ការក្លាយជាអង្គសង្គ្រោះនៅឯភ្នំស៊ីយ៉ូន

សេចក្ដីផ្ដើម

តាមរយៈកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ព្រះអម្ចាស់បានធ្វើឲ្យវាកើតឡើងបាន សម្រាប់អស់អ្នកដែលបានស្លាប់ទៅដោយគ្មានការចេះដឹងអំពីដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដើម្បីបាន « វិលត្រឡប់ទៅកាន់វត្តមាននៃព្រះវិញ ហើយដើម្បីឲ្យក្រុមគ្រួសារអាចត្រូវបានរួបរួមគ្នាដ៏អស់កល្បជានិច្ច » ( « ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ១២៩ ) ។ នៅក្នុងមេរៀននេះ សិស្សនឹងរៀនពីរបៀបដែលវិញ្ញាណនៃអេលីយ៉ា ជំរុញយើងឲ្យចូលរួមក្នុងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និងដើម្បីក្លាយជា « ពួកអ្នកបានសង្គ្រោះ … ឯភ្នំស៊ីយ៉ូន » ( អូបាឌា ១:២០ ) ។

ការអានពីសាវតា

ដេវីឌ អេ បែដណា “The Hearts of the Children Shall Turn,” Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ២៤–២៧ ។
អែលឌើរ ឃ្វីនថិន អិល ឃុក “Roots and Branches,” Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៤ ទំព័រ ៤៤–៤៨ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១៣៨:២៧-៣៧, ៥៨-៥៩

ការបម្រើរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងភពវិញ្ញាណ

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាថា ដូនតារបស់ពួកគេប៉ុន្មាននាក់ ដែលបានស្លាប់ទៅដោយពុំបានឮពីដំណឹងល្អ ឬទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ។

សូមរំឭកសិស្សថា បន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះសុគតទៅ នោះទ្រង់បានយាងទៅជួបវិញ្ញាណទាំងឡាយដែលបានស្លាប់ ។ ព័ត៌មានពិស្ដារអំពីការយាងរបស់ទ្រង់ ដូចដែលបានឃើញក្នុងការនិមិត្តដោយប្រធាន យ៉ូសែប អែហ្វ ស្ម៊ីធ ( ឆ្នាំ ១៨៣៨-១៩១៨ ) ត្រូវបានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១៣៨។ ( សូមកត់ចំណាំថា នេះជាឧទាហរណ៍មួយ អំពីការជួយសិស្សឲ្យយល់ពីបរិបទ ពេលសិក្សាព្រះគម្ពីរ ) ។

សូមសុំសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យឆ្លាស់វេនគ្នាអានឮៗ ចេញពី គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១៣៨:២៧-៣៧ ។ សូមអញ្ជើញឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ដោយរកមើលនូវអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើ អំឡុងពេលនៃការបម្រើរបស់ទ្រង់នៅក្នុងពិភពវិញ្ញាណ ។

តើព្រះអម្ចាស់បានរៀបចំផ្លូវ សម្រាប់វិញ្ញាណនៃអ្នកស្លាប់ ឲ្យបានប្រោសលោះដោយរបៀបណា ? ( សូមសង្កត់បញ្ជាក់សេចក្ដីពិតដូចតទៅនេះ ៖ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានអនុញ្ញាត បង្គាប់ និងរៀបចំវិញ្ញាណសុចរិត ឲ្យផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អទៅកាន់វិញ្ញាណដែលជាប់ឃុំនៅក្នុងស្ថានឃុំវិញ្ញាណ ) ។
ស្របតាម ខ ៣៤ ហេតុអ្វីគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អត្រូវតែផ្សព្វផ្សាយទៅដល់ពួកអ្នកដែលនៅក្នុងស្ថានឃុំវិញ្ញាណ ? ( សូមពន្យល់ថា ការទទួល « ការជំនុំជម្រះតាមមនុស្សក្នុងសាច់ឈាម » មានន័យថា បុត្រាបុត្រីទាំងអស់របស់ព្រះ ទាំងនៅរស់ ឬស្លាប់ នឹងមានឱកាសទទួលដំណឹងល្អ ហើយទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ដើម្បីឲ្យទាំងអស់គ្នាអាចត្រូវបានជំនុំជម្រះដោយបទដ្ឋានដូចគ្នា ។ សូមមើលផងដែរ គ. និង ស. ១៣៧:៧-៩ ) ។

សូមសុំសិស្សឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១៣៨:៣១, ៥៨-៥៩ ដោយរកមើលនូវអ្វីដែលបុគ្គលម្នាក់ៗ ដែលបានទទួលការបង្រៀនដំណឹងល្អនៅក្នុងពិភពលវិញ្ញាណ ត្រូវតែធ្វើ ដើម្បីក្លាយជា « អ្នកគ្រងសេចក្ដីសង្គ្រោះទុកជាមរតក » ។

ស្របតាមខទាំងនេះ តើវិញ្ញាណនៃអ្នកស្លាប់ ត្រូវតែធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីក្លាយជា « អ្នកគ្រងសេចក្ដីសង្គ្រោះទុកជាមរតក » ? ( សូមជួយបញ្ជាក់គោលការណ៍នេះ ៖ បន្ទាប់ពីបុគ្គលទាំងឡាយដែលនៅក្នុងស្ថានឃុំវិញ្ញាណ បានទទួលការបង្រៀនសារលិខិតដំណឹងល្អហើយ នោះពួកគេអាចជ្រើសរើសដើម្បីប្រែចិត្ត ហើយទទួលយកពិធីបរិសុទ្ធដែលបានធ្វើជំនួស ដែលត្រូវបានធ្វើឡើងនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ) ។

សូមចែកចាយសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយ អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖

« មនុស្សមួយចំនួនបានមានការយល់ខុស ហើយសន្មត់ថា ព្រលឹងដែលបានស្លាប់ទៅហើយ ‹ ត្រូវបានជ្រមុជទឹកឲ្យចូលក្នុងសាសនាមរមន ដោយពុំមានការចេះដឹងរបស់ពួកគេ › ឬថា ‹ មនុស្សដែលធ្លាប់ជឿលើសាសនាផ្សេង អាចចូលក្នុងសាសនាមរមនដោយការបង្ខំឲ្យគេគោរពដោយប្រតិសកម្ម › ។ ពួកគេសន្មត់ថា ដោយហេតុណាមួយនោះ យើងមានអំណាចដើម្បីបង្ខំព្រលឹងមួយ ទាក់ទងនឹងសេចក្ដីជំនឿ ។ ប្រាកដណាស់ យើងពុំមែនធ្វើអញ្ចឹងទេ ។ ព្រះទ្រង់បានប្រទានដល់មនុស្ស នូវសិទ្ធិជ្រើសរើសរបស់គេ តាំងពីដើមដំបូងមក ។ ‹ ពួកអ្នកស្លាប់ណាដែលប្រែចិត្ត នោះនឹងបានប្រោសលោះតាមរយៈការគោរពតាមពិធីទាំងឡាយនៃដំណាក់របស់ព្រះ › [ គ. និង ស. ១៣៨:៥៨ ] ប៉ុន្តែ ទាល់តែពួកគេទទួលយកពិធីបរិសុទ្ធទាំងនោះប៉ុណ្ណោះ » ( “The Redemption of the Dead and the Testimony of Jesus,” Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០០ ទំព័រ ១០ ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យបំបែកគ្នាជាគូ ហើយដើរតួសម្ដែង ដោយពន្យល់ដល់អ្នកដែលមិនមែនជាសមាជិក ពីរបៀបដែលផែនការរបស់ព្រះ ធ្វើឲ្យបុគ្គលទាំងអស់ ទាំងនៅរស់ និងស្លាប់ អាចទទួលបានដំណឹងល្អ និងពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ។

អូបាឌា ១:២០; ម៉ាឡាគី ៤:៥–៦; គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១១០:១៣–១៦; ១២៨:១៨

យើងត្រូវប្រែក្លាយជា « ពួកអ្នកដែលបានសង្គ្រោះ … ឯភ្នំស៊ីយ៉ូន » ( អូបាឌា ១:២០ )

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរៀបរាប់ពីរបៀបទាំងឡាយ ដែលយើងអាចចូលរួមក្នុងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ ។ ( ការស្វែងរកឈ្មោះរបស់ក្រុមគ្រួសារ ហើយយកឈ្មោះទាំងនោះទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ការប្រមូល និងរក្សាទុករូបថតក្រុមគ្រួសារ និងរឿងរ៉ាវ ការធ្វើលិបិក្រមជាដើម ) ។

តើការចូលរួមក្នុងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ ជះឥទ្ធិពលដល់អារម្មណ៍របស់យើងចំពោះសមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់យើងដែលបានស្លាប់ទៅហើយ យ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ?

ដើម្បីជួយសិស្សស្វែងរកប្រភពនៃអារម្មណ៍ទាំងនោះ សូមបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោម ដោយអែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណា នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ហើយសុំសិស្សម្នាក់ឲ្យអានវាឮៗ ៖

« អែលឌើរ រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀនថា វិញ្ញាណនៃអេលីយ៉ា គឺជា ‹ ការបើកសម្តែងរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលធ្វើទីបន្ទាល់ ពីលក្ខណៈដ៏ទេវភាពនៃក្រុមគ្រួសារ › ( ‘A New Harvest Time,’ Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៨ ទំព័រ ៣៤ ) ។ ព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដ៏វិសេសនេះ ទាក់ទាញចិត្តមនុស្សឲ្យស្វែងរក ហើយស្រឡាញ់ដូនតាពួកគេ និងសមាជិកគ្រួសារ—ទាំងអតីតកាល និងបច្ចុប្បន្នកាល ។ វិញ្ញាណនៃអេលីយ៉ា ជះឥទ្ធិពលដល់មនុស្សទាំងនៅក្នុង និងនៅក្រៅសាសនាចក្រ » ( “The Hearts of the Children Shall Turn,” Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ២៥ ) ។

សូមពិចារណាពីការសរសេរនិយមន័យខាងក្រោមនេះ អំពី « វិញ្ញាណនៃអេលីយ៉ា » នៅលើ ក្ដារខៀន ៖

វិញ្ញាណនៃអេលីយ៉ា គឺជាការបើកសម្តែងរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលជំរុញយើងឲ្យស្វែងរក ចងក្រងជាឯកសារ និងស្រឡាញ់សមាជិកនៃក្រុមគ្រួសារយើងទាំងពីអតីតកាល និងក្នុងបច្ចុប្បន្នកាល ។

សូមសុំសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន ម៉ាឡាគី ៤:៥-៦ ឮៗ ។

យោងតាមវគ្គបទគម្ពីរនេះ តើការលេចមករបស់ព្យាការី អេលីយ៉ា ដែលបានសន្យាថានឹងមកនោះ មានអានុភាពលើក្រុមគ្រួសារនៅលើពិភពលោកនេះ និងកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយនេះ យ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ? ( សូមរំឭកសិស្សថា អេលីយ៉ាដែលជាតួអង្គរស់ឡើងវិញ បានលេចមកឯ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និង អូលីវើរ ខៅឌើរី នៅថ្ងៃទី ៣ ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៨៣៦ នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធខឺតឡង់ ហើយបានប្រគល់ដល់ពួកលោកនូវកូនសោផ្សារភ្ជាប់នៃបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក [ សូមមើល គ. និង ស. ១១០:១៣–១៦ ] ) ។
តើការបង្វែរចិត្តឪពុកទៅរកកូន ហើយបង្វែរចិត្តកូនទៅរកឪពុក មានន័យដូចម្ដេច ?

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានការពន្យល់ដូចខាងក្រោម អំពីខទាំងនេះ ដោយព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ( ឆ្នាំ ១៨០៥-៤៤ ) ៖

« ឥឡូវនេះ ពាក្យ បង្វែរ នៅទីនេះ គួរត្រូវបានបកប្រែថា ចងភ្ជាប់ ឬផ្សារភ្ជាប់ ។ ប៉ុន្តែតើអ្វីទៅជាគោលបំណងនៃបេសកកម្មដ៏សំខាន់នេះ ? ឬតើវាត្រូវបានបំពេញដោយរបៀបណា ? កូនសោទាំងឡាយគឺត្រូវប្រគល់ឲ្យ វិញ្ញាណនៃអេលីយ៉ា គឺត្រូវមក … ហើយពួកបរិសុទ្ធត្រូវឡើងមក ក្នុងនាមជាអ្នកសង្គ្រោះនៅឯភ្នំស៊ីយ៉ូន [ សូមមើល អូបាឌា ១:២០ ] ។

« តើពួកគេក្លាយជាអង្គសង្គ្រោះនៅលើភ្នំស៊ីយ៉ូនយ៉ាងដូចម្តេច ? តាមរយៈការកសាងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ រៀបអាងជ្រមុជទឹក ហើយការទៅទទួលពិធីបរិសុទ្ធទាំងអស់ … ជំនួសឲ្យជីដូនជីតារបស់ពួកគេទាំងអស់ដែលបានទទួលមរណភាពទៅ ហើយប្រោសលោះពួកលោក …នោះហើយដែលជាច្រវាក់ដែលចងភ្ជាប់ចិត្តឪពុកទៅនឹងចិត្តកូន និងចិត្តកូនទៅនឹងចិត្តឪពុក ដែលបំពេញបេសកកម្មរបស់អេលីយ៉ា » ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ៤៧២-៧៣ ) ។

តើយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បាននិយាយថា យើងក្លាយជាអ្វី នៅពេលយើងទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ជំនួសឲ្យពួកញាតិសណ្ដានដែលបានស្លាប់ទៅរបស់យើងទាំងឡាយនោះ ? ( អង្គសង្គ្រោះនៅឯភ្នំស៊ីយ៉ូន ) ។

សូមបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះពីប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី ( ឆ្នាំ ១៩១០–២០០៨ ) ហើយសូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានវាឮៗ ៖

« យើងពិតជាក្លាយជាអង្គសង្គ្រោះនៅឯភ្នំស៊ីយ៉ូន ។ តើវាមានន័យដូចម្ដេចទៅ ? គឺដូចជាព្រះអង្គប្រោសលោះរបស់យើង ដែលបានប្រទានព្រះជន្មទ្រង់ ជាការបូជាជំនួសមនុស្សទាំងអស់ដែរ ដែលដោយការធ្វើដូច្នោះ ទ្រង់បានក្លាយជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ដូច្នេះ នៅក្នុងរង្វាស់ដ៏តូចមួយ ពេលយើងចូលរួមជាអ្នកជំនួសក្នុងកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះយើងក្លាយជាអង្គសង្គ្រោះដល់អស់អ្នកដែលនៅម្ខាងទៀត ដែលពុំមានមធ្យោបាយក្នុងការធ្វើដូច្នោះ លើកលែងតែមានអ្នកធ្វើជំនួសពួកគេនៅលើផែនដីនេះ » ( “Closing Remarks,” Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៤ ទំព័រ ១០៥ ) ។

សូមពន្យល់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានធ្វើដង្វាយធួនជំនួសយើងទាំងអស់គ្នា ។ នៅពេលយើងធ្វើពិធីបិរសុទ្ធជំនួសឲ្យពួកអ្នកដែលបានស្លាប់ទៅហើយ យើងក្លាយជា « អង្គសង្គ្រោះនៅឯភ្នំស៊ីយ៉ូន » ។ វាក្យសព្ទ « ភ្នំស៊ីយ៉ូន » អាចសំដៅដល់ទីកន្លែងមួយចំនួន រួមទាំងទីក្រុងដ៏ពិសិដ្ឋរបស់របស់ព្រះ ឬក្រុងយេរូសាឡិមថ្មី ( សូមមើល ហេព្រើរ ១២:២២; គ. និង ស. ៧៦:៦៦; ៨៤:២–៤; ពង្សាវតារក្សត្រ ទី១ ៨:១ ) ។

តើនៅក្នុងរបៀបណាខ្លះ ដែលការយល់ដឹងពីឃ្លាថា « អង្គសង្គ្រោះនៅឯភ្នំស៊ីយ៉ូន » ជំរុញចិត្តយើងឲ្យធ្វើកាន់តែច្រើនថែមទៀត ដើម្បីជួយសមាជិកក្រុមគ្រួសារពីអតីតកាល និងបច្ចុប្បន្នកាល ឲ្យទទួលពរជ័យនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែរនោះ ?

ជាផ្នែកនៃការពិភាក្សានេះ អ្នកអាចចែកចាយសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន ៖

« តាមរយៈការស្វែងរកនូវប្រវតិ្តជីដូនជីតារបស់យើង និងតាមរយៈការធ្វើពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ដែលពួកគាត់មិនអាចធ្វើដោយខ្លួនឯងបាន នោះយើងកំពុងតែថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីដង្វាយធួនដ៏គ្មានទីបញ្ចប់នៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ព្រះគ្រីស្ទ ‹ បានសុគតជំនួសមនុស្សទាំងអស់ › ។ [ កូរិនថូស ទី២ ៥:១៥ ] » ។ ( “The Redemption of the Dead and the Testimony of Jesus,” Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០០ ទំព័រ ១០ ) ។

សូមពន្យល់ថា គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១២៨ កត់ត្រានូវលិខិតមួយដែលព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានសរសេរទៅកាន់ពួកបរិសុទ្ធ ដែលលោកបានដកស្រង់ពី ម៉ាឡាគី ៤:៥-៦ បន្ទាប់មកបានផ្ដល់នូវពាក្យអត្ថាធិប្បាយប្រកបដោយការបំផុសគំនិត អំពីខទាំងនោះ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១២៨:១៨ ដោយស្ងាត់ស្ងៀម ។ សូមសុំពួកគេឲ្យគូសចំណាំមូលហេតុទាំងឡាយដែលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានផ្ដល់សម្រាប់ការចូលរួមក្នុងកិច្ចការប្រោសលោះដល់សមាជិកក្រុមគ្រួសារដែលបានស្លាប់ទៅហើយរបស់យើង ។ បន្ទាប់ពីការពិភាក្សានូវអ្វីដែលសិស្សបានរកឃើញហើយ សូមពិភាក្សានូវអ្វីខាងក្រោមនេះ ៖

តើកិច្ចខិតខំរបស់យើង ក្នុងការផ្ដល់នូវពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ សម្រាប់ដូនតាយើង ក៏នាំមកនូវសេចក្ដីសង្គ្រោះដល់យើងផងដែរ យ៉ាងដូចម្ដេចទៅ ?

នៅលើក្ដារខៀន សូមសរសេរពាក្យតទៅនេះ ៖ ស្វែងរក យក និង បង្រៀន ។

សូមសុំសិស្សឲ្យពន្យល់ពីរបៀបដែលពាក្យទាំងបីនេះ អាចពិពណ៌នាអំពីជំហានទាំងឡាយ ដែលយើងត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យធ្វើ ពេលយើងធ្វើកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ ។ ( សូមប្រាកដថា សិស្សរកឃើញនូវអ្វីដូចតទៅនេះ ៖ ស្វែងរក និងរៀបចំឈ្មោះទាំងឡាយសម្រាប់កិច្ចការពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ យកឈ្មោះទាំងនោះទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយធ្វើពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធជំនួសបុគ្គលទាំងនោះ បង្រៀនអ្នកផ្សេងទៀតឲ្យធ្វើដូចនោះដែរ ) ។

ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីពរជ័យដែលបានមកក្រោយពីធ្វើតាមជំហានទាំងនេះ សូមបង្ហាញ និងសុំសិស្សឲ្យអានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដែលថ្លែងដោយអែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា ឬបង្ហាញវីដេអូ “The Promised Blessings of Family History” ( lds.org/topics/family-history/fdd-cook/blessings-video ) ។ នៅពេលសិស្សអាន ឬមើល សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរកមើលពរជ័យដែលបានសន្យាទាំងឡាយ ដែលបានមកពីការចូលរួមនៅក្នុងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ ។

« ខ្ញុំសូមអញ្ជើញយុវវ័យនៃសាសនាចក្រឲ្យរៀន និងទទួលបានបទពិសោធន៍នៃវិញ្ញាណនៃអេលីយ៉ា ។ ខ្ញុំសូមលើកទឹកចិត្តអ្នកឲ្យសិក្សា ស្វែងរកជីដូនជីតារបស់អ្នក ហើយត្រៀមខ្លួនរបស់អ្នក ដើម្បីធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកជំនួសនៅក្នុងព្រះដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់ សម្រាប់ញាតិសន្តានដែលបានស្លាប់ទៅរបស់អ្នក ( សូមមើល គ. និង ស. ១២៤:២៨–៣៦ ) ។ ហើយខ្ញុំសូមជំរុញឲ្យអ្នកជួយអ្នកដទៃឲ្យស្វែងរកពង្សប្រវត្តិរបស់ពួកគេ ។

« នៅពេលអ្នកឆ្លើយតបដោយសេចក្ដីជំនឿតាមការអញ្ជើញនេះ នោះដួងចិត្តរបស់អ្នកនឹងបែរទៅរកឪពុក ។ … សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នក និងការដឹងគុណចំពោះដូនតារបស់អ្នកនឹងកើនឡើង ។ ទីបន្ទាល់របស់អ្នក និងការប្រែចិត្តជឿលើព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងមានកាន់តែជ្រាលជ្រៅ និងមាំមួន ។ ហើយខ្ញុំសូមសន្យាដល់អ្នកថា អ្នកនឹងត្រូវបានការពារប្រឆាំងនឹងឥទ្ធិពលដ៏ខ្លាំងនៃមារសត្រូវ ។ នៅពេលអ្នកចូលរួម ហើយស្រឡាញ់កិច្ចការដ៏បរិសុទ្ធនេះ នោះអ្នកនឹងមានសុវត្ថិភាពនៅក្នុងយុវវ័យ និងពេញមួយជីវិតរបស់អ្នក » (“The Hearts of the Children Shall Turn,” ទំព័រ ២៦–២៧ ) ។

តើពរជ័យអ្វីខ្លះ ដែលមានដល់អ្នកទាំងឡាយដែលចូលរួមក្នុងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ ?

សូមសួរបើមានសិស្សអាចចែកចាយពីបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ដែលមានទាក់ទងនឹងការទទួលបានពរជ័យតាមរយៈការចូលរួមក្នុងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ ។

សម្រាប់ពួកអ្នកទាំងឡាយ ដែលបានទទួលពិធីបរិសុទ្ធសម្រាប់ដូនតា តើអ្នកអាចចែកចាយពីអារម្មណ៍អ្វីខ្លះ អំពីការចូលរួមក្នុងបទពិសោធន៍ដ៏ពិសិដ្ឋទាំងនេះ ?

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្រាវជ្រាវពង្សប្រវត្តិរបស់ពួកគេ ដោយប្រើធនធានដែលមាននៅ FamilySearch.org ហើយស្វែងរកជំនួយពីអ្នកប្រឹក្សាខាងពង្សប្រវត្តិនៅក្នុងវួដ ឬសាខារបស់ពួកគេ បើចាំបាច់ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្ស ឲ្យដាក់ផែនការមួយ ដើម្បីស្វែងរកឈ្មោះដូនតារបស់ពួកគេ យកឈ្មោះរបស់ដូនតាទាំងនេះទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយធ្វើពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយជំនួសពួកគាត់ ហើយបង្រៀនអ្នកផ្សេងទៀតឲ្យធ្វើដូចគ្នាដែរ ។

ការអានរបស់សិស្ស

អូបាឌា ១:២០; ម៉ាឡាគី ៤:៥–៦; គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១១០:១៣–១៦; ១២៨:១៨; ១៣៨:២៧–៣៧, ៥៨–៥៩ ។
ដេវីឌ អេ បែដណា “The Hearts of the Children Shall Turn,” Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ២៤–២៧ ។