មេរៀនទី ២២ ៖ ការបង្កើតក្រុមគ្រួសារដ៏ជោគជ័យមួយ

មេរៀនទី ២២

ការបង្កើតក្រុមគ្រួសារដ៏ជោគជ័យមួយ

សេចក្ដីផ្ដើម

« ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » រៀបរាប់ពីគោលការណ៍នានា ដែលឪពុកម្ដាយគួរតែបង្រៀនដល់កូនចៅរបស់ពួកគេ ។ មេរៀននេះ នឹងពិភាក្សាអំពីទំនួលខុសត្រូវរបស់ឪពុកម្ដាយ ក្នុងការបង្រៀនដល់កូនចៅអំពី « ការគោរពគ្នា … សេចក្តីមេត្តាករុណា ការងារ ហើយនិងកម្មវិធីកម្សាន្តល្អៗនានា » ។ វាក៏នឹងពិភាក្សាផងដែរអំពី កាតព្វកិច្ចរបស់ឪពុកម្ដាយដែលត្រូវបង្រៀនដល់កូនចៅ « ឲ្យចេះស្រឡាញ់ និងបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក ចេះគោរពព្រះបញ្ញតិ្តទាំងឡាយនៃព្រះ ហើយធ្វើជាពលរដ្ឋល្អ » ( Ensign ឬ Liahonaខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ១២៩ ) ។ ការបង្រៀនគោលការណ៍ទាំងនេះ ជួយឪពុកម្ដាយឲ្យបង្កើតបាននូវក្រុមគ្រួសារដ៏ជោគជ័យ ។

ការអានពីសាវតា

ដាល្លិន អេក អូក “Good, Better, Best,”Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ១០៤–៨ ) ។
ស៊ូសាន ដុបលយូ. ថែនណឺ “Did I Tell You … ?”EnsignឬLiahonaខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៣ ទំព័រ ៧៣–៧៥ ) ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

គោលការណ៍ទាំងឡាយសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារដ៏ជោគជ័យ

សូមរៀបចំសិស្សសម្រាប់មេរៀននេះ ដោយការបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ដេវីឌ អូ មិកឃេ ( ឆ្នាំ ១៨៧៣–១៩៧០) ៖

រូបភាព
ប្រធាន ដេវីឌ អូ មិកឃេ

« គ្មានជោគជ័យណាអាចប៉ះប៉ូវនឹងបរាជ័យនៅក្នុងផ្ទះបានឡើយ » ( ដកស្រង់ពី J. E. McCulloch, Home: The Savior of Civilization ( ឆ្នាំ ១៩២៤ ) ទំព័រ ៤២; នៅក្នុង Conference Report ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៩៣៥ ទំព័រ ១១៦ ) ។

ដោយគិតពីអ្វីដែលអ្នកបានរៀននៅក្នុងវគ្គសិក្សានេះ តើមានគោលការណ៍ណាខ្លះ ដែលរួមចំណែកដល់ការបង្កើតនូវគ្រួសារដ៏ជោគជ័យមួយ ?

ដើម្បីជួយបកស្រាយសំណួរនេះ សូមបង្ហាញ និងអានឮៗពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចតទៅនេះចេញពី « ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » ៖

« អាពាហ៍ពិពាហ៍ និងគ្រួសារដែលមានជោគជ័យ នោះគឺត្រូវស្ថាបនា និងថែរក្សានៅលើគោលការណ៍នៃសេចក្ដីជំនឿ ការអធិស្ឋាន ការប្រែចិត្ត ការអភ័យទោស ការគោរពគ្នា សេចក្ដីស្រឡាញ់ សេចក្ដីមេត្តាករុណា ការងារ និងកម្មវិធីកំសាន្ដល្អៗនានា » ។

ចូរពន្យល់ដល់សិស្សថា គោលការណ៍ភាគច្រើននៅក្នុងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះ ត្រូវបានពិភាក្សានៅក្នុងមេរៀនមុនៗរួចហើយ ។ ដើម្បីផ្ដោតទៅលើគុណសម្បត្តិដែលមិនទាន់បានពិភាក្សា សូមសរសេរអ្វីខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖

ការគោរពគ្នា

សេចក្ដីមេត្តាករុណា

ការងារ

កម្មវិធីកំសាន្ដល្អៗនានា

សូមចែកសិស្សទៅជាក្រុមតូចៗ ហើយចាត់តាំងដល់ក្រុមនិមួយៗនូវគុណសម្បត្តិទាំងនេះមួយ ។ សូមឲ្យក្រុមទាំងឡាយពិភាក្សាគ្នាពីសំណួរដូចតទៅនេះ ៖

ការគោរពគ្នា

តើការណ៍ល្អណាខ្លះ ដែលកើតឡើងនៅក្នុងគ្រួសារ នៅពេលដែលឪពុកម្ដាយបង្ហាញការគោរពដល់កូនចៅរបស់ពួកគេ ? តើនៅពេលណាដែលកូនចៅបង្ហាញការគោរពដល់ឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេ ? តើនៅពេលណាដែលឪពុកម្ដាយបង្ហាញការគោរពដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ?
តើមានគំរូអ្វីខ្លះ នៃការបង្ហាញការគោរពគ្នា ដែលអ្នកអាចចែកចាយពីបទពិសោធន៍គ្រួសាររបស់អ្នក ?

សេចក្ដីមេត្តាករុណា

តើមានរបៀបណាខ្លះ ដែលឪពុកម្ដាយអាចបង្រៀនកូនចៅ ឲ្យមានសេចក្ដីមេត្តាករុណាដល់សមាជិកគ្រួសារផ្សេងទៀត ?
តើមានគំរូនៃការបង្រៀនពីសេចក្ដីមេត្តាករុណាអ្វីខ្លះ ដែលអ្នកអាចចែកចាយពីគ្រួសាររបស់អ្នក ឬពីគ្រួសារដែលអ្នកបានស្គាល់នោះ ?

ការងារ

ហេតុអ្វីបានជាការងារ ជាផ្នែកមួយនៃគ្រួសារជោគជ័យមួយ ?
តើឪពុកម្ដាយអាចជួយកូនចៅរបស់ពួកគេ ឲ្យរីករាយ ថែមទាំងពេញចិត្តនឹងការងារដោយរបៀបណា ?
តើមានគំរូអ្វីខ្លះ នៃការបង្រៀនពីការងារ ដែលអ្នកអាចចែកចាយពីគ្រួសាររបស់អ្នក ឬពីគ្រួសារដែលអ្នកបានស្គាល់នោះ ?

កម្មវិធីកំសាន្ដល្អៗនានា

សូមប្រាប់ក្រុមនេះថា នៅពេលគ្រួសារបានដាក់កម្រិតការចំណាយពេលវេលារួមគ្នានៅក្នុងសកម្មភាពគ្រួសារ នោះវាជាការណ៍ដ៏ឆ្លាតវៃ ដើម្បីជ្រើសរើសសកម្មភាពទាំងឡាយណាដែលមានតម្លៃបំផុត ។ សូមឲ្យក្រុមនេះអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ហើយពិភាក្សាពីសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖

រូបភាព
អែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក

« នៅពេលយើងពិចារណាពីជម្រើសផ្សេងៗ យើងគួរតែចងចាំថា វាមិនគ្រប់គ្រាន់ទេដែលអ្វីមួយល្អនោះ ។ ជម្រើសផ្សេងទៀតគឺប្រសើរជាង ហើយនៅតែមានជម្រើសផ្សេងៗទៀត ដែលល្អបំផុត ។ …

« ជម្រើសដ៏សំខាន់បំផុតខ្លះ ទាក់ទងទៅនឹងសកម្មភាពគ្រួសារ ។ … នៅក្នុងការជ្រើសរើសរបៀបដើម្បីចំណាយពេលជាក្រុមគ្រួសារមួយ នោះយើងគួរតែប្រយ័ត្នប្រយែងកុំឲ្យចំណាយពេលឥតប្រយោជន៍លើរឿងដែលគ្រាន់តែល្អ ហើយទុកពេលតិចតួចលើអ្វីដែលប្រសើរជាង ឬល្អបំផុតនោះ ។ មិត្តម្នាក់ បាននាំគ្រួសារថ្មីថ្មោងរបស់គាត់ទៅដើរលេងនាវិស្សមកាលរដូវក្ដៅមួយ រួមមានការទៅលេងកន្លែងប្រវត្តិសាស្ដ្រដែលគួរចងចាំផង ។ នៅចុងបញ្ចប់នៃរដូវក្ដៅនោះ គាត់បានសួរកូនប្រុសវ័យជំទង់របស់គាត់ពីសកម្មភាពរដូវក្ដៅដ៏សប្បាយ ដែលគាត់បានរីករាយយ៉ាងខ្លាំងនេះ ។ ឪពុករូបនោះ បានរៀនពីចម្លើយនោះ ព្រមទាំងអស់អ្នកដែលគាត់បានតំណាលប្រាប់រឿងនេះផងដែរ ។ កូននោះបានឆ្លើយថា ‹ រឿងដែលខ្ញុំចូលចិត្តបំផុតនារដូវក្ដៅនេះ គឺជាយប់ដែលប៉ា និងខ្ញុំបានទម្រេតខ្លួនលើស្មៅ ហើយមើលទៅផ្កាយទាំងឡាយ ហើយនិយាយគ្នាលេង › ។ សកម្មភាពគ្រួសារដ៏អស្ចារ្យបំផុត អាចល្អសម្រាប់គ្រួសារ ប៉ុន្ដែវាមិនតែងតែប្រសើរជាងពេលមួយទល់មួយ រវាងឪពុកម្ដាយជាទីស្រឡាញ់ និងកូនៗនោះទេ » ( “Good, Better, Best,”Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ១០៤–៥ ) ។

តើបទពិសោធន៍របស់ឪពុករូបនេះ និងកូនប្រុសគាត់ អាចជួយយើងឲ្យយល់ពីតម្លៃនៃ « កម្មវិធីកំសាន្ដល្អៗនានា » នៅក្នុងក្រុមគ្រួសារយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ?
តើក្រុមគ្រួសារមួយ អាចធ្វើកិច្ចការរួមគ្នា យ៉ាងដូចម្ដេច ដើម្បីបង្កើតនូវកម្មវិធីកំសាន្ដនានាឲ្យកាន់តែមានអត្ថន័យជាងនេះនោះ ?

ក្រោយពីទុកពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមឲ្យសិស្សចែកចាយសេចក្ដីសង្ខេបពីការពិភាក្សារបស់ពួកគេ ជាមួយនឹងសិស្សក្នុងថ្នាក់ ។

សូមបញ្ចប់ផ្នែកនេះនៃមេរៀននេះ ដោយការបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ នៃគណៈប្រធានទីមួយ ហើយសុំឲ្យសិស្សម្នាក់អានវាឮៗ ៖

រូបភាព
ប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ

« ដោយសារ ‹ គ្មានជោគជ័យណាអាចប៉ះប៉ូវនឹងបរាជ័យ › [ នៅក្នុងគ្រួសាររបស់យើង ] បាន នោះយើងត្រូវតែដាក់អាទិភាពដ៏ខ្ពស់បំផុតដល់គ្រួសាររបស់យើង ។ យើងកសាងទំនាក់ទំនងគ្រួសារដែលប្រកបដោយក្ដីស្រឡាញ់ និង ជ្រាលជ្រៅ តាមរយៈការធ្វើកិច្ចការសាមញ្ញៗជាមួយគ្នា ដូចជាការបរិភោគអាហារពេលល្ងាចជាគ្រួសារ រាត្រីជួបជុំគ្រួសារ និង លេងល្បែងរីករាយជាមួយគ្នា ។ នៅក្នុងទំនាក់ទំនងគ្រួសារ សេចក្ដីស្រឡាញ់ ត្រូវប្រកបអក្សរថា ព-េ-ល-វ-េ-ល-ា គឺពេលវេលា ។ ការចំណាយពេលវេលាសម្រាប់គ្នាទៅវិញទៅមក គឺជាគន្លឹះនៃភាពសុខដុមនៅក្នុងផ្ទះ » ( “Of Things That Matter Most,”Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ២១–២២ ) ។

តើអ្នកអាចចែកចាយបទពិសោធន៍មួយ ដែលអ្នកបានមាន នៅពេលដែលឪពុក ឬម្ដាយ ឬសមាជិកគ្រួសារផ្សេងទៀត បានចំណាយពេលដ៏មានអត្ថន័យជាមួយនឹងអ្នកដែរឬទេ ?

សូមសួរសិស្ស ថាតើពួកគេចង់ចែកចាយគំនិត ឬទីបន្ទាល់របស់ពួកគេអំពី របៀបដែលគុណភាពនានា ដែលបានសរសេរនៅលើក្ដារខៀននេះ អាចប្រទានពរដល់គ្រួសារទាំងឡាយឬទេ ។

ចោទិយកថា ៦:៤–៧; គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣៤:៥–៦; មាត្រានៃសេចក្ដីជំនឿ ១:១២

កាតព្វកិច្ចរបស់ឪពុកម្ដាយដើម្បីបង្រៀនដល់កូនចៅ

សូមឲ្យសិស្សស្រាវជ្រាវលើ កថាខណ្ឌទីប្រាំមួយ នៃ « ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » ដោយរកមើលការណ៍ជាក់លាក់នានា ដែលឪពុកម្ដាយមានកាតព្វកិច្ចដ៏ពិសិដ្ឋមួយដើម្បីបង្រៀនដល់កូនចៅរបស់ពួកគេ ។ នៅពេលសិស្សឆ្លើយតប សូមសរសេរដូចខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖

ស្រឡាញ់ និងបម្រើដល់គ្នាទៅវិញទៅមក

កាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ព្រះ

ធ្វើជាពលរដ្ឋដែលគោរពតាមច្បាប់

សូមសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ ឪពុកម្ដាយក៏ត្រូវបានបញ្ជាឲ្យបង្រៀនដល់កូនចៅរបស់ពួកគេឲ្យចេះស្រឡាញ់ និងបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក ចេះគោរពព្រះបញ្ញតិ្តទាំងឡាយនៃព្រះ ហើយធ្វើជាពលរដ្ឋល្អដែរ ។

សូមឲ្យសិស្សបើកទៅ ចោទិយកថា ៦ ។ សូមពន្យល់ថា ជំពូកនេះកត់ត្រាពីការណែនាំរបស់លោក ម៉ូសេ ដល់កូនចៅនៃអ៊ីស្រាអែល អំពីរបៀបដើម្បីកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយ ។ សូមឲ្យសិស្សអាន ចោទិយកថា ៦:៤–៧ ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ហើយប្រៀបធៀបសារលិខិតនេះទៅនឹងខ្លួនគេ ដោយជំនួសនូវឈ្មោះរបស់ពួកគេផ្ទាល់ គ្រប់ពេលដែលព្រះគម្ពីរសរសេរថា « ឯង » ( ឯង ជាប្រធាន កម្មបទ សព្វនាម ឬសព្វនាមកម្មសិទ្ធិ ) ។

តើការជំនួសដោយឈ្មោះរបស់អ្នកផ្ទាល់ដូច្នេះ ជួយអ្នកឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់ពីខគម្ពីរទាំងនេះយ៉ាងដូចម្ដេច ?
យោងតាម ខ ៧ តើឪពុកម្ដាយគួរតែបង្រៀនដល់កូនចៅរបស់ពួកគេឲ្យបានញឹកញាប់ប៉ុណ្ណា ?

សូមចង្អុលបង្ហាញឃ្លា « ស្រឡាញ់ និងបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក »នៅលើក្ដារខៀន ។ សូមពិភាក្សាពីអត្ថន័យនៃឃ្លានេះ ដោយការអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយប្រធាន ជែមស៍ អ៊ី ហ្វោស្ត ( ឆ្នាំ ១៩២០–២០០៧ ) នៃគណៈប្រធានទីមួយ ហើយសូមសួរសំណួរដូចតទៅ ៖

រូបភាព
ប្រធាន ជែមស៍ អ៊ី ហ្វោស្ត

« ស្ទើរតែរាល់ថ្ងៃ វានាំមកនូវឱកាសនានា ដើម្បីប្រព្រឹត្តទង្វើដ៏ឥតអាត្មានិយមចំពោះអ្នកដទៃ ។ ទង្វើបែបនោះ គ្មានព្រំដែនកំណត់នោះទេ ហើយអាចជាការណ៍សាមញ្ញដូចជាពាក្យសម្ដីពិរោះពិសា ជួយយកអសារ ឬញញឹមស្រស់ពព្រាយ » ( “What’s in It for Me?”Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០២ ទំព័រ ២១–២២ ) ។

តើអ្នកមានឱកាសប៉ុន្មានដង ក្នុងមួយថ្ងៃ ដើម្បីស្រឡាញ់ និងបម្រើដល់សមាជិកគ្រួសាររបស់អ្នក ?
តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីធ្វើឲ្យការបម្រើដល់សមាជិកគ្រួសាររបស់អ្នក ជាអាទិភាពដ៏ចម្បងមួយនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ?

សូមឲ្យសិស្សមានពេលមួយសន្ទុះសញ្ជឹងគិតពីអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើ ដើម្បីអាចបម្រើដល់សមាជិកគ្រួសារ និងបង្ហាញក្ដីស្រឡាញ់ដល់ពួកគេកាន់តែប្រសើរខ្លាំងឡើង ។

សូមចង្អុលបង្ហាញឃ្លា « កាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិនៃព្រះ »នៅលើក្ដារខៀន ហើយសួរ ៖

ហេតុអ្វីបានជាឪពុកម្តាយគួរតែជាអ្នកដែលមានទំនួលខុសត្រូវដ៏សំខាន់បំផុត ដើម្បីបង្រៀនកូនៗរបស់ខ្លួននូវព្រះបញ្ញត្តិនៃព្រះ ?

សូមចែកចាយសេចក្តីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយ ស៊ីស្ទើរ ស៊ូសាន ដុបលយូ ថែនណឺ ជាអតីតគណៈប្រធានយុវនារីទូទៅ ។ សូមពន្យល់ថា នៅក្នុងសុន្ទរកថានេះ ស៊ិស្ទើរ ថែនណឺ បានរំឭកពីដំបូន្មាន ដែលគាត់បានផ្ដល់ដល់កូនស្រីរបស់គាត់ម្នាក់ ដែលទើបតែបានរៀបការថ្មីៗ ហើយបានចាប់ផ្ដើមបង្កើតក្រុមគ្រួសារខ្លួនឯង ៖

រូបភាព
ស៊ីស្ទើរ ស៊ូសាន ដុបលយូ ថែនណឺ

« ចូរមើលគំរូផ្ទះជីដូនជីតារបស់កូន ។ ជីដូនជីតាទាំងសងខាង បានចិញ្ចឹម ‹ កូនចៅរបស់ពួកគេនៅក្នុងពន្លឺ និងសេចក្ដីពិត › ( គ. និង ស. ៩៣:៤០ ) ។ [ គេហដ្ឋាន ដែលឪពុករបស់កូនបានធំឡើង ] គឺជាគេហដ្ឋានមួយនៃការរៀនសូត្រ ។ គាត់បាននិយាយនៅឯបុណ្យសពរបស់ជីតាកូនថា គាត់មិនដែលបានរៀនគោលការណ៍ដំណឹងល្អណាមួយនៅឯការប្រជុំសាសនាចក្រ ដែលគាត់មិនបានរៀនរួចហើយនៅឯផ្ទះរបស់គាត់នោះទេ ។ សាសនាចក្រ គឺជាការបំពេញមួយដល់គេហដ្ឋានរបស់គាត់ » ( “Did I Tell You … ?”Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៣ ទំព័រ ៧៣ ) ។

តើអ្នកអាចរៀបចំ ដើម្បីបង្កើតនូវផ្ទះនៃការរៀនសូត្រមួយ—ដូចជាផ្ទះដែល ស៊ិស្ទើរ ថែនណឺ បានរៀបរាប់ —សម្រាប់គ្រួសាររបស់អ្នកដោយរបៀបណា ? តើអ្នកអាចមានគំនិតអ្វីខ្លះ ប្រសិនបើកូនចៅអនាគតរបស់អ្នក ត្រូវនិយាយការណ៍នេះអំពីផ្ទះ ដែលពួកគេបានធំធាត់ឡើងនោះ ?

សូមចង្អុលបង្ហាញឃ្លា « ធ្វើជាពលរដ្ឋដែលគោរពច្បាប់ »នៅលើក្ដារខៀន ។ សូមប្រាប់សិស្សថា គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣៤ កត់ត្រាពី « សេចក្ដីប្រកាសនៃជំនឿ ដែលទាក់ទងទៅនឹងរដ្ឋាភិបាលទាំងឡាយនៅលើផែនដី និងក្រឹត្យវិន័យទូទៅ » ( ក្បាលកណ្ឌទី ១៣៤ ) ។ សូមជួយសិស្សឲ្យយល់អំពីបរិបទនៃកណ្ឌនេះ ដោយការសុំឲ្យសិស្សម្នាក់អានក្បាលកណ្ឌឮៗ ។ បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣៤:៥-៦ ឲ្យឮៗ ហើយឲ្យសិស្សម្នាក់ទៀតអានមាត្រានៃសេចក្ដីជំនឿទីដប់ពីរ ។ សូមសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលនូវអ្វីដែល ព្រះអម្ចាស់បង្រៀនអំពីក្រឹត្យវិន័យនៃដែនដីទាំងឡាយ ។

តើការបង្រៀនអំពីរដ្ឋាភិបាលទាំងឡាយ និងក្រឹត្យវិន័យទូទៅនៅលើផែនដីអ្វីខ្លះ ដែលផុសឡើងក្នុងគំនិតរបស់អ្នកនោះ ? ( សម្រាប់ការណែនាំបន្ថែម សូមពិចារណាពីការអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន និងធ្វើបទគម្ពីរយោង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥៨:២១ និង ៩៨:៤-៦ ) ។
ហេតុអ្វីក៏អ្នកគិតថា វាសំខាន់ដែលគេហដ្ឋានជាកន្លែងដ៏សំខាន់បំផុត សម្រាប់កូនចៅរៀនគោរពតាមច្បាប់ដែនដី ?

សូមពិចារណាពីការចែកចាយសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ នែល អេ ម៉ាក់ស្វែល ( ឆ្នាំ ១៩២៦–២០០៤ ) នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖

រូបភាព
អែលឌើរ នែល អេ ម៉ាក់ស្វែល

« នៅពេលភាពជាឪពុកម្ដាយធ្លាក់ចុះ នោះតម្រូវការឲ្យមានរបៀបរៀបរយនឹងកើនឡើង ។ វានឹងតែងតែមានកង្វះខាតខាងការមានរបៀបរៀបរយ ប្រសិនបើមានកង្វះខាតនៃឪពុកម្ដាយដ៏មានប្រសិទ្ធិភាពនោះ ! ដូចគ្នាដែរ វានឹងគ្មានគុកគ្រប់គ្រាន់ល្មមទេ ប្រសិនបើគ្មានផ្ទះល្អគ្រប់គ្រាន់នោះ » ( “Take Especial Care of Your Family,”Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៤ ទំព័រ ៨៩ )។

តើអ្នកគិតថា ឪពុកម្ដាយអាចបង្រៀនដល់កូនចៅ ឲ្យគោរពតាមច្បាប់ដែនដីដោយរបៀបណា ?
តើអ្នកមានស្គាល់នរណាម្នាក់ ដែលគោរព និងបង្ហាញការគោរពតាមច្បាប់ដែនដី និងពួកមន្ដ្រីរដ្ឋាភិបាលប្រកបដោយមនសិការខ្ពស់ដែរឬទេ ? តើអ្នកគិតថា អាកប្បកិរិយានេះ នឹងមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើកូនចៅរបស់បុគ្គលនោះ ?

សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យចំណាយពេលខ្លះនៅក្នុងប៉ុន្មានថ្ងៃទៀតនេះ ឲ្យសញ្ជឹងគិតពីគោលការណ៍ដែលឪពុកម្ដាយត្រូវតែបង្រៀនដើម្បីបង្កើតនូវគ្រួសារដ៏ជោគជ័យមួយ ។ សូមសុំពួកគេឲ្យធ្វើគម្រោងការសម្រាប់របៀប ដែលពួកគេអាចធ្វើតាមគោលការណ៍ទាំងនេះ នៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេនាពេលឥឡូវនេះ និងអនុវត្តវានៅក្នុងគ្រួសារនាពេលអនាគតរបស់ពួកគេ ។

ការអានរបស់សិស្ស

ចោទិយកថា ៦:១–៧; យូស្វេ ២៤:១៥; ម៉ូសាយ ៤:១៤–១៥; គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥៨:២១; ៩៨:៤–៦; ១៣៤:៥–៦; មាត្រានៃសេចក្ដីជំនឿ ១:១២ ។
ដាល្លិន អេក អូក “Good, Better, Best,”Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ១០៤–៨ ) ។