ទីបរិសុទ្ធរបស់អ្នក

ដោយ អាន អិម ឌិប

ទីប្រឹក្សាទីពីរនៅក្នុងគណៈប្រធានយុវនារីទូទៅ

ទោះជា [ ទីបរិសុទ្ធរបស់អ្នក ] គឺជាទីភូមិសាស្ត្រ ឬ គ្រាជាច្រើនក្នុងពេលវេលាក្ដី វាមានភាពពិសិដ្ឋស្មើគ្នា ហើយមានអំណាចពង្រឹងដ៏អស្ចារ្យ ។

ដោយ អាន អិម ឌិប

បាវចនាម៉្ញូឆលយុវវ័យឆ្នាំ 2013 របស់យើង ចេញមកពីខចុងក្រោយនៃកណ្ឌទី 87 នៃគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ។ ការណែនាំឲ្យ « ឈរនៅទីបរិសុទ្ធ... » នេះ គឺមាននៅក្នុងកណ្ឌបីផ្សេងគ្នា ជាក់ស្ដែង នៅក្នុងការដាស់តឿននេះ គឺសំខាន់ណាស់ ។ វាពន្យល់ពីរបៀបដែលយើងអាចទទួលបានការការពារ កម្លាំង និង ភាពសុខសាន្ដនៅក្នុងគ្រាចលាចល ។ ការណែនាំដ៏បំផុសគំនិតគឺ « ឈរនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធទាំងឡាយ ហើយចូរកុំរើឡើយ » ។ ¹

នៅពេលខ្ញុំពិចារណា អំពីបាវចនានេះ ខ្ញុំចេះតែសួរខ្លួនឯងថា « តើ ‹ ទីបរិសុទ្ធ › ដែលព្រះវរបិតាមានបន្ទូលនោះជាអ្វី ? ប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន បានទូន្មានថា « ទីបរិសុទ្ធរួមមានព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់យើង សាលាជំនុំរបស់យើង គេហដ្ឋានរបស់យើង និង ស្ដេកនៃស៊ីយ៉ូន ដែល ‹ ជាទីការពារ និង ជាទីជ្រកកោន › » ។ ² បន្ថែមពីលើទីតាំងទាំងនេះ ខ្ញុំជឿថា យើងម្នាក់ៗអាចរកឃើញទីតាំងជាច្រើនទៀត ។ ដំបូងយើងអាចពិចារណាពាក្យ ទី ជាបរិដ្ឋានខាងរាងកាយ ឬ ទីតាំងភូមិសាស្ត្រមួយ ។ ទោះជាយ៉ាងណា ទីកន្លែង អាចជា « ស្ថានភាពជាក់លាក់, ទីតាំង ឬ ជាសភាវៈនៃគំនិត » ។ ³ នេះមានន័យថា ទីបរិសុទ្ធ ក៏អាចជាគ្រាជាច្រើនក្នុងពេលវេលា -- ជាគ្រាដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធថ្លែងទីបន្ទាល់ដល់យើង ជាគ្រាដែលយើងទទួលអារម្មណ៍ក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ឬ ជាគ្រាដែលយើងទទួលចម្លើយចំពោះ ការអធិស្ឋានរបស់យើង ។ លើសពីនោះ ខ្ញុំជឿថា រាល់ពេលដែលអ្នកមានភាពក្លាហានដើម្បីឈរឡើងចំពោះអ្វីដែលត្រូវ ជាពិសេសក្នុងស្ថានភាពដែលគ្មាននរណាម្នាក់ចង់ធ្វើ នោះគឺអ្នកកំពុងបង្កើតនូវទីបរិសុទ្ធមួយហើយ ។

នៅពេញមួយជីវិតរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធដ៏ខ្លី តែសំខាន់នោះ លោកពិតជា « [ ឈរ ] នៅក្នុងទីបរិសុទ្ធ » ហើយពុំរើឡើយ ។ នៅពេលលោកនៅវ័យជំទង់ លោកអំពល់ដោយសារភាពចលាចលខាងសាសនាក្នុងសហគមន៍របស់លោក ហើយចង់ដឹងថាព្រះវិហារមួយណានៃព្រះវិហារទាំងអស់នោះពិត ។ ព្រៃដែលនៅជិតផ្ទះរបស់លោក ក្លាយជាទីបរិសុទ្ធមួយ នៅពេលលោកលុតជង្គង់ចុះក្នុងព្រៃ ហើយធ្វើការអធិស្ឋានឮៗជាលើកដំបូង ។ ការអធិស្ឋានរបស់លោកបានទទួលចម្លើយ ហើយពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយសព្វថ្ងៃនេះ សំដៅទៅលើព្រៃនោះថាជាព្រៃពិសិដ្ឋ ។

យុវនារីនៅលើពិភពលោក ឈរក្នុងទីបរិសុទ្ធនៅក្នុងធម្មជាតិ នៅការបោះជំរុំយុវនារី ។ អ្នកដឹកនាំម្នាក់ បានចែកចាយជាមួយខ្ញុំនូវរឿងបទពិសោធន៍របស់យុវនារីម្នាក់ ។ យុវនារីនេះ គឺជាសមាជិកពុំសូវសកម្ម ហើយនាងមានការសង្ស័យបន្ដិចបន្ដួចអំពីការមានបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណនៅក្នុងព្រៃ ។ បន្ទាប់ពីថ្ងៃទីមួយ នាងបានរាយការណ៍ទៅអ្នកដឹកនាំនាងថា « ខ្ញុំសប្បាយខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែតើយើងអាចកាត់ចោលនូវការឡើងនិយាយអំពី ព្រះវិញ្ញាណបានទេ ? ខ្ញុំមកទីនេះដើម្បីបោះជំរុំ សប្បាយនឹងធម្មជាតិ នៅជាមួយមិត្តភក្ដិខ្ញុំ ហើយលេងសប្បាយខ្លះ ! » ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលបញ្ចប់ការប្រជុំថ្លែងទីបន្ទាល់ យុវនារីដដែលនោះបានមកសារភាពទាំងទឹកភ្នែកថា « ខ្ញុំពុំចង់ទៅផ្ទះទេ ។ តើខ្ញុំអាចបន្ដមានអារម្មណ៍នៃព្រះវិញ្ញាណដូចពេលនេះ នៅជាមួយខ្ញុំគ្រប់ពេលបានដោយរបៀបណា ? នាងបានរកឃើញទីបរិសុទ្ធ ។

ទីបរិសុទ្ធមួយទៀត ក្នុងជីវិតរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធគឺនៅក្នុងបន្ទប់ដេករបស់គាត់ ។ រឿងនេះ អាចនឹងពិបាកជឿ ដោយសារដូចជាអ្នករាល់គ្នាជាច្រើនដែរ លោកនៅបន្ទប់រួមគ្នាជាមួយបងប្អូនលោក ។ វាក្លាយជាទីបរិសុទ្ធមួយ នៅពេលលោកអធិស្ឋានដោយសេចក្ដីជំនឿ ការរាបសារ និងតម្រូវការយ៉ាងខ្លាំងនោះ ។ លោកបានពន្យល់ថា « បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានចូលទៅកាន់ដំណេកខ្ញុំនាយប់នោះ នោះខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមអធិស្ឋាន ហើយទូលអង្វរដល់ព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឬទ្ធិ សូមក្ដីអភ័យទោស ចំពោះអស់ទាំងអំពើបាប និង អំពើឆ្កួតលីលារបស់ខ្ញុំ » ។ ⁴ ចាប់តាំងពីយ៉ូសែប មានការនិមិត្តនៅក្នុងព្រៃពិសិដ្ឋ រយៈពេលបីឆ្នាំដែលបានកន្លងផុតទៅ ពុំងាយស្រួលនោះទេ ។ យ៉ូសែបដែលមានអាយុដប់ប្រាំពីរឆ្នាំ បានស៊ូទ្រាំនឹងការចំអក ការប្រមាថ និង ការសម្លុតពុំចេះឈប់ឈរ ។ ប៉ុន្តែក្នុងបន្ទប់យ៉ូសែបនាយប់នោះ ទេវតាមរ៉ូណៃបានលេចមកឆ្លើយការអធិស្ឋានរបស់លោក ។ យ៉ូសែប បានទទួលចំណេះដឹង និង ការលួងលោមចិត្ត ។ យប់នោះ បន្ទប់របស់លោក បានក្លាយជាទីបរិសុទ្ធ ។

ខណៈដែលកំពុងមើលវីដេអូយុវវ័យក្នុងកម្មវិធី Mormon Message សម្រាប់យុវវ័យ ។ ខ្ញុំធ្វើជាសាក្សីបន្ទប់ដេកមួយទៀត ដែលបានក្លាយជាទីបរិសុទ្ធ ។ នៅក្នុងវីដេអូ បង្ហាញពីយុវនារីម្នាក់មកពី អែល សាវ៉ាឌ័រ ឈ្មោះ អ៊ិនហ្គ្រីត ដេលហ្គាដូ នាងចែកចាយអារម្មណ៍របស់នាងអំពី ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ នាងបាននិយាយថា « វាជាការល្អដែលយើងដឹងថាមានកន្លែងមួយ ដែលយើងអាចគេចចេញពីរឿងខាងលោកិយ ហើយទទួលពិធីបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋ និងជួយដល់អ្នកទាំងឡាយ ដែលពុំអាចទទួលពិធីបរិសុទ្ធទាំងនោះក្នុងជីវិតនេះ » ។ នៅពេលនាងនិយាយ វីដេអូបង្ហាញត្រង់កន្លែង អ៊ិនហ្គ្រីត អានគម្ពីររបស់នាង មានពេញទៅដោយរូបតាំង ពាក្យដកស្រង់ សៀវភៅ ការអភិវឌ្ឍខ្លួន រូបថតគ្រួសារ និង រូបព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ព្រមទាំងតុក្កតាសត្វជាទីស្រឡាញ់របស់នាងផងដែរ ។ ⁵ នាងប្រហែលជាមិនដឹងថា នាងបានបង្កើតកន្លែងបរិសុទ្ធ ដែលនាងអាចចាកចេញពីរឿងទាំងឡាយនៃលោកិយទេ ។ ខ្ញុំឆ្ងល់ថា តើ អ៊ិនហ្គ្រីត បានអានគម្ពីរនាងប៉ុន្មានដង ហើយទទួលអារម្មណ៍ព្រះវិញ្ញាណប៉ុន្មានដង ហើយ ទទួលចម្លើយចំពោះការអធិស្ឋានរបស់នាងនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធរបស់នាងប៉ុន្មានដងហើយ ។

មែនហើយ មានទីបរិសុទ្ធដែលពុំរំពឹងទុកមួយទៀតនៅក្នុងជីវិតយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ គឺគុគលីប៊ឺធី ។ អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន បានមានប្រសាសន៍ថា « ក្នុងជីវិតរបស់យ៉ូសែប គ្មានគ្រាណាដែលពិបាកជាងការជាប់គុគយ៉ាងឃោរឃៅ ដោយខុសច្បាប់ និង អយុត្តិធម៌នេះទេ » ។ អែលឌើរ ហូឡិន បានបន្ដប្រាប់ថា គុគលីប៊ឺធី ចាប់តាំងពីពេលនោះមកវាជា « គុគ-ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ » ដោយសារតែបទពិសោធន៍ដ៏ពិសិដ្ឋ ដែលព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានមាននៅទីនោះ ។⁶

យុវនារីមួយចំនួនប្រហែលជាមានបទពិសោធន៍ ដូចជាប់ក្នុងគុគលីប៊ឺធី ដែរ ជាទីដែលអ្នកជួបនូវការប្រមាថ ជាទីដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថាគ្មានសណ្តានចិត្តនៃក្ដីស្រឡាញ់ ជាទីដែលអ្នកត្រូវគេចំអក មើលងាយ ឬ អាចនឹងមានគ្រោះថ្នាក់ខាងរូបកាយ ។ ចំពោះយុវនារី ខ្ញុំសូមផ្ដល់ពាក្យរបស់អែលឌើរ ហូឡិន ថា « អ្នកអាចមានបទពិសោធន៍ពិសិដ្ឋ ទទួលវិវរណៈ ការណែនាំដ៏អស្ចារ្យជាមួយព្រះអម្ចាស់ ក្នុងពេល មានបទពិសោធន៍អាក្រក់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ... ក្នុងស្ថានភាពដ៏អាក្រក់បំផុត ខណៈដែលស៊ូទ្រាំនឹងភាពអយុត្តិធម៌ដ៏ឈឺចាប់បំផុត នៅពេលប្រឈមមុខនឹងការលំបាក និង ការផ្ទុយ ដែលហាក់ដូចជាមិនអាចយកឈ្នះបាន ជាងអ្វីដែលអ្នកធ្លាប់ជួបទៅទៀតនោះ » ។ ⁷ ម្យ៉ាងទៀត ដូចជាព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ អ្នក អាចបង្កើត ឬ ឈរនៅទីនោះ ទោះជាក្នុងពេលលំបាកបំផុតដែលអ្នកពុំធ្លាប់ជួបក្ដី ។

យុវនារីម្នាក់ ឈ្មោះ គីស្ទីន បានចែកចាយជាមួយខ្ញុំនូវបទពិសោធន៍ដ៏ឈឺចាប់របស់នាង ។ វិទ្យាល័យ គឺដូចជាគុគលីប៊ឺធីអញ្ចឹង ។ សំណាងល្អ បន្ទប់ក្រុមតន្ត្រីបានផ្ដល់នូវការធូរស្បើយដល់នាង ។ នាងបាននិយាយថា ៖ « នៅពេលខ្ញុំបោះជំហានចូលក្នុងបន្ទប់នេះ គឺដូចជាខ្ញុំបោះជំហានចូលទៅកន្លែងសុវត្ថិភាពមួយដូច្នោះដែរ ។ គ្មានសញ្ញាចំអក ឬ ប្រមាថ គ្មានភាសាអាសគ្រាមឡើយ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំបានឮពាក្យលើកទឹកចិត្ត និង ក្ដីស្រឡាញ់ ។ យើងអនុវត្តការមានចិត្តល្អនឹងគ្នា ។ វាជាកន្លែងរីករាយមួយ ។ បន្ទប់ក្រុមភ្លេង ពេញទៅដោយព្រះវិញ្ញាណ នៅពេលយើងហាត់សម និង លេងតន្ត្រី ។ បន្ទប់មានសភាពដូចនេះ ដោយសារតែឥទ្ធិពលរបស់គ្រូបង្រៀនក្រុមភ្លេង ។ គាត់គឺជាគ្រីស្ទានល្អម្នាក់ ។ ខ្ញុំចាំថា វិទ្យាល័យខ្ញុំគឺជាទីដែលខ្ញុំជ្រះស្អាតខាងវិញ្ញាណ ។ វាជាការពិបាក ប៉ុន្តែខ្ញុំបានរៀនឆ្លើយតបនឹងភាពមិនអនុគ្រោះដោយវិជ្ជមាន ។ ខ្ញុំនឹងថ្លែងអំណរគុណជានិច្ចចំពោះជម្រករបស់ខ្ញុំ ទីបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំ ក្នុងបន្ទប់ភ្លេងនោះ » ។ ⁸

នាយប់នេះ តើអ្នកបានគិតអំពីទីបរិសុទ្ធរបស់អ្នកឬទេ ? ខ្ញុំបានសុំឲ្យយុវនារីរាប់រយនាក់ចែកចាយ ទីបរិសុទ្ធរបស់ពួកគេជាមួយខ្ញុំ ។ ទោះជាកន្លែងទាំងនោះ គឺជាទីភូមិសាស្ត្រ ឬ គ្រាជាច្រើនក្នុងពេលវេលាក្ដី វាមានភាពពិសិដ្ឋស្មើគ្នា ហើយមានអំណាចពង្រឹងដ៏អស្ចារ្យ ។ ចម្លើយដ៏រំជួលចិត្តចំនួនប្រាំបួនរបស់ពួកគេមានដូចខាងក្រោមនេះ ៖

ទីមួយ ៖ « ខ្ញុំនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យបីទ្រប្អូនប្រុសទើបកើតរបស់ខ្ញុំ » ។
ទីពីរ ៖ « រាល់ពេលដែលខ្ញុំអានពរជ័យអយ្យកោរបស់ខ្ញុំ ។ ពេលខ្ញុំអាន ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ស្គាល់ និង ស្រឡាញ់ខ្ញុំ » ។
ទីបី ៖ « ថ្ងៃដែលខ្ញុំមានអាយុ 12 ឆ្នាំ យុវនារីក្នុងវួដ បានតុបតែងទ្វាររបស់ខ្ញុំ ដោយរូបបេះដូងក្រដាស ។ ⁹ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាគេស្រឡាញ់ខ្ញុំ ទទួលស្គាល់ខ្ញុំ និងសប្បាយចិត្ត ! ។
ទីបួន ៖ « នៅថ្ងៃមួយពេលខ្ញុំអានគម្ពីរខ្ញុំ មានឃ្លាមួយបាន ‹ ផុសឡើង › ខ្ញុំបានទទួលឆ្លើយចំពោះការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំ » ។
ទីប្រាំ ៖ « ខ្ញុំបានដើរទៅក្នុងការជប់លៀងមួយ ដែលមានមនុស្សស៊ីផឹក និងចូលរួមក្នុងសកម្មភាពដែលពុំអាចទទួលយកបានដទៃទៀត ។ ព្រះវិញ្ញាណបានប្រាប់ខ្ញុំឲ្យត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ។ ខ្ញុំក៏បានធ្វើតាម មែនហើយ វាមាននូវផលវិបាកខាងសង្គម › ។ ទោះជាយ៉ាងណា គ្រានោះបានផ្ដល់ទំនុកចិត្តដល់ខ្ញុំ ដែលខ្ញុំចាំបាច់ត្រូវដឹងថា ខ្ញុំអាចរស់នៅតាមដំណឹងល្អ » ។
ទីប្រាំមួយ ៖ « អំឡុងសាក្រាម៉ង់ ខ្ញុំគិតអំពីដង្វាយធួន ។ ខ្ញុំបានដឹងថា ខ្ញុំចាំបាច់ត្រូវអភ័យទោសដល់មនុស្ស ដែលខ្ញុំខឹង ។ ការជ្រើសរើសដើម្បីអភ័យទោសឲ្យគេរបស់ខ្ញុំ គឺជាទង្វើវិជ្ជមានមួយ ដែលនឹងនាំដង្វាយធួនមកក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ខ្ញុំ » ។
ទីប្រាំពីរ ៖ « បន្ទាប់ពីចូលរួមក្នុងកម្មវិធី ការចាប់ផ្ដើមថ្មី គាត់បានថើបថ្ពាល់ខ្ញុំ ហើយប្រាប់ខ្ញុំថា គាត់ស្រឡាញ់ខ្ញុំ ។ នេះគឺជាលើកទីមួយ តាមដែលខ្ញុំចាំ » ។
ទីប្រាំបី ៖ « តាមរយៈការអះអាងរបស់ប៊ីស្សពរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំដឹងថា ការសន្យាដែលបានផ្ដល់ឲ្យនៅក្នុងគម្ពីរគឺជាការពិត ៖ ‹ ទោះបើអំពើបាបរបស់ឯងដូចជាពណ៌ក្រហមទែងក៏ដោយ គង់តែនឹងបានសដូចហិមៈ › ។ ¹⁰ ខ្ញុំមានសង្ឃឹម ហើយដឹងថា ខ្ញុំអាចចាប់ផ្ដើមដំណើរការនៃការប្រែចិត្តដ៏យូររបស់ខ្ញុំបាន ។
ជាចុងក្រោយ ៖ « ល្ងាចមួយ ខ្ញុំពង្រឹងភាពក្លាហាន ដើម្បីចែកអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំអំពីដំណឹងល្អ និង គម្ពីរមរមនជាមួយនឹងមិត្តសំឡាញ់ខ្ញុំ ។ ក្រោយមក វាគឺជាឯកសិទ្ធិមួយដើម្បីចូលរួមក្នុងពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់គាត់ ។ ឥឡូវ យើងចូលរួមសាសនាចក្រជាមួយគ្នា » ។

ខ្ញុំសូមចែកចាយនឹងអ្នកនូវទីបរិសុទ្ធមួយរបស់ខ្ញុំបានទេ ? ខ្ញុំចាំពីគ្រាពិសេសមួយថា ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ធុញថប់ ភ័យខ្លាច និង ឯកកោយ៉ាងខ្លាំង ។ ខ្ញុំបានអធិស្ឋានស្ងាត់ៗថា ៖ « ព្រះវរបិតាសួគ៌ ទូលបង្គំពុំចេះធ្វើរឿងនេះទេ ។ សូមជួយទូលបង្គំផង ! » ។ មិនយូរប៉ុន្មាន មានមនុស្សម្នាក់មករកខ្ញុំ ដាក់ដៃលើស្មាខ្ញុំ ហើយបានសួរដោយស្មោះ និងជាពាក្យលើកទឹកចិត្ត ។ នៅពេលនោះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សុខសាន្ដ ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាបានទទួលស្គាល់ ។ អ្វីៗបានផ្លាស់ប្ដូរ ។ សម្ដីរបស់ប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល បានចូលមកក្នុងចិត្តថា ៖ « ព្រះញាណដឹងពីយើង ហើយទ្រង់ទតមើលមកលើយើង ។ ជាធម្មតា ទ្រង់បំពេញតម្រូវការរបស់យើង តាមរយៈអ្នកដទៃ » ។ ¹¹ ចំពោះខ្ញុំ គ្រានោះ ទីនោះបានក្លាយជាទីបរិសុទ្ធ ។

យុវនារីជាទីស្រឡាញ់ មានទីបរិសុទ្ធដទៃទៀតជាច្រើនរាប់មិនអស់ ដែលខ្ញុំចង់ឲ្យយើងអាចចែកចាយជាមួយគ្នា ។ នៅពេលអ្នកត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញយប់នេះ ខ្ញុំលើកទឹកចិត្តឲ្យអ្នកកត់ត្រាក្នុងកំណត់ហេតុអ្នកនូវទីបរិសុទ្ធទាំងនោះ ដែលអ្នកស្គាល់ និង ចាំ ។ ខ្ញុំដឹងច្បាស់ថា អ្នករាល់គ្នា រាប់ពាន់នាក់កំពុងឈរនៅទីបរិសុទ្ធ ។ កន្លែងទាំងនោះ ត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យអ្នកជាមួយនឹងការការពារ កម្លាំង និងភាពសុខសាន្ដក្នុងពេលចលាចល ។ ទីបន្ទាល់របស់អ្នក កាន់តែខ្លាំងឡើង ដោយសារតែអ្នកឈរសម្រាប់សេចក្ដីពិត និង សេចក្ដីសុចរិត តាមរបៀបដ៏រុងរឿង ។

អ្នកគឺជាយុវវ័យដ៏ថ្លៃថ្នូនៃសាសនាចក្រ អ្នកគឺជាវីរៈនារីរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នក ។ ខ្ញុំដឹងអំពីក្ដីស្រឡាញ់ដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ចំពោះអ្នក ហើយខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ដល់អ្នកថា ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ពិត ។ ទ្រង់កំពុងរស់ចាំ ត្រៀមដើម្បីគាំទ្រអ្នក នៅពេលអ្នក « ឈរ... នៅទីបរិសុទ្ធ ហើយកុំរើ » នោះ ។ ខ្ញុំស្រឡាញ់ និង គាំទ្រប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ជាព្យាការីពិត និង លើកទឹកចិត្តរបស់យើង ។ ខ្ញុំនិយាយពាក្យទាំងនេះនៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។