Μοιρασθείτε το φως σας
Από τη Νιλ Μάριοτ
Δεύτερη Σύμβουλο στη Γενική Προεδρία των Νέων Γυναικών
Πρέπει να παραμείνουμε σταθερές στην πίστη μας και να υψώσουμε τις φωνές μας για να διακηρύξουμε την αληθινή διδαχή.
Απόψε θα ήθελα να αναφερθώ σε δύο σημαντικές ευθύνες που φέρουμε: πρώτον, να προσθέτουμε με συνέπεια όλο και περισσότερο από το φως του Ευαγγελίου και την αλήθεια στις ζωές μας και δεύτερον, να μοιραζόμαστε αυτό το φως και την αλήθεια με τους άλλους.
Αντιλαμβάνεστε πόσο σημαντικές είστε; Η καθεμία από εσάς --αυτή τη στιγμή-- είναι πολύτιμη και απαραίτητη στο σχέδιο σωτηρίας του Επουράνιου Πατέρα. Έχουμε έργο να επιτελέσουμε. Γνωρίζουμε την αλήθεια του αποκατεστημένου Ευαγγελίου. Είμαστε έτοιμες να υπερασπισθούμε αυτή την αλήθεια; Πρέπει να τη ζήσουμε· πρέπει να τη μοιρασθούμε. Πρέπει να παραμείνουμε σταθερές στην πίστη μας και να υψώσουμε τις φωνές μας για να διακηρύξουμε την αληθινή διδαχή.
Στο τεύχος Σεπτεμβρίου 2014 του Ensign, και της Λιαχόνα, ο Πρεσβύτερος Ράσελ Μπάλαρντ γράφει: «Χρειαζόμαστε την πίστη των γυναικών και περισσότερες από τις ξεχωριστές φωνές τους, που μπορούν να ασκήσουν επιρροή. Τις χρειαζόμαστε να μάθουν τη διδαχή και να κατανοήσουν σε τι πιστεύουμε, ώστε να μπορούν να καταθέτουν τις μαρτυρίες τους για την αλήθεια όλων των πραγμάτων»1.
Αδελφές, εσείς ενδυναμώνετε την πίστη μου στον Ιησού Χριστό. Έχω δει τα παραδείγματά σας, έχω ακούσει τις μαρτυρίες σας και έχω νιώσει την πίστη σας από τη Βραζιλία ώς την Μποτσουάνα! Φέρετε μαζί σας ένα χώρο επιρροής, οπουδήποτε πηγαίνετε. Αυτός γίνεται αισθητός από τους ανθρώπους γύρω σας-- από την οικογένειά σας έως τις επαφές στο κινητό σας τηλέφωνο, και από τους φίλους σας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έως αυτές που κάθονται δίπλα σας απόψε. Συμφωνώ με την αδελφή Χάριετ Ούχτντορφ που έγραψε: «Εσείς… είστε ζωντανοί και ενθουσιώδεις φάροι μέσα σε έναν κόσμο που σκοτεινιάζει όλο και περισσότερο, καθώς δείχνετε μέσα από τον τρόπο ζωής σας ότι το Ευαγγέλιο είναι μήνυμα χαράς»2.
Ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον τόνισε: «Εάν θέλετε να δώσετε φως στους άλλους, πρέπει να ακτινοβολείτε οι ίδιοι»3. Πώς μπορούμε να κρατήσουμε λαμπρό το φως της αλήθειας μέσα μας; Μερικές φορές νιώθω σαν λαμπτήρας που σιγοφέγγει. Πώς θα γίνουμε πιο φωτεινές;
Οι γραφές διδάσκουν: «Εκείνο που είναι από τον Θεό, είναι φως. Και αυτός που δέχεται φως, και συνεχίζει με τον Θεό, λαβαίνει περισσότερο φως»4. Πρέπει να συνεχίσουμε με τον Θεό, όπως λέει η γραφή. Πρέπει να πάμε στην πηγή του φωτός -- τον Επουράνιο Πατέρα και τον Ιησού Χριστό. Μπορούμε επίσης να πάμε στον ναό, γνωρίζοντας ότι όλα μέσα σε αυτόν δείχνουν προς τον Χριστό και την μεγάλη, εξιλεωτική θυσία Του.
Σκεφθείτε την επίδραση που έχουν οι ναοί στην περιοχή γύρω τους. Εξωραΐζουν το κέντρο των πόλεων, λάμπουν από περίοπτους λόφους. Γιατί λάμπουν και εξωραΐζουν; Γιατί καθώς λένε οι γραφές: «Η οποία αλήθεια λάμπει»5 και οι ναοί περιέχουν αλήθεια και σκοπό αιώνιο, όπως και εσείς.
Το 1877, ο Πρόεδρος Τζωρτζ Κάνον είπε: «Κάθε Ναός… ελαττώνει τη δύναμη του Σατανά επάνω στη γη»6. Πιστεύω ότι οπουδήποτε κτίζεται ένας ναός επάνω στη γη, απωθεί το σκοτάδι. Ο σκοπός του ναού είναι να υπηρετήσει την ανθρωπότητα και να δώσει σε όλα τα παιδιά του Επουράνιου Πατέρα την ικανότητα να επιστρέψουν και να ζήσουν μαζί Του. Μήπως δεν είναι ο σκοπός μας παρόμοιος με αυτόν των αφιερωμένων κτηρίων, αυτών των οίκων του Κυρίου; Να υπηρετούμε άλλους και να τους βοηθούμε να απωθούν το σκοτάδι και να επιστρέφουν στο φως του Επουράνιου Πατέρα;
Το ιερό έργο στον ναό θα αυξήσει την πίστη μας στον Χριστό και κατόπιν θα μπορέσουμε να επηρεάσουμε καλύτερα την πίστη των άλλων. Μέσω του ενισχυτικού πνεύματος του ναού, μπορούμε να μάθουμε την πραγματικότητα, τη δύναμη και την ελπίδα της εξιλέωσης του Σωτήρα στην προσωπική μας ζωή.
Πριν από μερικά χρόνια η οικογένειά μας αντιμετώπισε μια μεγάλη δοκιμασία. Πήγα στον ναό και εκεί προσευχήθηκα ενθέρμως για βοήθεια. Μου δόθηκε ένα μάθημα αλήθειας. Ένιωσα ξεκάθαρα τις αδυναμίες μου και συγκλονίστηκα. Σε αυτή την πνευματικά διδακτική στιγμή, είδα μια περήφανη γυναίκα να κάνει τα πράγματα με τον δικό της τρόπο, όχι απαραίτητα με τον τρόπο του Κυρίου, και να παίρνει τα εύσημα για κάθε υποτιθέμενο επίτευγμα. Ήξερα ότι αναφερόμουν στον εαυτό μου. Φώναξα με όλη μου την καρδιά προς τον Επουράνιο Πατέρα, λέγοντας: «Δεν θέλω να είμαι αυτή η γυναίκα, αλλά πώς να αλλάξω;»
Μέσω του αγνού πνεύματος της αποκάλυψης στον ναό, διδάχθηκα ότι έχω την απόλυτη ανάγκη ενός Λυτρωτή. Στράφηκα αμέσως προς τον Σωτήρα Ιησού Χριστό και ένιωσα την αγωνία μου να εξαφανίζεται και μια μεγάλη ελπίδα να γεννιέται στην καρδιά μου. Αυτός ήταν η μοναδική μου ελπίδα και επιθυμούσα να κρατηθώ μόνο από Αυτόν. Μου ήταν ξεκάθαρο πως η εγωίστρια, φυσική γυναίκα «είναι εχθρός του Θεού»7 και των ανθρώπων στη σφαίρα επιρροής της. Στον ναό, εκείνη την ημέρα, έμαθα ότι μόνο μέσω της εξιλέωσης του Ιησού Χριστού η υπεροπτική μου φύση θα μπορούσε να αλλάξει και ότι θα μπορούσα να κάνω το καλό. Ένιωσα έντονα την αγάπη Του και ήξερα ότι θα με δίδασκε με το Πνεύμα και θα με άλλαζε, αν έδινα την καρδιά μου σε Αυτόν, χωρίς να κρατήσω τίποτα για μένα.
Ακόμα πολεμώ τις αδυναμίες μου, αλλά εμπιστεύομαι τη θεϊκή βοήθεια της εξιλέωσης. Πήρα αυτό το απλό μάθημα, διότι εισήλθα στον άγιο ναό, αναζητώντας ανακούφιση και απαντήσεις. Εισήλθα στον ναό φορτωμένη και έφυγα γνωρίζοντας ότι είχα έναν παντοδύναμο Σωτήρα. Ήμουν ξαλαφρωμένη και χαρούμενη, διότι είχα λάβει το φως Του και αποδεχθεί το σχέδιό Του για μένα.
Τοποθετημένοι σε ολόκληρο τον κόσμο, οι ναοί έχουν τη δική τους μοναδική όψη και αρχιτεκτονική εξωτερικά, αλλά εσωτερικά όλοι περιέχουν το ίδιο αιώνιο φως, σκοπό και αλήθεια. Στην Επιστολή προς Κορινθίους Α΄ 3:16 διαβάζουμε: «Δεν ξέρετε ότι είστε ναός τού Θεού, και το Πνεύμα τού Θεού κατοικεί μέσα σας;» Εμείς επίσης, ως θυγατέρες του Θεού, βρισκόμαστε σε ολόκληρο τον κόσμο και έχουμε η καθεμία τη δική της μοναδική όψη και εξωτερική μορφή, όπως οι ναοί. Επίσης έχουμε πνευματικό φως μέσα μας. Αυτό το πνευματικό φως είναι αντανάκλαση του φωτός του Σωτήρα. Οι άλλοι θα ελκύονται από τη λάμψη του.
Έχουμε τους δικούς μας ρόλους στη γη -- από κόρη, μητέρα, ηγέτις και δασκάλα μέχρι αδελφή, εργαζόμενη, σύζυγος και περισσότερα. Καθένας ασκεί επιρροή. Κάθε ρόλος θα έχει ηθική δύναμη εφόσον αντικατοπτρίζουμε τις αλήθειες του Ευαγγελίου και τις διαθήκες του ναού στη ζωή μας.
Ο Πρεσβύτερος Τοντ Κριστόφερσον είπε: «Σε κάθε περίσταση, η μητέρα μπορεί να ασκήσει απαράμιλλη επιρροή από κάθε άλλο άτομο σε κάθε άλλη σχέση»8.
Όταν τα παιδιά μας ήταν μικρά, αισθανόμουν σαν συγκυβερνήτης, μαζί με τον σύζυγό μου Ντέιβιντ, ενός πλοίου και φανταζόμουν τα 11 παιδιά μας σαν στολίσκο από μικρές βάρκες που μας περιτριγύριζαν στο λιμάνι, καθώς προετοιμάζονταν για να σαλπάρουν στη θάλασσα του κόσμου. Ο Ντέιβιντ κι εγώ νιώθαμε την ανάγκη να συμβουλευόμαστε την πυξίδα του Κυρίου καθημερινά, για να βρίσκουμε την καλύτερη πορεία πλεύσης μαζί με τον μικρό μας στόλο.
Οι ημέρες μου ήταν γεμάτες με αδιάφορα πράγματα, όπως το να διπλώνω πλυμένα ρούχα, η ανάγνωση παιδικών βιβλίων και να προετοιμάζω τις κατσαρόλες για το δείπνο. Μερικές φορές στο λιμάνι των σπιτιών μας δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι από αυτές τις απλές, σταθερές πράξεις --συμπεριλαμβανομένης της οικογενειακής προσευχής, της μελέτης των γραφών και της οικογενειακής βραδιάς-- προκύπτουν εξαιρετικά πράγματα. Αλλά καταθέτω μαρτυρία ότι αυτές καθαυτές οι πράξεις έχουν αιώνια σημασία. Μεγάλη είναι η χαρά, όταν αυτές οι μικρές βάρκες --τα παιδιά μας-- μεγαλώνουν και γίνονται δυνατά ποντοπόρα πλοία, γεμάτα από το φως τού Ευαγγελίου και έτοιμα να «επιβιβασθ[ούν] στην υπηρεσία τού Θεού»9. Οι μικρές μας πράξεις πίστης και υπηρεσίας δείχνουν τον τρόπο που οι περισσότεροι από εμάς μπορούμε να συνεχίσουμε με τον Θεό και, τελικά, να φέρουμε αιώνιο φως και δόξα στην οικογένειά μας, στους φίλους μας και στους γύρω μας. Αληθινά, μπορείτε να φέρετε μαζί σας ένα χώρο επιρροής!
Σκεφθείτε την επιρροή που μπορεί να έχει η πίστη ενός κοριτσιού της Προκαταρκτικής στην οικογένειά του. Η πίστη της κόρης μας ευλόγησε την οικογένειά μας, όταν χάσαμε τον μικρό μας γιο σε ένα χώρο αναψυχής. Η οικογένεια έτρεχε προς κάθε κατεύθυνση, με αλλοφροσύνη ψάχνοντάς τον. Τελικώς, η εννιάχρονη κόρη μας κρεμάστηκε από το μπράτσο μου και είπε: «Μαμά, δεν θα πρέπει να προσευχηθούμε;» Είχε δίκιο! Η οικογένεια συγκεντρώθηκε ανάμεσα στο πλήθος των θεατών και προσευχήθηκε για να βρεθεί το παιδί μας. Τον βρήκαμε. Σε όλα τα κορίτσια της Προκαταρκτικής λέω: «Παρακαλώ, θυμίζετε στους γονείς σας να προσεύχονται!»
Αυτό το καλοκαίρι είχα το προνόμιο να παρευρεθώ σε μια κατασκήνωση 900 νέων γυναικών στην Αλάσκα. Η επιρροή τους πάνω μου ήταν πολύ βαθιά. Ήλθαν στην κατασκήνωση προετοιμασμένες πνευματικά, έχοντας διαβάσει το Βιβλίο του Μόρμον και αποστηθίσει το «Ο ζωντανός Χριστός: Η μαρτυρία των Αποστόλων». Την τρίτη νύχτα στην κατασκήνωση, όλες οι 900 νέες γυναίκες στάθηκαν μαζί και απήγγειλαν ολόκληρο το κείμενο, λέξη προς λέξη.
Το Πνεύμα γέμισε τον τεράστιο θάλαμο και ένιωσα έντονα την επιθυμία να συμμετάσχω. Αλλά δεν μπορούσα. Δεν είχα πληρώσει το τίμημα της απομνημόνευσης.
Άρχισα να μαθαίνω τα λόγια τού «Ο ζωντανός Χριστός» όπως έκαναν αυτές οι αδελφές και χάρη στην επιρροή τους, βιώνω πληρέστερα τη διαθήκη της μετάληψης να θυμάμαι πάντοτε τον Σωτήρα, καθώς επαναλαμβάνω ξανά και ξανά τη μαρτυρία των Αποστόλων για τον Χριστό. Η μετάληψη έχει αποκτήσει ένα βαθύτερο νόημα για μένα.
Η ελπίδα μου είναι να προσφέρω στον Σωτήρα ένα χριστουγεννιάτικο δώρο αυτό τον χρόνο, έχοντας απομνημονεύσει έως την 25η Δεκεμβρίου το «Ο ζωντανός Χριστός» και κρατώντας το με ασφάλεια στην καρδιά μου. Ελπίζω ότι μπορώ να επηρεάσω προς το καλό -- όπως οι αδελφές της Αλάσκας έκαναν για μένα.
Μπορείτε να αναγνωρίσετε τον εαυτό σας στις ακόλουθες λέξεις αυτού του κειμένου, από το «Ο ζωντανός Χριστός»; «Παρακάλεσε τους πάντες να ακολουθήσουν το παράδειγμά Του. Διάβηκε τους δρόμους της Παλαιστίνης, γιατρεύοντας τους αρρώστους, κάνοντας τους τυφλούς να δουν, και ανασταίνοντας τους νεκρούς»10.
Εμείς, αδελφές της Εκκλησίας, δεν διαβαίνουμε τους δρόμους της Παλαιστίνης γιατρεύοντας αρρώστους, αλλά μπορούμε να προσευχηθούμε και να εφαρμόσουμε τη θεραπευτική αγάπη της εξιλέωσης σε μια άρρωστη και προβληματική σχέση.
Αν και δεν θα κάνουμε τους τυφλούς να δουν όπως το έκανε ο Σωτήρας, μπορούμε να δώσουμε μαρτυρία για το σχέδιο σωτηρίας στους πνευματικά τυφλούς. Μπορούμε να ανοίξουμε τα μάτια της κατανόησής τους για την αναγκαιότητα της δύναμης της ιεροσύνης στη σύναψη αιώνιων διαθηκών.
Δεν θα ανασταίνουμε νεκρούς όπως έκανε ο Σωτήρας, αλλά μπορούμε να τους ευλογήσουμε, βρίσκοντας τα ονόματά τους για έργο ναού. Τότε πραγματικά θα τους ελευθερώσουμε από τη φυλακή των πνευμάτων και θα τους προσφέρουμε το μονοπάτι προς την αιώνια ζωή.
Καταθέτω μαρτυρία ότι έχουμε έναν ζώντα Σωτήρα, τον Ιησού Χριστό και ότι με τη δύναμη και το φως Του θα μπορέσουμε να απωθήσουμε το σκοτάδι του κόσμου, να φωνάξουμε την αλήθεια που γνωρίζουμε και να επηρεάσουμε άλλους να έλθουν προς Αυτόν. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.