Μην αντιμετωπίζετε επιπόλαια τα ιερά πράγματα
Εξετάστε τις επιλογές σας, αναρωτώμενοι: «Είναι οι αποφάσεις μου σταθερά ριζωμένες στο πλούσιο χώμα του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού;»
Αδελφοί και αδελφές, οι αποφάσεις που λαμβάνουμε σε αυτήν τη ζωή επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την πορεία την αιώνιας ζωής μας. Υπάρχουν τόσο ορατές όσο και αόρατες δυνάμεις που επηρεάζουν τις επιλογές μας. Αυτή η διαπίστωση επιβεβαιώθηκε πριν από περίπου πέντε χρόνια, με τρόπο που σχεδόν μου κόστισε πολύ ακριβά.
Ταξιδεύαμε με την οικογένεια και φίλους στο νότιο Ομάν. Αποφασίσαμε να ξεκουραστούμε στην παραλία, κατά μήκος της ακτής του Ινδικού Ωκεανού. Σύντομα μετά την άφιξή μας, η 16χρονη κόρη μας Νέλλυ, ρώτησε αν μπορούσε να κολυμπήσει μέχρι ενός σημείου που νόμιζε ότι ήταν προσάμμωση. Βλέποντας πως η θάλασσα ήταν ελαφρά τρικυμισμένη, της είπα πως θα πήγαινα εγώ πρώτος, σκεπτόμενος ότι ίσως υπήρχαν επικίνδυνα ρεύματα.
Αφού κολυμπήσαμε αρκετά, γύρισα και ρώτησα τη γυναίκα μου αν ήμουν κοντά στην προσάμμωση. Η απάντησή της ήταν: «Την έχεις προ πολλού προσπεράσει». Δεν είχα αντιληφθεί ότι ήμουν παγιδευμένος στο δυνατό ρεύμα επιστροφής1, το οποίο με τραβούσε πολύ γρήγορα προς τα βαθιά.
Δεν ήμουν σίγουρος τι να κάνω. Το μόνο πράγμα που μπορούσα να σκεφτώ, ήταν να γυρίσω προς τα πίσω και να κολυμπήσω προς την ακτή. Αυτό ήταν ακριβώς η λάθος ενέργεια. Αισθάνθηκα αβοήθητος. Ανεξέλεγκτες δυνάμεις με τραβούσαν όλο και πιο βαθιά, μέσα στη θάλασσα. Αυτό που έκανε τα πράγματα χειρότερα ήταν ότι η γυναίκα μου, εμπιστευόμενη την απόφασή μου, με είχε ακολουθήσει.
Αδελφοί και αδελφές, νόμισα ότι ήταν πολύ πιθανό να μην επιζούσα και ότι εξαιτίας της απόφασής μου, θα προκαλούσα και τον θάνατο της συζύγου μου. Ύστερα από μεγάλη προσπάθεια και κάτι που πιστεύω ότι ήταν θεία παρέμβαση, τα πόδια μας, με κάποιο τρόπο, πάτησαν στην άμμο του βυθού και μπορέσαμε να περπατήσουμε με ασφάλεια πίσω στους φίλους και την κόρη μας.
Υπάρχουν πολλά ρεύματα σε αυτή την επίγεια ζωή -- κάποια ασφαλή και κάποια όχι. Ο Πρόεδρος Σπένσερ Κίμπαλ δίδαξε πως υπάρχουν ισχυρές δυνάμεις στις ζωές μας κατά πολύ σαν τα αθέατα ρεύματα του ωκεανού2. Αυτές οι δυνάμεις είναι αληθινές. Δεν θα πρέπει ποτέ να τις αγνοούμε.
Επιτρέψτε μου να σας μιλήσω για ένα άλλο ρεύμα, ένα θείο ρεύμα, που έχει αποτελέσει μεγάλη ευλογία στη ζωή μου. Είμαι μετεστραμμένο μέλος της Εκκλησίας. Πριν από τη μεταστροφή μου, η φιλοδοξία της ζωής μου ήταν να κάνω σκι και, κατά συνέπεια, μετά το λύκειο μετακόμισα στην Ευρώπη για να εκπληρώσω αυτή την επιθυμία. Ύστερα από αρκετούς μήνες όπου η ζωή φαινόταν να κυλά ιδανικά, ένιωσα πως θα έπρεπε να φύγω. Εκείνη τη χρονική στιγμή δεν κατάλαβα την πηγή αυτού του αισθήματος, αλλά επέλεξα να το ακολουθήσω. Κατέληξα στο Πρόβο της Γιούτας, μαζί με μερικούς καλούς φίλους, οι οποίοι σαν εμένα ήταν μέλη διαφορετικού δόγματος.
Ενόσω ήμουν στο Πρόβο, συνάντησα ανθρώπους οι οποίοι ζούσαν πολύ διαφορετική ζωή από τη δική μου. Ένιωσα να ελκύομαι από αυτούς, αν και δεν ήξερα το γιατί. Στην αρχή, αντιστάθηκα σε αυτά τα αισθήματα, αλλά σύντομα βρήκα ειρήνη και ανακούφιση που δεν είχα ποτέ πριν νιώσει. Άρχισα να αγκαλιάζω ένα διαφορετικό ρεύμα -- αυτό που με έκανε να καταλάβω την ύπαρξη ενός στοργικού Επουράνιου Πατέρα και του Υιού Του, Ιησού Χριστού.
Βαπτίσθηκα μαζί με τους φίλους μου το 1972. Αυτό το καινούργιο ρεύμα που επέλεξα να ακολουθήσω, το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, έδωσε κατεύθυνση και νόημα στη ζωή μου. Ωστόσο, δεν ήταν χωρίς τις δυσκολίες του. Καθετί ήταν καινούργιο για μένα. Κάποιες φορές ένιωθα χαμένος και σε σύγχυση. Ερωτήσεις και δυσκολίες τέθηκαν από φίλους και οικογένεια.
Έπρεπε να επιλέξω. Μερικές από τις ερωτήσεις τους μου προκαλούσαν αμφιβολία και αβεβαιότητα. Η επιλογή ήταν σημαντική. Πού θα στρεφόμουν για απαντήσεις; Υπήρξαν πολλοί που ήθελαν να με πείσουν για το λάθος μου -- «δυνατά ρεύματα επιστροφής» αποφασισμένα να με αποτραβήξουν από το ήρεμο ρεύμα, που είχε γίνει υπέροχη πηγή ευτυχίας. Έμαθα ξεκάθαρα την αρχή πως υπάρχει «αντίθεση σε όλα τα πράγματα» και τη σημασία να ενεργώ αφ’ εαυτού μου και να μην αφήνω την ελεύθερη βούλησή μου σε άλλους3.
Αναρωτήθηκα: «Γιατί να γυρίσω την πλάτη μου σε αυτό που μου είχε προσφέρει τόσο μεγάλη ανακούφιση;» Όπως υπενθύμισε ο Κύριος στον Όλιβερ Κάουντερυ: «Δε σου έφερα γαλήνη μέσα στο μυαλό σου σχετικά με το θέμα αυτό;»4 Η εμπειρία μου ήταν αντίστοιχη. Γι’ αυτό, γύρισα με ακόμη μεγαλύτερη αφοσίωση προς τον στοργικό Επουράνιο Πατέρα, τις γραφές και τους έμπιστους φίλους.
Κι όμως υπήρχαν ακόμα πολλές ερωτήσεις που δεν μπορούσα να απαντήσω. Πώς θα αντιμετώπιζα την αβεβαιότητα που δημιουργούσαν; Αντί να τους επιτρέψω να καταστρέψουν την ειρήνη και την ευτυχία που είχαν έρθει στη ζωή μου, επέλεξα να τις αφήσω κατά μέρος για ένα διάστημα, έχοντας εμπιστοσύνη ότι ο Κύριος θα μου αποκάλυπτε στον δικό του χρόνο, την αλήθεια όλων των πραγμάτων. Βρήκα παρηγοριά στη δήλωσή Του προς τον Προφήτη Τζόζεφ: «Ιδέστε, είστε μικρά παιδιά και δεν μπορείτε να τα ανθέξετε όλα τώρα. Πρέπει να αναπτυχθείτε σε πνευματικότητα και σε γνώση τής αλήθειας»5. Επέλεξα να μην αφήσω αυτό που ήξερα ότι ήταν αληθινό, ακολουθώντας ένα άγνωστο και αμφίβολο ρεύμα -- ένα εν δυνάμει «δυνατό ρεύμα επιστροφής». Όπως δίδαξε ο Πρόεδρος Έλντον Τάννερ, έμαθα «πόσο πιο σοφό και καλύτερο είναι για έναν άνδρα να αποδέχεται τις απλές αλήθειες του Ευαγγελίου… και να αποδέχεται με πίστη αυτά που δεν… μπορεί να καταλάβει»6.
Αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει χώρος για ειλικρινή αναζήτηση; Ρωτήστε το νεαρό αγόρι που αναζήτησε καταφύγιο στο ιερό δάσος, επιθυμώντας να μάθει σε ποια από όλες τις εκκλησίες θα έπρεπε να προσχωρήσει. Κρατήστε το Διδαχή και Διαθήκες στο χέρι σας, και μάθετε ότι πολλά από αυτά που έχουν αποκαλυφθεί σε αυτή την εμπνευσμένη καταγραφή, προήλθαν από την ταπεινή αναζήτηση της αλήθειας. Όπως ο Τζόζεφ ανακάλυψε: «Αν, όμως, κάποιος από εσάς είναι ελλιπής σε σοφία, ας ζητάει από τον Θεό, που δίνει σε όλους πλούσια, …και θα του δοθεί»7. Κάνοντας ειλικρινείς ερωτήσεις και αναζητώντας θεϊκές απαντήσεις, μαθαίνουμε «στίχο επί στίχου, διδασκαλία επί διδασκαλίας»8 καθώς αυξάνουμε σε γνώση και σοφία.
Η ερώτηση δεν είναι «Υπάρχει περιθώριο για έντιμη, ειλικρινή αναζήτηση;» αλλά μάλλον «Πού να ψάξω την αλήθεια, όταν προκύπτουν ερωτήματα;» «Θα είμαι αρκετά σοφός για να κρατηθώ σε αυτό που γνωρίζω ότι είναι αληθινό, παρά τις κάποιες ερωτήσεις που μπορεί να έχω;» Καταθέτω μαρτυρία πως υπάρχει μία θεϊκή πηγή --Ένας που γνωρίζει τα πάντα-- το τέλος από την αρχή. Τα πάντα είναι φανερά εμπρός Του9. Οι γραφές καταμαρτυρούν πως «δε βαδίζει σε στραβούς δρόμους… ούτε αλλάζει από αυτά που έχει πει»10.
Σε αυτό το θνητό ταξίδι μας δεν πρέπει ποτέ να σκεφτούμε ότι οι επιλογές μας αφορούν μόνο εμάς. Πρόσφατα, ένας νεαρός άνδρας επισκέφθηκε το σπίτι μου. Είχε καλό πνεύμα πάνω του, αλλά ένιωσα πως δεν συμμετείχε πλήρως στη δραστηριότητα της Εκκλησίας. Μου είπε ότι είχε ανατραφεί σε ένα σπίτι επικεντρωμένο στο Ευαγγέλιο, έως ότου ο πατέρας του απάτησε τη μητέρα του, καταλήγοντας σε διαζύγιο, το οποίο ώθησε όλα του τα αδέλφια να αμφισβητήσουν την Εκκλησία και να απομακρυνθούν. Η καρδιά μου ήταν βαριά καθώς μιλούσα με αυτόν τον νεαρό πατέρα, ο οποίος τώρα, επηρεασμένος από τις επιλογές του πατέρα του, μεγάλωνε αυτά τα πολύτιμα πνεύματα εκτός των ευλογιών του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού.
Ένας άλλος άνδρας που γνωρίζω, κάποτε πιστό μέλος της Εκκλησίας, είχε ερωτήματα σχετικά με συγκεκριμένη διδαχή. Αντί να απευθυνθεί προς τον Επουράνιο Πατέρα για απαντήσεις, επέλεξε να στηριχθεί αποκλειστικά σε κοσμικές πηγές για καθοδήγηση. Η καρδιά του στράφηκε προς τη λάθος κατεύθυνση, καθώς αναζήτησε αυτό που φαινόταν να εκτιμούν οι άνθρωποι. Η υπερηφάνειά του μπορεί να είχε ικανοποιηθεί, τουλάχιστον προσωρινά, αλλά είχε αποκοπεί από τις δυνάμεις του ουρανού11. Αντί να ανακαλύψει την αλήθεια, έχασε τη μαρτυρία του και παρέσυρε μαζί του πολλά μέλη της οικογένειάς του.
Αυτοί οι δύο άνδρες παγιδεύτηκαν σε αθέατα, δυνατά ρεύματα επιστροφής και παρέσυραν πολλούς μαζί τους.
Αντιθέτως, σκέπτομαι τον Λαρύ και τη Λουίζ Μίλλερ, τους γονείς της συζύγου μου, που παρόλο που δεν είχαν πολλά υλικά αγαθά, επέλεξαν να διδάξουν την αγνή διδαχή του αποκατεστημένου Ευαγγελίου στα παιδιά τους, και να το ζουν καθημερινά. Κάνοντας αυτό, έχουν ευλογήσει τους απογόνους τους, με τους καρπούς του Ευαγγελίου και την ελπίδα της αιώνιας ζωής.
Στο σπίτι τους καθιέρωσαν ένα πρότυπο όπου η ιεροσύνη ήταν σεβαστή, η αγάπη και η αρμονία αφθονούσαν και οι αρχές του Ευαγγελίου καθοδηγούσαν τις ζωές τους. Η Λουίζ και ο Λαρύ, δίπλα-δίπλα, έδειχναν τι σήμαινε να ζεις κατά το πρότυπο του Ιησού Χριστού. Τα παιδιά τους μπορούσαν να δουν καθαρά ποιο από τα ρεύματα της ζωής θα έφερνε ειρήνη και ευτυχία. Και επέλεξαν καταλλήλως. Όπως δίδαξε ο Πρόεδρος Κίμπαλ: «Εάν μπορέσουμε να δημιουργήσουμε... ένα ισχυρό, σταθερό ρεύμα που να ρέει προς τον σκοπό μίας ενάρετης ζωής, εμείς και τα παιδιά μας θα κινηθούμε προς αυτόν, παρά τους αντίθετους ανέμους των δυσκολιών, των απογοητεύσεων και των πειρασμών»12.
Έχουν σημασία οι επιλογές μας; Επηρεάζουν μόνο εμάς; Έχουμε χαράξει την πορεία μας σταθερά προς το αιώνιο ρεύμα του αποκατεστημένου Ευαγγελίου;
Κατά καιρούς, μια εικόνα με καταδιώκει. Τι θα είχε συμβεί αν εκείνη την ημέρα του Σεπτεμβρίου, καθώς ξεκουραζόμασταν στην παραλία του Ινδικού Ωκεανού, είχα πει στην κόρη μου Νέλλυ: «Ναι, πήγαινε. Κολύμπησε μέχρι την προσάμμωση». Ή αν και αυτή είχε ακολουθήσει το παράδειγμά μου και δεν μπορούσε να κολυμπήσει πίσω; Τι θα είχε συμβεί εάν έπρεπε να ζήσω, γνωρίζοντας πως το παράδειγμά μου είχε σαν αποτέλεσμα αυτή να παρασυρθεί από το δυνατό ρεύμα επιστροφής προς τη θάλασσα, χωρίς επιστροφή;
Είναι σημαντικά τα ρεύματα που επιλέγουμε να ακολουθήσουμε; Έχουν σημασία τα παραδείγματά μας;
Ο Επουράνιος Πατέρας μάς έχει ευλογήσει με το υπέρτατο δώρο του Αγίου Πνεύματος, για να καθοδηγεί τις επιλογές μας. Μας έχει υποσχεθεί έμπνευση και αποκάλυψη, καθώς ζούμε άξιοι να τις δεχθούμε. Σας προσκαλώ να επωφεληθείτε αυτού του θείου δώρου και να εξετάσετε τις επιλογές σας, αναρωτώμενοι: «Είναι οι αποφάσεις μου σταθερά ριζωμένες στο πλούσιο χώμα του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού;» Σας προσκαλώ να κάνετε οποιεσδήποτε προσαρμογές είναι αναγκαίες, είτε μικρές είτε μεγάλες, ώστε να διασφαλίσετε τις αιώνιες ευλογίες του σχεδίου του Επουράνιου Πατέρα για εσάς και αυτούς που αγαπάτε.
Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας. Καταθέτω μαρτυρία ότι οι διαθήκες που συνάπτουμε μαζί Του είναι ιερές και άγιες. Δεν πρέπει ποτέ να αντιμετωπίζουμε επιπόλαια τα ιερά13. Είθε να παραμείνουμε για πάντα πιστοί, προσεύχομαι στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.