Kapitulo 24

Mga Paghandum sa Misyon ni Jesukristo

“Kitang tanan nagsalig diha ni Jesukristo, diha sa iyang pag-anhi sa kalibutan sa pag-abli sa agianan diin kita makaangkon og kalinaw, kalipay, ug kahimayaan.”

Gikan sa Kinabuhi ni Lorenzo Snow

Kaniadtong Oktubre 1872, si Presidente Brigham Young misugo sa iyang Unang Magtatambag, si Presidente George A. Smith, sa pagbiyahe ngadto sa mga bahin sa Uropa ug sa Tunga-tungang Silangan. Sa usa ka sulat ngadto ni Presidente Smith, si Presidente Young ug ang iyang Ikaduhang Magtatambag, si Presidente Daniel H. Wells, miingon, “Kami nanghinaut nga ikaw maniid og maayo unsa nga mga lugar nga anaa karon, o kon kanus-a kini mahimo nga maablihan, alang sa pagpaila sa Ebanghelyo ngadto sa lainlaing mga nasud nga inyong bisitahan.” Ang biyahe pagatapuson didto sa Holy Land, diin si Presidente Smith “mopahinungod ug mohalad niana nga yuta ngadto sa Ginoo.” Sila si Presidente Young ug Wells misulat, “Kami nag-ampo nga ikaw panalipdan nga mobiyahe sa kalinaw ug walay kuyaw, nga unta ikaw panalanginan og daghan nga mga pulong sa kaalam ug maayong pulong sa tanan nimo nga mga pakigsulti kalabut sa Espiritu Santo, magwagtang sa pagdapig, ug paningkamutan nga ang pagkamatarung maanaa sa mga katawhan.”¹ Si Presidente Smith midala og gamay nga grupo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw uban kaniya, lakip ni Elder Snow, kinsa nianang higayona usa ka sakop sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles. Ang igsoong babaye ni Elder Snow nga si Eliza R. Snow, kinsa nagserbisyo isip kinatibuk-ang presidente sa Relief Society niana nga panahon, kabahin usab sa grupo.

Samtang nagbiyahe si Elder Snow, siya kanunay misulat nga naghulagway sa hiyograpiya, sa mga building, ug sa mga kinaiya ug mga kahimtang sa mga katawhan. Apan sa diha nga siya ug ang iyang mga kauban mibisita og mga dapit diha sa Holy Land, nausab ang tono sa iyang mga sulat. Ang iyang mga hunahuna nabalhin ngadto sa Anak sa Dios, kinsa kanunay mianha niana nga samang dapit gatusan ka mga tuig ang milabay. Sama pananglit, misulat siya mahitungod sa kasinatian kaniadtong Pebrero 1873 sa diha nga ang grupo nagkaduol na sa siyudad sa Jerusalem:

“Usa ka oras nga sakay … kami moabut na sa Jerusalem. Mipadayon kami ug sa kadugayan mitungas sa kinatas-an [o bungtod], ug gitutokan ang ‘Balaang Siyudad,’ ang Jerusalem. Layo padulong sa tuo mao ang Bukid sa Zion, ang siyudad ni David. Sa layo dapit sa among wala, kanang labing taas, makita nga palanas kaayo, mao ang Bukid sa mga Oliba, kanhiay ang paborito nga adtoanan sa atong Manunubos, ug ang dapit nga katapusang gibarugan sa Iyang sagrado nga mga tiil sa wala pa Siya mikayab ngadto sa presensya sa Iyang Amahan. Kining mga makapaikag nga makasaysayanong mga dapit, uban sa ilang tanan nga sagradong mga kalabutan, nagdasig og mga hunahuna ug mga paghandum nga makapahinuklog ug makapahinuktok. Oo, anaa ang Jerusalem! Diin si Jesus mipuyo ug mitudlo, ug gilansang sa krus, diin Siya mituaw ‘Tapos na,’ ug miduko ang Iyang ulo ug namatay! Kami sa hinay-hinay ug sa mahunahunaong paagi milugsong sa liko-likong bungtod, … hangtud nga miabut kami sa siyudad.”²

Human maadto ang Suba sa Jordan, si Elder Snow misulat: “Samtang kami miinom sa tam-is ug mabugnaw niini nga tubig ug nanghugas sa sagradong suba, ang among mga hunahuna ug mga paghandum mibalik ngadto sa mga adlaw sa pagkabata, sa diha nga kami naanad sa pagbasa sa Balaan nga mga Kasulatan nga naghulagway sa importanting mga hitabo nga nahitabo niini nga dapit—ang pag-agi sa mga Israelite sa diha nga ang suba nauga, samtang ang mga pari, nagpas-an sa sagradong arka, miubog ngadto sa nag-agos nga sapa; ang pagbahin ni Elias sa mga tubig sa diha nga siya miagi sa uga nga sapa ug gidala ngadto sa langit gikan sa patag sa pikas atbang pinaagi sa alimpulos; ug si Eliseo, sa iyang pagbalik, mikuha sa manto ni Elias nga nahulog gikan kaniya, ug gibunalan ang mga tubig, nag-ingon, ‘Hain man ang Ginoong Dios ni Elias?’ sa ingon naghimo sa ikatulo nga beses nga nabahin ang Jordan. Apan lain nga panghitabo nga mas makapaikag kaayo may kalabutan niini nga dapit—ang bunyag sa Manluluwas, nga gipasabut diha sa kasulatan—‘Si Juan miabut nga nagwali sa awaaw sa Judea, ug si Jesus gikan sa Galilea miadto sa Jordan aron magpabunyag kaniya;’ [tan-awa sa Mateo 3] ug kami diha o duol sa eksakto nga dapit diin kining tanan nga halandumong mga panghitabo nahitabo, nagbarug diha daplin sa suba, nagtan-aw ubos ngadto sa gamay nga walog, ug naglangoylangoy sa samang suba nga sa hilum mipamatuod kabahin niining makadasig nga mga panghitabo.”³ [Tan-awa sa sugyot 1 sa pahina 333.]

Mga Pagtulun-an ni Lorenzo Snow

Si Jesukristo mianhi sa kalibutan sa pagbuhat sa kabubut-on sa Amahan ug sa pag-andam sa agianan alang sa atong kalinaw, kalipay, ug kahimayaan.

Kini nga ebanghelyo gipaila sa lainlaing mga panahon dinhi sa kalibutan. Kini nahibaloan sa mga Propeta. Nasabtan nila sa yano ug sa tataw nga paagi nga si Jesus mao ang kordero nga gipatay sukad sa pagtukod sa kalibutan [tan-awa sa Pinadayag 13:8; Moises 7:47], ug nga sa tukma nga panahon mopaila siya sa iyang kaugalingon ngadto sa mga katawhan, nga siya magpakamatay alang sa ilang mga sala, ug magpalansang aron sa pagtuman sa plano sa kaluwasan.⁴

Sa diha nga si Jesus naghigda sa pasungan, usa ka huyang nga masuso, Siya wala mahibalo nga Siya mao ang Anak sa Dios, ug nga sa kaniadto Siya milalang sa yuta. Sa diha nga ang balaod ni Herodes gipagawas, Siya walay kalibutan niini; Siya walay gahum sa pagluwas sa Iyang Kaugalingon; ug si [Jose ug Maria] kinahanglan nga modala Kaniya ug [mokagiw] ngadto sa Ehipto sa pagpanalipod Kaniya gikan sa mga epekto niana nga balaod. … Siya mitubo ngadto sa pagkahamtong, ug sa panahon sa Iyang pag-uswag kini gipadayag diha Kaniya kon kinsa Siya, ug sa unsa nga katuyoan Siya ania sa kalibutan. Ang himaya ug gahum nga anaa Kaniya sa wala pa Siya mianhi sa kalibutan gipahibalo nganha Kaniya.⁵

Si Jesus, samtang naglakaw dinhi sa yuta, nagtuman sa Iyang misyon, misulti sa mga katawhan nga Siya wala mihimo sa mga milagro taliwala kanila pinaagi sa Iyang kaugalingon nga gahum, ni pinaagi sa Iyang kaugalingon nga kaalam; apan Siya ania aron sa pagtuman sa kabubut-on sa Iyang Amahan. Siya wala moanhi aron sa pagtinguha sa himaya sa tawo, ug sa dungog sa tawo; apan sa pagtinguha sa dungog ug himaya sa Iyang Amahan nga mipadala Kaniya. Miingon siya, “Ako mianhi sa ngalan sa akong Amahan, apan wala ako ninyo dawata, kon aduna hinooy lain nga moanhi sa iyang kaugalingon nga ngalan, siya inyong pagadawaton.” [Juan 5:43.]

Karon, ang katalagsaon sa Iyang misyon, ug kana nga mipalahi niini gikan sa uban nga mga misyon, mao kini: Siya wala mianhi sa pagtinguha sa himaya ug dungog sa mga tawo, apan sa pagtinguha sa dungog ug himaya sa Iyang Amahan, ug sa pagtuman sa buhat sa Iyang Amahan kinsa mipadala Kaniya. Dinhi niini nabutang ang sekreto sa Iyang kalambuan; ug dinhi niini nabutang ang sekreto sa kalambuan sa matag tawo kinsa nagbuhat diha sa samang baruganan.⁶

Si Jesukristo ang Anak sa Dios sa makausa nahimutang sa kahimtang nga nagkinahanglan sa labing dako nga panlimbasog aron sa pagtuman kon unsa ang gikinahanglan alang sa kaluwasan sa minilyon nga mga anak sa Dios. Kini nagkinahanglan sa labing dako nga panlimbasog ug determinasyon nga kinahanglan nga pagagamiton sa dili pa ang Anak sa Dios makalabang sa kalisud, sa sakripisyo nga gikinahanglan.⁷

Si Jesus, ang Anak sa Dios, gipadala dinhi sa kalibutan sa paghimo niini nga posible alang kaninyo ug kanako sa pagdawat niining talagsaon nga mga panalangin. Siya gikinahanglan nga maghimo og dako kaayo nga sakripisyo. Kini nagkinahanglan sa tanan nga gahum nga Siya aduna ug sa tanan nga hugot nga pagtuo nga Iyang matawag aron Iyang matuman kana nga gisugo sa Amahan Kaniya. … Wala Siya mapakyas, bisan tuod og ang kasakit hilabihan ka grabe nga Siya misingot og dagkong mga tulo sa dugo. … Ang Iyang mga pagbati tingali dili malitok. Siya Mismo misulti kanato, ingon nga inyong makita nga girekord diha sa seksyon 19 sa Basahon sa Doktrina ug Mga Pakigsaad, nga ang Iyang mga pag-antus hilabihan kaayo nga kini mihimo gani Kaniya “sa pagkurog tungod sa kasakit, ug sa pag-agas sa dugo sa matag lungag sa panit, ug sa pag-antus sa lawas ug sa espiritu: ug buot nga Ako unta dili moinom sa mapait nga kopa, ug mobiya.” Apan diha sa Iyang kasingkasing kanunay ang pag-ingon, “Amahan, dili ang akong pagbuot ang matuman, kon dili ang imo.” [Tan-awa sa D&P 19:15–19.]⁸

Kitang tanan nagsalig ni Jesukristo, sa iyang pag-anhi sa kalibutan sa pag-abli sa dalan diin kita unta makabaton og kalinaw, kalipay ug kahimayaan. Ug kon wala pa niya kini buhata kita dili gayud makabaton niini nga mga panalangin ug mga pribilehiyo nga gipasalig ngari kanato diha sa ebanghelyo, pinaagi sa pagpataliwala ni Jesukristo, kay siya mihimo sa gikinahanglan nga buhat …

… Bisan tuod og gisakripisyo niya ang iyang kaugalingon ug gihimo ang iyang bahin sa plano sa katubsanan sa mga katawhan, apan gawas kon ang mga katawhan molihok sa pag-angkon niana nga panaghiusa tali kaniya ug kanila, ang ilang kaluwasan dili gayud matuman.⁹

Kita nakasabut, sa hingpit nga samtang si Jesukristo mipuyo dinhi nga may lawas ug nga siya midawat niana nga lawas ug karon nagpuyo niini nga gihimaya, nga kita may katungod sa sama nga panalangin, sa sama nga kahimayaan, ug sa sama nga himaya.¹⁰ [Tan-awa sa mga sugyot 2 ug 3 sa pahina 333.]

Si Jesukristo mibisita sa yuta sa ulahing mga adlaw, nagpadayag og langitnong mga kamatuoran alang sa atong kaluwasan.

Kana nga Binuhat kinsa mipuyo sa Langit, kinsa mihari didto sa wala pa ang kalibutan, kinsa milalang sa yuta, ug kinsa, diha sa tunga-tunga sa panahon, mikanaog sa paghingpit ug pagluwas niana nga iyang gilalang, nagpakita ngadto sa mga tawo niini nga panahon.¹¹

Kita magpamatuod ngadto sa tibuok kalibutan nga kita nahibalo, pinaagi sa balaanong pagpadayag, gani pinaagi sa mga pagpakita sa Espiritu Santo, nga si Jesus mao ang Kristo, ang Anak sa buhing Dios, ug nga siya mipakita sa iyang kaugalingon ngadto ni Joseph Smith sama sa iyang gihimo ngadto sa iyang mga apostoles sa karaan, human siya mibangon sa lubnganan, ug nga iyang gipahibalo ngadto kaniya [ang] langitnong mga kamatuoran nga mao lamang ang paagi nga ang mga katawhan maluwas.¹²

Dihay duha ka mga lalaki sa Templo sa Kirtland kinsa nakakita Kaniya. … Ang Anak sa Dios mipakita ngadto kanila, Siya kinsa gipatay sa mga Judeo, ug sila miingon, “ang tabil gikuha gikan sa among mga hunahuna, ug ang mga mata sa among panabut nabuksan, ug among nakita ang Ginoo nga nagbarug diha sa barandilya sa pulpito sa among atubangan.” … Ubos sa iyang mga tiil mao ang hinlo nga buhat sa lunsay nga bulawan. Ang Iyang panagway mihayag labaw sa kahayag sa adlaw. Ang iyang tingog ingon sa dahunog sa dagko nga mga katubigan. Kini tingog ni Jehova, nag-ingon, “Ako mao ang sinugdanan ug ang katapusan. Ako mao Siya kinsa nabuhi. Ako mao Siya kinsa gipatay. Ako mao ang inyong manlalaban ngadto sa Amahan. Tan-awa, ang inyong mga sala gipasaylo diha kaninyo. Kamo malimpyo diha sa akong atubangan; busa ihangad ang inyong mga ulo ug pagmaya. Kamo nagtukod niining balay ngadto sa akong ngalan. Ako midawat niini nga balay, ug akong ibu-bu ang akong Espiritu niadtong naghupot sa akong mga sugo, ug dili ako motugot nga kining balaan nga balay mahugawan” [Tan-awa sa D&P 110:1–8.] Kini mao ang tingog sa samang tawo nga gisalikway sa mga Judeo, ug Siya nakita didto. Karon ako nahibalo nga kining mga butanga tinuod ingon nga ang Dios tinuod. Apan ang mga kanasuran sa yuta wala makaamgo niini, nga si Jesus, ang Anak sa Dios, miabut ug mipakita ngadto sa mga tawo, ug hingpit nga gihatagan sila og awtoridad sa pagsangyaw sa Ebanghelyo ug sa pagsaad sa Espiritu Santo ngadto sa tanan kinsa motuo ug mosunod niini nga mga baruganan, ug kinahanglan nga makadawat og kahibalo nga kini nga mga baruganan tinuod.¹³ [Tan-awa sa sugyot 4 sa pahina 333.]

Ang Manluluwas moanhi pag-usab, ug kinahanglan nga andamon nato ang atong mga kaugalingon alang sa Iyang pag-anhi.

Kita adunay pagpamatuod kalabut ni Kristo, nga Siya moanhi sa yuta, sa paghari.¹⁴

Si Jesus moanhi sa dili madugay, ug mopakita taliwala kanato, sama nga Siya mipakita niadtong panahon nga siya dinhi sa yuta taliwala sa mga Judeo, ug Siya mokaon ug moinom uban kanato ug makigsulti kanato, ug mopasabut sa mga misteryo sa Gingharian, ug mosulti kanato og mga butang nga supak sa balaod nga hisgutan karon.¹⁵

Kon ikaw anaa sa nagdagan nga tren, kutob nga naglingkod ka nga di maglihok ug naglingkod diha sa imong lingkuranan kana nga tren modala kanimo ngadto sa lugar nga imong gustong adtoan; apan kon ikaw manaog sa tren kini makuyaw, ug kini tingali dugay pa kaayo nga laing tren ang moabut. Kini sama kanato—kon kita nagpuyo nga matarung, nagbuhat sa atong buluhaton, kita nagpadulong sa atong tumong, ug kon kita nagtuman sa atong mga pakigsaad, naghimo kita sa buhat sa Dios ug nagtuman sa Iyang mga katuyoan, ug kita maandam alang sa panahon nga si Jesus ang Anak sa Dios moanhi uban ang dungog ug himaya, ug mohatag diha sa tanan kinsa natinong matinud-anon sa tanan nga mga panalangin nga ilang gipaabut, ug kaliboan pa ka beses. …

… Ako moingon ngadto sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, kon bisan kinsa kaninyo ang katulugon, basaha ang mga pulong sa Manluluwas nga gipamulong sa dihang Siya dinhi sa yuta kabahin sa napulo ka mga birhen, ang lima kinsa mga maalamon, ug midala og lana sa ilang mga lampara, ug sa dihang ang pamanhunon miabut dihay katunga lamang nga andam sa pagsugat Kaniya [tan-awa sa Mateo 25:1–13; D&P 45:56–59]. Ayaw tuguti nga kini mahitabo kanato isip mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Maninguha kita nga magmatinuoron ngadto sa mahangturon nga mga pakigsaad nga atong gihimo ug magmatinuoron ngadto sa Dios. Ang Dios nagpanalangin sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw ug nagbu-bu sa Iyang Espiritu diha kaninyo. Hinaut nga kamo magmatinud-anon ngadto sa inyong Dios, magmatinud-anon ngadto sa inyong mga pamilya, ug maghupot sa inyong mga kaugalingon sa kaalam sa tanan nga mga butang, ug maghago alang sa mga kaayohan sa gingharian sa Dios, ug nga kita unta dili mahimong sama sa dili maalamon nga mga birhen, apan makaplagan nga takus uban niadtong kinsa pagakoronahan isip mga hari ug mga reyna ug maghari hangtud sa kahangturan.¹⁶ [Tan-awa sa mga sugyot 5 ug 6 sa mga pahina 333-34.]

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Hunahunaa kini nga mga ideya samtang kamo nagtuon sa kapitulo o samtang kamo nangandam sa pagtudlo. Alang sa dugang nga tabang, tan-awa sa mga pahina v–viii.

Palandonga ang mga pulong ni Presidente Snow mahitungod sa iyang mga kasinatian sa Holy Land (mga pahina 326-27). Sa inyong hunahuna ngano nga ang iyang mga hunahuna ug mga paghinumdom nahimong “makapahinuklog ug makapahinuktok” samtang didto siya? Sa unsa nga mga paagi kita makapalambo og susama nga mga pagbati mahitungod sa Manluluwaas, bisan og dili mobisita sa Holy Land?
Tun-i ang seksyon nga nagsugod sa pahina 327, naghunahuna mahitungod sa unsay nabuhat ni Jesukristo alang kaninyo. Samtang kamo namalandong sa tinguha sa Manluluwas sa “pagtinguha sa dungog ug himaya sa Iyang Amahan,” paghunahuna mahitungod sa unsay kinahanglan ninyo nga buhaton sa pagsunod sa kabubut-on sa Dios.
Sa pahina 328, si Presidente Snow nakigbahin “sa sekreto sa kalambuan.” Sa unsa nga paagi kini nga sekreto mo-epekto kanato?
Basaha ang seksyon nga nagsugod sa pahina 330. Sa unsa nga paagi nga ang inyong mga pagpamatuod ni Jesukristo moimpluwensya sa inyong kinabuhi? Palandonga ang lainlaing mga paagi nga kita makahimo sa atong bahin sa pagpakigbahin sa pagpamatuod kalabut ni Jesukristo ngadto sa kalibutan. Sama pananglit, unsay atong mahimo sa pagpakigbahin sa atong pagpamatuod ngadto sa atong mga pamilya? niadtong atong giserbisyohan isip mga visiting teacher? sa atong mga silingan? sa mga tawo nga atong gikahimamat kada adlaw?
Sa unsa nga mga paagi kita makaandam sa atong mga kaugalingon alang sa Ikaduhang Pag-anhi ni Jesukristo? (Alang sa pipila ka mga ehemplo, tan-awa sa mga pahina 331–32.)Sa unsa nga paagi kita makatabang sa uban sa pagpangandam?
Sa unsa nga mga paagi nakaimpluwensya ang mga pagtulun-an ni Presidente Snow sa inyong pagpamatuod ni Jesukristo? Pangita og mga paagi nga makigbahin sa inyong pagpamatuod ngadto sa sakop sa pamilya ug sa uban.

May Kalabutan nga mga Kasulatan: Lucas 12:31–48; 2 Mga Taga-Corinto 8:9; 2 Nephi 2:7–8; 25:23, 26; Alma 7:11–13; D&P 35:2; Joseph Smith—Kasaysayan 1:17

Tabang sa Pagtudlo: “Hangyoa ang mga partisipante sa pagpili og usa ka seksyon ug sa pagbasa niini sa hilum. Dapita sila sa pagpundok diha sa mga grupo sa duha o tulo ka mga tawo kinsa mipili sa sama nga seksyon ug paghisgot kon unsa ang ilang nakat-unan” (pahina viii niini nga basahon).

“Kami nagpamatuod ngadto sa tibuok kalibutan nga kami nahibalo, pinaagi sa balaanong pagpadayag, gani pinaagi sa mga pagpakita sa Espiritu Santo, nga si Jesus mao ang Kristo, ang Anak sa buhing Dios.”

Sa hinapos sa 1872 ug sa sayo sa 1873, si Lorenzo Snow ug ang uban mibiyahe ngadto sa Holy Land.

Giawhag ni Presidente Snow ang mga Santos sa pagsunod sa ehemplo sa lima ka mga birhen diha sa sambingay sa Manluluwas sa napulo ka mga birhen.