ក្រុមគ្រួសារ និងផែនការនៃសុភមង្គលដ៏មហិមា

សេចក្ដីផ្ដើម

ជាមួយនឹងការបង្កើតអ័ដាម និងអេវ៉ា នោះក្រុមគ្រួសារនៃមនុស្សលោក ត្រូវបានស្ថាបនាឡើងនៅលើផែនដី ។ ការធ្លាក់របស់អ័ដាម និងអេវា បានធ្វើឲ្យមានកូនចៅនៅក្នុងពិភពលោកនេះ ហើយជាការតបស្នងនោះ ដង្វាយធួនធ្វើឲ្យយើងឈ្នះលើឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានទាំងឡាយនៃការធ្លាក់ ។ មេរៀននេះនឹងជួយសិស្សឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់ ពីរបៀបដែលការបង្កបង្កើត ការធ្លាក់ និងដង្វាយធួន ធ្វើការរួមគ្នាសម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះដល់ក្រុមគ្រួសារទាំងអស់ ។

ការអានពីសាវតា

អិម រ័សុល បាឡឺដ “The Atonement and the Value of One Soul,” Ensign or Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៤ ទំព័រ ៨៤-៨៧ ។
ជូលី ប៊ី ប៊េក “Teaching the Doctrine of the Family,” Ensign ខែ មិនា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ១២-១៧ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

ម៉ូសេ ១:២៧–៣៩; គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤៩:១៥–១៧

ម៉ូសេបានរៀនពីគោលបំណងនៃការបង្កើតផែនដី

សូមយកខ្សាច់មួយធុងតូច និងទឹកមួយកែវមកកាន់ថ្នាក់រៀន ។ អញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យជ្រលក់ម្រាមដៃមួយទៅក្នុងទឹក បន្ទាប់មកទៅក្នុងខ្សាច់ ។ បន្ទាប់មក សុំសិស្សនោះប៉ាន់ស្មានមើលថា មានគ្រាប់ខ្សាច់ប៉ុន្មានគ្រាប់ជាប់នៅម្រាមដៃនោះ ។

តើអ្នកគិតថា មានគ្រាប់ខ្សាច់ប៉ុន្មានគ្រាប់នៅក្នុងធុងនោះ ? ចុះនៅលើឆ្នេរសមុទ្រ ?

សូមសុំសិស្សឲ្យបើកទៅ ម៉ូសេ ១ ដែលមានកត់ត្រាពីការនិមិត្តជាបន្តបន្ទាប់ដែលម៉ូសេបានឃើញ ។ សូមសុំឲ្យសិស្សម្នាក់អាន ម៉ូសេ ១:២៧-២៩ ឲ្យឮៗ ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្ហាញដល់ម៉ូសេ ។

ស្របតាមខទាំងនេះ តើម៉ូសេបានឃើញអ្វីខ្លះនៅក្នុងការនិមិត្ត ?
តើអ្នកអាចមានគំនិតអ្វីខ្លះ ប្រសិនបើអ្នកបានមានការនិមិត្តនេះ ?

សូមសុំសិស្សឲ្យអាន ម៉ូសេ ១:៣០ ហើយគូសចំណាំសំណួរទាំងពីរដែលម៉ូសេបានសួរព្រះអម្ចាស់ ( ម្ដេច និង របៀបណា ដែលផែនដី និងបណ្ដាជនដែលនៅលើផែនដី ត្រូវបានបង្កើតឡើង ? ) សូមជួយសិស្សឲ្យអភិវឌ្ឍជំនាញការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ដោយការលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យរកមើលសំណួរ និងចម្លើយទាំងឡាយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ពេលពួកគេសិក្សា ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន ម៉ូសេ ១:៣១-៣៣ ហើយរកមើលរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បានឆ្លើយតបដល់សំណួរទាំងពីររបស់ម៉ូសេ ។

យោងតាម ខ ៣១ ហេតុអ្វីបានជាព្រះបង្កើតពិភពលោកនេះ ?
តើគោលលទ្ធិអ្វីដែល ខ ៣២-៣៣ បង្រៀន អំពីរបៀបដែលព្រះវរបិតាសួគ៌បានបង្កើតពិភពលោកទាំងឡាយ ? ( សិស្សគួរតែរកឃើញនូវគោលលទ្ធិដូចតទៅនេះ ៖ ក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះវរបិតា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានបង្កើតផែនដី និងពិភពលោកដ៏ច្រើនឥតគណនា ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន ម៉ូសេ ១:៣៦-៣៩ ហើយរកមើលបំណងប្រាថ្នាបន្ថែមទៀតរបស់ម៉ូសេ និងការឆ្លើយតបរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។

តើអ្វីជាគោលបំណងរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ក្នុងការបង្កើតផែនដី និងបណ្ដាជនដែលនៅលើនោះ ? ( សិស្សគួរតែរកឃើញគោលលទ្ធិដូចតទៅនេះ ៖ ផែនដីនេះត្រូវបានបង្កើតឡើង ដើម្បីជួយនាំមកឲ្យមានអមតភាព និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់មនុស្ស ។ សូមកត់ចំណាំថា អមតភាព គឺជាការរស់នៅជារៀងរហូតនៅក្នុងស្ថានភាពដែលបានរស់ឡើងវិញមួយ ខណៈដែល ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច គឺជាការរស់នៅដូចជាព្រះទ្រង់រស់នៅ មានន័យថា ការរស់នៅជារៀងរហូត ជាផ្នែកនៃក្រុមគ្រួសារដ៏អស់កល្បជានិច្ចមួយ ) ។
តើការបង្កើតផែនដី ជួយបំពេញកិច្ចការ និងសិរីល្អរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ដោយរបៀបណា ? ( សូមប្រើ គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤៩:១៥–១៧ ដើម្បីបង្ហាញថា ផែនដីនេះត្រូវបានបង្កើតឡើង ជាទីកន្លែងអាស្រ័យនៅនៃជីវិតរមែងស្លាប់របស់ក្រុមគ្រួសារទាំងឡាយ ) ។

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ផែនដីនេះត្រូវបានបង្កើតឡើង ដើម្បីជួយនាំមកឲ្យមាននូវអមតភាព និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់បុត្រាបុត្រីនៃព្រះ ។ អង្គភាពក្រុមគ្រួសារ គឺត្រូវបានរចនាឡើង ដើម្បីជួយយើងឲ្យទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ដែលមានន័យថា យើងរស់នៅជារៀងរហូត ជាផ្នែកនៃក្រុមគ្រួសារដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច—ជាជីវិតដែលព្រះទ្រង់មាន ។

នីហ្វៃទី២ ២:១៩–២៥; ម៉ូសេ ៣:១៦–១៧; ៥:៩–១១

ការធ្លាក់របស់អ័ដាម និងអេវ៉ា គឺជាផ្នែកមួយដ៏ចាំបាច់នៃផែនការរបស់ព្រះ

សូមពន្យល់ថា ព្រះបានប្រទានការណែនាំជាក់លាក់ទាំងឡាយដល់អ័ដាម និងអេវ៉ានៅក្នុងសួនច្បារអេដែន ។ សូមសុំឲ្យសិស្សអាន ម៉ូសេ ៣:១៦–១៧ ហើយបន្ទាប់មកសូមសួរ ៖

តើព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលថា នឹងមានអ្វីកើតឡើងចំពោះអ័ដាម និងអេវ៉ា បើពួកគាត់ទទួលទានផ្លែឈើហាមឃាត់ ?

សូមពន្យល់ថា ពេលអ័ដាម និងអេវ៉ា បានទទួលទានផ្លែឈើហាមឃាត់ នោះពួកគាត់បាននាំមកនូវសេចក្ដីស្លាប់ពីរយ៉ាងដល់មនុស្សលោក ។

សូមសរសេរអ្វីខាងក្រោមនេះនៅលើ ក្ដារខៀន ៖

សេចក្តីស្លាប់ខាងវិញ្ញាណ = ការបែកចេញពីព្រះ

ការស្លាប់ខាងរូបកាយ = ការបំបែកចេញរវាងវិញ្ញាណ និងរូបកាយខាងសាច់ឈាម

សូមអញ្ជើញសិស្សសិក្សា នីហ្វៃទី២ ២:១៩–២៥ ហើយធ្វើបញ្ជីមួយអំពីលទ្ធផលបន្ថែមទៀតនៃការធ្លាក់ ។

តើការទទួលទានផ្លែឈើហាមឃាត់ ធ្វើឲ្យអ័ដាម និងអេវ៉ា និងមនុស្សលោកទាំងអស់ កាន់តែក្លាយដូចជាព្រះវរបិតាសួគ៌យ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូមបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖

« ការធ្លាក់ គឺជាផ្នែកមួយដ៏ចាំបាច់នៃផែនការដ៏ទេវភាពរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ បើគ្មានការធ្លាក់ទេ នោះគ្មានកូនចៅរមែងស្លាប់ណា អាចកើតមកពីអ័ដាម និងអេវ៉ា ឡើយ ហើយនឹងគ្មានក្រុមគ្រួសារមនុស្សណា ដើម្បីដកបទពិសោធន៍ភាពផ្ទុយគ្នា និងការលូតលាស់ សិទ្ធិជ្រើសរើសខាងសីលធម៌ និងសេចក្ដីអំណរនៃដំណើររស់ឡើងវិញ សេចក្ដីប្រោសលោះ និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចបានឡើយ » ( “The Atonement of Jesus Christ,” Ensign ខែ មិនា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ៣៥ ) ។

សូមអាន ម៉ូសេ ៥:៩–១១ ជាមួយសិស្ស ។ សូមជួយសិស្សឲ្យថ្លែងពីសេចក្ដីពិត ដែលមានកត់ត្រានៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ដោយការសួរ ៖

តើសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះ ដែលអ័ដាម និងអេវ៉ា បានរៀន បន្ទាប់ពីពួកគាត់ត្រូវបានបណ្ដេញចេញពីសួនច្បារអេដែន ? ( សិស្សគួរយល់ពីសេចក្ដីពិតដូចតទៅនេះ ៖ ដោយសារការធ្លាក់ អ័ដាម និងអេវ៉ា អាចមានកូន ហើយពូជពង្សរបស់ពួកគាត់អាចរីកចម្រើនទៅកាន់ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ រីឆាដ ជី ស្កត នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ សូមសុំឲ្យសិស្សរកមើលមូលហេតុដែលយើងបានរំភើបចិត្តនឹងមកកាន់ផែនដី ៖

« គ្រាមួយដែលសប្បាយរីករាយបំផុតនៃជីវិតអ្នក—ជាពេលដែលអ្នកពោរពេញដោយការប្រមើលរំពឹងទុក ក្ដីរំភើប និងការដឹងគុណ—អ្នកមិនអាចចាំនោះទេ ។ បទពិសោធន៍នោះ បានកើតឡើងនៅក្នុងជីវិតមុនផែនដីនេះ ពេលដែលអ្នកត្រូវបានប្រាប់ថា ទីបំផុតពេលវេលារបស់អ្នកបានមកដល់ហើយ ដើម្បីចាកចេញពីពិភពវិញ្ញាណ ដើម្បីទៅរស់នៅលើផែនដី ជាមួយនឹងរូបកាយរមែងស្លាប់ ។ អ្នកបានដឹងថា អ្នកអាចរៀនបាន តាមរយៈបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន មេរៀនដែលនឹងនាំមកនូវសុភមង្គលនៅលើផែនដី ជាមេរៀនទាំងឡាយដែលនឹងដឹកនាំអ្នកទៅកាន់ការលើកតម្កើង និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនៅទីបំផុត ជាតួអង្គសេឡេស្ទាល មានសិរីរុងរឿង នៅក្នុងវត្តមាននៃព្រះវរបិតាដ៏បរិសុទ្ធរបស់អ្នក និងព្រះរាជបុត្រាជាទីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ » ( “First Things First,” Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០១ ទំព័រ ៦ ) ។

តើការយល់អំពីគោលបំណងនៃការធ្លាក់ និងជីវិតរមែងស្លាប់ ជះឥទ្ធិពលលើការជ្រើសរើសដែលអ្នកធ្វើ នៅក្នុងជីវិតនេះ ដោយរបៀបណា ?

នីហ្វៃទី២ ៩:៦–១២

ដង្វាយធួនឈ្នះលើឥទ្ធិពលនៃការធ្លាក់

សូមអានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោម ដោយ អែលឌើរ អិម រ័សុល បាឡឺដ នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖

« កាលពីខែ មករា កន្លងទៅនេះ ក្រុមគ្រួសាររបស់យើងបានរងទុក្ខដ៏ក្រៀមក្រំដោយការបាត់បង់ដ៏សោកនាដកម្មមួយ គឺចៅប្រុសរបស់យើង ណាថាន ដោយសារការធ្លាក់យន្តហោះ ។ ណាថាន បានបម្រើនៅក្នុងបេសកកម្មបាលទិក និយាយភាសារុស្សី ។ គាត់ស្រឡាញ់ប្រជាជននោះ ហើយបានដឹងថា វាជាឯកសិទ្ធិមួយដែលបានបម្រីព្រះអម្ចាស់ ។ បីខែបន្ទាប់ពីខ្ញុំបានធ្វើជាធិបតីនៅអាពាហ៍ពិពាហ៍អស់កល្បរបស់គាត់ ជាមួយនឹងភរិយាជេនីហ្វ័រ ដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់គាត់ គ្រោះថ្នាក់នេះបានឆក់យកជីវិតគាត់ទៅ » ( “The Atonement and the Value of One Soul,” Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៤ ទំព័រ ៨៤ ) ។

សូមពន្យល់ថា ដោយសារតែការធ្លាក់នៃអ័ដាម និងអេវ៉ា នោះយើងទាំងអស់គ្នាស្ថិតនៅក្រោមបទពិសោធន៍ដ៏អកុសល និងដ៏សោកនាដកម្មនានា ដូចជាបទពិសោធន៍មួយដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារអែលឌើរ បាឡឺដ ។ ជាវាសនាល្អ ព្រះវរបិតាសួគ៌បានផ្ដល់ផ្លូវមួយ ដើម្បីឲ្យយើងឈ្នះលើឥទ្ធិពលនៃការធ្លាក់នេះ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសិក្សា នីហ្វៃទី២ ៩:៦–១២ ដោយរកមើលរបៀបដែលដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាចជួយយើងម្នាក់ៗឲ្យឈ្នះលើសេចក្ដីស្លាប់ខាងសាច់ឈាម និងខាងវិញ្ញាណ ។ អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យពិចារណាអំពីការគូសចំណាំពាក្យ និងឃ្លាគន្លឹះទាំងឡាយ នៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ពេលដែលពួកគេអាន ។ បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយការរកឃើញរបស់ពួកគេ ។

តើគោលលទ្ធិអ្វី ដែលខទាំងនេះបង្រៀនអំពីទំនាក់ទំនងរវាងការធ្លាក់របស់អ័ដាម និងដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( សូមប្រាកដថា សិស្សយល់ពីចំណុចតទៅនេះ ៖ ដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ផ្ដល់ផ្លូវមួយសម្រាប់បុត្រាបុត្រីទាំងអស់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ដើម្បីឈ្នះទាំងលើការស្លាប់ខាងឈាច់ឈាមផង និងការស្លាប់ខាងវិញ្ញាណផង ។ អ្នកអាចនឹងចង់លើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យកត់ចំណាំទំនាក់ទំនងដែលកើតមានជាញឹកញាប់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ រវាងការធ្លាក់ និងដង្វាយធួន ពេលពួកគេសិក្សានៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។ សូមពិចារណាអំពីការចែកចាយការដកស្រង់នេះ ៖ « ការទាក់ទងគ្នាមួយគឺជាទំនាក់ទំនង ឬបណ្ដាញមួយ រវាងគំនិតយោបល់ មនុស្ស វត្ថុ ឬព្រឹត្តការណ៍ទាំងឡាយ ។ … ការស្វែងរកប្រកបដោយការអធិស្ឋាន ការរៀន និងការពិចារណាអំពីការទាក់ទងគ្នាបែបនេះ … នាំទៅរកការយល់ដឹងដ៏បំផុសគំនិតទាំងឡាយ និងរតនសម្បត្តិនៃដំណេះដឹងដែលបានលាក់ទុក » [ ដេវីឌ អេ បែដណា “A Reservoir of Living Water” ( ការប្រជុំពិសេសនៃប្រព័ន្ធអប់រំសាសនាចក្រ សម្រាប់យុវមជ្ឈិមវ័យ ថ្ងៃទី ៤ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០០៧ ) ទំព័រ ៤ lds.org/media-library ] ) ។

សូមសុំសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដែលជាការបន្តពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់អែលឌើរ អិម រ័សុល បាឡឺដ ៖

« ការឆក់យកជីវិតភ្លាមៗរបស់ណាថាន ពីវត្តមានខាងជីវិតរមែងស្លាប់របស់យើង បានបង្វែរចិត្ត និងគំនិតរបស់យើងម្នាក់ៗ ទៅកាន់ដង្វាយធួនរបស់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ …

« ការប្រសូត្រ និងព្រះជន្មដ៏មានតម្លៃរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដង្វាយធួននៅក្នុងច្បារគែតសេម៉ានី ការរងទុក្ខនៅលើឈើឆ្កាង ការបញ្ចុះព្រះកាយនៅក្នុងផ្នូររបស់យ៉ូសែប និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញដ៏មានសិរីរុងរឿង ទាំងអស់នេះបានក្លាយទៅជាភាពពិតជាថ្មីសម្រាប់យើង ។ ការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អះអាងបញ្ជាក់ដល់យើងទាំងអស់គ្នាថា ថ្ងៃមួយ យើងផងដែរក៏នឹងធ្វើតាមទ្រង់ ហើយដកពិសោធន៍នូវការរស់ឡើងវិញដោយខ្លួនយើងផ្ទាល់ ។ ឱសេចក្ដីសុខសាន្ដ ឱការលួងលោមនៃអំណោយដ៏អស្ចារ្យនេះ ដែលបានមកតាមរយៈព្រះគុណពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងព្រះប្រោសលោះនៃមនុស្សជាតិទាំងអស់ ។ ដោយសារទ្រង់ នោះយើងដឹងថា យើងអាចនៅជាមួយ ណាថាន ម្ដងទៀត » ( “The Atonement and the Value of One Soul” ទំព័រ ៨៤ ) ។

តើការឆ្លើយតបរបស់ក្រុមគ្រួសារអែលឌើរ បាឡឺដ ចំពោះការស្លាប់របស់សមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគាត់ បង្ហាញពីរបៀបដែលដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាចជួយក្រុមគ្រួសារទាំងឡាយឲ្យដោះស្រាយជាមួយនឹងឥទ្ធិពលជាសាកលនៃការធ្លាក់ យ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ?
តើដង្វាយធួនធ្វើឲ្យអ្វីកើតឡើងបាន សម្រាប់ក្រុមគ្រួសាររបស់ណាថាន និងសម្រាប់ក្រុមគ្រួសាររបស់យើងម្នាក់ៗ នៅក្នុងភាពអស់កល្បជានិច្ច ?

សូមទុកពេលមួយសន្ទុះឲ្យសិស្សសញ្ជឹងគិតអំពីសំណួរតទៅនេះ មុនពេលឲ្យពួកគេឆ្លើយតប ៖

តើដង្វាយធួនរបស់ព្រះគ្រីស្ទ បានជួយក្រុមគ្រួសារអ្នកឲ្យយកឈ្នះលើឥទ្ធិពលមួយចំនួននៃការធ្លាក់ដោយរបៀបណា ? ( ជាផ្នែកនៃការពិភាក្សា សូមពន្យល់ថា មានតែពួកអ្នកដែលបានធ្វើឲ្យល្អឥតខ្ចោះតាមរយៈអំណាចនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះ ដែលនឹងអាចរស់នៅជាមួយគ្នាអស់កល្បជានិច្ច នៅក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងក្រុមគ្រួសារ ) ។

សូមបញ្ចប់ ដោយធ្វើការបង្ហាញ ហើយអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះដោយស៊ិស្ទើរ ជូលី ប៊ី ប៊េក ជាអតីតប្រធានសមាគមសង្គ្រោះទូទៅ ៖

© Busath.com

« នៅក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ យើងមានសាសនាវិទ្យាមួយអំពីគ្រួសារ ដែលវាផ្អែកទៅលើការបង្កបង្កើត ការធ្លាក់ និងដង្វាយធួន ។ ការបង្កើតផែនដី បានផ្ដល់នូវកន្លែងមួយដែលគ្រួសារជាច្រើនអាចរស់នៅបាន ។ ព្រះបានបង្កើតបុរសម្នាក់ និងស្ដ្រីម្នាក់ដែលជាធាតុដ៏សំខាន់ពីររួមបញ្ចូលគ្នានៃគ្រួសារមួយ ។ វាគឺជាផ្នែកមួយនៃផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ដែលថាអ័ដាម និងអេវ៉ា ត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ និងបង្កើតជាក្រុមគ្រួសារដ៏អស់កល្បមួយ ។

« ការធ្លាក់បានផ្ដល់នូវរបៀបមួយសម្រាប់ឲ្យគ្រួសាររីកចម្រើនឡើង ។ អ័ដាម និងអេវ៉ា គឺជាអ្នកដឹកនាំគ្រួសារ ដែលបានជ្រើសរើសដើម្បីទទួលបាននូវបទពិសោធន៍ខាងសាច់ឈាមមួយ ។ ការធ្លាក់បានធ្វើឲ្យពួកគាត់មានលទ្ធភាព ដើម្បីមានកូនប្រុស និងកូនស្រីទាំងឡាយ ។

« ដង្វាយធួនអនុញ្ញាតឲ្យគ្រួសារត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយគ្នាដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។ វាអនុញ្ញាតឲ្យគ្រួសារទាំងឡាយ មានការរីកចម្រើន និងភាពឥតខ្ចោះដ៏អស់កល្ប ។ ផែនការនៃសុភមង្គល ដែលត្រូវបានហៅថាជាផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះផងដែរ គឺជាផែនការមួយដែលបានបង្កើតឡើងសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារ » ( “Teaching the Doctrine of the Family,” Ensign ខែ មិនា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ១២ ) ។

សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតពីទីបន្ទាល់របស់ពួកគេ អំពីការបង្កើត ការធ្លាក់ និងដង្វាយធួន ព្រមទាំងអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើបាន ដើម្បីអញ្ជើញអំណាចនៃដង្វាយធួនឲ្យធ្វើជាកម្លាំងដ៏កាន់តែអស្ចារ្យ នៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ និងក្នុងជីវិតរបស់ក្រុមគ្រួសារពួកគេ ។

ការអានរបស់សិស្ស

ម៉ូសេ ១:២៧–៣៩; ៣:១៦–១៧; ៥:៦–១២; នីហ្វៃទី២ ២:១៩–២៥; ៩:៦–១២; គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤៩:១៥–១៧ ។
ជូលី ប៊ី ប៊េក “Teaching the Doctrine of the Family,” Ensign ខែ មិនា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ១២-១៧ ។