Mahangturong Paghukom

“Ako makaingon,” pahayag ni Presidente Brigham Young, “nga kita pagahukman sumala sa mga binuhatan nga nahimo sa lawas ug sumala sa mga hunahuna ug mga tinguha sa kasingkasing” (DNW, 17 sa Ago. 1869, 2; tan-awa usab sa D&P 137:9). Tataw siyang mitudlo nga ang matag lalaki ug babaye makasinati niini nga paghukom: “Ang kada usa ug ang matag intelehente nga binuhat pagahukman … sumala sa iyang binuhatan, pagtuo, mga tinguha, ug pagkamatinuoron o pagkadili matinuoron sa atubangan sa Dios; matag hiyas sa iyang kinaiya makadawat og ganti o silot, ug siya pagahukman sumala sa balaod sa langit” (DNW, 12 sa Sep. 1860, 2).

Mga Pagtulun-an ni Brigham Young

Kita pagahukman sumala sa atong mga binuhatan, mga pulong, mga hunahuna, ug tubag ngadto sa kamatuoran.

Kini mao ang kalibutan diin kita makapamatuod sa atong mga kaugalingon. Ang tibuok panahon sa kinabuhi sa tawo usa ka adlaw sa pagsulay, diin kita makapakita ngadto sa Dios, sa atong kakulangan sa espirituhanong kahayag, sa atong kahuyang, ug diin maghari ang kaaway, nga kita mga higala sa atong Amahan, ug nga kita makadawat og kahayag gikan kaniya ug takus nga mahimo niyang mga lider sa atong mga anak—aron mahimong mga ginoo sa mga ginoo, ug mga hari sa mga hari—aron makabaton og hingpit nga pagmando nianang bahin sa atong mga pamilya nga pagakoronahan didto sa celestial nga gingharian uban sa himaya, pagka-imortal, ug mga kinabuhing dayon (DBY, 87).

Nasayud ako nga ang adlaw sa paghukom sa dili madugay moabut kaninyo ug kanako; ug sa dili madugay mamatay kita ug moadto sa kalibutan sa espiritu. Ug ako nasayud nga sa atong pagkamatay, kita pagahukman, ug nga kana makita sa kasulatan; “kon ang kahoy mapukan didto atua siya” [tan-awa sa Ecclesiastes 11:3], o, sa laing mga pulong, kon ang kamatayon mobiya kanato ang paghukom moabut kanato (DBY, 382).

Ang kamatayon mopatupong sa labing gamhanang hari uban sa labing pobre nga makililimos; ug ang duha kinahanglang mobarug sa atubangan sa hukmanan ni Kristo aron motubag sa mga binuhatan nga gihimo sa lawas (DBY, 445).

Himoa nga ang tanan motuo kon gusto niya ug mosunod sa mga pagtuo sa iyang kaugalingong hunahuna, kay ang tanan gawasnon sa pagpili o pagdumili; gawasnon sila sa pagserbisyo sa Dios o sa paglimud kaniya. Kita adunay mga Kasulatan sa balaan nga kamatuoran, ug kita gawasnon nga motuo o molimud niini. Apan kita pagahukman sa atubangan sa Dios alang niining tanang mga butanga, ug mosubay ngadto kaniya nga adunay katungod sa pagtawag kanato sa pagsubay sa mga binuhatan sa lawas (DBY, 67).

Ang panahon ug ang abilidad sa pagtrabaho mao ang puhunan sa tibuok katawhan sa kalibutan, ug kitang tanan nakautang sa Dios alang sa abilidad sa paggamit sa panahon nga mapahimuslan ug siya maningil kanato sa higpit nga pagsubay sa paggamit nga atong gihimo niini nga abilidad (DBY, 301).

Ang mga anak sa mga tawo pagahukman sumala sa ilang mga binuhatan, kon maayo ba o dautan. Kon ang mga adlaw sa tawo mapuno sa maayong mga buhat, siya pagagantihan. Sa laing bahin, kon ang iyang mga adlaw napuno sa dautan nga mga binuhatan, siya makadawat sumala niadto nga mga buhat. … Kon ang mga tawo makaamgo nga kini mao ang gitakda nga panahon diin sila magsugod sa pagpahimutang sa pundasyon sa ilang kahimayaan alang karon ug sa kahangturan, mao kini ang panahon sa pagpalihok, ug pagdala gikan sa kasingkasing og bunga ngadto sa dungog ug himaya sa Dios, sama sa gibuhat ni Jesus (DNW, 13 sa Abr. 1854, 1).

Ang tanan kinsa motuo, adunay matinuoron nga mga kasingkasing, ug magdala og mga bunga sa pagkamatarung, mao ang pinili sa Dios ug mga manununod sa tanang mga butang. Ang tanan nga magdumili sa pagsunod sa balaan nga mga kasugoan sa Ginoo ug sa mga ordinansa sa iyang balay pagahukman gikan sa ilang kaugalingnong mga ba-ba, mohukom sa ilang kaugalingon sama sa ilang gibuhat karon, isipon nga dili takus ug walay bahin o dapit uban sa matarung (DBY, 383–84).

“Nan,” miingon ang usa ka tawo, “kon ako sigurado nga makaangkon og kahimtang sa himaya nga mas maayo pa niini, tingali dili na ako magtinguha pa nga makapanunod og dugang pa. Nan, buhata kon maoy imong gusto, ang matag tawo sa yuta adunay pribilehiyo. Ang ebanghelyo gisangyaw, ang sala mibalik, ang uban namatay ug ang uban nakigbisog batok niini [ang ebanghelyo]—ang uban nakadawat niini ug ang uban wala, apan mao kini ang sala sa katawhan—gisultihan sila sa kamatuoran ug gisalikway nila kini. Mao kini ang sala sa kalibutan. “Ang kahayag mianhi sa kalibutan, apan ang mga tawo nahigugma sa kangitngit kay sa kahayag, tungod kay ang ilang binuhatan mga dautan” [tan-awa sa Juan 3:19]. Miingon si Jesus sa iyang panahon. Kita moingon, ania ang Ebanghelyo sa kinabuhi ug kaluwasan, ug ang tanan modawat niini, himaya, dungog, pagka-imortal ug kinabuhing dayon ilang maangkon; kon sila mosalikway niini, ilang gibutang sa peligro nga makadawat og ubos nga himaya (DBY, 384).

Kon ang kahayag sa kahibalo sa Dios moabut ngadto sa tawo, ug siya misalikway niini, mao kana ang iyang paghukom (DBY, 383).

Ang mga baruganan sa kinabuhing dayon nga gihatag kanato gitumong sa paghimaya kanato ngadto sa gahum ug pag-amping kanato gikan sa pagkadunot. Kon kita mopili sa pag-agi sa lahi nga dalan ug modawat ug mosunod sa mga baruganan nga padulong sa kamatayon, ang sayop anaa sa atong mga kaugalingon. Kon kita mapakyas sa pag-angkon sa kaluwasan nga atong gipangita, atong gidawat nga kita nakasiguro sa atong mga kaugalingon sa matag ganti nga alang kanato tungod sa atong mga binuhatan, ug nga kita naglihok sumala sa kaugalingong kabubut-on nga gihatag kanato, ug kita pagahukman gikan sa atong kaugalingong mga ba-ba, kon kita kahatagan og kaangayan o panghimarauton (DNW, 17 sa Ago. 1859, 1).

Kita pagahukman tungod sa pagpuyo “sumala sa labing maayong kahayag nga [kita] aduna.”

Alang kanako, gikan sa akong pagkabata hangtud karong adlawa, walay gayuy hinungdan, ang paghisgot mahitungod sa mga lumulupyo sa yuta nga nawala na—sa paghisgot sa akong amahan ug inahan, ug sa inyoha, o sa atong mga katigulangan, kinsa nagpuyo nga matinud-anon sumala sa labing maayong kahayag nga ilang naangkon, apan tungod kay sila walay mahangturong pakigsaad ug sa balaan nga Priesthood diha kanila, nga sila kinahanglan adto sa impyerno ug mapaig didto hangtud sa kahangturan. Kini binuang ngari kanako, kanunay nga binuang kaniadto pa, ug sa gihapon (DBY, 384).

Ang usa ka lalaki o babaye kinahanglang masayud sa mga pamaagi sa Dios sa dili pa sila mahimong dili diosnon. Ang mga tawo tingali mga makasasala, tingali dili matarung, tingali dautan, kinsa wala gayud makadungog sa plano s kaluwasan, kinsa wala gayud makasinati sa kasaysayan sa Anak sa Tawo, o kinsa nakadungog sa pangalan sa Manluluwas, ug, tingali, sa kasaysayan sa iyang kinabuhi samtang dinhi pa sa yuta, apan gitudloan sa dili pagtuo pinaagi sa ilang tradisyon ug edukasyon; apan ang pagkadili diosnon, sa higpit nga pagsabut sa pulong, sila kinahanglang may igo-igong pagsabut sa pagkadiosnon (DBY, 384).

Hangtud ang pagkamortal may kalabutan, minilyon sa mga lumulupyo sa yuta nagpuyo sumala sa labing maayong kahayag nga anaa kanila—sumala sa labing maayong kahibalo nga ilang naangkon. Gisultihan ko na kamo kanunay nga sila makadawat sumala sa ilang mga binuhatan; ug ang tanan, kinsa nagpakabuhi sumala sa labing maayong mga baruganan nga anaa kanila, o nga ilang masabtan, makadawat og kalinaw, himaya, kahupayan, kalipay ug korona nga sobra pa kaayo sa unsay ilang gipaabut. Dili sila mawala (DBY, 384).

Kon ang [mga tawo] adunay balaod, bisan kinsa pa ang naghimo niini, ug mobuhat kutob sa ilang nahibaloan kon unsaon, sila makadawat sa himaya nga labaw pa sa inyong mahanduraw, sa bisan unsa nga paghulagway nga akong ikahatag, dili ninyo masabtan sa labing gamay nga bahin ang himaya sa Dios nga giandam alang sa iyang mga tawo, ang binuhat sa iyang mga kamot (DBY, 385).

Ako moingon ngadto sa matag priest sa ibabaw sa yuta, dili nako igsapayan kon sila Kristohanon, Pagano o [Muslim], kamo kinahanglan magpuyo sumala sa labing maayong kahayag nga inyong naangkon; ug kon kamo mobuhat kamo makadawat sa tanang himaya nga inyong gipaabut (DBY, 384–85).

Ang tanan gawas sa mga anak sa perdisyon makapanunod og gingharian sa himaya.

Ang mga tinun-an ni Jesus magpuyo uban kaniya. Asa ang uban mopaingon? Ngadto sa mga gingharian nga giandam alang kanila, diin sila magpuyo ug molahutay. Si Jesus modala, pinaagi sa iyang kaugalingong katubsanan, sa tanang mga anak nga lalaki ug mga babaye ni Adan, gawas sa mga anak sa perdisyon, kinsa itambug ngadto sa impyerno. Ang uban mag-antus sa kasuko sa Dios—mag-antus sa tanan nga gipangayo sa Ginoo gikan kanila, o gipangayo sa hustisya gikan kanila; ug kon sila mag-antus sa kasuko sa Dios hangtud ang katapusang sentimo nabayran, sila ipagawas gikan sa bilanggoan. Makuyaw ba kini nga doktrina nga itudlo? Ang uban naghunahuna niini nga makuyaw, apan tinuod nga ang matag tawo kinsa wala makasala sa adlaw sa grasya, ug nahimong anghel sa Yawa, pagadadon aron makapanunod sa himaya (DBY, 382).

Daghan ang mopakita nga matinud-anon kay sa mobiya sa kamatuoran. Usa a pundok niini nga mga katawhan moadto sa celestial nga gingharian, samtang ang uban dili makasulod didto, tungod kay sila dili makasunod sa celestial nga balaod; apan sila makaangkon og maayong gingharian sama sa ilang gitinguha ug kapuy-an (DBY, 383).

Kining tanan nga mga himaya gi-orden aron ipahaum sa mga kapasidad ug mga kahimtang sa mga tawo (DNW, 13 sa Ago. 1862, 2).

Atong mabasa sa Biblia nga adunay himaya sa adlaw, laing himaya sa bulan, ug laing himaya sa mga bitoon [tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 15:40–42]. Sa basahon sa Doktrina ug mga Pakigsaad [tan-awa sa D&P 76], kini nga mga himaya gitawag og telestial, terrestrial ug celestial, nga mao ang labing taas. Kini mao ang mga kalibutan, lain-laing mga dapit, o mga mansyon, sa balay sa atong Amahan. Karon kadtong mga lalaki, o kadtong mga babaye, kinsa wala masayud mahitungod sa gahum sa Dios, ug sa mga impluwensya sa Balaan nga Espiritu, kay sa magiyahan sa hingpit sa laing tawo, gilangan ang ilang kaugalingong pagsabut, ug gibutang ang ilang hugot nga pagtuo sa laing tawo, dili gayud makasulod ngadto sa celestial nga himaya, aron koronahan sumala sa ilang gipaabut, sila dili gayud mahimong mga Dios. Dili sila makadumala sa ilang mga kaugalingon, walay ikasulti sa pagdumala sa uban, apan sila kinahanglang sultihan sa matag lihok, sama sa usa ka bata. Dili sila makakontrol sa ilang mga kaugalingon bisan og gamay, apan si Santiago, Pedro, o laing tawo kinahanglang momando kanila. Dili gayud sila mahimong mga Dios, ni sila makoronahan nga mga tigmando uban sa himaya, imortalidad, ug kinabuhing dayon. Dili gayud sila makagunit sa baston sa himaya, kaharianon, ug gahum sa celestial nga gingharian. Kinsa ang makagunit? Kadtong maisugon ug dinasig uban sa tinuod nga kagawasan sa langit, kinsa maisugong mopadayon sa pagserbisyo sa ilang Dios, dili manubag sa uban kon unsay ilang gustong buhaton, determinado sa pagbuhat og matarung, bisan og ang tanang katawhan mosubay sa lahi nga dalan (DBY, 382–83).

Ang mga dautan, diha sa ilang mga sala, ubos sa panginahanglan sa paglakaw ngadto sa presensya sa Amahan ug sa Anak, uban niadtong kinsa mituo nga ang tanan maluwas—nga si Jesus walay ibilin, ang ilang kahimtang mas masakit ug dili maantus kay sa pagpuyo sa lim-aw nga nagdilaab sa kalayo ug asupre. Ang doktrina sa mga tawo nga mituo sa kapalaran nagingon nga ang batang masuso maadto sa impyermo dili moabut og dangaw ang gidugayon, samtang ang mananapaw, ang tawo nga nagbaligya sa dungog, kawatan, bakakon, tigpamalikas, mamumuno, ug sa ubang laing salawayon nga kinaiya, kon sila maghinulsol lamang sa dili pa mamatay o sa hapit na mamatay, mahimo, pinaagi sa sama nga doktrina, mapugos ngadto sa presensya sa Amahan ug sa Anak, nga, kon sila makasulod didto, mahimong impyerno ngadto kanila (DBY, 385).

Ang silot sa Dios pinasubay sa iyang pagka-Dios. Kini molungtad sa kahangturan, tungod kay wala gayuy panahon nga ang mga tawo dili panghimarauton, ug kanunay adunay impyerno nga padad-an kanila. Hangtud kanus-a ang gipanghimaraut magpabilin sa impyerno, wala ako masayud, ni kon unsay gidak-on sa pag-antus nga ilang antuson. Kon kita makahimo pa sa pagsubay kon unsa ka dako sa pagkadautan nga sila sad-an, mahimo tingali nga mahibaloan ang gidak-on sa pag-antus nga ilang madawat. Sila makadawat sumala sa ilang mga binuhatan samtang anaa sa lawas. Ang silot sa Dios mahangturon, apan kana dili makapamatuod nga ang dautan magpabilin sa kahangturan sa kahimtang sa pagkasinilutan (DBY, 383).

Mga Sugyot alang sa Pagtuon

Kita pagahukman sumala sa atong mga binuhatan, mga pulong, mga hunahuna, ug tubag ngadto sa kamatuoran.

Si Presidente Young mitudlo nga “ang tibuok panahon sa kinabuhi sa tawo usa ka adlaw sa pagsulay.” Unsay atong “ipamatuod sa Dios” panahon sa atong mortal nga pagpakabuhi?
Kay unsay atong tulubagon sa adlaw sa paghukom? (Tan-awa usab sa Alma 12:14; 41:3.)
Kinsa ang pinili sa Dios?
Si Presidente Young miingon nga kita “pagahukman gikan sa atong kaugalingong mga ba-ba.” Unsaon nato sa paghukom “kon kita kahatagan og kaangayan o panghimarauton”?
Si Presidente Young mitudlo nga kita pagahukman sumala sa atong paggamit sa atong panahon. Ngano nga ang atong paggamit sa panahon mahinungdanon kaayo. Unsaon ninyo sa paghukom ang paagi sa inyong paggahin sa inyong panahon karon? Unsa ang inyong nakat-unan gikan sa ubang mga miyembro sa Simbahan, mga higala, ug mga silingan mahitungod kon unsaon paggamit ang panahon?

Kita pagahukman tungod sa pagpuyo “sumala sa labing maayong kahayag nga [kita] aduna.”

Unsa nga mga kahimtang o mga kondisyon sa mga kinabuhi sa mga tawo ang makapagaan sa mga paghukom sa Ginoo ngadto kanila? Sa unsa nga paagi kita makagamit niini nga baruganan ngadto sa paagi sa atong pagtagad sa mga tawo kansang mga pagtuo lahi sa atoa?
Sumala ni Presidente Young, sa unsa nga kondisyon ang mga tawo makadawat human dinhi sa “kalinaw, himaya, kahupayan … Labaw pa sa unsay ilang gipaabut”?

Ang tanan gawas sa mga anak sa perdisyon makapanunod og gingharian sa himaya.

Ngano nga ang dautan kinsa namatay diha sa ilang mga sala dili makalahutay sa pagpuyo uban sa Amahan ug sa Anak? (Tan-awa usab sa Mormon 9:3–4; D&P 88:22.)
Si Presidente Young miingon nga ang mga anak sa Langitnong Amahan “makaangkon og maayong gingharian sumala sa ilang tinguha ug kapuyan.” Sa unsa nga paagi kita makahukom nga kita nagpuyo nga takus sa pagkab-ot sa gingharian nga atong gitinguha?
Si Presidente Young mitudlo nga ang tanan gawas sa mga anak sa perdisyon makapanunod og gingharian sa himaya. Unsay gitudlo niini kaninyo mahitungod sa gugma ngadto sa hustisya ug kalooy sa Langitnong Amahan? Unsa ang gitudlo niini kaninyo mahitungod sa Iyang gugma alang sa Iyang mga anak?