakita kita og hugot nga pagtuo diha Kaniya. Ang Lectures on Faith, usa ka koleksyon sa mga leksyon nga gimantala uban sa pagtugot ni Propeta Joseph Smith, naglangkob og pagpasabut bahin sa relasyon tali sa hingpit nga kahibalo sa Dios ug sa atong abilidad sa pagpakita og hingpit nga pagtuo diha Kaniya: “Kon wala ang kahibalo sa tanang mga butang ang Dios dili makahimo sa pagluwas sa bisan unsa nga porsyon sa iyang mga nilalang; tungod kay pinaagi sa rason sa kahibalo sa tanang mga butang nga anaa kaniya, gikan sa sinugdanan hangtud sa katapusan, nga nakahimo niya sa paghatag niana nga pagsabut ngadto sa iyang mga nilalang diin sila nahimo nga mga tig-ambit sa kinabuhing dayon; ug kon dili pa tungod niana nga ideya nga anaa sa mga hunahuna sa mga tawo nga ang Dios aduna sa tanang kahibalo imposible alang kanila sa pagpakita og hugot nga pagtuo diha kaniya” (Lectures on Faith [1985], 51–52).

Doktrina ug mga Pakigsaad 38:12. “Ang mga anghel nagpaabut sa mahinungdanon nga sugo sa pag-ani sa yuta … ; ug, tan-awa, ang kaaway naghiusa”

Ang Doktrina ug mga Pakigsaad 38:12 nagpasabut ngadto sa sambingay sa Bag-ong Tugon bahin sa mga trigo ug mga bunglayon (tan-awa sa Mateo 13:24–30). Ang paghulagway sa mga anghel nga naghulat sa pag-ani sa yuta usa ka simbolo sa pagkalaglag sa mga dautan atol sa katapusan sa kalibutan. Si Elder Neal A. Maxwell (1926–2004) sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mipasabut kon sa unsang paagi nga ang mga sumusunod sa Dios makabaton og kalinaw sa nagkadautan nga kalibutan:

“Mga katuigan na ang milabay, naghunahuna ko sa paghulagway sa kasulatan bahin sa mga anghel nga naghulat ‘adlaw ug gabii’ alang ‘sa dakong sugo’ nga moabut ug moani sa mga bunglayon sa dautan ug nag-antus nga kalibutan; alang nako morag makapadasig kini. (Tan-awa sa D&P 38:12; 86:5.) Tungod sa maong hilabihan, wala kinahanglana nga pag-antus sa katawhan, wala na ko matingala!

“Bisan pa man niana, ang katapusang pag-ani mahitabo lamang kon matino sa Amahan nga ‘panahon na’ sa kalibutan. (D&P 86:7.) Sa pagkakaron, mga kaigsoonan, ang hagit mao ang paglahutay sa espirituhanong paagi sa usa ka nagkadautan nga kalibutan sa ‘mga trigo ug mga bunglayon.’ [D&P 86:7.]

“Kay maoy nahitabo, usahay ang pipila ka bumibiya [defector] o masinupakon [dissident] mahimong mopasakit kanato samtang sobra ra kaayo ang ilang reaksyon sa ilang partikular nga mga problema, apan ang malukpanong mga epekto nianang nagkadautan nga kalibutan ngadto sa miyembro sa Simbahan mao ang ‘klaro ug kasamtangang peligro.’ ‘Ang mga dautan ug ang mga plano’ mao gayud ang naglihok pinaagi sa ‘dautan nga [mga indibidwal] sa katapusan nga mga adlaw.’ (D&P 89:4.) Gipahibalo pa gani sa Ginoo, ‘Tan-awa, ang kaaway naghiusa.’ (D&P 38:12.)

“Apan dili gayud kita mahadlok o mawala ang hustong panghunahuna bisan kon ang unsay kausa dili madawat nahimo nang madawat, nga mora og ang kasagad nahatagan na og pagtahud!” (“‘Behold, the Enemy Is Combined’ (D&P 38:12),” Ensign, Mayo 1993, 76).

Doktrina ug mga Pakigsaad 38:13–15. “Ako mopakita nganha kanimo og usa ka misteryo”

Ang pagpadayag nga ang miyembro sa Simbahan kinahanglang mobalhin ngadto sa Ohio wala damha, ug dagkong mga sakripisyo ang gipaabut. Ang pagtuo sa mga Santos nga si Joseph Smith usa ka propeta sa Dios nasulayan. Si John Whitmer mirekord nga nagduda ang mga tawo nga “gihimo-himo ra mismo ni Joseph [ang pagpadayag] aron malingla niya ang mga tawo nga sa katapusan makabenepisyo siya” (sa The Joseph smith Papers, Histories, Volume 2: Assigned Histories, 1831–1847, 21).

Bisan kon ang uban mikwestyon sa balaanong tahas ni Joseph Smith isip usa ka propeta, ang Ginoo maloloy-ong mipakigbahin og usa ka butang ngadto sa mga miyembro sa Simbahan nga wala nila mahibaloi, “usa ka misteryo, usa ka butang nga anaa sa tinago nga mga lawak” (D&P 38:13). Si Joseph Smith ug ang mga Santos nahibalo gikan sa Ginoo nga ang mga kaaway tinago nga nagtagbo aron planuhon ang ilang kalaglagan (tan-awa sa D&P 38:13, 28).

Doktrina ug mga Pakigsaad 38:17–20. “Usa ka yuta sa saad, usa ka yuta nga tugob sa gatas ug dugos”

Bisan tuod nga ang mga Santos kinahanglang mohimo og mga sakripisyo sa paglalin ngadto sa Ohio, ang Ginoo mipakigbahin og mga detalye kon unsaon pagkakita sa Iyang matarung nga mga anak ang “usa ka yuta sa saad, usa ka yuta nga tugob sa gatas ug dugos” (D&P 38:18), buot ipasabut usa ka dapit nga hilabihan kaabunda (tan-awa sa Exodo 3:8). Kining yuta sa saad nga usa ka “yuta nga … kabilin” (D&P 38:19) mahimong dunay temporal nga katumanan sa luna sa umaabut nga siyudad sa Zion didto sa Missouri, apan morag nagpasabut usab kini sa yuta kon bag-uhon kini ug makadawat og paraisohanon nga himaya atol sa Milenyum (tan-awa sa Mga Artikulo sa Hugot nga Pagtuo 1:10; tan-awa usab sa D&P 63:20–21, 49). Ang mga matarung kinsa nagtuman sa mga balaod sa Dios ug kinsa nagtinguha nga mahisama Kaniya makadawat og mahangturong yuta nga kabilin dinhi sa kalibutan kon mahimo na kining usa ka celestial nga gingharian (tan-awa sa D&P 88:17–20). Gisultihan sa Ginoo ang mga miyembro sa Simbahan sa pagtinguha niining yuta nga kabilin “uban sa tibuok [nilang] mga kasingkasing” (D&P 38:19).

Doktrina ug mga Pakigsaad 38:23–42

Gisugo sa Ginoo ang mga Santos nga magkahiusa ug mipasabut nganong gitawag Niya sila nga magpundok ngadto sa Ohio

Doktrina ug mga Pakigsaad 38:24–27. “Tuguti nga ang matag tawo motamud sa iyang igsoon sama sa iyang kaugalingon”

Samtang ang Ginoo miandam sa mga Santos niini nga dispensasyon sa pag-establisar sa Zion, Siya mitudlo kanila mahitungod ni Enoch ug sa katawhan sa Zion sa karaang panahon. Niadtong Disyembre 1830 si Propeta Joseph Smith nakadawat og pagpadayag mahitungod sa siyudad sa Zion diin ang katawhan ni Enoch “usa sa kasingkasing ug usa sa hunahuna, … ug walay kabus taliwala kanila” (Moises 7:18). Sa usa ka pagpadayag nga nadawat niadtong Enero 2, 1831, gibalik sa Ginoo sa pagpasabut ang walay kinutuban nga baruganan nga makatabang sa Iyang mga anak sa pag-establisar sa usa ka Zion sa ulahing mga adlaw, lakip na ang panaghiusa, pagkamatarung, ug pag-atiman sa mga kabus. Ang Iyang sugo nga “tuguti nga ang matag tawo motamud sa iyang igsoon sama sa iyang kaugalingon” (D&P 38:24) magamit sa tanan tungod kay kitang tanan mga managsoon—mga anak sa Dios. Ang pag-amuma ug pagtahud sa uban mahinungdanon sa pag-andam sa pagsunod sa balaod sa pagpahinungod, nga gihatag mga usa ka bulan sa wala madugay, human sa pag-abut ni Joseph Smith didto sa Kirtland, Ohio (tan-awa sa D&P 42:30).

Si Elder Jeffrey R. Holland sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostles mihulagway sa kaimportante sa pagkonsiderar sa tanan isip tawo nga serbisyuhan ug higugmaon:

“Sagad kita mahimong dili kaayo sensitibo, nga kasagaran wala maghunahuna, sa mga kahimtang ug mga kalisdanan niadtong anaa sa atong palibut. Kitang tanan dunay mga problema, ug sa katapusan ang matag indibidwal kinahanglang modawat sa responsibilidad alang sa iyang kaugalingong kalipay. Walay usa kanato ang gawasnon gayud sa kalisud o napanalanginan gayud og oras ug kwarta nga kita walay mabuhat apan ang pag-atiman ‘sa samaran ug sa naluya’ (‘Lord, I Would Follow Thee,’ Hymns, nu. 220). Bisan pa man niana, sa pagtan-aw sa kinabuhi sa Manluluwas alang sa usa ka ehemplo, naghunahuna ko nga tingali makakita kita og paagi sa pagbuhat og dugang niana kay sa atong gibuhat karon. …

“… Unta mabalikan nako ang akong kabatan-on ug didto dunay laing kahigayunan sa pagtabang niadtong kinsa, nianang panahona, wala gayud nako gikonsiderar nga importante kaayo. Ang kabatan-onan ganahang mobati nga nalakip ug importante, nga makabaton sa pagbati nga importante sila ngadto sa uban. … Kini ang mga pakig-uban nga wala nako mabatuni, mga higala nga wala nako matabangi, nga nakahatag kanako og kasakit karon niining tanang katuigan human niana.

“Tuguti kong mohisgot og usa ka sitwasyon, nga igong makahasol sa tanlag karon. Niadtong 1979 gipahigayon namo sa St. George, Utah, ang among ika-20 ka tuig nga class reunion sa Dixie High School. Duna mi nindot nga katuigan sa high school nga puno sa mga state championship sa football ug basketball ug daghan pang lain nga ‘hometown, USA’ nga mga handumanan. Usa ka paningkamot ang gihimo aron makit-an ang kasamtangang mga address sa tibuok klase ug madapit ang tanan nga motambong sa reunion.

“Taliwala sa tanan nianang kalingawan, nahinumduman nako ang grabe ka makapasakit nga sulat nga gisulat sa usa ka bright kaayo—apan, sa iyang pagkabata, dili kaayo popular—nga batan-ong babaye kinsa misulat og susama niini:

“‘Congratulations natong tanan kay nakalahutay gyud og dugay aron makahimo og ika-20 ka tuig nga class reunion. Unta nalingaw ang tanan. Pero ayaw lang pagreserba og lugar alang nako. Gani, sa pagkatinuod, gigahin nako ang kadaghanan niadtong 20 ka tuig sa pagsulay nga makalimtan ang sakit nga mga gutlo sa atong panag-uban sa pag-eskwela. Karon nga hapit na ko mahuwasi niadtong mga pagbati sa pag-inusara ug nagguba nga pagsalig sa kaugalingon, dili ko makaako nga magpakita sa akong kaugalingon ngadto sa tibuok klase ug morisgo na usab sa paghinumdom nianang tanan. Paglingaw lang mo ug pasayloa ko. Ako kining problema, dili inyoha. Siguro makaanha ko sa ika-30 na ka tuig.’

“Nga, malipayon kaayo kong moreport, nga iya kining gibuhat. Apan sayop gayud siya bahin sa usa ka butang—amo kadtong problema, ug nahibalo mi niini.

“Naghilak ko alang kaniya—ang akong higala—ug sa ubang mga higala sama kaniya diha sa akong kabatan-on diin ako ug daghan pa klaro nga dili mga hanas ‘sa pamaagi sa tig-ayo’ (Hymns, nu. 220). Dili lang gyud mi mga tinugyanan o mga disipulo sa Manluluwas nga gusto Niya nga ang mga tawo mamahimo. Dili nako kapugngan ang paghunahuna kon unsa kaha unta ang akong nabuhat aron maatiman og dugang pa ang mga tawo nga wala malakip, aron masiguro nga makahatag og mahigalaong pulong o maminaw nila og maayo o kaswal lang nga panag-istoryahanay nga dili magkinahanglan og taas nga oras ug giambitan nga panahon mahimong nakatabang unta sa paglakip niadtong wala hingpit nga maapil sa sosyal nga mga grupo, ug niadtong kinsa wala gayud maapil sa maong mga grupo.

“Si Jesus miingon diha sa iyang labing talagsaong wali sukad: ‘Kay kon mao ray inyong higugmaon ang mga nahigugma kaninyo, unsa may balus nga madawat ninyo? Dili ba ang mga maniningil sa buhis nagabuhat man sa ingon? Ug kon mao ray inyong yukboan ang inyong mga kaigsoonan, unsa may inyong nahimo nga labaw pa kay sa uban? dili ba ang mga maniningil sa buhis nagabuhat man sa ingon?’ (Mat. 5:46–47).

“Mangamuyo ko nga motabang kita lapas pa sa kaugalingon natong pagkakontento, nga mobuhat og butang sa pagtabang sa uban nga dili kaayo kita komportable mao nga kasagaran dili na lang nato buhaton, sa pagtabang niadtong dili gayud kanunayng sayon nga tabangan” (“Come unto Me,” Ensign, Abr. 1998, 21–22).

Doktrina ug mga Pakigsaad 38:27. “Kon kamo dili magkahiusa kamo dili akò”

Si Presidente Henry B. Eyring sa Unang Kapangulohan nagtudlo kon unsaon nato nga magkahiusa uban niadtong nagpalibut kanato:

“Atong nasayran gikan sa kasinatian nga ang hingpit nga kalipay moabut kon kita mapanalanginan uban sa panaghiusa. Mangandoy kita, isip espiritu nga mga anak sa atong Langitnong Amahan, alang niana nga kalipay nga anaa kanato kaniadto uban Kaniya sa kinabuhi nga wala pa dinhi sa kalibutan. Ang Iyang tinguha mao ang paghatag kanato nianang sagrado nga pangandoy nga magkahiusa gikan sa Iyang gugma alang kanato.

“Dili ni Niya mahatag ngari kanato isip mga indibidwal. Ang hingpit nga kalipay nga gusto kaayo Niyang ihatag kanato isip indibidwal dili ang pag-inusara. Kita kinahanglan nga motinguha niini ug mopasarang alang niini uban sa lain. Dili ikatingala nga ang Dios miawhag kanato sa pagpundok aron Siya makapanalangin kanato. Iyang gusto nga kita magpundok diha sa mga pamilya. Mi-establisar Siya og mga klase, mga ward, ug mga branch ug misugo kanato sa pagpundok kanunay. Sa mga panagpundok, diin ang Dios midesinyo alang kanato, anaa ang atong talagsaon nga oportunidad. Kita mahimong mag-ampo ug mobuhat alang sa panaghiusa nga maghatag kanato og hingpit nga kalipay ug mopadako sa atong gahum sa pagserbisyo” (“Ang Atong Kasingkasing Nabugkos diha sa Panaghiusa,” Liahona, Nob. 2008, 69).

Doktrina ug mga Pakigsaad 38:27, 34–36. Atimana ang mga kabus ug magkahiusa

Ang tindahan ni Newel K. Whitney mao ang sentro sa paningkamot sa Simbahan nga “motan-aw ngadto sa kabus ug sa timawa, ug mangalagad alang sa ilang kahupayan” (D&P 38:35).

Sa Doktrina ug mga Pakigsaad 38, ang Ginoo misugo sa mga Santos nga magkahiusa ug moatiman sa mga kabus. Duha kini sa sukaranang mga baruganan diin ang Zion i-establisar ug kabahin sa balaod sa celestial nga gingharian. Kining duha ka sugo gihatagan usab og gibug-aton diha sa Moises 7:18 ug 4 Nephi 1:2–3. Sa wala madugay, sa dihang gisulayan pagsunod sa mga Santos ang balaod sa pagpahinungod didto sa Missouri, wala sila magmalampuson tungod kay sila “[wala] mohatag sa ilang kabuhian … ngadto sa mga kabus ug mga sinakit diha kanila” ug sila “wala magkahiusa” (D&P 105:3–4; tan-awa usab sa D&P 105:5). Karon dunay daghang mga oportunidad diha sa Simbahan sa pag-atiman niadtong nagkinahanglan, lakip na ang paghatag og ubay-ubay nga halad sa puasa.

Doktrina ug mga Pakigsaad 38:28–32. “Kon kamo andam dili kamo mahadlok”

Sa Doktrina ug mga Pakigsaad 38:28–32, ang Ginoo malumong mipasidaan sa mga Santos bahin sa mga panghitabo nga bugtong Siya lamang ang nasayud gikan sa Iyang balaanong panglantaw ug misugo sa mga Santos sa pag-adto sa Ohio. Iyang gihatagan og gibug-aton nga pinaagi sa ilang pagkamasulundon ug pagpangandam, dili sila kinahanglang mahadlok (tan-awa sa D&P 38:15, 30).

Si Elder L. Tom Perry (1922–2015) sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles namulong bahin sa kaimportante sa pagpangandam:

“Sa inadlaw nga paagi nakasaksi kita sa grabe nga pag-usab-usab sa pagtaas sa presyo [inflation]; mga gubat; interpersonal nga kabangian; nasudnong mga kalamidad; kausaban sa mga kahimtang sa panahon; dili maihap nga mga pwersa sa imoralidad, krimen, ug kabayolente; mga pangataki ug pagpamugos diha sa pamilya ug mga indibidwal; mga kalamboan sa teknolohiya nga mopapha sa mga trabaho; ug uban pa. Ang panginahanglan sa pagpangandam klaro na kaayo. Ang dakong panalangin sa pagkahimong andam maghatag kanato og kagawasan gikan sa kahadlok, sama sa gigarantiya sa Ginoo kanato diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad: ‘Kon kamo andam dili kamo mahadlok’ [D&P 38:30].

“Sama kaimportante sa pag-andam sa atong kaugalingon sa espiritwal nga paagi, kinahanglan gayud natong andamon ang atong kaugalingon alang sa atong temporal nga mga panginahanglan. Ang matag usa kanato nagkinahanglan og panahon nga mangutana sa atong kaugalingon, Unsa nga pagpangandam ang kinahanglan nakong himoon aron sa pag-atiman sa akong mga panginahanglan ug sa mga panginahanglan sa akong pamilya?” (“If Ye Are Prepared Ye Shall Not Fear,” Ensign, Nob. 1995, 35–36).

Doktrina ug mga Pakigsaad 38:31–32. “Ako mohatag nganha kaninyo sa akong balaod, ug didto kamo pagatugahan uban sa gahum nga gikan sa kahitas-an”

Usa ka porsyon sa Chillicothe Trail, nga mitadlas sa umahan ni Isaac Morley, nga gibiyahian nila ni Joseph ug Emma Smith sa ilang pagpaingon ngadto sa Kirtland, Ohio

Agig dugang sa pagtabang sa Iyang katawhan nga makaikyas sa kalaglagan, misaad ang Ginoo nga kon ang mga Santos maghiusang magpundok didto sa Ohio, ihatag Niya kanila ang Iyang balaod ug tugahan sila og gahum. Niadtong Pebrero 9, 1831, sa wala madugay human sa pag-abut didto sa Kirtland, si Propeta Joseph Smith nakadawat sa pagpadayag nga narekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 42:1–72. Nakadawat siya og dugang instruksyon pagka-Pebrero 23 (tan-awa sa D&P 42:73–93). Gihiusa, kining mga pagpadayag nailhan isip “ang balaod sa Simbahan” (D&P 42, ulohan sa seksyon). Sa wala madugay, niadtong Hunyo 1833, gipahinumduman sa Ginoo ang mga Santos bahin sa Iyang sugo nga “motukod og usa ka balay, diin ang mao nga balay Ako milaraw aron sa pagtuga niadto kinsa Ako mipili uban sa gahum gikan sa kahitas-an” (D&P 95:8; tan-awa usab sa D&P 88:119). Sila si Joseph Smith ug Oliver Cowdery gitugahan og gahum niadtong Abril 3, 1836, sa dihang ilang nadawat ang mga yawe sa awtoridad sa priesthood gikan sa mga langitnong mensahero (tan-awa sa D&P 110:9). Ang matarung nga mga Santos kinsa miapil sa pagpahinungod sa templo didto sa Kirtland ug sa ubang mga miting diha sa templo nakadawat og pagbu-bu sa espiritwal nga mga gasa ug mga pagpakita. Kini nga pagtuga sa gahum dili susama sa ordinansa nga gipaila ngadto sa matarung nga mga miyembro sa Simbahan sa wala madugay didto sa Nauvoo, Illinois.

Doktrina ug mga Pakigsaad 38:42. “Paglimpyo kamo nga nagdala sa mga butang sa Ginoo”

Si Elder Jeffrey R. Holland mihulagway sa kahulugan sa mga pulong nga makita diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 38:42:

“Sultihan ko kamo kon unsay gipasabut nianang mga pulong nga ‘nagdala sa mga butang sa Ginoo.’ Sa karaan duna kini duha ka kahulugan, ang duha dunay kalabutan sa buhat sa priesthood.

“Ang una nagpasabut sa pag-recover ug pagbalik ngadto sa Jerusalem sa nagkadaiyang mga kasangkapan sa templo nga gidala ngadto sa Babelon ni Haring Nabucodonosor. Sa pagdala og balik sa pisikal nga paagi niining mga butang, ang Ginoo mipahinumdom niadtong nag-unang mga kaigsoonan bahin sa kasagrado sa bisan unsang butang nga may kalabutan sa templo. Busa sa ilang pagdala og balik ngadto sa ilang yutang natawhan niining nagkadaiyang mga hunawanan, planggana, mga tasa, ug uban pang mga butang, sila mismo kinahanglang malimpyo sama sa mga seremonyal nga instrumento nga ilang gidala [tan-awa sa 2 Hari 25:14–15; Ezra 1:5–11].

“Ang ikaduhang kahulugan may kalabutan sa una. Ang susamang mga hunawanan ug mga kasangkapan gigamit alang sa ritwal sa paglimpyo diha sa panimalay. Si Apostol Pablo, nga nagsulat ngadto sa iyang batan-ong higala nga si Timoteo, miingon bahin niini, ‘Diha sa dakong balay adunay … mga sulodlan nga dili lamang hinimog bulawan ug … salapi, … hinimog kahoy ug yuta’—nagpasabut kini sa paghugas ug sa paghinlo nga komon sa panahon sa Manluluwas. Apan nagpadayon og sulti si Pablo, ‘Kon ang usa ka tawo … magaputli sa iyang kaugalingon [sa pagkadili takus], siya mahimo nga sulodlan nga … binalaan, ug mapuslan sa agalon sa panimalay, ug andam alang sa tanang maayong bulohaton.’ Busa, si Pablo miingon, ‘Likayi … ang pangibog: … tinguhaa ang pagkamatarung, … nga nagasimba sa Ginoo uban sa putli nga kasingkasing [2 Timoteo 2:20–22; emphasis gidugang].

“Niining duha ka istorya sa biblia ang mensahe mao nga isip mga naghupot sa priesthood wala lamang kita magdala sa sagradong mga butang ug mga simbolo sa gahum sa Dios—hunahunaa ang pag-andam, pagpanalangin, ug pagpaambit sa sakrament, pananglitan—apan kita usab kinahanglang mahimo usab nga usa ka binalaan nga instrumento. Kabahin niini tungod sa unsay kinahanglan natong buhaton apan mas importante tungod sa unsay kinahanglan kitang mamahimo, ang mga propeta ug mga apostoles misulti kanato nga ‘likayan … ang pangibog’ ug ‘magasimba sa Ginoo uban sa putli nga kasingkasing.’ Gisultihan nila kita nga magmalimpyo” (“Sanctify Yourselves,” Ensign, Nob. 2000, 39).

Doktrina ug mga Pakigsaad 41: Dugang nga Makasaysayanong Background

Mibiya sila si Joseph ug Emma Smith sa New York uban nila ni Sidney Rigdon ug Edward Partridge aron moadto sa Kirtland, Ohio. Sa dihang miabut sila sa Kirtland sa sayong bahin sa Pebrero 1831, mihunong si Joseph sa tindahan ni Newel K. Whitney. Si Newel Whitney ug ang iyang asawa, nga si Ann, bag-ohay lang nga mga kinabig ngadto sa Simbahan, apan wala pa nila mahimamat ang Propeta. Misulod si Joseph sa tindahan, mituyhad sa iyang kamot diha sa counter, ug miingon, “Newel K. Whitney, ikaw gayud kana.” Sa dihang mipahayag si Newel nga wala siya kapabor tungod kay wala siya makaila kon si kinsa ang iyang gikaistorya, mitubag ang Propeta, “Ako si Joseph ang Propeta; nag-ampo ka nga moanhi ko, karon unsa may gusto nimo gikan nako?” (sa Mark Staker, “Thou Art the Man,” Ensign, Abr. 2005, 37).

Unang nahimamat ni Joseph Smith si Newel K. Whitney sa tindahan ni Whitney didto sa Kirtland, Ohio.

Manganakay si Emma Smith og kaluha sulod sa pipila ka bulan, ug ang mga Whitney midapit nila ni Joseph ug Emma nga moistar uban kanila diha sa ilang panimalay. Sa gihapon, nagkinahanglan sila si Joseph ug Emma og mas permanente nga dapit nga kapuy-an, ingon man usab sila si Sidney ug Phebe Rigdon. Tungod sa ilang pagkakabig ngadto sa Simbahan, ang mga Rigdon nawad-an sa oportunidad nga makapuyo sa panimalay nga gitukod alang kanila sa kanhi kongregasyon ni Sidney sa dihang ministro pa siya didto sa Mentor, Ohio. Si Leman Copley, kinsa dunay dakong umahan didto sa Thompson, Ohio, mga 20 ka milya sa silangan sa Kirtland, mitanyag nga mosangkap og mga panimalay ug mga suplay ngadto nila ni Joseph ug Sidney. (Tan-awa sa The Joseph Smith Papers, Documents, Volume 1: July 1828–June 1831, ed. Michael Hubbard MacKay ug uban pa, [2013], 241.) Nag-ampo si Joseph ug nakadawat sa pagpadayag nga narekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 41, nga nagpakita nga ang mga Santos kinahanglang magtukod og balay alang sa Propeta ug nga si Sidney Rigdon “kinahanglan nga magpuyo ingon sa makaayo kaniya” (D&P 41:8). Nag-istar sila si Joseph ug Emma uban sa mga Whitney sulod sa pipila lang ka semana, ug dayon namalhin sila sa panimalay ni Isaac Morley samtang ang mga Santos nagtukod og gamayng balay alang kanila diha sa umahan ni Morley.

Doktrina ug mga Pakigsaad 41

Ang Ginoo nagtudlo nga ang tinuod nga mga disipulo motuman sa Iyang balaod

Doktrina ug mga Pakigsaad 41:5. “Siya nga nakadawat sa akong balaod ug nagbuhat niini, ang mao akong tinun-an”

Sa usa ka pagpadayag nga nadawat niadtong Pebrero 4, 1831, miingon ang Ginoo nga ang mga lider sa Simbahan makadawat sa Iyang balaod “pinaagi sa [ilang] pag-ampo sa hugot nga pagtuo” (D&P 41:3). Sulod sa pipila ka adlaw sa pagsaad niini, pagka-Pebrero 9, gipadayag sa Ginoo ang Iyang balaod ngadto sa Simbahan (tan-awa sa D&P 42:1–72). Sa pagpaabut niana nga pagpadayag, gipasabut sa Ginoo nga aron mahimong usa ka tinuod nga mga disipulo, ang Iyang mga sumusunod kinahanglan gayud nga modawat sa Iyang balaod ug mobuhat niini (tan-awa sa D&P 41:5). Bisan kon daghan ang nangangkon nga mituo kang Jesukristo, dili tanan kanila ang andam nga mobuhat sa unsay Iyang gisulti. Kadtong kinsa mobuhat sa unsay Iyang gipangayo gisaaran nga makasulod sila ngadto sa gingharian sa langit (tan-awa sa Mateo 7:21).

Si Elder Dallin H. Oaks sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mipahinumdom kanato kon unsay buot ipasabut sa mahimong tinuod nga mga disipulo ni Ginoong Jesukristo: “Ang pagsunod ni Kristo dili panagsa ra nga buhat, apan padayon nga pasalig ug paagi sa kinabuhi nga magamit sa tanang higayon ug sa tanang dapit” (“Mga Sumusunod ni Kristo,” Liahona, Mayo 2013, 97).

Si Presidente Dieter F. Uchtdorf sa Unang Kapangulohan mipamatuod usab:

“Dili igo ang pagsulti lamang mahitungod kang Jesukristo o pagsangyaw nga kita Iyang mga disipulo. Dili igo ang pagbutang sa atong palibut og mga simbolo sa atong relihiyon. Ang pagkadisipulo dili usa ka tigtan-aw sa dula. Dili kita makapaabut nga masinati ang mga panalangin sa hugot nga pagtuo pinaagi sa pagbarug sa mga daplin nga walay gibuhat ingon nga kita dili makasinati sa mga kaayohan sa maayong panglawas pinaagi sa paglingkod diha sa sopa nagtan-aw sa mga kalihokan sa sport diha sa telebisyon ug naghatag og tambag ngadto sa mga atleta. Ug sa gihapon alang sa uban, ang ‘tigtan-aw nga pagkadisipulo’ mao ang mas gipili kon dili ang nag-una nga paagi sa pagsimba.

“Ang atong relihiyon dili segunda mano. Kita dili makadawat sa mga panalangin sa ebanghelyo pinaagi lamang sa pag-obserbar sa maayo nga gibuhat sa uban. Kinahanglang mopahawa kita sa daplin ug mobuhat unsay atong gitudlo” (“Ang Dalan sa Disipulo,” Liahona, Mayo 2009, 76–77).

Doktrina ug mga Pakigsaad 41:9. “Ako nagtawag … ; ug … siya kinahanglan matudlo pinaagi sa tingog sa simbahan, ug i-orden nga usa ka obispo [bishop]”

Sa pagpadayag nga narekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 41, wala lamang tawaga sa Ginoo si Edward Partridge nga moserbisyo isip bishop sa Iyang Simbahan, apan gipadayag usab Niya ang sumbanan kalabut sa tanan kinsa gitawag nga moserbisyo sa Simbahan. Una, ang usa ka indibidwal kinahanglan gayud nga tawagon sa Dios pinaagi sa pagpadayag ngadto sa usa ka tawo nga dunay awtoridad. Sa pagtawag kang Edward Partridge, gipadayag sa Ginoo ngadto kang Propeta Joseph Smith nga si Edward kinahanglang moserbisyo isip unang bishop sa Simbahan niini nga dispensasyon. Ikaduha, kadtong tukma nga gitawag sa Ginoo kinahanglang matudlo, o mapaluyohan, “pinaagi sa tingog sa simbahan.” Sa katapusan, ang mga indibidwal kinahanglang ordinahan o i-set apart ngadto sa ilang katungdanan o calling pinaagi sa awtoridad sa priesthood.

Doktrina ug mga Pakigsaad 41:9–11. “Akong sulugoon nga si Edward Partridge”

Unang nadungog ni Edward Partridge ang gipahiuli nga ebanghelyo sa tinglarag sa 1830, sa dihang ang mga misyonaryo nga gipadala ngadto sa mga Lamanite mihunong sa Kirtland, Ohio, sa pagpaingon nila ngadto sa Missouri (tan-awa sa D&P 28:8; 30:5–8; 32:2–3). Hinoon, wala siya mabunyagi, hangtud sa Disyembre. Si Lucy Mack Smith, ang inahan sa Propeta, misulat sa mosunod bahin sa desisyon ni Edward Partridge nga magpabunyag: “Niadtong Disyembre [1830], miiskedyul si Joseph og usa ka miting sa among balay, ug samtang nagdumala siya miabut sila si Sidney Rigdon ug Edward Partridge ug nanglingkod diha sa kongregasyon. Sa dihang nahuman na si Joseph sa iyang pakigpulong, gihatagan niya og kahigayunan ang tanan kinsa dunay gustong isulti. Niining puntoha mibarug si Mr. Partridge ug miingon nga gikan pa siya sa Manchester, uban sa katuyoan nga makabaton og impormasyon kalabut sa doktrina nga among gisangyaw, [apan], kay wala makakita kanamo, nagpakisusi siya sa among mga silingan kalabut sa among mga kinaiya, nga ilang gisulti nga dalaygon hangtud nga si Joseph milingla kanamo kalabut sa Basahon ni Mormon. Miingon usab siya nga nagsuroy-suroy siya sa among umahan ug nakaobserbar sa maayo pagkahan-ay ug pagkakugihan nga nakita diha niini, ug kay nakakita kon unsay among gisakripisyo alang sa among gituohan, kay nakadungog usab nga ang among kamatinud-anon wala gikwestyon sa bisan unsang punto gawas nianang sa among relihiyon, mituo siya sa among pagpamatuod ug andam na nga magpabunyag, ‘kon,’ miingon siya, ‘si brother Joseph mobunyag kanako’” (“Lucy Mack Smith, History, 1845,” 191, josephsmithpapers.org; ang spelling ug punctuation gi-standardize). Si Edward Partridge gibunyagan ni Joseph Smith niadtong Disyembre 11, 1830.

Didto sa Kirtland, Ohio, gitawag si Edward Partridge nga mahimong unang bishop sa Simbahan, ug wala madugay nag-antus siya og daghang pagpanggukod didto sa Missouri, lakip na ang pagbutang og alkitran ug mga balahibo pinaagi sa nasuko nga manggugubot nga panon tungod kay dili niya isalikway ang iyang pagtuo sa Basahon ni Mormon. Namatay siya nga usa ka matinud-anong miyembro sa Simbahan niadtong 1840 didto sa Nauvoo, Illinois, sa edad nga 46. Usa ka obituary ang mirekord sa mosunod mahitungod sa kamatayon ni Edward: “Nakalas ang iyang kinabuhi agig sangputanan sa mga Pagpanggukod didto sa Missouri, ug usa siya nianang gidaghanon kansang dugo ilang pagatubagon” (obituary alang ni Edward Partridge, Times and Seasons, Hunyo 1840, 128). (Alang sa dugang nga impormasyon bahin ni Edward Partridge, tan-awa sa D&P 36; 41:9–11; 42:10; 50:39; 51:1–5, 18; 52:24; 57:7; 58:14–16, 24–25, 61–62; 60:10; 64:17; 124:19; tan-awa usab sa Church History in the Fulness of Times Student Manual, 2nd ed. [manwal sa Church Educational System, 2003], 82.)

Ang kaandam ni Edward Partridge “nga mobiya sa iyang igbabaligya ug mogugol sa iyang tanan nga panahon diha sa mga paghago sa simbahan” (D&P 41:9) gikumpirmar sa mosunod nga istorya: “Ang anak nga babaye ni [Edward] Partridge sa wala madugay nahinumdom nga human madiktar kini nga pagpadayag, gibaligya sa iyang amahan ang iyang kabtangan ug ‘nakakuha og gamay ra’ gikan sa mga transaksyon. Midugang siya, ‘Ang desisyon sa akong amahan nga moapil sa mormon nga relihiyon ug pagsakripisyo sa iyang kabtangan nakapahimo sa iyang mga higala sa kalibutan sa paghunahuna kaniya nga nabuang. Wala nila makita kon unsay anaa sa relihiyon nga makapahimo sa usa ka tawo sa pagtugyan sa tanang kalibutanong mga konsiderasyon alang niini’” (sa The Joseph Smith Papers, Documents, Volume 1: July 1828–June 1831, 244).

Dugang nga Kapanguhaan

Elizabeth Maki, “Go to the Ohio,” sa Revelations in Context, ed. Matthew McBride and James Goldberg (2016), 70–73, o history.lds.org.