ការរៀបចំសម្រាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច

សេចក្ដីផ្ដើម

ក្នុងនាមជាយុវមជ្ឈិមវ័យម្នាក់ ដែលរស់នៅតាមដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះពួកគេអាចសម្លឹងឆ្ពោះទៅអនាគត ហើយរស់នៅជាមួយនឹងសេចក្ដីសង្ឃឹម ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងដឹកនាំពួកគេ នៅក្នុងការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគេ អំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច កាលដែលពួកគេស្វែងរកការណែនាំពីទ្រង់ ។ មេរៀននេះ នឹងជួយសិស្សឲ្យតម្រង់ទិសទៅកាន់អាពាហ៍ពិពាហ៍ ជាមួយនឹងទំនុកចិត្តកាន់តែខ្លាំងឡើង ដោយដឹងថា ពួកគេអាចទទួលជំនួយដ៏ទេវភាពពីព្រះអម្ចាស់ ។

ការអានពីសាវតា

ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ “The Reflection in the Water” ( ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាននៃប្រព័ន្ធអប់រំសាសនាចក្រ ថ្ងៃទី ១ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៩ ) នៅលើគេហទំព័រ lds.org/media-library ។
ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន “Be Not Afraid, Only Believe” ( ល្ងាចមួយជាមួយអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ថ្ងៃទី ៦ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០១៥ ) នៅលើគេហទំព័រ lds.org/broadcasts ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៨៨:៤០

ការរៀបចំសម្រាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍

សូមសុំសិស្សឲ្យលើកដៃឡើង បើពួកគេបានធ្វើបញ្ជីមួយអំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈនៃអនាគតស្វាមី/ភរិយា ដែលពួកគេស្វែងរក ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយបុគ្គលិកលក្ខណៈមួយចំនួនដែលនៅក្នុងបញ្ជីរបស់ពួកគេ ។

សូមបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយ អែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណា នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ហើយសូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានវាឮៗ ។

« មនុស្សវ័យក្មេងមួយចំនួន ហាក់បីដូចជាមាននូវបញ្ជីដើរទិញឥវ៉ាន់មួយ អំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈទាំងឡាយ ដែលពួកគេចង់បាននៅក្នុងដៃគូម្នាក់ ហើយវាស់វែងពីសក្ដានុពលភាពរបស់ពួកគេ ៖ ‹ តើអ្នកមានចំណុចទាំងអស់ដែលខ្ញុំត្រូវការទេ ? › បើអ្នកសង្ឃឹមចង់មានដៃគូដ៏អស់កល្បមួយ ដែលមានគុណសម្បត្តិខាងវិញ្ញាណជាក់លាក់ទាំងនោះ នោះអ្នកត្រូវតែពុះពារអភិវឌ្ឍគុណសម្បត្តិខាងវិញ្ញាណទាំងនោះនៅក្នុងខ្លួនឯងសិន ។ បន្ទាប់មក មនុស្សម្នាក់ដែលមានគុណសម្បត្តិទាំងនោះដែរ នឹងចាប់ចិត្តមកលើអ្នក » ( “Understanding Heavenly Father’s Plan,” LDS.org ) ។

តើគោលការណ៍អ្វី ដែលយើងរៀនពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់អែលឌើរ បែដណា ? ( សូមប្រាកដថា សិស្សរកឃើញគោលការណ៍តទៅនេះ ៖ « បើអ្នកសង្ឃឹមចង់មានដៃគូដ៏អស់កល្បមួយ ដែលមានគុណសម្បត្តិខាងវិញ្ញាណជាក់លាក់ទាំងនោះ អ្នកត្រូវតែពុះពារអភិវឌ្ឍគុណសម្បត្តិខាងវិញ្ញាណទាំងនោះនៅក្នុងខ្លួនអ្នកសិន » ) ។

សូមសិស្សឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៨៨:៤០ ដោយរកមើលពីរបៀបដែលខនេះ គាំទ្រដល់គោលការណ៍ដែលទើបតែបានរកឃើញ ។

តើបុគ្គលទាំងឡាយដែលចង់បានអាពាហ៍ពិពាហ៍ អាចអនុវត្តសេចក្ដីពិតទាំងឡាយដែលមានកត់ត្រានៅក្នុងខនេះ ដោយរបៀបណា ?
តើអ្នកបានឃើញថា សេចក្ដីពិតនៅក្នុងខនេះអនុវត្តចំពោះការជ្រើសរើសមិត្តភក្ដិដែលត្រូវបានជ្រើសដោយយុវវ័យ យ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ?

សូមសុំសិស្សឲ្យពិចារណាអំពីគុណសម្បត្តិដែលពួកគេចង់ឃើញ នៅក្នុងអនាគតស្វាមី/ភរិយារបស់ពួកគេ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាថា ពួកគេមានគុណសម្បត្តិដូចគ្នានោះដែរឬទេ ។ សូមសុំពួកគេឲ្យពិចារណាពីរបៀបដែលពួកគេអាចប្រើប្រាស់គោលការណ៍នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:៤០ ដើម្បីរៀបចំខ្លួនគេឲ្យកាន់តែប្រសើរឡើងសម្រាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍ ។

ម៉ាកុស ៥:៣៥–៣៦; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៦:៣៦

« ចូរកុំខ្លាចអី ឲ្យគ្រាន់តែជឿប៉ុណ្ណោះ »

សូមសួរសិស្ស ៖

តើអ្នកទន្ទឹងរង់ចាំចង់បានអ្វី ពីអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់អ្នក ?
តើរឿងមួយចំនួនអ្វីខ្លះ ដែលអាចបណ្ដាលឲ្យយុវវ័យភ័យខ្លាចអាពាហ៍ពិពាហ៍ ? ( សូមរាយចម្លើយនៅលើក្ដារខៀន ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អានឮៗ នូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះឮៗដោយអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ហើយសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់មើលពីមូលហេតុដែលយុវវ័យមួយចំនួនភ័យខ្លាចអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។

« នៅក្នុងករណីដ៏ធំក្រៃលែង [ យុវវ័យ ] ភ័យខ្លាចថា ពិភពលោកនេះជិតនឹងដល់ទីបញ្ចប់ នៅក្នុងឈាម និងមហន្តរាយ—ជាអ្វីដែលពួកគេពុំចង់យកស្វាមី/ភរិយា ឬកូនទៅក្នុងនោះ ។ នៅក្នុងករណីដែលមិនសូវធំ ជាករណីធម្មតាភាគច្រើន ពួកគេភ័យខ្លាចថា ពិភពលោកនេះនឹងកាន់តែពិបាក ថាការងារនឹងកាន់តែពិបាករក ហើយថា មនុស្សម្នាក់គួរតែចេញពីសាលា ចេញពីបំណុល មានមុខរបរមួយ ហើយមានផ្ទះមួយជាកម្មសិទ្ធិ មុនពេលគិតពីរឿងរៀបការ ។ …

« ជាងនោះទៀត យុវវ័យជាច្រើន ដែលខ្ញុំនិយាយជាមួយ ភ័យខ្លាចថា បើពួកគេរៀបការទៅ ពួកគេនឹងគ្រាន់តែបន្ថែមតួលេខទៅក្នុងស្ថិតិលែងលះប៉ុណ្ណោះ ។ … ពួកអ្នកដែលជាញឹកញាប់ចំអកយ៉ាងខ្លាំងដល់ព្រហ្មចារីយភាព ភក្ដីភាព និងជីវិតក្រុមគ្រួសារ ដែលបង្ហាញជាទៀងទាត់នៅក្នុងកុន និងទូរទស្សន៍ គឺជាអ្នកភ័យខ្លាចថាមិនមានភាពជោគជ័យក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ ជាមួយនឹងមនុស្សអាក្រក់ថោកទាប ហើយអ្នកនឹងឃើញពីមូលហេតុដែលពួកគេភ័យខ្លាចនឹងការរៀបការហើយ » ( “Be Not Afraid, Only Believe” [ ល្ងាយមួយជាមួយនឹងអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ថ្ងៃទី ៦ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០១៥ ], lds.org/broadcasts ) ។

តើមានអ្នករាល់គ្នាប៉ុន្មាននាក់ ស្គាល់នរណាម្នាក់ដែលភ័យខ្លាចនឹងអាពាហ៍ពិពាហ៍ ដោយសារតែមូលហេតុមួយក្នុងចំណោមមូលហេតុទាំងឡាយដែលអែលឌើរ ហូឡិន បានលើកឡើងនេះ ?

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៦:៣៦ ហើយពិចារណាពីរបៀបដែលដំបូន្មានរបស់ព្រះអម្ចាស់ដល់ អូលីវើរ ខៅឌើរី អនុវត្តបានចំពោះការរៀបចំសម្រាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។ បន្ទាប់មកអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន ម៉ាកុស ៥:៣៥-៣៦ ឮៗ ។ សូមពន្យល់ថា យ៉ៃរ៉ុស ជាមេសាលាប្រជុំ បានមកឯព្រះយេស៊ូវ ដោយសង្ឃឹមថា ទ្រង់នឹងព្យាបាលកូនស្រីរបស់គាត់ ។ សូមសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ពិចារណាពីរបៀបដែលការលើកទឹកចិត្តរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទៅកាន់យ៉ៃរ៉ុស អាចយកមកអនុវត្តបានចំពោះពួកអ្នកដែលរៀបចំសម្រាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍ ។

តើការមើលទៅកាន់ព្រះអម្ចាស់ « នៅគ្រប់ទាំងគំនិត » អាចជួយយើង « កុំសង្ស័យ កុំខ្លាច » ពេលយើងពិចារណាពីអនាគតរបស់យើងដូចម្ដេច ?
តើដំបូន្មានរបស់ព្រះអម្ចាស់ទៅកាន់អូលីវើរ ខៅឌើរី និងយ៉ៃរ៉ុស អាចជួយបុគ្គលទាំងឡាយដែលភ័យខ្លាចអំពីការរៀបការយ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ? ( នៅពេលលសិស្សឆ្លើយ សូមសរសេរគោលការណ៍ដូចតទៅនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ នៅពេលយើងមើលទៅព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដោយសេចក្ដីជំនឿ នោះយើងអាចយកឈ្នះលើការភ័យខ្លាច ហើយមានទំនុកចិត្តលើអនាគត ) ។

សូមចែកចាយសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោម ដែលថ្លែងដោយអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ។ សូមសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់រកមូលហេតុ ដែលអែលឌើរ និងស៊ីស្ទើរ ហូឡិន ត្រូវការសេចក្ដីជំនឿដើម្បីជ្រើសរើសរៀបការ នៅពេលដែលពួកគាត់បានរៀបការ ។

« ពេល [ ស៊ីស្ទើរ ហូឡិន និងខ្ញុំ ] បានរៀបការ យើងទាំងពីរនាក់នៅរៀនថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រនៅ ប៊ីវ៉ាយយូ នៅឡើយ ដោយឪពុកម្ដាយទាំងសងខាងពុំមានលទ្ធភាពជួយពួកយើងខាងហិរញ្ញវត្ថុអ្វីសោះ ព្រមទាំងគ្មានផ្លូវគិតពីការអប់រំដែលពួកយើងត្រូវបញ្ចប់ ហើយយើងមានតែ ៣០០ ដុល្លារ ប៉ុណ្ណោះសម្រាប់ថ្ងៃរៀបការរបស់យើង ! ឥឡូវ នោះប្រហែលមិនមែនជារបៀបដ៏វិសេសវិសាលដើម្បីចាប់ផ្ដើមអាពាហ៍ពិពាហ៍មួយនោះទេ ប៉ុន្តែវាជាអាពាហ៍ពិពាហ៍មួយដ៏ប្រពៃ ហើយតើយើងនឹងខកខានមិនបានទទួលពរជ័យអ្វីខ្លះ បើយើងរង់ចាំតែមួយថ្ងៃក្រោយថ្ងៃដែលយើងបានដឹងថាអាពាហ៍ពិពាហ៍នោះជាការត្រឹមត្រូវនោះ ។ … ខ្ញុំញាប់ញ័រក្នុងការគិតពីអ្វីដែលយើងនឹងបាត់បង់ បើយើងទទួលយក ‹ ដំបូន្មានពីការភ័យខ្លាចរបស់យើង › ដូចដែលក្រោយមកប្រធាន ជែមស៍ អ៊ី ហ្វោស្ត បានប្រាប់ខ្ញុំម្ដងហើយម្ដងទៀតថា គឺខ្ញុំ ហើយគ្មាននរណាម្នាក់ទៀតទេដែលគួរតែធ្វើ » ( “Be Not Afraid, Only Believe” ) ។

តើស្ថានភាពរបស់អែលឌើរ និងស៊ីស្ទើរ ហូឡិន ស្រដៀងគ្នាទៅនឹងស្ថានភាពរបស់មនុស្សវ័យក្មេងជាច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះ ដោយរបៀបណា ?
តើការទទួលយកដំបូន្មានពីការភ័យខ្លាចរបស់យើង មានន័យដូចម្ដេច ? ហេតុអ្វីបានជាការណ៍នេះជារបៀបមិនល្អ ដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្ត ?

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗ នូវទីបន្ទាល់ និងការសន្យានេះ ដែលមកពីប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ៖

« បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ សូមកុំខ្លាចឡើយ ។ ចូរមានចិត្តរីករាយចុះ ។ អនាគតគឺភ្លឺត្រចះត្រចង់ ដូចជាសេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នកដែរ » ( “Be of Good Cheer,” Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ៩២ ) ។

តើអ្នកមានគំនិត និងអារម្មណ៍យ៉ាងណា អំពីអនាគត ពេលដែលអ្នកសញ្ជឹងគិតពីការលើកទឹកចិត្តដ៏ប្រកបដោយការព្យាករនេះ ?

សូមជួយសិស្សឲ្យសង្កេតដោយយកចិត្តទុកដាក់ ពីរបៀបដែលពួកគេអាចអនុវត្តផ្នែកនេះនៃមេរៀន ដោយសុំពួកគេឲ្យពិចារណា ថាតើពួកគេមានការភ័យខ្លាចក្នុងការរៀបការដែរឬទេ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតអំពីរបៀបដែលពួកគេអាចជំនួសឲ្យការភ័យខ្លាចអំពីអនាគត ជាមួយនឹងសេចក្ដីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់វិញ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦:២២–២៣; ៨:២–៣; ៩:៧–៩; ១១:១២–១៤

ការស្វែងរកការដឹកនាំដ៏ទេវភាព ក្នុងការជ្រើសរើសនរណាដែលនឹងត្រូវរៀបការជាមួយ

សូមបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះពីប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី ( ឆ្នាំ ១៩១០–២០០៨ ) ហើយសុំសិស្សម្នាក់អានវាឮៗ ៖

« ការណ៍នេះនឹងជាការសម្រេចចិត្តដែលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតអ្នក គឺនរណាដែលអ្នករៀបការជាមួយ ។ ពុំមានអ្នកចាំជំនួសដើម្បីរៀបការនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធឡើយ ។ … ចូររៀបការនឹងមនុស្សត្រឹមត្រូវ នៅក្នុងទីកន្លែងត្រឹមត្រូវ នៅពេលវេលាត្រឹមត្រូវ » ( “Life’s Obligations,” Ensign ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៩៩ ទំព័រ ២ ) ។

តើអ្នកអាចធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់បំផុតនេះដោយត្រឹមត្រូវ អំពីនរណាដែលអ្នកនឹងរៀបការជាមួយ ដោយរបៀបណា ?

សូមបំបែកសិស្សឲ្យធ្វើការជាដៃគូ ។ សូមចាត់ឲ្យគូនិមួយៗអាននូវវគ្គបទគម្ពីរដូចតទៅនេះ ៖ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦:២២–២៣; ៨:២–៣; ៩:៧–៩; ១១:១២–១៤ ។ ( ខទាំងនេះ ជាឧទាហរណ៍នៃប្រធានបទដែលកើតឡើងជារឿយៗ នៃរបៀបទទួលវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួន ដែលមាននៅក្នុងកណ្ឌដំបូងៗជាច្រើននៃគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ។ « ប្រធានបទទាំងឡាយគឺសំខាន់ កើតឡើងជារឿយៗ ហើយរួបរួមគុណសម្បត្តិ ឬគំនិតនានា » [ ដាវីឌ អេ បែដណា “A Reservoir of Living Water” ( ការប្រជុំពិសេសសាកលវិទ្យាល័យ ព្រិកហាំ យ៉ង់ ថ្ងៃទី ៤ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០០៧ ) ទំព័រ ៦ speeches.byu.edu ] ) ។

សូមសុំសិស្សឲ្យពិចារណាលើសាច់រឿងដូចតទៅនេះ ពេលដែលពួកគេសិក្សាខទាំងឡាយចេញពីគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៖ សូមស្រមៃថា មិត្តរបស់អ្នកបានទាក់ទងនឹងមនុស្សម្នាក់អស់មួយរយៈហើយ ហើយបានមករកអ្នកដើម្បីប្រឹក្សាថា គាត់គួររៀបការជាមួយមនុស្សនោះឬអត់ ។ តើអ្នកនឹងផ្ដល់ពាក្យប្រឹក្សាឲ្យមិត្តអ្នកធ្វើអ្វីខ្លះ ?

ក្រោយពីសិស្សមានពេលសិក្សាបទគម្ពីរហើយ សុំសិស្សម្នាក់នៅក្នុងដៃគូនិមួយៗ ឲ្យដើរតួជាមិត្តដែលកំពុងមានទំនាក់ទនង ។ សូមសុំសិស្សម្នាក់ទៀតនៅក្នុងដៃគូនិមួយៗ ឲ្យពន្យល់ពីរបៀបដែលខទាំងនេះអាចជួយមិត្តនោះ ធ្វើការសម្រេចចិត្តមួយ ។ បន្ទាប់ពីបញ្ចប់សកម្មភាពនេះហើយ សូមប្រាកដថា សិស្សយល់ពីគោលការណ៍តទៅនេះ អំពីការធ្វើការសម្រេចចិត្ត ៖ យើងគប្បី « សិក្សា » ពីការសម្រេចចិត្តមួយនៅក្នុងគំនិតយើង ធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏ល្អបំផុតតាមដែលយើងអាចធ្វើបាន បន្ទាប់មក សួរព្រះថាបើការសម្រេចចិត្តនោះត្រឹមត្រូវឬទេ ។ បន្ទាប់មក បើសេចក្ដីសុខសាន្ត និងក្ដីអំណរចូលទៅក្នុងចិត្ត និងគំនិតយើង នោះការសម្រេចចិត្តនោះជាការសម្រេចចិត្តដ៏ល្អមួយហើយ ។ សូមសង្កត់បញ្ជាក់ពីគោលការណ៍តទៅនេះ ៖ ពេលយើងស្វែងរកការណែនាំពីព្រះអម្ចាស់ នៅពេលយើងធ្វើការសម្រេចចិត្ត នោះទ្រង់នឹងមានបន្ទូលចូលមកក្នុងគំនិតយើង ហើយបំពេញព្រលឹងយើងជាមួយនឹងសេចក្ដីសុខសាន្ត និងសេចក្ដីអំណរ ពេលជម្រើសរបស់យើងត្រឹមត្រូវ ។

តើអ្នកបានស្គាល់សេចក្ដីពិតពេញលេញ នៃអ្វីដែលខទាំងនេះបង្រៀនអំពីការទទួលវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួន ដោយរបៀបណា ?

សូមសុំសិស្សឲ្យពិចារណាពីរបៀបដែលពួកគេនឹងឆ្លើយតបទៅនឹងសាច់រឿងដូចតទៅនេះ ៖ មនុស្សម្នាក់ដែលអ្នកបានកំពុងទាក់ទង ពន្យល់ថា គាត់បានធ្វើតាមដំណើរការនៃការធ្វើការសម្រេចចិត្ត ហើយបានទទួលចំណាប់អារម្មណ៍ថា អ្នកទាំងពីរនាក់គួរតែរៀបការ ។

សូមបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ហើយសុំសិស្សម្នាក់អានវាឮៗ ៖

« ខ្ញុំបានឮពីករណីទាំងឡាយ ដែលមានបុរសម្នាក់បានប្រាប់យុវនារីម្នាក់ថា នាងគួរតែរៀបការជាមួយគាត់ ព្រោះគាត់បានទទួលវិវរណៈមួយថា នាងជាដៃគូអស់កល្បរបស់គាត់ ។ បើនេះជាវិវរណៈមួយពិត នោះវានឹងត្រូវបានបញ្ជាក់ដោយផ្ទាល់ទៅកាន់ស្ត្រីនោះ បើនាងព្យាយាមចង់ដឹង ។ ក្នុងពេលនេះ នាងពុំនៅក្រោមកាតព្វកិច្ចដើម្បីស្ដាប់តាមវិវរណៈរបស់បុរសនោះទេ ។ នាងគួរតែស្វែងរកការណែនាំសម្រាប់ខ្លួននាងផ្ទាល់ ហើយធ្វើការសម្រេចចិត្តខ្លួនឯង ។ បុរសនោះអាចទទួលវិវរណៈដើម្បីដឹកនាំសកម្មភាពគាត់ផ្ទាល់ ប៉ុន្តែគាត់ពុំអាចទទួលវិវរណៈត្រឹមត្រូវ ដើម្បីដឹកនាំនាងនោះទេ ។ នាងឋិតនៅក្រៅការគ្រប់គ្រងរបស់គាត់ » ( “Revelation” [ ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាននៅសាកលវិទ្យាល័យ ព្រិកហាំ យ៉ង់ ថ្ងៃទី ២៩ ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ១៩៨១ ] ទំព័រ ៦; speeches.byu.edu ) ។

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា សិស្សនឹងទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្ដីសុខសាន្ត ពេលពួកគេមើលឆ្ពោះទៅអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដោយកែវភ្នែកនៃសេចក្ដីជំនឿ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យប្រើប្រាស់គោលការណ៍ដែលបានពិភាក្សានៅក្នុងមេរៀននេះ ដើម្បីរៀបចំសម្រាប់ឱកាសដ៏រុងរឿងនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។

ការអានរបស់សិស្ស

ម៉ាកុស ៥:៣៥–៣៦; គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៦:២២–២៣, ៣៦; ៨:២–៣; ៩:៧–៩; ១១:១២–១៤; ៨៨:៤០ ។
ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ “The Reflection in the Water” ( ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាននៃប្រព័ន្ធអប់រំសាសនាចក្រ ថ្ងៃទី ១ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៩ ), lds.org/media-library ។