Kapitulo 14

“Sa Dios Ang Tanan Mahimo”

“Ang kinaiyahan niadtong mga gikinahanglan ngari kanato [mao] nga walay tawo nga makabuhat niini, gawas kon pinaagi sa tabang sa Labawng Makagagahum. … Siya misaad niini nga panabang.”

Gikan sa Kinabuhi ni Lorenzo Snow

Si Presidente Lorenzo Snow usa ka trabahante, nagtuman sa iyang kaugalingong tambag nga kanunayng gibalik-balik: “Kinahanglan kitang maghago sa atong kaugalingon. … Ang pagpabilin nga tapulan nga dili mopalihok sa atong kaugalingon walay pulos.”¹ Apan giila niya nga sa iyang pagtinguha sa pagtukod sa gingharian sa Dios, ang iyang kaugalingong mga paghago dili gayud paigo kon wala ang grasya sa Dios—o “langitnong panabang,”² sama sa kanunay niyang tawag niini. Busa, samtang nag-awhag siya sa mga miyembro sa Simbahan sa pagkugi og maayo “sa pagpalambo sa [matarung] nga mga baruganan,” sa samang paagi siya namahayag nga “kita, isip mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, kinahanglang makasabut ug maghunahuna nga ang kaluwasan moabut pinaagi sa grasya sa Dios.”³ Siya mipamatuod nga ang Dios modugang sa Iyang kalig-on ngadto sa atong mga paningkamot: “Kon asa kita gitisok sa Ginoo, didto kita kinahanglang mobarug; kon gikinahanglan niya nga maghago kita sa atong kaugalingon alang sa pagsuporta niining balaang mga baruganan, kana mao ang atong buhaton; kana lamang ang kinahanglan natong atimanon; sa uban ang atong Langitnong Amahan na ang magpaigo.”⁴

Ang igsoong babaye ni Presidente Snow nga si Eliza nakaobserbar nga gisunod niya ang iyang gitudlo. Gihulagway siya ni Eliza isip tawo nga adunay “dili matarug nga pagsalig sa maabagon nga gahum ug grasya sa [Dios].” Miingon si Eliza nga siya “nasayud kon kinsay iyang saligan” ug busa nakalahutay sa “matag kalisud, matag pagsupak” ug “nakabuntog sa matag babag.”⁵

Si Lorenzo Snow mipakita sa iyang pagsalig sa maabagon nga gahum sa Dios sa dihang mibiyahe siya aron magmisyon didto sa England niadtong 1840. Diha sa 42 ka adlaw nga paglayag tabok sa Atlantic Ocean, siya ug ang iyang kauban sa biyahe nakasinati og tulo ka dagkong mga bagyo. Sa kaulahian siya mireport nga kini “grabe nga mga bagyo—mga bagyo nga kadtong anad na sa kadagatan nakaingon nga labihan gayud ka kuyaw.” Siya nakamatikod sa kalainan tali sa iyang reaksyon sa bagyo ug ang reaksyon sa uban nga mga nagbiyahe: “Sa pipila ka mga higayon, ang labing minus nga masulti kabahin niini, ang talan-awon makalilisang kaayo. Wala ko matingala nga ang mga lalaki, mga babaye ug mga bata nga wala makat-on sa pagsalig sa Dios, nabalaka sa ilang kaugalingon nga nag-antus sa kahadlok, ug mihilak. Ang akong pagsalig anaa Kaniya kinsa milalang sa mga dagat ug mitakda sa mga kinutuban niini. Ako anaa sa Iyang buluhaton—ako nasayud nga ako gipadala niini nga misyon pinaagi sa awtoridad nga iyang giila, ug, bisan kon ang mga elemento mapintas ug ang barko natabyog ug nauyog taliwala sa naghaguros nga mga balud, Siya ang naggiya, ug ang akong kinabuhi luwas diha sa Iyang pag-amping.”⁶

Daghang mga katuigan ang milabay, sa dihang si Lorenzo Snow nahimong Presidente sa Simbahan, nakakaplag na usab siya og kahupayan diha niini nga kahibalo nga ang Ginoo mao ang naggiya. Sa usa ka miting nga gipahigayon niadtong Septyembre 13, 1898, ang Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles tanan mipahayag sa ilang pasalig sa pagpaluyo kaniya isip Presidente sa Simbahan. Ang rekord sa miting nagpadayag nga mibarug dayon siya ug miingon nga “walay gamit ang iyang mga pangatarungan nga dili na siya makahimo ubp., aron modawat sa dagkong mga responsibilidad nga may kalabutan sa katungdanan. … Siya mibati nga anaa ra kaniya ang pagbuhat sa pinakamaayo gayud nga iyang mahimo ug mosalig sa Ginoo.”⁷ [Tan-awa sa sugyot 1 sa pahina 212.]

Mga Pagtulun-an ni Lorenzo Snow

Sa tabang sa Dios, makabuhat kita sa bisan unsa nga gikinahanglan gikan kanato.

Gusto kong mamulong sa paagi nga alang sa atong kalig-on ug parehong paglambo niadtong mga butang nga adunay kalabutan sa atong kaluwasan. Alang niini nga katuyoan nagtinguha ko sa hugot nga pagtuo ug mga pag-ampo sa tanan kinsa nagtuo sa pagdangup ngadto sa Ginoo alang sa panudlo ug salabutan.

Kinahanglan kitang makaamgo sa relasyon nga kita aduna uban sa Ginoo nga atong Dios, ug sa lahi nga katungdanan nga anaa kanato. Aron matuman sa sakto ang mga obligasyon nga anaa kanato, magkinahanglan kita og langitnong panabang. …

… Si Jesus miingon sa [usa ka] batan-ong lalaki kinsa miduol ngadto kaniya ug gustong masayud kon unsay kinahanglan niyang buhaton aron makapanunod sa kinabuhing dayon, sa “pagtuman sa mga sugo.” Ang batan-ong lalaki mitubag nga iyang gituman kini nga mga sugo sukad pa sa iyang kabatan-on hangtud na sa iyang pagdako. Ang Manluluwas, nga nagtan-aw kaniya, nakakita nga aduna pay kulang. Ang batan-ong lalaki mituman sa moral nga balaod, sa balaod nga gihatag ngadto ni Moises, ug tungod niini si Jesus nahigugma kaniya, apan nakakita nga aduna pay usa ka butang nga kulang. Siya adunahan nga tawo, ug adunay impluwensya sa kalibutan agig resulta sa iyang daghan kaayo nga katigayunan. Si Jesus nasayud nga sa dili pa siya makapasaka kaniya, o ni bisan kinsa nga tawo, ngadto sa celestial nga kalibutan, kinahanglan gayud nga siya mopaubos sa tanang mga butang, ug makakita nga ang pagsunod sa celestial nga balaod mao ang labing importante. Si Jesus nasayud kon unsay gikinahanglan sa matag tawo aron makabaton og celestial nga korona—nga walay laing butang nga pagahuptan nga mas mahinungdanon pa kay sa pagsunod sa mga gikinahanglan sa langit. Ang Manluluwas nakakita diha niining batan-ong lalaki ang paghawid sa usa ka butang nga wala mahisubay sa balaod sa gingharian. Siya nakakita, tingali, nga may kalagmitan nga siya motinir og mga pagbati nianang makadaut kaniya, ug makapahimong dili komportable o imposible ang pagsunod sa mga sugo, busa iyang gisultihan ang batan-ong lalaki nga kinahanglan siyang molakaw ug mobaligya sa tanan nga anaa kaniya “ug ihatag sa mga kabus, ug mosunod kaniya.”

Kini nga sugo nakapaguol ug nakapasubo sa batan-ong lalaki. Iyang gitan-aw ang mga katigayunan isip mao ang mahinungdanon nga tumong sa kinabuhi, isip makahatag kaniya og impluwensya sa kalibutan, ug ang tanang mga butang nga maanindot; isip makahatag kaniya sa mga panalangin ug mga kalingawan sa kinabuhi, ug isip mga paagi sa pagbayaw kaniya sa taas nga mga katungdanan sa katilingban. Dili niya mahunahuna ang ideya nga ang usa ka tawo makaangkon og mga panalangin, mga kalingawan ug mga kahigayunan sa kinabuhi, ug ang ingon nga mga butang nga gitinguha gayud niya, kon wala ang iyang katigayunan. Apan ang ebanghelyo adunay gahum sa pagsangkap sa tanan nga gikinahanglan aron matuman ang mga gusto ug mga gikinahanglan sa tawo ug makapahimo kaniya nga malipayon. Ang mga katigayunan wala gihimo alang niini; ug ang Ginoo nagtinguha nga ang batan-ong lalaki mosalikway niini nga mga ideya, ug motangtang niini gikan sa iyang hunahuna ug mga pagbati, aron unta ang batan-ong lalaki maiyaha isip iyang sulugoon sa tanang mga butang. Iyang gitinguha nga kini nga tawo mahimong tinud-anay nga mapahinunguron sa pagserbisyo kaniya, ug mohimo sa iyang buhat nga adunay hingpit nga katuyoan sa kasingkasing, ug mosunod sa mga pag-aghat sa Balaang Espiritu, ug moandam sa iyang kaugalingon alang sa celestial nga himaya. Apan kining batan-ong lalaki dili andam; dako ra kaayo kadto nga sakripisyo. Ug ang Manluluwas miingon kalabut niini nga panghitabo, “Pagkalisud gayud alang sa mga adunay bahandi ang pagsulod sa gingharian sa langit. Masayon pa sa kamelyo paglusot sa mata sa dagum kay sa usa ka dato pagsulod sa gingharian sa Dios.”

Ang mga disipulo “nahitingala sa hilabihan gayud” niini, “miingon sila kanila, nan kinsa man diay ang arang maluwas?” Naghunahuna sila nga walay tawo nga adunay bahandi ug maluwas sa gingharian sa Dios. Kini ang ideya nga ilang nadawat gikan sa mga pakigpulong sa Manluluwas. Apan si Jesus mitubag, “Sa mga tawo dili gayud kini mahimo, apan sa Dios mahimo kini: kay sa Dios mahimo man ang tanan.” [Tan-awa sa Mateo 19:16–26; tan-awa usab sa Hubad ni Joseph Smith sa Mateo 19:26, footnote a, ug Marcos 10:27, footnote a.]⁸ [Tan-awa sa sugyot 2 sa pahina .]

Ang Dios misaad nga motabang kanato sa atong personal nga mga paningkamot sa pagsunod sa ebanghelyo.

Pinaagi sa atong kaugalingon lamang dili posible nga atong matuman ang tanang mga sugo nga gihatag sa Dios kanato. Si Jesus mismo dili makatuman sa Iyang buhat kon wala ang balaanong panabang gikan sa Iyang Amahan. Siya miingon sa usa ka higayon, “Ako walay arang mahimo sa akong kaugalingong pagbulot-an, sumala sa akong nadungog ako magahukom ug ang akong hukom matarung kay wala ko man tinguhaa ang pagbuhat sa akong kaugalingong kabubut-on kondili sa kabubut-on sa Amahan nga nagpadala kanako.” [Juan 5:30.] Ug kita, kon gikinahanglan alang Kaniya, ang atong Ginoo, nga makabaton og balaanong panabang, makita nga mas importante nga makadawat sa Iyang tabang. Ug sa matag kahimtang ug kondisyon nga naglibut sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, samtang anaa sa pagpahigayon sa ilang mga katungdanan, sila adunay katungod alang sa langitnong panabang gikan sa Balaang Espiritu, sa pagtabang kanila sa lainlaing mga kondisyon nga naglibut kanila, ug diha sa mga katungdanan nga gikinahanglan nga ilang pagabuhaton.

… Ako walay mahunahunaan nga bisan unsa nga butang mga hilabihan gayud ka importante sama sa pagtrabaho ug pag-angkon sa kaugalingong kahimayaan ug himaya sa usa ka tawo. Kana sa walay pagduhaduha mao ang usa ka dakong katuyoan nga kita mianhi sa kalibutan. … Kinahanglang walay lalaki o babaye ang mawad-an sa paglaum kon sila mobati nga dili nila makompleto ang unsay gusto nilang buhaton, apan kita kinahanglan nga mohimo unsay atong mahimo aron mapadayon ang labing mahinungdanong buhat nga maoy hinungdan nga kita ania dinhi.⁹

Ang matang sa relihiyon nga atong gisunod nagkinahanglan og piho nga pamaagi sa kinaiya nga walay laing relihiyon nga atong nahibaloan nga nagkinahanglan niini sa iyang mga sakop; ug ang matang niadtong mga gikinahanglan ngari kanato [mao] nga walay tawo nga makabuhat niini, gawas kon pinaagi sa tabang sa Labawng Makagagahum. Gikinahanglan nga kita makasabut, bisan man lang ang bahin niini, sa dako ug importante nga mga panalangin nga atong madawat, sa katapusan, pinaagi sa pagtuman sa mga gikinahanglan sa relihiyon o ebanghelyo nga atong nadawat. Ang mga sakripisyo nga gikinahanglan ngari kanato mao kana nga matang nga walay lalaki o babaye nga makabuhat niini, gawas kon tabangan sa usa ka langitnong gahum; ug ang Ginoo, sa pagtanyag niini nga mga kondisyon, wala gayud magtinguha nga ang iyang katawhan kinahanglan gayud nga motuman niini gawas kon pinaagi sa langitnong panabang, ug niana nga paagi nga wala gisangyaw sa bisan unsa nga pundok sa relihiyusong mga tawo. Siya misaad niini nga panabang. …

Kini nga mga mando … gimando sa matag kapanahonan sa dihang ang Dios mitawag og katawhan aron moserbisyo kaniya, ug aron modawat sa iyang mga balaod. Kini gimando sa panahon sa Israel, sa sinugdanan niana nga katawhan. Kini gimando kang Abraham, Isaac ug Jacob. Kini gimando kang Moises, ug sa katawhan nga iyang gipangulohan gikan sa Ehiptohanong pagkaulipon. Kini gimando sa tanang mga propeta nga anaa gikan sa panahon ni Adan hangtud sa kasamtangang panahon. Kini gimando sa mga apostoles nga midawat sa ilang katungdanan pinaagi sa pagpandong sa mga kamot ni Jesukristo, ang Anak sa buhi nga Dios, ug sa mga sumusunod sa relihiyon nga gisangyaw sa mga apostoles ug gitudlo ngadto sa mga tawo, sa ilang panahon ug walay tawo o pundok sa ga tawo gikan sa panahon ni Adan hangtud karong panahona, ang makatuman niini mga gimando, gawas sa katawhan sa Dios, kay sila gihatagan og gahum sa kahitas-an, nga nagagikan lamang sa Ginoo nga atong Dios.¹⁰ [Tan-awa sa sugyot 3 sa pahina 212.]

Kon kita moapil sa buhat sa Dios, kita nagkinahanglan og tabang sa Dios.

Bisan unsa nga inyong pagabuhaton alang sa pagpalambo sa mga gitinguha sa Zion, kinahanglan gayud kamong mosalig sa Ginoo alang sa kalampusan niini.¹¹

Ang hunahuna sa tawo kinahanglan nga bug-os ngadto sa himaya sa Dios sa tanang butang nga iyang gisugdan sa pagtuman. Kinahanglan natong hunahunaon nga kon kita ra wala kitay mahimo. Kita mga anak sa Dios. Anaa kita sa kangitngit, [gawas kon] ang Dios molamdag sa atong panabut. Kita walay gahum, [gawas kon] ang Dios motabang kanato. Ang buhat nga atong pagahimoon dinhi aduna niana nga matang nga kita dili makahimo gawas kon kita tabangan sa Labawng Makagagahum. … Ania ang dakong problema sa mga tawo sa kalibutan, ug ingon usab gayud sa mga Elder sa Israel; nalimot kita nga kita nagtrabaho alang sa Dios; nalimot kita nga kita ania dinhi aron sa pagtuman sa mga buluhaton nga atong gisaad sa Ginoo nga atong tumanon. Kini usa ka mahimayaon nga buhat nga atong giapilan. Buhat kini sa Labawng Makagagahum; ug Siya mipili sa mga lalaki ug mga babaye nga Iyang nailhan gikan sa miaging kasinatian nga mobuhat sa Iyang mga katuyoan.¹²

Kini nga buhat diin kamo ug ako miapil mouswag lamang ug mahimong mapadayon pinaagi sa mga panalangin sa Dios diha sa atong matinud-anon ug matinuoron nga mga paningkamot ug sa atong determinasyon sa pagtuman sa mga trabahoon nga mao ang atong gianhi niining kinabuhia. Kon atong tan-awon og balik ang mga kasinatian nga atong naagian, sayon natong masabtan nga ang atong pag-uswag nagdepende sa atong matinuorong mga paninguha sa pagtuman sa buhat sa Dios, sa pagtrabaho alang sa kaayohan sa mga tawo, ug sa pagwagtang sa kahakog diha sa atong kaugalingon kutob sa mahimo. Maingon nga kini ang nahitabo sa nangagi, makatuo gayud kita nga ang atong umaabut nga pag-uswag magdepende sa atong determinasyon sa pagbuhat sa kabubut-on sa Dios ubos sa tanang mga kahimtang ug sa panabang nga Iyang ihatag ngari kanato.¹³ [Tan-awa sa sugyot 4 sa ubos .]

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Hunahunaa kini nga mga ideya samtang ikaw nagtuon sa kapitulo o samtang ikaw nangandam sa pagtudlo. Alang sa dugang nga tabang, tan-awa sa mga pahina v–viii.

Ribyuha ang mga asoy diha sa mga pahina 205–06. Ngano kaha sa imong hunahuna nga ang mga tawo nga misalig sa Dios motubag sa mga pagsulay sa lahi kaayo nga paagi kay sa mga tawo nga wala mosalig sa Dios?
Pamalandonga ang istorya kabahin sa Manluluwas ug sa adunahan nga batan-ong lalaki (mga pahina 207–09). Unsa man ang pipila ka mga butang nga gitinguha sa mga tawo nga makapahimo kanila sa “pagbiya nga magmasulub-on”? Nganong kinahanglan man kita nga “motangtang” sa ingon nga mga butang gikan sa atong kinabuhi sa dili pa kita makadawat sa labing mahinungdanong mga panalangin sa Ginoo?
Si Presidente Snow nagtudlo nga bisan ang Manluluwas nagkinahanglan og “balaanong panabang” aron sa “pagtuman sa Iyang buhat” (pahina 209). Unsaon man nimo paggamit ang mga pulong ni Presidente Snow aron pagtabang og tawo nga mibati nga dili sarang sa pagtubag sa mga gikinahanglan sa pagsunod sa ebanghelyo?
Siksika ang katapusang seksyon niini nga kapitulo (mga pahina 211–12). Ngano kaha sa inyong hunahuna nga usahay dili man kita mangayo sa Dios alang sa Iyang tabang? Hunahunaa kon unsay imong mabuhat aron madawat kanunay ang Iyang tabang sa imong kinabuhi.

May Kalabutan nga mga Kasulatan: Mga Taga-Filipos 4:13; 2 Nephi 10:23–24; 25:23; Jacob 4:6–7; Mosiah 24:8–22; Mga Artikulo sa Hugot nga Pagtuo 1:3

Tabang sa Pagtudlo: “Sanguni ang mga partisipante sa pagbasa og pinili nga mga pangutana gikan sa katapusan sa kapitulo (mahimong tinagsa o diha sa ginagmay nga mga grupo). Hangyoa sila sa pagpangita sa mga pagtulun-an diha sa kapitulo nga may kalabutan sa mga pangutana. Dayon dapita sila sa pagpakigbahin sa ilang mga hunahuna ug mga panabut ngadto sa uban diha sa grupo” (pahina vii niini nga basahon).

“Sa wala pa moayo og usa ka buta nga tawo, ang Manluluwas miingon, “Kinahanglan magabuhat ako sa mga buluhaton niya nga mao ang nagpadala kanako” (Juan 9:4).”

“Ang buhat diin kamo ug ako miapil mouswag lamang ug mahimong mapadayon pinaagi sa mga panalangin sa Dios diha sa atong matinud-anon ug matinuoron nga mga paningkamot.”