Οι προσωπικές μας πράξεις υπηρέτησης
Από τον Πρεσβύτερο Ούγο Μαρτίνες
Των Εβδομήκοντα
Η αγάπη για τον Ιησού Χριστό πρέπει να είναι οδηγός μας, αν θέλουμε να είμαστε ενήμεροι των αναγκών όσων μπορούμε να βοηθήσουμε κατά κάποιον τρόπο.
Στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, μάς δίδεται η ευκαιρία και η προσωπική ευλογία να υπηρετήσουμε. Όσο καιρό είμαι μέλος, έχω υπηρετήσει με πολλούς τρόπους. Όπως ο αδελφός Ουδίνε Φαλαμπέγια, πατέρας του πρεσβυτέρου Ενρίκε Φαλαμπέγια, έλεγε: «Εκείνος που υπηρετεί σε κάτι, είναι καλός για κάτι· εκείνος που υπηρετεί σε τίποτα, είναι καλός για τίποτα». Αυτά είναι λόγια που πρέπει να τηρούμε στον νου μας και στην καρδιά μας.
Καθώς έχω ζητήσει καθοδήγηση κατά τη διάρκεια της υπηρέτησής μου, έχω βρει παρηγοριά ενθυμούμενος ότι ο Σωτήρας εστιάζει στο άτομο και στην οικογένεια. Η αγάπη και η τρυφερή προσοχή Του προς το άτομο, με έχουν διδάξει ότι αναγνωρίζει τη μεγάλη αξία καθενός από τα τέκνα του Επουράνιου Πατέρα και ότι είναι απαραίτητο εμείς να διασφαλίσουμε πως κάθε άτομο λαμβάνει διακονία και ενδυναμώνεται από το Ευαγγέλιο τού Ιησού Χριστού.
Στις γραφές διαβάζουμε:
«Να θυμάστε, η αξία των ψυχών είναι μεγάλη στα μάτια τού Θεού...
»Και αν γίνει έτσι ώστε να χρειαστεί να κοπιάζετε όλες τις ημέρες σας… και φέρετε, έστω μόνο μια ψυχή προς εμένα, πόσο μεγάλη θα είναι η χαρά σας μαζί του στη βασιλεία τού Πατέρα μου!»1
Κάθε ψυχή είναι μεγάλης αξίας για τον Θεό, διότι είμαστε τα τέκνα Του και έχουμε τη δυνατότητα να γίνουμε όπως είναι Εκείνος2.
Η αγάπη για τον Ιησού Χριστό πρέπει να είναι οδηγός μας, αν θέλουμε να είμαστε ενήμεροι των αναγκών όσων μπορούμε να βοηθήσουμε κατά κάποιον τρόπο. Οι διδασκαλίες του Κυρίου, Ιησού Χριστού, μας δείχνουν τον δρόμο. Και έτσι αρχίζει η προσωπική μας διακονία: ανακαλύπτοντας ανάγκες και κατόπιν καλύπτοντάς τις. Όπως είπε η αδελφή Λίντα Μπέρτον, γενική πρόεδρος της Ανακουφιστικής Εταιρείας: «Πρώτα παρατηρήστε, κατόπιν υπηρετήστε»3.
Ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον είναι ένα μέγα παράδειγμα αυτής της αρχής: Τον Ιανουάριο του 2005, προήδρευε μίας συνελεύσεως ηγεσίας ιεροσύνης στο Πουέρτο Ρίκο, όταν επέδειξε πώς ο Σωτήρας και οι υπηρέτες Του προσφέρουν υπηρεσία μέσω της προσωπικής διακονίας. Στο τέλος εκείνης της υπέροχης συγκέντρωσης, ο Πρόεδρος Μόνσον άρχισε να χαιρετά όλους τους ηγέτες της ιεροσύνης που παρευρίσκονταν. Ξαφνικά, παρατήρησε ότι ένας από αυτούς κοίταζε τα πάντα από απόσταση, χώρια, μόνος του.
Ο Πρόεδρος Μόνσον έφυγε από τη συντροφιά, προς τον αδελφό και του μίλησε. Με συγκίνηση, ο Χοσέ Σάγιας τού είπε ότι ήταν θαύμα που τον είχε προσεγγίσει και απάντηση στις προσευχές του που εκείνος και η σύζυγός του, Γιολάντα, είχαν προσφέρει πριν από τη συγκέντρωση. Είπε στον Πρόεδρο Μόνσον ότι η κόρη του ήταν σε άσχημη κατάσταση και ότι είχε μαζί του ένα γράμμα από τη σύζυγό του το οποίο ήθελε να παραδοθεί στον Πρόεδρο Μόνσον. Ο αδελφός Σάγιας είχε πει στη σύζυγό του ότι θα ήταν αδύνατον, αφού ο Πρόεδρος Μόνσον θα ήταν τόσο πολυάσχολος. Ο Πρόεδρος Μόνσον άκουσε την ιστορία και ζήτησε το γράμμα, το οποίο διάβασε σιωπηλώς. Κατόπιν το έβαλε στην τσέπη του κοστουμιού του και είπε στον αδελφό Σάγιας ότι θα φρόντιζε για την παράκλησή τους.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, αυτή η οικογένεια επηρεάσθηκε από τον Κύριό μας, Ιησού Χριστό, μέσω του υπηρέτη Του. Πιστεύω ότι τα λόγια του Σωτήρος στην παραβολή του καλού Σαμαρείτη ισχύουν για εμάς: «Πήγαινε, και κάνε κι εσύ παρόμοια»4.
Στις 21 Σεπτεμβρίου 1998, ο τυφώνας Τζωρτζ κτύπησε το Πουέρτο Ρίκο, προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές. Η αδελφή Μαρτίνες, τα πέντε παιδιά μας και εγώ καταφέραμε να επιζήσουμε εκείνης της μεγάλης θύελλας και των ανέμων με ισχύ θυέλλης, παραμένοντας στο σπίτι μας. Ωστόσο, περάσαμε δύο εβδομάδες χωρίς τρεχούμενο νερό και χωρίς ρεύμα.
Όταν τελείωσε η προμήθεια του νερού, το να αποκτήσουμε περισσότερο ήταν δύσκολο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τους αδελφούς οι οποίοι εκτέλεσαν διακονία σε εμάς, παρέχοντας αυτό το πολύτιμο υγρό, ούτε θα ξεχάσω τον στοργικό τρόπο με τον οποίο μας υπηρέτησαν οι αδελφές.
Ο Χερμάν Κολόν ήλθε στο σπίτι μας με ένα τεράστιο πλαστικό δοχείο νερού σε ένα ημιφορτηγό. Μας είπε ότι το έκανε, επειδή, με τα δικά του λόγια: «Ξέρω ότι έχετε μικρά παιδιά που χρειάζονται νερό». Δύο-τρεις ημέρες αργότερα, οι αδελφοί Νοέλ Μουνιός και Ερμίνιο Χόμες φόρτωσαν τρεις μεγάλες δεξαμενές σε ένα επίπεδο φορτηγό. Εμφανίσθηκαν στο σπίτι μας απρόσμενα και γέμισαν κάθε διαθέσιμο μπουκάλι για νερό με πόσιμο νερό, προσκαλώντας επίσης τους γείτονές μας να γεμίσουν το δικό τους.
Οι προσευχές μας είχαν απαντηθεί από τις προσωπικές τους πράξεις υπηρέτησης. Το πρόσωπο αυτών των τριών αδελφών αντικατόπτριζε την αγάπη που έχει ο Ιησούς Χριστός για εμάς και η υπηρεσία τους --με άλλα λόγια, η προσωπική τους διακονία-- έφερε πολλά περισσότερα από το πόσιμο νερό στη ζωή μας. Για κάθε υιό ή θυγατέρα του Θεού, το να ξέρουν ότι οι άνθρωποι ενδιαφέρονται και προσέχουν για την ευημερία του/της είναι απαραίτητο.
Σας καταθέτω μαρτυρία ότι ο Επουράνιος Πατέρας και ο Κύριός μας, Ιησούς Χριστός, μας γνωρίζουν ατομικώς και προσωπικώς. Για τον λόγο αυτόν, παρέχουν αυτά που χρειαζόμαστε, ούτως ώστε να έχουμε την ευκαιρία να φθάσουμε στις θείες μας δυνατότητες. Κατά μήκος της οδού βάζουν ανθρώπους που θα μας βοηθήσουν. Τότε, καθώς γινόμαστε όργανα στα χέρια Τους, είμαστε εις θέσιν να υπηρετήσουμε και να βοηθήσουμε αυτούς που Εκείνοι μας δείχνουν δι’ αποκαλύψεως.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα προσεγγίσει όλα τα τέκνα του Επουράνιου Πατέρα. Ο Καλός Ποιμένας θα μαζέψει όλα τα πρόβατά Του. Θα το κάνει αυτό ένα προς ένα, καθώς αυτά κάνουν καλή χρήση της ηθικής τους ελευθερίας επιλογής -- αφού ακούσουν τη φωνή των υπηρετών Του και λάβουν τις διακονίες τους. Τότε θα αναγνωρίσουν τη φωνή Του και θα Τον ακολουθήσουν. Μία τέτοια προσωπική διακονία είναι αναπόσπαστο μέρος στην τήρηση των διαθηκών μας του βαπτίσματος.
Ομοίως, το να είμαστε καλό παράδειγμα ενός μαθητή του Ιησού Χριστού είναι το καλύτερο εισαγωγικό γράμμα σε όσους με τους οποίους μπορούμε να διαδώσουμε το Ευαγγέλιό Του. Καθώς ανοίγουμε το στόμα μας και διαδίδουμε το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, γινόμαστε «οι υπό-ποιμένες Του, με την ευθύνη να γαλουχούμε τα πρόβατα του βοσκότοπού Του και τους αμνούς του ποιμνίου Του»5. Γινόμαστε «αδ[ύναμοι] και απλ[οί]»6 «ψαράδες ανθρώπων»7.
Η υπηρέτηση και η προσωπική μας διακονία δεν περιορίζονται στους ζωντανούς επάνω σε αυτήν τη γη. Μπορούμε επίσης να κάνουμε έργο για τους νεκρούς -- για όσους ζουν στον κόσμο των πνευμάτων και οι οποίοι, κατά τη διάρκεια της θνητής ζωής τους, δεν είχαν την ευκαιρία να λάβουν τις σωτήριες διατάξεις του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Μπορούμε επίσης να τηρούμε ημερολόγιο και να γράφουμε τις οικογενειακές ιστορίες μας για να στρέψουμε την καρδιά των ζωντανών προς τους ζωντανούς -- καθώς και την καρδιά των ζωντανών προς τους προγόνους τους. Αφορά στη διασύνδεση της οικογένειάς μας, γενεά με γενεά, σε αιώνιους δεσμούς. Καθώς το κάνουμε, γινόμαστε «σωτήρες… στο βουνό Σιών»8.
Έχουμε την ειδική ευκαιρία να γίνουμε όργανα στα χέρια Του. Μπορούμε να είμαστε στον γάμο μας, στην οικογένειά μας, με τους φίλους μας και με τους συνανθρώπους μας. Αυτή είναι η προσωπική μας διακονία ως αληθινών μαθητών του Ιησού Χριστού.
«Και μπροστά του θα συγκεντρωθούν όλα τα έθνη· και θα τους χωρίσει από αναμεταξύ τους, όπως ο ποιμένας χωρίζει τα πρόβατα από τα ερίφια.
»Και τα μεν πρόβατα θα τα στήσει από τα δεξιά του, ενώ τα ερίφια από τα αριστερά.
»Τότε, ο βασιλιάς θα πει σ’ αυτούς που θα είναι από τα δεξιά του: Ελάτε, οι ευλογημένοι τού Πατέρα μου, κληρονομήστε τη βασιλεία, που είναι ετοιμασμένη σε σας από τη δημιουργία τού κόσμου·
»Επειδή, πείνασα, και μου δώσατε να φάω· δίψασα και μου δώσατε να πιω· ξένος ήμουν, και με φιλοξενήσατε·
»γυμνός ήμουν, και με ντύσατε· ασθένησα, και με επισκεφθήκατε· σε φυλακή ήμουν, και ήρθατε σε μένα.
»Τότε, οι δίκαιοι θα του απαντήσουν, λέγοντας: Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς, και σε θρέψαμε; Ή, να διψάς, και σου δώσαμε να πιεις;
»Και πότε σε είδαμε ξένον, και σε φιλοξενήσαμε; Ή, γυμνόν, και σε ντύσαμε;
»Και πότε σε είδαμε ασθενή ή σε φυλακή, και ήρθαμε σε σένα;
»Και απαντώντας ο βασιλιάς, θα τους πει: Σας διαβεβαιώνω, καθόσον το αυτό κάνατε σε έναν από τούτους τούς ελάχιστους αδελφούς μου, το κάνατε σε μένα»9.
Είθε να μπορέσουμε να το πράξουμε αυτό, είναι η προσευχή μου, στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.