សមាជិកសាសនាចក្រយុវមជ្ឈិមវ័យនៅលីវ

សេចក្ដីផ្ដើម

ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបញ្ជាក់ពីពរជ័យដ៏អស់កល្ប ដែលត្រូវទទួលបានតាមរយៈអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង ទំនាក់ទំនងគ្រួសារ ។ ប៉ុន្ដែ សមាជិកសាសនាចក្រជាច្រើន ឃើញថាខ្លួនគេស្ថិតនៅក្នុងកាលៈទេសៈនានា ដែលពួកគេមិនមានឱកាសសម្រាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារនាពេលនេះ ។ មេរៀននេះសង្កត់ធ្ងន់ថា សមាជិកសាសនាចក្រ ដែលនៅលីវ ពិតជាធ្វើការរួមចំណែកដ៏សំខាន់ដល់នគររបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ខណៈដែលពរជ័យនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារ ពេលខ្លះត្រូវបានពន្យារពេល តែពួកគេមិនដែលត្រូវបានបដិសេធមិនឲ្យរក្សាសេចក្ដីសញ្ញារបស់ពួកគេជាមួយនឹងព្រះដោយសុចរិតឡើយ ។

ការអានពីសាវតា

ហ្គរដិន ប៊ី ហ៊ីងគ្លី “A Conversation with Single Adults,”Ensign ខែ មិនា ឆ្នាំ ១៩៩៧ ទំព័រ ៥៨–៦៣ ។
ស្ពែនស៊ើរ ជេ ខនឌី “Claim the Exceeding Great and Precious Promises,”Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ១៦–១៨ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

កូរិនថូសទី ១ ១២:១២–២០, ២៥–២៧

សមាជិកនៅលីវ នៅក្នុងសាសនាចក្រដែលបានតម្រង់ទៅរកក្រុមគ្រួសារ

សូមឲ្យសិស្សចែកចាយពីឧបសគ្គខ្លះៗ ដែលសមាជិកនៅលីវនៃសាសនាចក្រអាចជួបប្រទះ នៅពេលចូលរួមនៅក្នុងវួដ ឬសាខា ដែលមានសមាជិកជាច្រើនរៀបការហើយ និងមានកូនចៅ ។ ( សមាជិកសាសនាចក្រនៅលីវទាំងឡាយ អាចមានអារម្មណ៍បាក់ទឹកចិត្ត ឯកោ និងមានអារម្មណ៍ថាត្រូវកាត់ចេញពីក្នុងការប្រជុំ និងថ្នាក់រៀនដែលបង្រៀនអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារ ) ។

តើអ្នកគិតថា សមាជិកសាសនាចក្រផ្សេងទៀត អាចជួយដល់មជ្ឈិមវ័យនៅលីវ ឲ្យមានអារម្មណ៍ថាត្រូវបានរួមបញ្ចូល និងឲ្យតម្លៃនៅក្នុងការប្រជុំ និងសកម្មភាពសាសនាចក្រដោយរបៀបណា ?

សូមបង្ហាញនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ហាវើដ ដបុលយូ ហឹនធើរ ( ឆ្នាំ ១៩០៧–៩៥ ) ហើយសូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានវាឮៗ ៖

« សាសនាចក្រគឺសម្រាប់សមាជិកទាំងអស់ ។ … ពួកយើងទាំងអស់គ្នា ទាំងនៅលីវ និងរៀបការរួច មានអត្តសញ្ញាណ និងតម្រូវការខុសៗគ្នា ដែលនៅក្នុងចំណោមតម្រូវការទាំងនោះ វាគឺជាបំណងប្រាថ្នាដើម្បីត្រូវបានមើលឃើញថា ជាកូនចៅរបស់ព្រះដ៏មានតម្លៃមួយរូប ។ …

« នេះគឺជាសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មិនមែនជាសាសនាចក្រនៃពួកអ្នករៀបការ ឬពួកអ្នកនៅលីវនោះទេ ហើយក៏មិនមែនជាក្រុម ឬបុគ្គលផ្សេងៗនោះដែរ » ( “The Church Is for All People,”Ensign ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ១៩៨៩ ទំព័រ ៧៦ ) ។

សូមពន្យល់ថា សាវកប៉ុល បានប្រៀបធៀបសាសនាចក្រ ទៅនឹងរាងកាយរបស់មនុស្ស ហើយសមាជិកសាសនាចក្រម្នាក់ៗ ទៅនឹងផ្នែកនៃរាងកាយនោះ ។ សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ឆ្លាស់វេនគ្នាអាន កូរិនថូសទី ១ ១២:១២–២០ ឮៗ ខណៈដែលសិស្សទាំងឡាយផ្សេងទៀតនៅក្នុងថ្នាក់ រកមើលរបៀបដែលប៉ុល បានប្រៀបធៀបផ្នែកនៃរាងកាយសាច់ឈាម ទៅនឹងសមាជិកនៃសាសនាចក្រ ។

តើយើងនឹងជួបនូវឧបសគ្គអ្វីខ្លះ ប្រសិនបើផ្នែកនៃរាងកាយរបស់យើងមួយ ឬច្រើនជាងនេះបាត់ទៅនោះ ?
តើរឿងប្រៀបធៀបរបស់ប៉ុល បង្រៀនយើងអំពីសាសនាចក្រ និងសមាជិកទាំងឡាយអំពីគោលការណ៍អ្វីខ្លះ ? ( សិស្សអាចនឹងរកឃើញនូវគោលការណ៍ដ៏សំខាន់ជាច្រើន ។ សូមប្រាកដថា គោលការណ៍ខាងក្រោមនេះត្រូវបានសង្កត់ធ្ងន់ ៖ រាល់សមាជិកសាសនាចក្រទាំងអស់ មានគុណតម្លៃ និងអាចរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ដល់សាសនាចក្រនេះ ) ។
តើអ្នកបានឃើញសមាជិកនៅលីវនៃវួដ ឬសាខារបស់អ្នក រួមចំណែកដល់សាសនាចក្រនូវអ្វីខ្លះ ?

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន កូរិនថូសទី ១ ១២:២៥–២៧ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សទាំងអស់គ្នារកមើល អ្វីដែលសមាជិកសាសនាចក្រអាចធ្វើបានដើម្បីក្លាយជាធ្លុងតែមួយ ។

តើសមាជិកសាសនាចក្រទាំងអស់គ្នា មិនថារៀបការរួច ឬនៅលីវ អាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីជួយដល់គ្នាទៅវិញទៅមកដើម្បីឲ្យមានអារម្មណ៍ពីសាមគ្គីភាពជាមួយនឹងសមាជិកផ្សេងទៀតនៃវួដ ឬសាខានោះ ?

សូមបង្ហាញ និងអាននូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែល នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖

« យើងទាំងអស់គ្នាជារបស់សហគមន៍មួយនៃពួកបរិសុទ្ធ យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវការគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយយើងទាំងអស់គ្នាកំពុងធ្វើការ ឆ្ពោះទៅរកគោលដៅរួមមួយ ។ ពួកយើងម្នាក់ណាក៏ដោយ អាចផ្ដាច់ខ្លួនចេញពីគ្រួសារ [ វួដ ឬសាខារបស់យើង ] បានដោយផ្អែកលើភាពខុសគ្នារបស់យើង ។ ប៉ុន្ដែ យើងមិនត្រូវបំបិទខ្លួនយើង ឬផ្ដាច់ខ្លួនយើងពីឱកាសទាំងឡាយ ដោយសារតែភាពខុសគ្នា ដែលយើងយល់ដឹងនៅក្នុងខ្លួនយើងនោះទេ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ចូរយើងចែកចាយអំណោយទាន និងទេពកោសល្យរបស់យើងជាមួយនឹងអ្នកដទៃ ដោយនាំមកនូវភាពភ្លឺចែងចាំងនៃសេចក្ដីសង្ឃឹម និងសេចក្ដីអំណរដល់ពួកគេ ហើយពេលយើងធ្វើដូច្នោះ នោះវានឹងលើកតម្កើងដល់វិញ្ញាណរបស់យើងផ្ទាល់ » ( “Belonging to a Ward Family,”Ensign ខែ មិនា ឆ្នាំ ១៩៩៦ ទំព័រ ១៦ ) ។

តើការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់អ្នក ដើម្បីទទួលយកការហៅបម្រើ និងចូលរួមនៅក្នុងវួដ ឬសាខារបស់អ្នក បានជួយដល់អ្នកឲ្យមានអារម្មណ៍នៃសាមគ្គីភាពជាមួយនឹងសមាជិកដទៃទៀតដោយរបៀបណា ?

ហេព្រើរ ១១:១, ៦, ៨–១៣, ១៦

ការរង់ចាំដល់ពរជ័យដែលបានសន្យាទាំងឡាយ

សូមបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ហើយសូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានវាឮៗ ៖

« អស់អ្នកណាដែលនៅលីវ គួរតែមានបំណងចង់បានអាពាហ៍ពិពាហ៍នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធមួយ ហើយខំប្រឹងដាក់ការខិតខំជាអាទិភាពដើម្បីទទួលបានវា ។ យុវវ័យ និងយុវមជ្ឈិមវ័យនៅលីវទាំងឡាយ គួរតែប្រឆាំងនឹងគំនិតដែលត្រឹមត្រូវខាងនយោបាយ ប៉ុន្ដែខុសឆ្គងដ៏អស់កល្ប ដែលមិនឲ្យតម្លៃទៅលើសារៈសំខាន់នៃការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងការមានកូនចៅ » ( “Desire,”Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ៤៥ ) ។

តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាសមាជិកនៅលីវខ្លះ អាចមានអារម្មណ៍ថាបាក់ទឹកចិត្ត នៅពេលដែលពួកគេសញ្ជឹងគិតពីគោលលទ្ធិ ដែលថា « អាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងបុរស និង ស្ត្រី គឺត្រូវបានតែងតាំងឡើង ដោយព្រះ ហើយថា គ្រួសារ ជាផ្នែកដ៏សំខាន់មួយនៅក្នុងផែនការរបស់ព្រះដ៏បង្កបង្កើតសម្រាប់គោលដៅដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនៃ កូនចៅរបស់ទ្រង់ » ? ( « ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ១២៩ ) ។

សូមពន្យល់ថា ទោះបីជាអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងគ្រួសារគឺជាអ្វីដ៏ល្អវិសេសវិសាលក្ដី ក៏មានសមាជិកសាសនាចក្រមជ្ឈិមវ័យនៅលីវជាច្រើន មិនប្រាកដថាតើ ពួកគេនឹងអាចរៀបការឬយ៉ាងណា ។ អស់អ្នកដែលលែងលះ ឬនៅមេម៉ាយ ឬពោះម៉ាយ ( ដោយស្វាមី ឬភរិយាស្លាប់ ) អាចឆ្ងល់ថា តើពួកគេអាចរៀបការម្ដងទៀតដែរឬទេ ?

សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ហើយសូមឲ្យសិស្សស្ដាប់រកនូវអ្វី ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើ ដើម្បីឲ្យពរជ័យដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចអាចកើតមាន ដល់អស់អ្នកដែលគ្មានពរជ័យនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងគ្រួសារ ៖

« ដើម្បីប្រកាសពីសេចក្ដីពិតគ្រឹះ ទាក់ទងទៅនឹងអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងគ្រួសារ នោះមិនត្រូវមើលរំលង ឬបន្ទាបបន្ថោកពលិកម្ម និងជោគជ័យរបស់អស់អ្នកដែលមិនបានទទួលការណ៍ដ៏វិសេសវិសាលក្នុងពេលឥឡូវនេះទេ ។ អ្នកខ្លះ ត្រូវបានបដិសេធពរជ័យនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ ដោយសារមានហេតុផលដូចជា កង្វះខាតនូវលទ្ធភាពមានកូន ការទាក់ទាញចំណង់ផ្លូវភេទដូចគ្នា ការអន់ថយខាងរាងកាយ ឬសតិអារម្មណ៍ ឬក៏គ្រាន់តែភ័យខ្លាចបរាជ័យ ដែលយ៉ាងហោចណាស់ពេលនោះ ធ្វើឲ្យសេចក្ដីជំនឿស្រអាប់ ។ ឬថា អ្នកអាចបានរៀបការហើយ ប៉ុន្ដែអាពាហ៍ពិពាហ៍នោះបានចប់ ហើយអ្នកត្រូវទុកឲ្យចាត់ចែងតែម្នាក់ឯង នូវអ្វីដែលមនុស្សពីរនាក់រួមគ្នាស្ទើរតែមិនអាចទ្រាំទ្របាន ។ អ្នកខ្លះ ដែលបានរៀបការហើយ មិនអាចមានកូនចៅបាន ទោះបីជាចង់បានកូនយ៉ាងខ្លាំង ហើយទូលអង្វរសុំក្នុងការអធិស្ឋានជាខ្លាំងក្ដី ។

« … ដោយមានទំនុកចិត្ត យើងសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានប្រមាណដល់ ហើយនៅទីបញ្ចប់ នឹងសងនូវការខ្វះខាត និងការបាត់បង់ទាំងអស់ ដល់អ្នកដែលបែរទៅរកទ្រង់ ។ គ្មាននរណាម្នាក់ ត្រូវបានចែងពីនាយមកឲ្យទទួលតិចជាង អ្វីៗទាំងអស់ ដែលព្រះវរបិតាមានសម្រាប់កូនចៅរបស់ទ្រង់នោះទេ » ( “Why Marriage, Why Family,”Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ៥២ ) ។

តើគោលលទ្ធិអ្វី ដែលអែលឌើរ គ្រីស្តូហ្វឺសិន បានបង្រៀន អំពីអ្នកដែលនឹងទទួលបានពរជ័យដ៏អស្ចារ្យពីព្រះ ? ( សូមសរសេរគោលលទ្ធិខាងក្រោមនៅលើក្តារខៀន ៖ ដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាចធ្វើឲ្យយើងម្នាក់ៗ ទទួលបាននូវពរជ័យដែលបានសន្យាទាំងអស់ពីព្រះវរបិតារបស់យើង ដែលគង់នៅលើស្ថានសួគ៌នៅទីបំផុត ) ។
តើបុគ្គលម្នាក់ត្រូវតែធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីទទួលបានសេចក្ដីសង្ឃឹម ដែលត្រូវបានរៀបរាប់នៅក្នុងគោលលទ្ធិនេះ ?

សូមបង្ហាញការធានាអះអាងខាងក្រោមដោយប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល ( ឆ្នាំ ១៨៩៥–១៩៨៥ ) ហើយសូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានវាឮៗ ៖

« យើងសូមសន្យានឹងអ្នកថា ដរាបណាវាទាក់ទងទៅនឹងភាពអស់កល្បជានិច្ច នោះគ្មានព្រលឹងណាមួយ នឹងត្រូវបានដកហូតចេញនូវពរជ័យដ៏សម្បូរណ៍ និងខ្ពង់ខ្ពស់ និងអស់កល្ប ដោយសារតែអ្វីៗដែលកើតឡើងដោយសារស្ថានភាពរបស់បុគ្គលនោះ ដែលមិនមែនជាជម្រើសរបស់គាត់នោះ យើងក៏សូមសន្យានឹងអ្នកថា ព្រះអម្ចាស់មិនដែលបរាជ័យនៅក្នុងសេចក្ដីសន្យារបស់ទ្រង់ឡើយ ហើយថារាល់បុគ្គលដ៏សុចរិតគ្រប់រូប នឹងទទួលបាននូវអ្វីទាំងអស់ដែលបុគ្គលនោះត្រូវទទួលបាននៅទីបំផុត ហើយ ដែលគាត់នឹងមិនបាត់បង់តាមរយៈកំហុសណាមួយដោយខ្លួនគេផ្ទាល់ឡើយ » ( “The Importance of Celestial Marriage,”Ensign ខែ តុលាឆ្នាំ ១៩៧៩ ទំព័រ ៥ ) ។

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ខណៈពរជ័យទាំងឡាយរបស់ព្រះពេលខ្លះត្រូវបានពន្យារពេល តែវាមិនដែលត្រូវបានបដិសេធមិនឲ្យនៅក្នុងភាពអស់កល្ប ចំពោះអស់អ្នកដែលព្យាយាមរស់នៅដោយសុចរិតនោះទេ ។

សូមឲ្យសិស្សពិចារណាពីគំរូរបស់អ័ប្រាហាំ និងសារ៉ាយ ដែលបានទទួលសេចក្ដីសន្យាមកពីព្រះ ទាក់ទងទៅនឹងគ្រួសាររបស់ពួកគេ ដែលត្រូវបានពន្យារពេល ឬមិនបានបំពេញអំឡុងពេលជីវិតរមែងស្លាប់របស់ពួកគាត់ ( សូមមើល លោកុប្បត្តិ ១៣:១៤–១៧; ១៥:៤–៧; ១៧:១–៨, ១៥–១៦ ) ។ សូមរំឭកសិស្សថា ដូចជាអ័ប្រាហាំ និងសារ៉ាយដែរ ពេលខ្លះសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងនឹងត្រូវបានល្បងមើល ដោយសេចក្ដីសន្យាទាំងឡាយ ដែលត្រូវបានពន្យារពេល ឬមិនបានបំពេញនៅក្នុងជិវិតរមែងស្លាប់នេះ ។

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន ហេព្រើរ ១១:១, ៦ ឮៗ ខណៈដែលសិស្សក្នុងថ្នាក់រកមើលនិយមន័យមួយនៃ សេចក្ដីជំនឿ ។

តើខទាំងនេះបង្រៀនអ្វីខ្លះ អំពីអត្ថន័យនៃសេចក្ដីជំនឿ ? ( សូមរំឭកសិស្សឲ្យមើលទៅ ខ ១ លេខយោង ខ ដែលនិយាយថា ចិត្ត ក៏អាចមានន័យថា ការធានាអះអាង មូលដ្ឋាន ឬ គ្រឹះ ។ សូមចងចាំដើម្បីជួយដល់សិស្ស ឲ្យអភិវឌ្ឍជំនាញសិក្សាព្រះគម្ពីរ ដោយការយោងទៅលើឧបករណ៍សិក្សានៅអំឡុងពេលរៀនក្នុងថ្នាក់ ) ។
តើឃ្លា « សម្គាល់ពីការដែលមើលមិនឃើញ » មានន័យយ៉ាងណា ? ( សេចក្ដីជំនឿ គឺជាការអះអាង ឬទីបន្ទាល់មួយនៃភាពពិតដែលមើលមិនឃើញ ។ ការធានាអះអាងអំពីរឿងដែលបានសង្ឃឹមនេះ និងរឿងដែលមើលមិនឃើញ កើតមានតែនៅពេលដែលយើងធ្វើសកម្មភាព និងគោរពតាមគោលការណ៍ដំណឹងល្អប៉ុណ្ណោះ —ជាពិសេសនៅពេលដែលវាពិបាកធ្វើតាមដូច្នោះ ។ សេចក្ដីជំនឿ គឺជាសកម្មភាពប្រកបដោយការគោរពប្រតិបត្តិ ដែលនាំឲ្យមាននូវអំណោយទានខាងវិញ្ញាណនៃទីបន្ទាល់ ។ វាគឺជាការជឿ និងការទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ ល្មមដើម្បីគោរពតាមទ្រង់ ដោយមិនមើលឃើញជាមុននូវលទ្ធផលនៅទីបញ្ចប់ ) ។

សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ឆ្លាស់វេនគ្នាអាន ហេព្រើរ ១១:៨–១៣, ១៦ ឮៗ ខណៈដែលសិស្សទាំងឡាយផ្សេងទៀតនៅក្នុងថ្នាក់រកមើល របៀបដែលអ័ប្រាហាំ និងសារ៉ាយ បានអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ អំឡុងពេលនៃស្ថានភាពលំបាក ។ សូមផ្ដល់យោបល់ដល់សិស្សថា ពួកគេអាចគូសបន្ទាត់ពីក្រោមពាក្យ និងឃ្លា ដែលបង្ហាញពីរបៀបដែលអ័ប្រាហាំ និងសារ៉ាយ បានអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ។

ខ ១៣ ចែងថា ទោះបីជាអ័ប្រាហាំ សារ៉ាយ និងអ្នកផ្សេងជាច្រើនទៀត បានស្លាប់ដោយឥតបាន « ទទួលសេចក្ដីដែលបានសន្យាទាំងប៉ុន្មាន » ក៏ពួកគេបានឃើញសេចក្ដីសន្យា « ពីចម្ងាយ » ហើយបានមានសេចក្ដីជំនឿទៅលើសមត្ថភាពរបស់ព្រះ ក្នុងការបំពេញសេចក្ដីសន្យាទាំងនេះ ។ តើគំរូរបស់ពួកបរិសុទ្ធពីបុរាណទាំងនេះ អាចជួយដល់ពួកបរិសុទ្ធសម័យទំនើប ដែលមានសេចក្ដីជំនឿល្បងល ដោយសារតែពួកគេមិនទទួលបាននូវពរជ័យដែលបានសន្យានៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះដោយរបៀបណា ? ( យើងទាំងអស់គ្នា ត្រូវតែរៀនពីតម្រូវការដើម្បីអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ និងគោរពតាមព្រះបញ្ញតិ្តទាំងឡាយរបស់ព្រះអម្ចាស់ ទោះបីជានៅពេលដែលពរជ័យ ដែលយើងសង្ឃឹមចង់បាននោះ ហាក់ដូចជាមិនកើតឡើង នៅពេលយើងចង់បានវាក្ដី ) ។
តើអ្នកគិតថា វាមានន័យយ៉ាងណា ដែលថា ពួកបរិសុទ្ធកាលពីបុរាណទាំងនេះបានរស់នៅជា « អ្នកដទៃ ដែលគ្រាន់តែសំណាក់នៅលើផែនដីប៉ុណ្ណោះ » ? ( ពួកគេបានដឹងថា ជីវិតរមែងស្លាប់ គឺជាការណ៍បណ្ដោះអាសន្ន ហើយថាពិភពលោកនេះមិនមែនជាផ្ទះអចិន្ដ្រៃយ៍របស់គេនោះទេ ) ។

សូមបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖

« ពរជ័យខ្លះមិនឆាប់ ខ្លះមកយឺត ហើយខ្លះមិនមក រហូតដល់ស្ថានសួគ៌ ប៉ុន្ដែសម្រាប់អស់អ្នកដែលឱបក្រសោបដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ វានឹងមក ។ ដោយសារការណ៍នោះ ខ្ញុំបានពិសោធខ្លួនឯង » ( “An High Priest of Good Things to Come,”Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៩ ទំព័រ ៣៨ ) ។

តើការដឹងថា គ្មានពរជ័យណានឹងត្រូវបានបដិសេធដល់ពួកអ្នកស្មោះត្រង់ អាចជួយសមាជិកសាសនាចក្រ ដែលមានអារម្មណ៍សោកស្ដាយ ឬក្រៀមក្រំ ដោយសារពួកគេមិនបានរៀបការ ឬមិនមានកូនចៅដោយរបៀបណា ?
តើអ្នកអាចគិតពីគ្រាមួយ ដែលអ្នកបានបាក់ទឹកចិត្ត ប៉ុន្ដែនៅតែបានជ្រើសរើសដើម្បីធ្វើសកម្មភាពដោយសេចក្ដីជំនឿ ហើយឈានទៅមុខក្នុងជីវិតរបស់អ្នកដែរឬទេ ?

បើពេលវេលាអនុញ្ញាត សូមចែកចាយការប្រឹក្សាខាងក្រោមមកពីអែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក ៖

« ប្រសិនបើអ្នកគ្រាន់តែគូសចំណាំពេលវេលា ហើយរង់ចាំឲ្យអាពាហ៍ពិពាហ៍មួយកើតឡើង នោះសូមឈប់រង់ចាំទៅ ។ អ្នកអាចនឹងមិនដែលមានឱកាស សម្រាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏សមរម្យមួយនៅក្នុងជីវិតនេះទេ ដូច្នេះសូមឈប់រង់ចាំ ហើយចាប់ផ្ដើមធ្វើសកម្មភាព ។ រៀបចំខ្លួនអ្នកសម្រាប់ជីវិត—ទោះជាជីវិតនៅលីវក្ដី —ដោយការអប់រំ បទពិសោធន៍ និងគម្រោងការ ។ កុំចាំឲ្យសុភមង្គលរត់មករកអ្នកនោះ ។ ចេញទៅរកវាដោយការបម្រើ និងការរៀនសូត្រ ។ បង្កើតជីវិតមួយសម្រាប់ខ្លួនអ្នក ។ ហើយទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ » ( “Dating versus Hanging Out,”Ensign ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០០៦ ទំព័រ ១៤ ) ។

សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យពិចារណាអំពីអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើដើម្បីបង្កើនសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយទុកចិត្តលើសមត្ថភាពរបស់ទ្រង់ ថានឹងនាំមកនូវការបំពេញតាមពរជ័យ ដែលបានសន្យាទាំងឡាយ ។

ការអានរបស់សិស្ស

កូរិនថូសទី ១ ១២:១២–២០, ២៥–២៧; ហេព្រើរ ១១:១, ៦, ៨–១៣, ១៦ ។
ហ្គរដិន ប៊ី ហ៊ីងគ្លី “A Conversation with Single Adults,”Ensign ខែ មិនា ឆ្នាំ ១៩៩៧ ទំព័រ ៥៨–៦៣ ។