Ο λόγος για την ελπίδα μας

Από τον Πρόεδρο Μπόιντ Πάκερ

Πρόεδρο της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων

Μία μαρτυρία για την ελπίδα της λύτρωσης είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να μετρηθεί ή να υπολογισθεί. Ο Ιησούς Χριστός είναι η πηγή αυτής της ελπίδας.

Αρκετά χρόνια πριν, η αδελφή Πάκερ και εγώ πήγαμε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Αναζητούσαμε τα αρχεία του έβδομου προπάππου μου. Ο επικεφαλής του Christ’s College στην Οξφόρδη δρ. Πόππελγουελ, είχε την καλοσύνη να έχουμε τον αρχειοφύλακα του κολλεγίου να προσκομίσει τα αρχεία. Εκεί στα αρχεία του έτους 1583 βρήκαμε το όνομα του προγόνου μου, Τζων Πάκερ.

Το επόμενο έτος επιστρέψαμε στην Οξφόρδη για να δωρίσουμε μία όμορφη δεμένη σειρά των βασικών γραφών για τη βιβλιοθήκη του Christ’s College. Φάνηκε λίγο άβολο για τον δρ. Πόππελγουελ. Ίσως σκέφθηκε ότι δεν ήμασταν όντως χριστιανοί. Έτσι κάλεσε τον ιερέα του κολλεγίου να παραλάβει τα βιβλία.

Προτού παραδώσω τα βιβλία στον ιερέα, άνοιξα τον Θεματικό Οδηγό και του έδειξα ένα θέμα: 18 σελίδες, κειμένου με πολύ μικρά τυπογραφικά στοιχεία, μονού διαστήματος, καταγεγραμμένων αναφορών στο θέμα του «Ιησού Χριστού». Είναι μία από τις πιο περιεκτικές συλλογές αναφορών στις γραφές στο θέμα του Σωτήρος που έχει ποτέ συγκεντρωθεί στην ιστορία του κόσμου -- μία μαρτυρία από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, το Βιβλίο του Μόρμον, το Διδαχή και Διαθήκες και το Πολύτιμο Μαργαριτάρι.

«Όπως και αν ακολουθήσετε αυτές τις αναφορές» του είπα «από άκρη σε άκρη, επάνω και κάτω, από βιβλίο σε βιβλίο, θέμα με θέμα --θα βρείτε ότι είναι μία συνεπής, αρμονική μαρτυρία της θειότητας της αποστολής του Κυρίου Ιησού Χριστού-- της γέννησής Του, της ζωής Του, των διδασκαλιών Του, της σταύρωσής Του, της ανάστασής Του και της εξιλέωσής Του».

Αφού αντάλλαξα με τον ιερέα μερικές διδασκαλίες του Σωτήρος, η ατμόσφαιρα άλλαξε και μας προσέφερε μία περιήγηση στον χώρο συμπεριλαμβανομένης μίας πρόσφατης ανασκαφής η οποία αποκάλυψε τοιχογραφίες που χρονολογούνταν στη ρωμαϊκή εποχή.

Ανάμεσα στις αναφορές που καταγράφονται στον Θεματικό Οδηγό είναι αυτή από το Βιβλίο του Μόρμον: Άλλη μία μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό: «Κηρύττουμε για το Χριστό, προφητεύουμε για το Χριστό, και γράφουμε σύμφωνα με τις προφητείες μας, ώστε τα παιδιά μας να ξέρουν σε ποια πηγή να στραφούν για άφεση των αμαρτιών τους» (Νεφί Β´ 25:26).

Με τα ίδια του τα λόγια ο Σωτήρας έχει δηλώσει: «Εγώ είμαι ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή· κανένας δεν έρχεται στον Πατέρα, παρά μόνον διαμέσου εμού» (Κατά Ιωάννην 14:6).

Και από το Βιβλίο του Μόρμον δηλώνει: «Ιδές, εγώ είμαι εκείνος που ετοιμάστηκε από καταβολής κόσμου για να λυτρώσω το λαό μου. Ιδές, εγώ είμαι ο Ιησούς Χριστός. …Με μένα όλη η ανθρωπότητα θα έχει ζωή, και αυτήν αιώνια, ακόμη και εκείνοι που θα πιστεύουν στο όνομά μου, και θα γίνουν γιοι μου και κόρες μου» (Εθέρ 3:14).

Υπάρχουν πολλές, πολλές άλλες αναφορές σε όλες τις βασικές γραφές οι οποίες διακηρύσσουν τον θείο ρόλο του Ιησού Χριστού ως Λυτρωτή όλων που έχουν ποτέ υπάρξει ή θα γεννηθούν ποτέ στη θνητότητα.

Μέσω της εξιλέωσης του Ιησού Χριστού έχουμε όλοι λυτρωθεί από την πτώση του ανθρώπου, η οποία συνέβη όταν ο Αδάμ και η Εύα έφαγαν από τον απαγορευμένο καρπό στον κήπο της Εδέμ, καθώς δηλώνεται στην Προς Κορινθίους Α΄: «Επειδή, όπως όλοι πεθαίνουν λόγω συγγένειας με τον Αδάμ, έτσι και όλοι θα ζωοποιηθούν, ερχόμενοι σε συγγένεια με τον Χριστό» (Προς Κορινθίους Α΄ 15:22).

Το Βιβλίο του Μόρμον διδάσκει: «Γιατί είναι αναγκαίο να γίνει μια εξιλέωση… ειδάλλως όλη η ανθρωπότητα πρέπει να αφανιστεί. Μάλιστα, όλοι έχουν υποστεί την πτώση και έχουν χαθεί και ασφαλώς θα αφανιστούν εκτός εάν παρεμβληθεί η εξιλέωση… μία απέραντη και αιώνια θυσία» (Άλμα 34:9–10).

Μπορεί να μην ζούμε τέλεια ζωή και υπάρχουν ποινές για τα λάθη μας, όμως προτού έλθουμε στη γη, συμφωνήσαμε να υποκείμεθα στους νόμους Του και να δεχόμαστε την τιμωρία για την παράβαση αυτών των νόμων.

«Δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·

»ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου τής απολύτρωσης που έγινε με τον Ιησού Χριστό» (Προς Ρωμαίους 3:23–24).

Ο Σωτήρας έκανε την εξιλέωση, η οποία παρέχει έναν τρόπο για εμάς να γίνουμε καθαροί. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ανεστημένος Χριστός. Τον λατρεύουμε και Τον αναγνωρίζουμε για τον πόνο που υπέφερε για εμάς συλλογικώς και για τον πόνο που υπέμενε για κάθε έναν από εμάς ατομικώς, τόσο στον κήπο της Γεθσημανή όσο και επί του σταυρού. Τα υπέφερε όλα με μεγάλη ταπεινότητα και με μία αιώνια κατανόηση για τον ουράνιο ρόλο και σκοπό Του.

Εκείνοι οι οποίοι θα μετανοήσουν και θα εγκαταλείψουν την αμαρτία, θα βρουν ότι το πολυεύσπλαχνο χέρι του είναι ακόμη απλωμένο. Εκείνοι οι οποίοι θα ενωτισθούν και θα προσέξουν τα λόγια Του και τα λόγια των εκλεκτών υπηρετών Του, θα βρουν ειρήνη και κατανόηση ακόμη και στο μέσον μεγάλου ψυχικού άλγους και θλίψης. Το αποτέλεσμα της θυσίας Του είναι να μας ελευθερώσει από τα επακόλουθα της αμαρτίας, ώστε όλοι να μπορούν να διαγράψουν την ενοχή και να αισθανθούν ελπίδα.

Εάν δεν είχε επιτύχει την εξιλέωση, δεν θα υπήρχε η λύτρωση. Θα ήταν ένας δύσκολος κόσμος να ζήσουμε, εάν δεν θα μπορούσαμε να συγχωρηθούμε ποτέ για τα λάθη μας, εάν δεν θα μπορούσαμε ποτέ να εξαγνίσουμε τους εαυτούς και να προχωρήσουμε.

Η ευσπλαχνία και η χάρις του Ιησού Χριστού δεν περιορίζονται σε εκείνους που διαπράττουν αμαρτίες από πράξεις ή παραλείψεις, όμως αυτά περικλείουν την υπόσχεση αιώνιας ειρήνης σε όλους που θα δεχθούν και θα ακολουθήσουν Εκείνον και τις διδασκαλίες Του. Η ευσπλαχνία Του είναι ο μέγας θεραπευτής ακόμη και για τον πληγωμένο αθώο.

Πρόσφατα έλαβα μία επιστολή από μία γυναίκα η οποία ανέφερε ότι είχε υπομείνει πολλά δεινά στη ζωή της. Ένα τρομερό λάθος, το οποίο δεν προσδιόρισε αλλά υπαινίχθηκε, είχε διαπραχθεί εναντίον της. Παραδέχθηκε ότι αγωνιζόταν με συναισθήματα μεγάλης πικρίας. Στον θυμό της, διανοητικώς φώναζε: «Κάποιος πρέπει να πληρώσει για αυτό το τρομερό λάθος». Σε αυτή την ακραία στιγμή θλίψης και αμφισβήτησης έγραψε ότι ήλθε μέσα στην καρδιά της μία άμεση απάντηση: «Κάποιος ήδη έχει πληρώσει».

Εάν δεν έχουμε επίγνωση του τι μπορεί να κάνει η θυσία του Σωτήρος για εμάς, μπορεί να περάσουμε από τη ζωή μεταφέροντας τις τύψεις ότι έχουμε κάνει κάτι το οποίο δεν ήταν σωστό ή προσέβαλε κάποιον. Η ενοχή που συνοδεύει τα λάθη μπορεί να αποπλυθεί. Εάν επιζητούμε να κατανοήσουμε την εξιλέωσή Του, θα αισθανθούμε βαθιά ευλάβεια για τον Κύριο Ιησού Χριστό, την επίγεια διακονία Του και τη θεία αποστολή Του ως Σωτήρος μας.

Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών αποκαταστάθηκε με σκοπό τη διάδοση σε όλον τον κόσμο της γνώσης για τη ζωή και τις διδασκαλίες του Σωτήρος. Αυτή η μεγάλη συνέλευση μεταδίδεται σε 94 γλώσσες μέσω δορυφόρου σε 102 χώρες, αλλά είναι επίσης διαθέσιμη στο Διαδίκτυο σε κάθε έθνος όπου η Εκκλησία είναι παρούσα. Έχουμε πάνω από 3.000 πασσάλους. Η δύναμη των πλήρους απασχόλησης ιεραποστόλων υπερβαίνει τις 88.000 και το σύνολο των μελών της Εκκλησίας έχει ξεπεράσει τα 15 εκατομμύρια. Αυτοί οι αριθμοί υπηρετούν ως απόδειξη ότι η «πέτρα που κόβεται από το βουνό χωρίς χέρια» συνεχίζει να κυλά εμπρός και θα γεμίσει τελικώς «ολόκληρη τη γη» (Δ&Δ 65:2).

Όμως ανεξαρτήτως από το πόσο μεγάλη γίνεται η οργάνωση της Εκκλησίας ή πόσα εκατομμύρια μελών προσχωρούν στις τάξεις μας, ανεξαρτήτως σε πόσες ηπείρους και χώρες εισέρχονται οι ιεραπόστολοί μας ή πόσες διαφορετικές γλώσσες μιλούμε, η αληθινή επιτυχία του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού θα υπολογίζεται από την πνευματική δύναμη των μελών ξεχωριστά. Χρειαζόμαστε τη δύναμη της πεποίθησης που βρίσκεται στην καρδιά του κάθε πιστού μαθητή του Χριστού.

Μία μαρτυρία για την ελπίδα της λύτρωσης είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να μετρηθεί ή να υπολογισθεί. Ο Ιησούς Χριστός είναι η πηγή αυτής της ελπίδας.

Επιζητούμε να ενδυναμώσουμε τις μαρτυρίες του νέου και του ηλικιωμένου, του παντρεμένου και του ανύπανδρου. Πρέπει να διδάξουμε το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού σε άνδρες, γυναίκες και παιδιά, σε εκείνους από κάθε φυλή και εθνικότητα, σε πλούσιους και φτωχούς. Χρειαζόμαστε τον πρόσφατα νεοφώτιστο και εκείνους που κατάγονται από τους πρωτοπόρους της αρχικής εκκλησίας. Πρέπει να αναζητήσουμε εκείνους οι οποίοι απομακρύνθηκαν και να τους βοηθήσουμε να επιστρέψουν στο ποίμνιο. Χρειαζόμαστε τη σοφία και την εσώτερη γνώση και την πνευματική δύναμη όλων. Κάθε μέλος αυτής της Εκκλησίας ως άτομο είναι ένα κρίσιμο στοιχείο στο σώμα της Εκκλησίας.

«Επειδή, καθώς το σώμα είναι ένα, και έχει πολλά μέλη, όλα όμως τα μέλη τού ενός σώματος, ενώ είναι πολλά, είναι ένα σώμα· έτσι και ο Χριστός.

»Επειδή, όλοι εμείς βαπτιστήκαμε διαμέσου τού ενός Πνεύματος σε ένα σώμα…

»Επειδή, το σώμα δεν είναι ένα μέλος, αλλά πολλά» (Προς Κορινθίους Α´ 12:12–14).

Κάθε μέλος εξυπηρετεί ως μία μαρτυρία για τη ζωή και τις διδασκαλίες του Ιησού Χριστού. Είμαστε σε πόλεμο με τις δυνάμεις του εναντίου και χρειαζόμαστε τον καθένα και όλους μας, εάν πρόκειται να επιτύχουμε στο έργο που ο Σωτήρας έχει για εμάς να κάνουμε.

Μπορεί να σκεφθείτε: «Τι μπορώ να κάνω; Είμαι μόνο ένα άτομο».

Ασφαλώς ο Τζόζεφ Σμιθ αισθάνθηκε πολύ μόνος κατά καιρούς. Ανήλθε σε μεγαλείο, όμως άρχισε ως ένα 14χρονο αγόρι που είχε μία ερώτηση: «Σε ποια από όλες τις εκκλησίες θα πρέπει να προσχωρήσω;» (ΒλέπεΤζόζεφ Σμιθ--Ιστορία 1:10). Η πίστη και η μαρτυρία του Τζόζεφ για τον Σωτήρα μεγάλωσε όπως πρέπει να μεγαλώνει και η δική μας, «γραμμή επάνω στη γραμμή και δίδαγμα επάνω στο δίδαγμα, λίγο εδώ και λίγο εκεί» (Νεφί Β´ 28:30. Βλέπε, επίσης, Δ&Δ 128:21). Ο Τζόζεφ γονάτισε να προσευχηθεί και τι θαυμάσια πράγματα έχουν προκύψει ως αποτέλεσμα αυτής της προσευχής και του Πρώτου Οράματος.

Ως ένας από τους Δώδεκα Αποστόλους, καταθέτω μαρτυρία για τον Κύριο Ιησού Χριστό. Ζει. Είναι ο Λυτρωτής μας και ο Σωτήρας μας. «Μέσω της Εξιλέωσης τού Χριστού μπορεί να σωθεί όλη η ανθρωπότητα» (Άρθρα της Πίστης 1:3). Προεδρεύει αυτής της Εκκλησίας Δεν είναι ξένος στους υπηρέτες Του. Καθώς βαδίζουμε στο μέλλον με ήρεμη εμπιστοσύνη, το Πνεύμα Του θα είναι μαζί μας. Δεν υπάρχει τέλος στη δύναμή Του να ευλογεί και να κατευθύνει τη ζωή εκείνων που επιζητούν την αλήθεια και τη χρηστότητα. Καταθέτω μαρτυρία για Εκείνον, στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.