H μετάληψη -- μία ανανέωση για την ψυχή
Το Πνεύμα θεραπεύει και ανανεώνει την ψυχή μας. Η υπεσχημένη ευλογία της μεταλήψεως είναι ότι «πάντοτε θα είναι το Πνεύμα Του μαζί μας».
Κάποτε, μια ομάδα νέων γυναικών με ρώτησε: «Τι θα ευχόσασταν να γνωρίζατε όταν ήσασταν στην ηλικία μας;» Αν ήταν να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση τώρα, θα συμπεριελάμβανα αυτή τη σκέψη: «Θα ευχόμουν, όταν ήμουν στην ηλικία σας, να είχα καταλάβει τη σπουδαιότητα της μεταλήψεως καλύτερα από ό,τι τότε. Θα ευχόμουν να είχα καταλάβει τη μετάληψη με τον τρόπο που την περιέγραψε ο Πρεσβύτερος Τζέφρυ Χόλαντ. Είπε: “Μία από τις ενυπάρχουσες προσκλήσεις στη διάταξη της μεταλήψεως, είναι ότι η μετάληψη είναι μία αληθινά πνευματική εμπειρία, μία ιερή κοινωνία, μία ανανέωση για την ψυχή”»1.
Πώς μπορεί η μετάληψη «να είναι μία αληθινά πνευματική εμπειρία, μία ιερή κοινωνία, μία ανανέωση για την ψυχή» κάθε εβδομάδα;
Η μετάληψη γίνεται μία εμπειρία που ενδυναμώνει πνευματικώς, όταν ακούμε προσεκτικά τις προσευχές της μεταλήψεως και δεσμευόμαστε εκ νέου προς τις διαθήκες μας. Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να πάρουμε επάνω μας το όνομα του Ιησού Χριστού2. Μιλώντας για αυτή την υπόσχεση, ο Πρόεδρος Χένρυ Άιρινγκ δίδαξε: «Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να θεωρήσουμε ότι Του ανήκουμε. Θα Τον βάλουμε πρώτον στη ζωή μας. Θα θέλουμε αυτό που Εκείνος θέλει, αντί για αυτό που θέλουμε εμείς ή αυτό που ο κόσμος μας διδάσκει να θέλουμε»3.
Όταν λαμβάνουμε τη μετάληψη, συνάπτουμε, επίσης, διαθήκη να «θυμ[όμαστε] πάντοτε»4 τον Ιησού Χριστού. Τη νύχτα πριν από τη σταύρωσή Του, ο Χριστός συγκέντρωσε τους Αποστόλους Του γύρω Του και καθιέρωσε τη μετάληψη. Έκοψε το ψωμί, το ευλόγησε και ο Ιησούς τούς είπε να πάρουν και να φάνε το ψωμί το οποίο είναι σε ανάμνηση του σώματός του που έδωσε ως λύτρα για αυτούς5. Κατόπιν πήρε ένα ποτήρι κρασί, ευχαρίστησε, το έδωσε στους Αποστόλους Του να πιούν και ο Ιησούς τούς είπε ότι είναι σε ανάμνηση του αίματός του…, το οποίο χύθηκε για όλους όσοι θα πιστέψουν στο όνομά Του6.
Ανάμεσα στους Νεφίτες και ξανά κατά την αποκατάσταση της Εκκλησίας Του τις τελευταίες ημέρες, Εκείνος επανέλαβε ότι πρέπει να μεταλαμβάνουμε σε ανάμνηση Εκείνου7.
Καθώς μεταλαμβάνουμε, δίνουμε μαρτυρία στον Θεό ότι θα θυμόμαστε πάντοτε τον Υιό Του, όχι απλώς κατά τη διάρκεια της σύντομης διάταξης της μεταλήψεως. Αυτό σημαίνει ότι θα κοιτάζουμε συνεχώς προς το παράδειγμα και τις διδασκαλίες του Σωτήρα, για να οδηγούν τις σκέψεις μας, τις επιλογές μας και τις πράξεις μας8.
Η προσευχή μεταλήψεως μας θυμίζει, επίσης, ότι πρέπει «να τηρού[με] τις εντολές του»9.
O Ιησούς είπε: «Αν με αγαπάτε, να τηρείτε τις εντολές μου»10. Η μετάληψη μας δίνει μία ευκαιρία για ενδοσκόπηση και μία ευκαιρία να στρέψουμε την καρδιά και τη θέλησή μας στον Θεό. Η υπακοή στις εντολές φέρνει τη δύναμη του Ευαγγελίου στη ζωή μας και μεγαλύτερη ειρήνη και πνευματικότητα.
Η μετάληψη παρέχει έναν χρόνο για μια αληθινά πνευματική εμπειρία καθώς συλλογιζόμαστε τη λυτρωτική και επικουρική δύναμη του Σωτήρα μέσω της εξιλέωσής Του. Μία ηγέτιδα Νέων Γυναικών έμαθε πρόσφατα για τη δύναμη που λαβαίνουμε καθώς προσπαθούμε να μεταλαμβάνουμε συλλογιζόμενοι βαθιά. Εργαζόμενη για να ολοκληρώσει κάποιο απαιτούμενο στην Προσωπική Πρόοδο, έθεσε έναν στόχο να επικεντρωθεί στα λόγια των ύμνων και των προσευχών της μεταλήψεως.
Κάθε εβδομάδα έκανε μία αξιολόγηση του εαυτού της κατά τη διάρκεια της μεταλήψεως. Θυμόταν λάθη που είχε κάνει και δεσμευόταν να είναι καλύτερη την επόμενη. Ήταν ευγνώμων που μπορούσε να πράξει σωστά και να έχει καθαρότητα. Θυμούμενη την εμπειρία της, είπε: «Ενεργούσα επάνω στο τμήμα της μετάνοιας της εξιλέωσης».
Μια Κυριακή, μετά την αξιολόγηση του εαυτού της, άρχισε να αισθάνεται μελαγχολική και απαισιόδοξη. Καταλάβαινε ότι έκανε τα ίδια λάθη ξανά και ξανά, κάθε εβδομάδα. Όμως τότε είχε μια σαφή, ζωηρή αίσθηση ότι παραμελούσε ένα μεγάλο μέρος της εξιλέωσης -- την επικουρική δύναμη του Χριστού. Ξεχνούσε όλες εκείνες τις φορές που την είχε βοηθήσει ο Σωτήρας να είναι εκείνη που έπρεπε να είναι και να υπηρετήσει πέρα από τις δικές της δυνατότητες.
Με αυτό κατά νου, συλλογίστηκε ξανά την προηγούμενη εβδομάδα. Είπε: «Ένα συναίσθημα χαράς διαπέρασε τη μελαγχολία μου καθώς παρατήρησα ότι Εκείνος μου είχε δώσει πολλές ευκαιρίες και ικανότητες. Παρατήρησα με ευγνωμοσύνη την ικανότητα που είχα να αναγνωρίσω τις ανάγκες του παιδιού μου, όταν δεν ήταν φανερές. Παρατήρησα ότι μια ημέρα κατά την οποία ένιωθα ότι δεν μπορούσα να κάνω ούτε ένα πράγμα παραπάνω, μπόρεσα να πω δυο λόγια που ενδυνάμωσαν μια φίλη. Είχα δείξει υπομονή σε μία περίσταση που συνήθως προκαλούσε αντίθετη συμπεριφορά από μέρους μου».
Τελειώνοντας, είπε: «Καθώς ευχαριστούσα τον Θεό για την επικουρική δύναμη του Χριστού στη ζωή μου, αισθάνθηκα πολύ περισσότερο αισιόδοξη απέναντι στη διαδικασία της μετάνοιας για την οποία δούλευα και κοίταξα την επόμενη εβδομάδα με ανανεωμένη ελπίδα».
Ο Πρεσβύτερος Μέλβιν Μπάλαρντ δίδαξε πώς η μετάληψη μπορεί να γίνει μια εμπειρία ίασης και καθαρισμού. Είπε:
«Ποιος, ανάμεσά μας, δεν πληγώνει το πνεύμα του με τον λόγο, τη σκέψη ή την πράξη από τη μία έως την άλλη Ημέρα του Κυρίου; Κάνουμε πράγματα για τα οποία λυπόμαστε και επιθυμούμε να συγχωρηθούν. …Η μέθοδος για να λάβουμε συγχώρηση είναι …να μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας, να πάμε σε εκείνους προς τους οποίους έχουμε αμαρτήσει ή παρανομήσει και να λάβουμε τη συγχώρησή τους και κατόπιν να επιστρέψουμε στην τράπεζα μεταλήψεως όπου, εάν έχουμε ειλικρινώς μετανοήσει και θέσει τον εαυτό μας στη σωστή κατάσταση, θα συγχωρηθούμε και θα έρθει στην ψυχή μας η πνευματική ίαση…
“Είμαι μάρτυρας” είπε ο Πρεσβύτερος Μπάλαρντ “ότι υπάρχει ένα πνεύμα που παρευρίσκεται στη χορήγηση της μεταλήψεως, που θερμαίνει την ψυχή από το κεφάλι ώς τα πόδια. Αισθάνεστε τις πνευματικές πληγές να θεραπεύονται, και το φορτίο αίρεται. Παρηγοριά και ευτυχία έρχεται στην ψυχή που είναι άξια και αληθινά επιθυμεί να γευτεί την πνευματική τροφή της”»11.
Η πληγωμένη ψυχή μας μπορεί να ιαθεί και να ανανεωθεί, όχι μόνον επειδή το ψωμί και το νερό μάς θυμίζουν τη θυσία της σάρκας και του αίματος του Σωτήρα, αλλά επειδή τα σύμβολα μας θυμίζουν, επίσης, ότι Εκείνος θα είναι πάντοτε το «ψωμί τής ζωής»12 και το «ζωντανό νερό»13.
Μετά τη χορήγηση της μεταλήψεως στους Νεφίτες, ο Ιησούς είπε:
«Όποιος τρώει αυτό το ψωμί, τρώει από το σώμα μου στην ψυχή του. Και όποιος πίνει από αυτό το κρασί, πίνει από το αίμα μου στην ψυχή του. Και η ψυχή του ποτέ δε θα πεινάσει ούτε θα διψάσει, αλλά θα είναι πλήρης.
»Όταν λοιπόν το πλήθος έφαγε και ήπιε, ιδέστε, ήταν πλήρεις με το Πνεύμα»14.
Με αυτά τα λόγια, ο Χριστός μάς διδάσκει ότι το Πνεύμα θεραπεύει και ανανεώνει την ψυχή μας. Η υπεσχημένη ευλογία της μεταλήψεως είναι ότι «πάντοτε θα είναι το Πνεύμα Του μαζί [μας]»15.
Όταν μεταλαμβάνω, φαντάζομαι μερικές φορές έναν πίνακα που απεικονίζει τον ανεστημένο Σωτήρα με τα χέρια Του ανοικτά, σαν να είναι έτοιμος να μας δεχθεί στη στοργική Του αγκάλη. Μου αρέσει αυτός ο πίνακας. Όταν το σκέφτομαι κατά τη χορήγηση της μεταλήψεως, η ψυχή μου ανυψώνεται σαν να ακούω τα λόγια του Σωτήρα: «Ιδέστε, ο βραχίονάς μου της ευσπλαχνίας απλώνεται προς εσάς, και όποιος έλθει, αυτόν θα τον δεχτώ, και μακάριοι είναι εκείνοι που έρχονται προς εμένα»16.
Οι φέροντες την Ααρωνική Ιεροσύνη αντιπροσωπεύουν τον Σωτήρα, όταν προετοιμάζουν, ευλογούν και διανέμουν τη μετάληψη. Καθώς ένας φέρων την ιεροσύνη απλώνει τον βραχίονά του για να μας προσφέρει τα ιερά σύμβολα, είναι σαν ο Ίδιος ο Σωτήρας να εξέτεινε τον βραχίονά Του της ευσπλαχνίας, προσκαλώντας τον καθέναν από εμάς να μεταλάβουμε τα πολύτιμα δώρα της αγάπης, τα οποία έγιναν διαθέσιμα μέσω της εξιλεωτικής θυσίας Του -- δώρα μετάνοιας, συγχώρησης, παρηγοριάς και ελπίδας17.
Όσο περισσότερο συλλογιζόμαστε τη σημασία της μεταλήψεως, τόσο πιο ιερή και σημαντική γίνεται σε μας. Αυτό εξέφρασε ένας 96χρονος πατέρας, όταν ρώτησε ο γιος του: «Πατέρα, γιατί πηγαίνεις στην εκκλησία; Δεν μπορείς να δεις, δεν μπορείς να ακούσεις, δυσκολεύεσαι να κάνεις τη διαδρομή. Γιατί πηγαίνεις στην εκκλησία;» Ο πατέρας απάντησε: «Είναι η μετάληψη. Πηγαίνω για να μεταλάβω».
Είθε ο καθένας από εμάς να έρχεται στη συγκέντρωση μεταλήψεως προετοιμασμένος να έχει «μία αληθινά πνευματική εμπειρία, μία άγια κοινωνία, μία ανανέωση για την ψυχή»18.
Ξέρω ότι ο Επουράνιος Πατέρας μας και ο Σωτήρας μας ζουν. Είμαι ευγνώμων για την ευκαιρία που παρέχει η μετάληψη να αισθανθούμε την αγάπη Τους και να λάβουμε το Πνεύμα. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.