ងារទាំងបួន
ដោយប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ
ទីប្រឹក្សាទីពីរក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ
ខ្ញុំចង់លើកឡើងនូវងារបួនយ៉ាង…ជាងារដែលអាចជួយយើងឲ្យស្គាល់ពីតួនាទីយើងម្នាក់ៗក្នុងផែនការអស់កល្បរបស់ព្រះ និងសក្ដានុពលយើងក្នុងនាមជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាព ។
បងប្អូន និងមិត្តជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ចិត្តខ្ញុំពោរពេញដោយការដឹងគុណ និងអំណរដោយបានជួបអ្នក ។ ខ្ញុំសូមសរសើរដល់ឪពុក និងជីតាដែលបាននាំកូន ឬចៅប្រុសរបស់ខ្លួនមក ។ ខ្ញុំសូមអបអរដល់យុវជនដែលបានជ្រើសរើសមកទីនេះនាថ្ងៃនេះ ។ នេះជាកន្លែងដែលអ្នកត្រូវមក ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាអ្នកអាចមានអារម្មណ៍នៃភាពជាបងប្អូនប្រុសដែលបង្រួបបង្រួមយើង ហើយខ្ញុំអធិស្ឋានថាក្នុងចំណោមបងប្អូនប្រុសអ្នកនៅទីនេះ អ្នកនឹងរកឃើញការគាំទ្រ និងមិត្តភាព ។
ពេលខ្លះយើងជាបុរសបង្ហាញខ្លួនឲ្យគេស្គាល់តាមរយៈងារ ។ ភាគច្រើនយើងមានងារលើសពីមួយ ហើយងារនីមួយៗបញ្ជាក់ពីសារៈសំខាន់នៃអត្តសញ្ញាណយើង ។ ឧទាហរណ៍ ងារខ្លះរៀបរាប់ពីតួនាទីយើងក្នុងគ្រួសារ ដូចជាកូនប្រុស បងប្អូនប្រុស ស្វាមី និងឪពុក ។ ងារផ្សេងទៀតរៀបរាប់ពីការងារយើងក្នុងពិភពលោកនេះ ដូចជាវេជ្ជបណ្ឌិត ទាហាន ឬសិល្បករ ។ ហើយមានខ្លះទៀតរៀបរាប់ពីមុខងារយើងក្នុងសាសនាចក្រ ។
ថ្ងៃនេះខ្ញុំចង់លើកឡើងនូវងារបួនយ៉ាងដែលខ្ញុំជឿថាវាអនុវត្តដល់ពួកអ្នកកាន់បព្វជិតភាពជុំវិញពិភពលោក ---ជាងារដែលអាចជួយយើងឲ្យស្គាល់ពីតួនាទីយើងម្នាក់ៗក្នុងផែនការអស់កល្បរបស់ព្រះ និងសក្ដានុពលយើងក្នុងនាមជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាពក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។
បុត្រានៃព្រះវរបិតាសួគ៌
ងារមួយដែលកំណត់លក្ខណៈយើងគ្រប់គ្នា តាមរបៀបដ៏សំខាន់បំផុតគឺ « បុត្រានៃព្រះវរបិតាសួគ៌ » ។ មិនថាយើងមាន ឬធ្វើអ្វីផ្សេងក្នុងជីវិតទេ យើងមិនត្រូវភ្លេចថាយើងជាកូនចៅវិញ្ញាណរបស់ព្រះឡើយ ។ យើងជាកូនចៅទ្រង់ពីមុនយើងមកផែនដីនេះ ហើយយើងនឹងក្លាយជាកូនចៅទ្រង់ជារៀងរហូត ។ សេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់នេះនឹងផ្លាស់ប្ដូររបៀបដែលយើងមើលឃើញខ្លួនឯង បងប្អូនប្រុសស្រីយើង និងនៃជីវិត ។
ជាអកុសល គ្មាននរណាម្នាក់អាចរស់នៅបានពេញលេញស្របតាមអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលងារនេះតម្រូវនោះឡើយ « ពីព្រោះគ្រប់គ្នាធ្វើបាប ហើយខ្វះមិនដល់សិរីល្អនៃព្រះ » ។ 1
ការដឹងថាការក្លាយជាបុត្រាម្នាក់នៃព្រះមានន័យបែបណា តែយើងបរាជ័យក្នុងការបំពេញសក្ដានុភាពរបស់យើង វាអាចជារឿងនាំឲ្យបាក់ទឹកចិត្ត ។ មាសត្រូវចូលចិត្តឆក់យកឱកាសនៃអារម្មណ៍បែបនេះ ។ សាតាំងចង់ឲ្យអ្នកកំណត់ខ្លួនឯងដោយអំពើបាបអ្នក ជំនួសឲ្យសក្ដានុភាពអ្នកពីព្រះ ។ បងប្អូនប្រុសអើយ, សូមកុំស្ដាប់វា ។
យើងទាំងអស់គ្នាធ្លាប់ឃើញក្មេងរៀនដើរ ។ គាត់បោះជំហានខ្លីៗទាំងឃ្លីងឃ្លោង ។ គាត់ដួល ។ តើយើងស្ដីបន្ទោសការខិតខំបែបនេះឬ ? ប្រាកដជាពុំមែនហើយ ។ តើឪពុកនឹងដាក់ទោសក្មេងដែលជំពប់ជើងដួលអ្វីខ្លះ ? យើងលើកទឹកចិត្ត យើងអបអរ ហើយយើងសរសើរ ដោយសារជំហានខ្លីៗនោះហើយ ទើបធ្វើឲ្យក្មេងប្រែក្លាយដូចជាឪពុកម្ដាយខ្លួន ។
ឥឡូវ បងប្អូនប្រុស បើប្រៀបនឹងភាពឥតខ្ចោះនៃព្រះ យើងជាមនុស្សមិនខុសពីក្មេងដែលចេះដើរតេះតះនោះទេ ។ តែព្រះវរបិតាសួគ៌ជាទីស្រឡាញ់នៃយើងចង់ឲ្យយើងប្រែក្លាយដូចជាទ្រង់ ហើយបងប្អូនប្រុសជាទីស្រឡាញ់ នោះគួរតែជាគោលដៅដ៏អស់កល្បរបស់យើងផងដែរ ។ ព្រះជ្រាបថាយើងមិនអាចទៅដល់ទីនោះភ្លាមៗបានឡើយ តែដោយមួយជំហានម្ដងៗ ។
ខ្ញុំមិនជឿលើព្រះដែលដាក់ច្បាប់ និងបញ្ញត្តិសម្រាប់តែធ្វើឲ្យយើងបរាជ័យ ដើម្បីគាត់អាចដាក់ទោសយើងនោះឡើយ ។ ខ្ញុំជឿលើព្រះវរបិតាសួគ៌ដែលស្រឡាញ់ ហើយបារម្ភ ហើយដែលរីករាយគ្រប់កិច្ចខិតខំរបស់យើងដើម្បីរីកចម្រើន ហើយដើរឆ្ពោះទៅរកទ្រង់ ។ សូម្បីតែពេលយើងដួល ទ្រង់ជំរុញយើងកុំឲ្យបាក់ទឹកចិត្ត ---កុំឲ្យចុះចាញ់ ឬគេចពីការទទួលខុសត្រូវយើង ---តែត្រូវក្លាហាន ស្វែងរកក្ដីជំនឿយើង ហើយបន្តព្យាយាមទៀត ។
ព្រះវរបិតាយើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌បង្រៀនកូនចៅទ្រង់ ហើយជារឿយៗបញ្ជូនពួកទេវតាឲ្យជួយជនដែលប្រាថ្នាដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
សិស្សនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
ហើយការណ៍នោះនាំយើងទៅរកងារបន្ទាប់ទៀតដែលយើងមានទាំងអស់គ្នា ៖ ជនដែលព្យាយាមដើរតាមព្រះគ្រីស្ទដោយស្មោះត្រង់ត្រូវបានហៅថាសិស្សទ្រង់ ។ ទោះជាយើងដឹងថាយើងមិនល្អឥតខ្ចោះក្តី ។ យើងមិនប្រើគំនិតនេះជាពាក្យដោះសាដើម្បីបន្ទាបការរំពឹងទុកយើង ដើម្បីរស់នៅក្រោមអភ័យឯកសិទ្ធិយើង ដើម្បីពន្យារថ្ងៃប្រែចិត្តយើង ឬដើម្បីបដិសេធការរីកចម្រើនជាសិស្សដ៏ប្រពៃនៃលោកចៅហ្វាយ និងស្តេចនៃយើងឡើយ ។
ចូរចាំថាសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយនេះពុំមែនស្ថាបនាឡើងសម្រាប់បុរសស្ត្រីឥតខ្ចោះ ឬមិនបានទទួលរងការល្បួងក្នុងជីវិតនេះនោះទេ តែផ្ទុយទៅវិញ វាស្ថាបនាឡើងសម្រាប់មនុស្សដូចអ្នក និងខ្ញុំ ។ ហើយវាត្រូវបានស្ថាបនាឡើងលើថ្មដារនៃព្រះប្រោសលោះយើង ជាព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ 2 ដែលតាមរយៈដង្វាយធួនទ្រង់យើងអាចជ្រះស្អាត ហើយក្លាយជា « ជាតិតែមួយនឹងពួកបរិសុទ្ធ ជាពួកដំណាក់ព្រះវិញ » ។ 3
បើគ្មានដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទេ ជីវិតនឹងក្លាយជាផ្លូវទាល់មួយដែលគ្មានក្ដីសង្ឃឹម ឬអនាគត ។ ដោយមានដង្វាយធួន ជីវិតជាដំណើរខាងវិញ្ញាណដ៏បំផុសគំនិតមួយនៃការរីកចម្រើន និងការអភិវឌ្ឍដែលនាំទៅរកជីវិតអស់កល្បក្នុងវត្តមាននៃព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ។
តែទោះជាដង្វាយធួនមានគោលបំណងដើម្បីជួយយើងទាំងអស់គ្នាប្រែក្លាយដូចជាព្រះគ្រីស្ទក្ដី វាពុំមានគោលបំណងដើម្បីធ្វើឲ្យយើងបានដូចគ្នានោះទេ ។ ពេលខ្លះយើងមានការភ័ន្តច្រឡំពីភាពខុសគ្នាក្នុងបុគ្គលិកលក្ខណៈ និងអំពើបាប ។ យើងថែមទាំងអាចធ្វើខុសដោយគិតថា ដោយសារជនម្នាក់ខុសប្លែកពីយើង វាមានន័យថាពួកគេមិនបានធ្វើឲ្យព្រះសព្វព្រះទ័យឡើយ ។ ការគិតបែបនេះនាំមនុស្សមួយចំនួនឲ្យជឿថា សាសនាចក្រចង់បង្កើតឲ្យសមាជិកមានលក្ខណៈដូចគ្នា ---ថាសមាជិកម្នាក់ៗគួរមានភិនភាគ អារម្មណ៍ គំនិត និងឥរិយាបថដូចនឹងសមាជិកដទៃទៀត ។ ការណ៏នេះនឹងផ្ទុយពីព្រះបញ្ញាញ្ញាណនៃព្រះ ដែលបានបង្កើតមនុស្សគ្រប់រូបខុសពីបងប្អូនប្រុសរបស់ខ្លួន កូនប្រុសគ្រប់រូបខុសពីឪពុកខ្លួន ។ សូម្បីតែកូនភ្លោះដូចបេះបិទគឺពុំមែនដូចគ្នាទាំងបុគ្គលិកលក្ខណៈ និងអត្តសញ្ញាណខាងវិញ្ញាណនោះឡើយ ។
វាក៏ផ្ទុយពីចេតនា និងបំណងនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលទទួលស្គាល់ ហើយការពារដល់សិទ្ធិសេរីភាពខាងសីលធម៌ ---ជាមួយនឹងលទ្ធផលដ៏សំខាន់របស់ខ្លួន ---នៃកូនចៅម្នាក់ៗ និងកូនចៅគ្រប់រូបរបស់ព្រះ ។ ក្នុងនាមជាសិស្សនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងត្រូវបានរួបរួមក្នុងទីបន្ទាល់យើងពីដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញ និងការតាំងចិត្តយើងដើម្បីគោរពតាមបញ្ញត្តិព្រះ ។ តែយើងខុសប្លែកពីគ្នានៅក្នុងវប្បធម៌ សង្គម និងការចូលចិត្តខាងនយោបាយ ។
សាសនាចក្រនេះត្រូវបានពង្រឹងពេលយើងក្ដាប់យកឱកាសនៃភាពផ្សេងគ្នានេះ ហើយលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមកដើម្បីអភិវឌ្ឍ ហើយប្រើទេពកោសល្យយើងដើម្បីលើកកម្ពស់ ហើយពង្រឹងដល់សិស្សដទៃទៀត ។
បងប្អូនប្រុស ភាពជាសិស្សគឺជាដំណើរដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះយើងដ៏វែងឆ្ងាយ ។ តាមផ្លូវយើងពី បេថ្លេហិម ទៅ គាល់កូថា យើងនឹងមានឱកាសច្រើនដើម្បីបោះបង់ការធ្វើដំណើរយើង ។ ពេលខ្លះ នៅលើផ្លូវនោះហាក់ដូចជាតម្រូវលើសពីអ្វីដែលយើងប្រាថ្នាចង់បាន ។ តែក្នុងនាមជាបុរសនៃបព្វជិតភាព យើងត្រូវក្លាហានដើម្បីដើរតាមព្រះអង្គប្រោសលោះយើង ទោះជាពេលឈើឆ្កាងយើងធ្ងន់ពិបាកទ្រក្ដី ។
ជាមួយនឹងគ្រប់ជំហានដែលយើងដើរតាមព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ យើងនឹងទទួលការរំឭកថា យើងមិនទាន់បានឥតខ្ចោះនៅឡើយទេ ។ តែចូរយើងធ្វើជាសិស្សដ៏រឹងមាំ ហើយខ្ជាប់ខ្ជួន ។ ចូរយើងកុំចុះចាញ់ ។ ចូរយើងមានភក្ដីភាពចំពោះសេចក្ដីសញ្ញាយើង ។ ចូរយើងមើលទៅព្រះអង្គគាំទ្រ និងព្រះប្រោសលោះយើងជានិច្ច ពេលយើងដើរទៅរកទ្រង់ ដោយជំហានមិនល្អឥតខ្ចោះ មួយជំហានម្ដងៗ ។
អ្នកព្យាបាលដួងព្រលឹង
បងប្អូនប្រុស បើយើងពិតជាដើរតាមព្រះអម្ចាស់របស់យើងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងឱបក្រសោបនូវងារទីបី ៖ អ្នកព្យាបាលដួងព្រលឹង ។ យើងដែលត្រូវបានប្រគល់ឲ្យនូវបព្វជិតភាពនៃព្រះត្រូវបានហៅឲ្យព្យាបាលដល់អ្នកដទៃ ។ 4
វាជាការងារយើងដើម្បីស្ថាបនា ជួសជុល ពង្រឹង លើកកម្ពស់ ហើយធ្វើឲ្យសះស្បើយ ។ កិច្ចការយើងគឺដើរតាមគំរូព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយជួយជនដែលរងទុក្ខ ។ យើង « ទួញយំជាមួយនឹងអ្នកណាដែលទួញយំ ...កំសាន្តទុក្ខដល់អស់អ្នកណាដែលកំពុងត្រូវការកំសាន្តទុក្ខ » ។5យើងរុំរបួសដល់ជនដែលរងទុក្ខ ។ យើង « ជួយអ្នកទន់ខ្សោយ លើកដៃដែលរោយ ហើយចម្រើនកម្លាំងដល់ក្បាលជង្គង់ដែលញ័រផង » ។6
ក្នុងនាមជាគ្រូបង្រៀនតាមផ្ទះ យើងជាអ្នកព្យាបាល ។ ក្នុងនាមជាអ្នកដឹកនាំបព្វជិតភាព យើងជាអ្នកព្យាបាល ។ ក្នុងនាមជាឪពុក កូនប្រុស បងប្អូនប្រុស និងស្វាមី យើងគួរមានការតាំងចិត្ត ហើយឧទ្ទិសក្នុងនាមជាអ្នកព្យាបាល ។ យើងកាន់នៅក្នុងដៃម្ខាងនូវដបប្រេងដែលឧទ្ទិសសម្រាប់ការប្រសិទ្ធដល់អ្នកឈឺ ហើយក្នុងដៃម្ខាងទៀត យើងកាន់ចំណិតនំប៉័ងដើម្បីផ្ដល់ដល់ជនស្រេកឃ្លាន ហើយក្នុងចិត្តយើងយើងផ្ដិតជាប់នូវបន្ទូលដ៏សុខសាន្តនៃព្រះ « ដែលធ្វើឲ្យជាស្បើយដល់ព្រលឹងដែលមានរបួសឈឺចាប់ » ។7
នេះជាការទទួលខុសត្រូវដំបូងបង្អស់របស់យើងក្នុងនាមជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាពម្នាក់ ---ហើយវាអនុវត្តទាំងអ្នកកាន់បព្វជិតភាពអើរ៉ុន និងមិលគីស្សាដែក ។ ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលបានស្ដារឡើងវិញប្រទានពរដល់ជីវិតពុំមែនត្រឹមតែពេលដែលយើងជឿនោះទេ ---តែវានឹងប្រទានពរយ៉ាងច្រើនថែមទៀតពេលយើងរស់នៅតាម ។ បុគ្គលម្នាក់បានទទួលការលើកទឹកចិត្ត ហើយគ្រួសារបានទទួលនូវការពង្រឹងដោយស្ថិតនៅលើការអនុវត្តគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ ។ វាជាអភ័យឯកសិទ្ធិ និងការទទួលខុសត្រូវយើង ដោយពុំគ្រាន់តែនិយាយប៉ុណ្ណោះទេ តែត្រូវប្រព្រឹត្តផងដែរ ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះជាអ្នកបង្កើតនូវអព្ភូតហេតុ ។ ទ្រង់ជាអ្នកព្យាបាលដ៏អស្ចារ្យ ។ ទ្រង់ជាគំរូ ជាពន្លឺរបស់យើង ទោះជាស្ថិតក្នុងគ្រាដ៏ខ្មៅងងឹតក្ដី ហើយទ្រង់បង្ហាញយើងពីផ្លូវត្រូវ ។
ចូរយើងដើរតាមទ្រង់ ។ ចូរយើងបំពេញតួនាទីយើង ហើយក្លាយជាអ្នកព្យាបាលដោយការបម្រើព្រះ និងបងប្អូនប្រុសរបស់យើង ។
អ្នកគ្រងមរតកនៃជីវិតអស់កល្ប
ងារទីបួនដែលយើងទាំងអស់ចែករំលែកនាំយើងត្រលប់ទៅរកងារទីមួយក្នុងតារាងយើងវិញ ។ ក្នុងនាមជាបុត្រានៃព្រះវរបិតាសួគ៌យើង យើងជាអ្នកគ្រងមរតកនូវអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលទ្រង់មាន ។
« ព្រះវិញ្ញាណទ្រង់ក៏ធ្វើទីបន្ទាល់នឹងវិញ្ញាណយើងថា យើងជាកូនរបស់ព្រះ ៖
« បើសិនណាជាកូនព្រះហើយ នោះយើងក៏បានគ្រងមរតកដែរ គឺជាអ្នកគ្រងមរតកនៃព្រះជាមួយនឹងព្រះគ្រីស្ទផង ឲ្យតែយើងទទួលរងទុក្ខជាមួយនឹងទ្រង់ចុះ ដើម្បីឲ្យបានដំកើងឡើងជាមួយនឹងទ្រង់ដែរ » ។8
បងប្អូនប្រុសជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ សូមគិតពីចំណុចនេះ ។ យើងជាអ្នកគ្រងមរតកជាមួយនឹងព្រះគ្រីស្ទ !
ដូច្នេះតើវាសមហេតុផលដែរឬទេ ដែលយើងភាគច្រើនចំណាយពេលវេលាដ៏មានតម្លៃ គំនិត មធ្យោបាយ និងកម្លាំងរបស់យើង ដើម្បីព្យាយាមទទួលបាននូវកិត្យានុភាព ឬទ្រព្យសម្បត្តិ ឬដើម្បីទទួលការកម្សាន្តនឹងគ្រឿងអេឡិចត្រូនិកថ្មី ហើយល្អបំផុតនោះ ?
ព្រះអម្ចាស់បានដាក់ការសន្យាដ៏ទេវភាពនៅពីមុខយើងថា « អស់អ្នកណាដែលស្មោះត្រង់ក្នុងកាលបានបព្វជិតភាពទាំងពីរនេះ … ដំកើងការហៅរបស់ខ្លួន … [ នឹង ] ទទួលយើងដែរ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថាដូច្នោះ … ហើយអ្នកដែលទទួលយើង ឈ្មោះថាទទួលព្រះវរបិតាយើងដែរ ...ហេតុដូច្នេះហើយគ្រប់អ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះវរបិតាយើងមាន នោះនឹងត្រូវបានប្រទានដល់អ្នកនោះដែរ » ។9
ខ្ញុំមិនអាចស្រមើរស្រម៉ៃឃើញពីអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលការសន្យានេះផ្ដល់ឲ្យឡើយ ។ តែខ្ញុំដឹងយ៉ាងច្បាស់ថាវាអស្ចារ្យ ទេវភាព អស់កល្ប ហើយមានតម្លៃសក្ដិសមនឹងរាល់ការខិតខំយើងក្នុងជីវិត ។
ដោយដឹងពីការណ៍នេះ តើយើងអាចមិនចូលរួមចំណែកក្នុងការបម្រើព្រះអម្ចាស់ និងបងប្អូនយើង ហើយបំពេញការទទួលខុសត្រូវយើងដោយរីករាយក្នុងបព្វជិតភាពនៃព្រះយ៉ាងដូចម្តេចទៅ ?
នេះជាការងារដ៏ថ្លៃថ្នូរបំផុតមួយដែលនឹងធ្វើឲ្យយើងជួបឧបសគ្គនៅគ្រប់ផ្លូវ ហើយត្រូវឲ្យយើងប្រើសមត្ថភាពយើងទាំងអស់ ។ តើយើងចង់ឃើញស្ថានសួគ៌បើកឡើង ហើយធ្វើជាសាក្សីដល់ការបំផុសគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធក្នុងការបង្ហាញផ្លូវដល់យើងដែរទេ ? ដូច្នេះយើងគួរចាប់ផ្ដើមធ្វើការ ហើយប្រឹងឲ្យអស់ពីលទ្ធភាពយើងក្នុងកិច្ចការដ៏ធំនេះ --- បុព្វហេតុមួយធំជាងខ្លួនយើងជាច្រើនទៅទៀត ។
ការបម្រើព្រះ និងបងប្អូនយើងនឹងធ្វើឲ្យយើងជួបការលំបាក ហើយប្រែយើងទៅជាអ្វីមួយដែលអស្ចារ្យលើសពីអ្វីដែលយើងធ្លាប់គិត ។
ប្រហែលជាអ្នកអាចគិតថា អ្នកមិនបានគេត្រូវការ ថាអ្នកត្រូវបានគេមើលរំលង ថាអ្នកជាមនុស្សមិនសំខាន់ ។
ខ្ញុំធ្វើការសុំទោសដោយស្មោះបើមានអ្នកកាន់បព្វជិតភាពណាម្នាក់ទទួលអារម្មណ៍បែបនេះ ។ ពិតណាស់ អ្នកមិនត្រូវបានព្រះវរបិតាសួគ៌មើលរំលង ឬមិនត្រូវការនោះឡើយ ។ ទ្រង់ស្រលាញ់អ្នក ។ ហើយខ្ញុំប្រាប់អ្នកដោយប្រាកដថា សាសនាចក្រនេះត្រូវការអ្នក ។
តើអ្នកមិនដឹងថា « ព្រះទ្រង់បានរើសពួកល្ងីល្ងើនៅលោកិយនេះដើម្បីនឹងធ្វើឲ្យអ្នកប្រាជ្ញ [ មានសេចក្ដីខ្មាស់ ] វិញ ទ្រង់បានរើសពួកកម្សោយនៅលោកិយនេះ ដើម្បីនឹងធ្វើឲ្យពួកខ្លាំងពូកែ [ មានសេចក្ដីខ្មាស់ ] ទេឬអី ? » 10
ប្រហែលវាជាការពិតណាស់ដែលយើងមានភាពទន់ខ្សោយ ។ ប្រហែលជាយើងមិនឆ្លាត ឬពូកែ ។ តែពេលព្រះគង់ជាមួយយើង គ្មាននរណាម្នាក់អាចឈរទាស់នឹងយើងបានឡើយ ។11
នេះជាហេតុផលដែលអ្នកសំខាន់ ។ អ្នកមានការបរិច្ចាគផ្ទាល់ខ្លួនដែលត្រូវធ្វើ ហើយព្រះអាចតម្កើងការបរិច្ចាគនោះតាមរបៀបមួយដ៏អស្ចារ្យ ។ សមត្ថភាពអ្នកក្នុងការបរិច្ចាគពុំមែនអាស្រ័យលើការហៅក្នុងសាសនាចក្រនោះទេ ។ ឱកាសបម្រើសម្រាប់អ្នកគឺមិនចេះចប់ឡើយ ។ បើអ្នកពុំទាន់ចូលរួមក្នុងកិច្ចការរបស់ព្រះនាពេលនេះ ខ្ញុំលើកទឹកចិត្តអ្នកឲ្យចូលរួមធ្វើវា ។
កុំរង់ចាំការហៅជាក់លាក់មួយពីមុនអ្នកមានការចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងការស្ថាបនានគរព្រះឡើយ ។ ក្នុងនាមជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាពម្នាក់ អ្នកត្រូវបានហៅឲ្យធ្វើការងារនេះរួចជាស្រេចហើយ ។ សូមសិក្សាព្រះបន្ទូលព្រះរាល់ថ្ងៃ សូមអធិស្ឋានទៅព្រះវរបិតាសួគ៌រាល់ថ្ងៃ សូមធ្វើឲ្យគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញក្លាយជាផ្នែកមួយក្នុងជីវិតអ្នក សូមថ្លែងអំណរគុណដល់ព្រះ ហើយទូលសុំការដឹកនាំរបស់ទ្រង់ ។ បន្ទាប់មក សូមរស់នៅតាមអ្វីដែលអ្នកបានរៀន ដំបូងគឺនៅក្នុងគ្រួសារអ្នក តែក៏នៅរាល់កាលៈទេសៈនៃជីវិតអ្នកផងដែរ ។
នៅក្នុងបទរបស់អ្នកនិពន្ធដ៏អស្ចារ្យ អ្នកលេងនូវផ្នែករបស់អ្នកផ្ទាល់ ---ច្រៀងនូវផ្នែករបស់អ្នក ។ ទោះជាអ្នកមិនអាចធ្វើវាបាន បទភ្លេងនោះនៅតែប្រគំបន្តទៀត ។ តែបើអ្នកបំពេញ ហើយចូលរួមក្នុងក្រុមចម្រៀងនោះ ហើយអនុញ្ញាតឲ្យអំណាចនៃព្រះធ្វើការជាមួយនឹងអ្នក អ្នកនឹងឃើញ « ទ្វារស្ថានសួគ៌ » បើក ហើយទ្រង់នឹង « ចាក់ព្រះពរមកលើអ្នកដែលនឹងគ្មានកន្លែងល្មមទុកបានទេ » ។12 សូមបំពេញសក្ដានុភាពដ៏ពិតអ្នកក្នុងនាមជាបុត្រាម្នាក់នៃព្រះ ហើយអាចក្លាយជាកម្លាំងមួយសម្រាប់ការណ៏ល្អក្នុងគ្រួសារ ផ្ទះ សហគមន៍ ប្រទេស ហើយពិតណាស់គឺនៅក្នុងពិភពលោកនេះ ។
ហើយក្នុងដំណើរការនេះ ពេលអ្នក « បាត់ ជីវិត [ អ្នក ] » ក្នុងការបម្រើអ្នកដទៃ 13 អ្នកនឹងរីកចម្រើនរហូតដល់អ្នកឈានដល់ « ខ្នាតកំពស់នៃសេចក្ដីពោរពេញផងព្រះគ្រីស្ទ » ។14 ហើយអ្នកនឹងត្រូវបានរៀបចំគ្រងមរតកជាមួយព្រះគ្រីស្ទ នូវគ្រប់អ្វីៗដែលព្រះវរបិតាមាន។
អ្នកសំខាន់ណាស់ចំពោះព្រះ
បងប្អូនប្រុសជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ មិត្តជាទីស្រលាញ់ អ្នកសំខាន់ណាស់ ។ អ្នកមានគេស្រឡាញ់ ។ អ្នកមានគេត្រូវការ ។ កិច្ចការនេះពិត ។ បព្វជិតភាពដែលអ្នកមានឯកសិទ្ធិកាន់គឺពិតជារបស់ផងព្រះ ។
ខ្ញុំសូមអធិស្ឋានថា ពេលអ្នកសញ្ជឹងគិតពីងារជាច្រើននៃអ្នកកាន់បព្វជិតភាពម្នាក់ដ៏សក្ដិសម អ្នកនឹងរកឃើញខ្យល់ដ៏ទេវភាព ដែលលើកអ្នកឡើងឆ្ពោះទៅរកមរតក ដែលព្រះវរបិតាសួគ៌បានរក្សាទុកសម្រាប់អ្នក ។ ខ្ញុំសូមបន្សល់ទុកពរជ័យនេះ និងទីបន្ទាល់ខ្ញុំក្នុងព្រះនាមដ៏ពិសិដ្ឋនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។