មេរៀនទី ១២ ៖ ពិធីបរិសុទ្ធ និងសេចក្ដីសញ្ញានៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ

មេរៀនទី ១២

ពិធីបរិសុទ្ធ និងសេចក្ដីសញ្ញានៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ

សេចក្ដីផ្ដើម

ព្យាការីថ្ងៃចុងក្រោយ បានប្រកាសថា « ពិធីបរិសុទ្ធ និងសេចក្តីសញ្ញាដ៏ពិសិដ្ឋទាំងប៉ុន្មាន ដែលមាននៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ធ្វើឲ្យបុគ្គលម្នាក់ៗ អាចវិលត្រឡប់ទៅវត្តមាននៃព្រះវិញ » (« ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ១២៩ ) ។ នៅក្នុងមេរៀននេះ សិស្សនឹងរៀនថា តាមរយៈការទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ពួកគេអាចរីករាយនឹងពរជ័យដ៏ពិសិដ្ឋទាំងឡាយ អំឡុងជីវិតរមែងស្លាប់ និងទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។

ការអានពីសាវតា

ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ “The Holy Temple,” Ensign ខែ តុលា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ២៩–៣៥ ។
ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន “The Power of Covenants,” Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៩ ១៩–២៣ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៩៧:១០–១៧; ១០៩:១២–២១; ១២៤:៣៧–៤០, ៥៥

គោលបំណងទាំងឡាយនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ

សូមបង្ហាញដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់នូវរូបភាពមួយនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែលអ្នកចូលចិត្តជាងគេ ហើយចែកចាយពីមូលហេតុដែលអ្នកចូលចិត្តវាជាងគេ ។

ហេតុអ្វីយើងមានព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ?

ដើម្បីជួយឆ្លើយសំណួរនេះ សូមសរសេរវគ្គបទគម្ពីរខាងក្រោមនេះនៅលើ ក្ដារខៀន ៖ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអានវគ្គបទគម្ពីរមួយក្នុងចំណោមវគ្គបទគម្ពីរទាំងនេះ ដោយរកមើលមូលហេតុដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រទាននូវព្រះវិហារបរិសុទ្ធទាំងឡាយ ៖

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៩៧:១០-១៧

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១២៤:៣៧-៤០, ៥៥

ស្របតាមខគម្ពីរទាំងនេះ តើមូលហេតុមួយចំនួនអ្វីខ្លះ ដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ ប្រទានព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ? ( នៅពេលសិស្សឆ្លើយតប សូមជួយពួកគេឲ្យយល់គោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ ព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រទានព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដើម្បីឲ្យបុត្រាបុត្រីទ្រង់អាចទទួលពិធីបរិសុទ្ធ និងការចេះដឹងចាំបាច់ទាំងឡាយ ហើយដើម្បីរៀបចំទៅរស់នៅក្នុងវត្តមានរបស់ទ្រង់ ) ។
តើឃ្លាណាខ្លះ នៅក្នុងខទាំងនេះ ដែលបង្រៀនថា ព្រះវិហារបរិសុទ្ធជួយរៀបចំយើងឲ្យទៅរស់នៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះ ?

សូមប្រាប់សិស្សថា គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១០៩ មាននូវការអធិស្ឋានឧទ្ទិសសម្រាប់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ខឺតឡង់ ។ សូមឲ្យសិស្សអាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១០៩:១២-២១ ហើយធ្វើបញ្ជីមួយអំពីរបៀបដែលព្រះវិហារបរិសុទ្ធរៀបចំយើងឲ្យរស់នៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះ ។

ស្របតាមខគម្ពីរទាំងនេះ តើព្រះវិហារបរិសុទ្ធរៀបចំយើងឲ្យរស់នៅជាមួយព្រះ ដោយរបៀបណា ? ( សិស្សអាចនឹងផ្ដល់យោបល់ដូចតទៅនេះ ៖ នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ យើងទទួលអារម្មណ៍នៃព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអម្ចាស់ រៀនពីគតិបណ្ឌិត និងទទួលភាពពេញលេញនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ យើងត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រែចិត្តយ៉ាងឆាប់រហ័សនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយយើងត្រូវបានតម្រូវឲ្យមានភាពស្អាតស្អំ ពេលយើងចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ បើមានពេលគ្រប់គ្រាន់ អ្នកអាចចង់ប្រាប់សិស្សឲ្យអាន លោកុប្បត្តិ ១៩:១០-១៤ ដែលពិពណ៌នាពីរបៀបដែលម៉ូសេ បានព្យាយាមរៀបចំពួកអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណ ទាំងខាងសាច់ឈាម និងខាងវិញ្ញាណ ដើម្បីមកក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះអម្ចាស់ ) ។

សូមបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហ៊ែល នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ និងប្រធាន ព្រិកហាំ យ៉ង់ ( ឆ្នាំ ១៨០១-១៨៧៧ ) ៖

« គោលបំណងដ៏សំខាន់នៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺដើម្បីផ្ដល់ពិធីបរិសុទ្ធនានា ដែលចាំបាច់សម្រាប់ភាពតម្កើងឡើងរបស់យើងនៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាល ។ ពិធីបរិសុទ្ធដឹកនាំយើងទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង និងផ្ដល់ពរជ័យដល់យើង តាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ( រ៉ូបឺត ឌី ហែល “Blessings of the Temple,” Ensign ខែ តុលា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ៤៨ ) ។

« អំណោយទានពិសិដ្ឋ [ របស់អ្នក ] គឺដើម្បីទទួលនូវពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយ នៅក្នុងព្រះដំណាក់របស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលចាំបាច់ចំពោះអ្នក បន្ទាប់ពីជីវិតនេះ ដើម្បីឲ្យអ្នកអាចត្រឡប់ទៅកាន់វត្តមានរបស់ព្រះវរបិតា ដោយឆ្លងកាត់ពួកទេវតាដែលឈរជាឆ្មាំ » ( Teachings of Presidents of the Church: Brigham Young [ ឆ្នាំ ១៩៩៧ ] ទំព័រ ៣០២ ) ។

តើសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ទាំងនេះ ជួយអ្នកឲ្យមានអំណរគុណចំពោះសារៈសំខាន់នៃការទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដោយរបៀបណា ?

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៨៤:១៩-២១

តើពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាព ដែលទទួលនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ជួយយើងឲ្យក្លាយកាន់តែដូចព្រះយ៉ាងដូចម្តេច ?

សូមបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោម ហើយអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានវាឮៗ ៖

« នៅក្នុងសាសនាចក្រ ពិធីបរិសុទ្ធគឺជាទង្វើដ៏ពិសិដ្ឋ ជាផ្លូវការមួយ ដែលត្រូវបានធ្វើឡើងដោយសិទ្ធិអំណាចនៃបព្វជិតភាព ។ ពិធីបរិសុទ្ធខ្លះគឺចំាបាច់ចំពោះភាពលើកតម្កើងរបស់យើង ។ ពិធីបរិសុទ្ធទាំងនេះ ត្រូវបានហៅថា ពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ។ វារួមមាននូវពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ពិធីបញ្ជាក់ ការតែងតាំងដល់បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ( សម្រាប់បុរស ) អំណោយទានពិសិដ្ឋក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពិធីផ្សារភ្ជាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍ » ( True to the Faith: A Gospel Reference [ ឆ្នាំ ២០០៤ ] ទំព័រ ១០៩ ) ។

តើ « ពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ » ខុសគ្នាពីពិធីបរិសុទ្ធនៃដំណឹងល្អយ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ? ( ពិធីបរិសុទ្ធមួយចំនួនផ្សេងទៀត ដូចជាការប្រសិទ្ធពរកូនក្មេង និងព្យាបាលអ្នកឈឺ គឺមិនតម្រូវឲ្យមានសម្រាប់ភាពលើកតម្កើងនោះទេ ) ។

មុនពេលបន្តទៅមុខទៀត សូមចង្អុលបង្ហាញថា ពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះមួយចំនួន ដូចជាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងការតែងតាំងដល់បព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ត្រូវធ្វើឡើងមុនពេលយើងទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ តែនៅក្នុងផ្នែកនេះនៃមេរៀន គឺផ្ដោតលើពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះដែលធ្វើឡើងនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៤:១៩-២១ ឮៗ ។ សូមសុំសិស្សក្នុងថ្នាក់ ឲ្យរកមើលអ្វីដែលយើងអាចទទួលបាន ពេលយើងចូលរួមក្នុងពិធីបរិសុទ្ធដែលត្រូវបានធ្វើឡើងដោយបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ។

តើអ្នកគិតថា វាក្យសព្ទ « អំណាចនៃព្រះ » មានន័យដូចម្ដេច ? ( សូមពិចារណាក្នុងការពន្យល់ថា « អំណាចនៃព្រះ » គឺជាអំណាចដើម្បីក្លាយដូចជាព្រះ ) ។
តើអ្នកនឹងថ្លែងពីគោលការណ៍មួយដែលបានបង្រៀននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៨៤:២០–២១ យ៉ាងដូចម្ដេច ? ( នៅពេលសិស្សឆ្លើយ សូមសរសេរគោលការណ៍តទៅនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ តាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធ និងសេចក្តីសញ្ញានៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ យើងអាចក្លាយកាន់តែដូចជាព្រះ ) ។

សូមចែកឲ្យសិស្សម្នាក់ៗនូវច្បាប់ចម្លងនៃសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដោយអែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែល នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ សូមសុំសិស្សឲ្យគូសចំណាំពាក្យ ឬឃ្លាទាំងឡាយ ដែលបង្រៀនពីរបៀបដែលការចូលរួមក្នុងពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ជួយយើងឲ្យក្លាយកាន់តែដូចព្រះ ។

« ពរជ័យបព្វជិតភាពដ៏ធំបំផុត ដែលមានដល់ [ យុវជន ឬយុវនារី ] គឺមាននៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ នៅទីនោះ ពួកគេឃើញស្ថានសួគ៌មួយភ្លែត ។ … សេចក្ដីអំណរនៃភាពអស់កល្បជានិច្ច ដែលហាក់បីដូចជានៅឆ្ងាយណាស់ នៅខាងក្រៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធនោះ ហាក់បីដូចជាអាចឈោងដល់មួយរំពេច ។

« នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ត្រូវបានពន្យល់ ហើយសេចក្ដីសញ្ញាដ៏ពិសិដ្ឋត្រូវបានធ្វើឡើង ។ សេចក្ដីសញ្ញាទាំងនេះ រួមគ្នាជាមួយនឹងការស្លៀកពាក់សំលៀកបំពាក់បរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋទៀតនោះ ពង្រឹង ព្រមទាំងការពារបុគ្គលដែលទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋ ឲ្យទាស់នឹងអំណាចនៃមារសត្រូវ ។ …

« នៅក្នុងពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែលខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត—អាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច—កូនក្រមុំ និងកូនកំឡោះ សន្យាថា បើពួកគេស្មោះត្រង់ ពួកគេនឹងរីករាយជាមួយនឹងការរួបរួមក្រុមគ្រួសារជាមួយគ្នា ជាមួយកូនចៅរបស់គេ និងជាមួយព្រះអម្ចាស់ដ៏អស់កាលអស់កល្បជានិច្ច ។ វាហៅថា ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » (“Blessings of the Priesthood,” Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៥ ទំព័រ ៣៤ ) ។

សូមពិភាក្សាអំពីអ្វីដែលសិស្សបានគូសចំណាំ ។

តើការចូលរួមនៅក្នុងពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ បានផ្ដល់ពរជ័យដល់អ្នក នៅក្នុងរបៀបស្រដៀងគ្នានឹងពួកអ្នកដែលត្រូវបានពិពណ៌នាដោយអែលឌើរ ហែល យ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ?

សូមទុកពេលមួយភ្លែតឲ្យសិស្សសរសេរនូវអ្វីដែលពួកគេអាចនឹងធ្វើ ដើម្បីធ្វើឲ្យការថ្វាយបង្គំនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ កាន់តែមានអត្ថន័យ និងកាន់តែផ្ដោតទៅលើការជួយពួកគេឲ្យក្លាយដូចជាព្រះ ។

និក្ខមនំ ១៩:៣–៦; គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១០៩:២២–២៦

ការរក្សាសេចក្តីសញ្ញាព្រះវិហារបរិសុទ្ធ

សូមប្រាប់ដល់សិស្សថា មានគោលបំណងសំខាន់មួយទៀត អំពីការថ្វាយបង្គំក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដែលទាក់ទងយ៉ាងជិតស្និតទៅនឹងការទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ សូមសុំសិស្សឲ្យស្ដាប់រកគោលបំណងនោះ ខណៈអ្នកចែកចាយសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖

« ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ មាននូវសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាព ដើម្បីចាត់ចែងពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយ ដែលតាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធទាំងនោះ យើងអាចចូលក្នុងចំណងសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង នៅក្នុងព្រះនាមនៃរាជបុត្រាដ៏បរិសុទ្ធនៃទ្រង់ ។ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះនឹងរក្សាការសន្យាទ្រង់ចំពោះអ្នក ពេលអ្នកគោរពដល់សេចក្ដីសញ្ញារបស់អ្នកជាមួយនឹងទ្រង់ » ( “The Power of Covenants,” Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ២២ ) ។

ពេលយើងទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះនៃដំណឹងល្អ តើយើងចូលទៅក្នុងអ្វី ?

សូមបង្ហាញនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយ អែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណា នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ហើយសូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យរកមើលលក្ខណៈដ៏សំខាន់នៃសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើងជាមួយព្រះអម្ចាស់ ៖

« សេចក្ដីសញ្ញាមួយ គឺជាសេចក្ដីព្រមព្រៀងរវាងព្រះ និងបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដី ហើយវាសំខាន់ដើម្បីយល់ថា ព្រះកំណត់ពីលក្ខខណ្ឌទាំងឡាយនៃសេចក្ដីសញ្ញាដំណឹងល្អទាំងអស់ ។ អ្នក និងខ្ញុំមិនសម្រេចពីធម្មជាតិ ឬធាតុនៃសេចក្ដីសញ្ញាមួយឡើយ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ដោយការអនុវត្តសិទ្ធិសេរីភាពខាងសីលធម៌របស់យើង យើងទទួលយកលក្ខខណ្ឌ និងការតម្រូវទាំងឡាយរបស់សេចក្ដីសញ្ញាមួយ កាលដែលព្រះវរបិតាដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង បានបង្កើតវាឡើង » ( ដាវីឌ អេ បែដណា “That We May Always Have His Spirit to Be with Us,” Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៦ ទំព័រ ២៨-២៩ ) ។

« សេចក្តីសញ្ញាមួយ គឺជាចំណងកិច្ចសន្យាខាងវិញ្ញាណ ជាសេចក្តីសន្យាដ៏មោះមុត ចំពោះព្រះជាព្រះវរបិតារបស់យើង ថាយើងនឹងរស់នៅ ហើយគិត និងប្រព្រឹត្តតាមរបៀបដ៏ជាក់លាក់ណាមួយ—ជារបៀបនៃព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ គឺព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ជាការតបស្នងវិញ ព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ សន្យានឹងយើងថា យើងនឹងមានជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ចដ៏ពោរពេញដោយភាពត្រចះត្រចង់ » ( ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន “Keeping Covenants: A Message for Those Who Will Serve a Mission,” New Era ខែ មករា ឆ្នាំ ២០១២ ទំព័រ ៣ ) ។

នៅក្នុងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍អំពីសេចក្ដីសញ្ញានេះ តើអ្វីដែលលេចធ្លោចំពោះអ្នក ?
ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ថា ព្រះកំណត់ពីលក្ខខណ្ឌនៃសេចក្ដីសញ្ញាដំណឹងល្អទាំងអស់ ? ( ដោយសារទ្រង់ជាអង្គដែលប្រទានដល់យើងនូវជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច នោះទ្រង់ត្រូវជាអង្គដែលបង្កើតលក្ខខណ្ឌទាំងឡាយដែលត្រូវទទួល ។ ការថ្វាយតែមួយគត់របស់យើង ដែលយើងអាចថ្វាយដល់ទ្រង់ គឺសិទ្ធិសេរីភាពរបស់យើង កាលដែលយើងជ្រើសរើសដើម្បីគោរពប្រតិបត្តិតាម ។ ជាផ្នែកនៃការសម្រេចចិត្តនេះ សូមសង្កត់ធ្ងន់លើចំណុចដូចតទៅនេះ ៖ ពេលយើងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើងជាមួយនឹងព្រះអម្ចាស់ នោះយើងបានពរជ័យក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ហើយអាចទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ) ។

សូមសុំឲ្យសិស្សចាប់ដៃគូ ។ សូមសុំឲ្យសិស្សម្នាក់នៅក្នុងដៃគូនិមួយៗ ឲ្យសិក្សា និក្ខមនំ ១៩:៣–៦ ហើយម្នាក់ទៀតសិក្សា គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១០៩:២២–២៦ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលពរជ័យទាំងឡាយ ដែលមានដល់ពួកអ្នកដែលកាន់តាមសេចក្ដីសញ្ញារបស់ពួកគេ ជាពិសេសសេចក្ដីសញ្ញានៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ក្រោយពីទុកពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមឲ្យដៃគូទាំងឡាយចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ ។ ( ភ្ជាប់ទៅនឹងខទាំងឡាយក្នុងនិក្ខមនំ អ្នកអាចនឹងចង់ធ្វើឲ្យប្រាកដថា សិស្សយល់ថា វាគឺនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏បរិសុទ្ធ ដែលយើងចាប់ផ្ដើមមានភាពសក្ដិសមជាស្តេច និងម្ចាស់ក្សត្រី ដែលថ្ងៃមួយ អាចក្លាយជាជាតិសាសន៍មួយដ៏បរិសុទ្ធ និងរស់នៅក្នុងវត្តមាននៃព្រះ សូមមើលផងដែរ វិវរណៈ ១:៦; ៥:១០; ១៩:១៦; គ. និង ស. ៧៦:៥៥–៥៦ ) ។

តើសេចក្ដីសញ្ញារបស់អ្នកជាមួយព្រះអម្ចាស់ ជាពរជ័យ ឬជាការការពារមួយចំពោះអ្នកយ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ?

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមឮៗដោយប្រធាន យ៉ូសែប ហ្វីលឌីង ស៊្មីធ ( ឆ្នាំ ១៨៧៦–១៩៧២ ) ៖

« បើយើងចូលទៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ យើងលើកដៃយើងឡើង ហើយធ្វើសេចក្ដីសញ្ញាថា យើងនឹងបម្រើព្រះអម្ចាស់ និងគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ និងរក្សាខ្លួនយើងមិនឲ្យប្រឡាក់នឹងលោកិយឡើយ ។ បើយើងដឹងពីអ្វីដែលយើងកំពុងធ្វើ នោះអំណោយទានដ៏ពិសិដ្ឋនឹងក្លាយទៅជាការការពារដល់យើងអស់មួយជីវិតយើង—ជាការការពារដែលមនុស្សម្នាក់ដែលមិនបានទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធពុំមាន ។

« ខ្ញុំធ្លាប់បានឮឪពុករបស់ខ្ញុំ [ ប្រធាន យ៉ូសែប អេហ្វ ស្ម៊ីធ ] មានប្រសាសន៍ថា នៅក្នុងគ្រានៃការសាកល្បង នៅក្នុងគ្រានៃការល្បួង លោកនឹងគិតអំពីសេចក្ដីសន្យា សេចក្ដីសញ្ញាដែលលោកបានធ្វើនៅក្នុងព្រះដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់ ហើយវាជាការការពារមួយដល់លោក ។ … ជាផ្នែក នោះពិធីការទាំងនេះធ្វើឡើងសម្រាប់ការការពារនេះឯង ។ វាសង្គ្រោះយើងនាពេលឥឡូវនេះ ហើយវាលើកតម្កើងយើងនៅពេលក្រោយ បើយើងនឹងគោរពតាមសេចក្ដីសញ្ញាទាំងនោះ » ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Fielding Smith [ ឆ្នាំ ២០១៣ ] ទំព័រ ២៣៥–៣៦ ) ។

តើការគិត និងអារម្មណ៍អ្វីខ្លះ ដែលអ្នកមាន អំឡុងពេលមេរៀននេះ ដែលអ្នកចង់ចែកចាយជាមួយសិស្សក្នុងថ្នាក់ ?

សូមបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះដោយប្រធាន ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ហើយអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានវាឮៗ ៖

« ជីវិតគឺជាដំណើរឆ្ពោះទៅផ្ទះ សម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា គឺត្រឡប់ទៅកាន់វត្តមានរបស់ព្រះ នៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាលរបស់ទ្រង់ ។

« ពិធីបរិសុទ្ធ និងសេចក្តីសញ្ញាទាំងឡាយ ក្លាយទៅជារាជសាសន៍របស់យើង សម្រាប់ការទទួលឲ្យចូលទៅក្នុងទីវត្តមានរបស់ព្រះ ។ ការទទួលពិធីបរិសុទ្ធ និងសេចក្តីសញ្ញាទាំងឡាយ ដោយភាពសក្តិសម គឺជាដំណើរស្វែងរកនៃឆាកជីវិតមួយ ហើយ ហើយការរក្សាសេចក្តីសញ្ញាទាំងឡាយ បន្ទាប់ពីនេះទៅ គឺជាឧបសគ្គនៃជីវិតរមែងស្លាប់នេះ » ( “Covenants,” Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៨៧ ទំព័រ ២៤ ) ។

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ការទទួលពិធីបិរសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ គឺពិតជា « ដំណើរស្វែងរកនៃឆាកជីវិតមួយ » ។ ពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ជួយយើងទទួលបាននូវរាជសាសន៍ដែលចាំបាច់សម្រាប់ការទទួលឲ្យចូលទៅក្នុងទីវត្តមានរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សសញ្ជឹងគិតថា ការថ្វាយបង្គំ និងការទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ គឺជាអាទិភាពមួយនៅក្នុងជីវិតពួកគេឬទេ ។ សូមសុំពួកគេឲ្យសរសេរនូវអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើ ដើម្បីកាន់តែផ្ដោតខ្លាំងឡើងទៅលើសេចក្ដីសញ្ញាទាំងឡាយដែលពួកគេបានធ្វើ ឬក៏នឹងធ្វើនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។

ការអានរបស់សិស្ស

និក្ខមនំ ១៩:៣–៦; គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៨៤:១៩–២១; ៩៧:១០–១៧; ១០៩:១២–២៦; ១២៤:៣៧–៤០, ៥៥ ។
ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ “The Holy Temple,” Ensign ខែ តុលា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ២៩–៣៥ ។