Η προπαρασκευαστική Ιεροσύνη
Από τον Πρόεδρο Χένρυ Άιρινγκ
Πρώτο Σύμβουλο στην Πρώτη Προεδρία
Στην προετοιμασία της ιεροσύνης το «δείξε μου» μετρά περισσότερο από το «πες μου».
Είμαι ευγνώμων που είμαι σε συγκέντρωση με την ιεροσύνη του Θεού, η οποία εκτείνεται ανά τον κόσμο. Εκτιμώ την πίστη σας, την υπηρέτησή σας και τις προσευχές σας.
Το μήνυμά μου απόψε είναι σχετικά με την Ααρωνική Ιεροσύνη. Είναι επίσης για όλους εμάς οι οποίοι βοηθούν στην πραγματοποίηση των υποσχέσεων του Κυρίου για εκείνους που φέρουν αυτό που περιγράφεται στις γραφές ως η «μικρότερη ιεροσύνη» 1 . Αποκαλείται επίσης προπαρασκευαστική ιεροσύνη. Είναι αυτή η ένδοξη προετοιμασία για την οποία θα μιλήσω απόψε.
Το σχέδιο του Κυρίου για το έργο Του είναι γεμάτο με προετοιμασία. Προετοίμασε τη γη για να βιώσουμε τις δοκιμασίες και τις ευκαιρίες της θνητότητος. Ενώ είμαστε εδώ, είμαστε σε αυτό που οι γραφές αποκαλούν «δοκιμαστική κατάσταση» 2 .
Ο προφήτης Άλμα περιέγραψε την κρίσιμη σημασία αυτής της προετοιμασίας για αιώνια ζωή, όπου μπορούμε να ζήσουμε για πάντα σε οικογένειες με τον Θεό Πατέρα και τον Ιησού Χριστό.
Εξήγησε την ανάγκη για προετοιμασία με αυτόν τον τρόπο: «Και βλέπουμε ότι ο θάνατος έρχεται στην ανθρωπότητα, μάλιστα, ο θάνατος για τον οποίο μίλησε ο Αμουλέκ, που είναι ο υλικός θάνατος. Και όμως δόθηκε στον άνθρωπο ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο να μπορεί να μετανοήσει. Γιʼ αυτό ετούτη η ζωή έγινε κατάσταση δοκιμασίας. Μια περίοδος για να προετοιμαστεί να αντικρύσει το Θεό. Μια περίοδος για να προετοιμαστεί για εκείνη την κατάσταση που δεν έχει τέλος, για την οποία μιλήσαμε, η οποία είναι μετά την ανάσταση των νεκρών» 3 .
Ακριβώς όπως ο χρόνος που μας έχει δοθεί να ζήσουμε στη θνητότητα είναι να προετοιμαστούμε να συναντήσουμε τον Θεό, ο χρόνος που μας δίδεται να υπηρετήσουμε στην Ααρωνική Ιεροσύνη είναι μία ευκαιρία να μας προετοιμάσει να μάθουμε πώς να δίδουμε ζωτικής σημασίας βοήθεια σε άλλους. Ακριβώς όπως ο Κύριος δίδει τη βοήθεια που χρειαζόμαστε για να περάσουμε τις δοκιμασίες της θνητής ζωής, μας στέλνει επίσης βοήθεια στην προετοιμασία μας της ιεροσύνης.
Το μήνυμά μου είναι τόσο προς εκείνους τους οποίους ο Κύριος στέλνει για να βοηθήσει να προετοιμάσουν φέροντες την Ααρωνική Ιεροσύνη όσο και προς εκείνους οι οποίοι φέρουν την Ααρωνική Ιεροσύνη. Μιλώ στους πατέρες. Μιλώ στους επισκόπους. Και μιλώ σε εκείνους της Μελχισεδικής Ιεροσύνης τους οποίους εμπιστευόμαστε να είναι συνάδελφοι και διδάσκαλοι νέων ανδρών οι οποίοι είναι στην προετοιμασία της ιεροσύνης.
Μιλώ με επαίνους και με ευγνωμοσύνη για πολλούς από εσάς ανά τον κόσμο και στο πέρασμα του χρόνου.
Θα ήμουν αμελής, εάν δεν μιλούσα για έναν πρόεδρο κλάδου και έναν επίσκοπο της νεότητός μου. Έγινα διάκονος στην ηλικία των 12 σε έναν μικρό κλάδο στο ανατολικό τμήμα των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο κλάδος ήταν τόσο μικρός, που ο μεγαλύτερος αδελφός μου και εγώ ήμασταν οι μόνοι φέροντες την Ααρωνική Ιεροσύνη έως ότου ο πατέρας μου, ο οποίος ήταν ο πρόεδρος κλάδου, προσκάλεσε έναν μεσήλικα άνδρα να προσχωρήσει στην Εκκλησία.
Ο νεοφώτιστος έλαβε την Ααρωνική Ιεροσύνη και με αυτήν, μία κλήση να επιτηρεί τους φέροντες την Ααρωνική Ιεροσύνη. Ακόμη το θυμάμαι σαν να ήταν χθες. Μπορώ να θυμηθώ τα όμορφα φύλλα του φθινοπώρου καθώς εκείνος ο νεοφώτιστος συνόδευσε τον αδελφό μου και εμένα να κάνουμε κάτι για μία χήρα. Δεν θυμάμαι ποιο ήταν το σχέδιο, όμως όντως θυμάμαι το αίσθημα ότι η δύναμη της ιεροσύνης μάς βοήθησε να κάνουμε αυτό που αργότερα έμαθα ότι ο Κύριος είχε πει πως πρέπει να κάνουμε όλα για να συγχωρηθούν οι αμαρτίες μας και τοιουτοτρόπως να προετοιμασθούμε να Τον δούμε.
Καθώς τώρα αναπολώ το παρελθόν, αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για έναν πρόεδρο κλάδου που κάλεσε έναν νεοφώτιστο να βοηθήσει τον Κύριο να προετοιμάσει δύο αγόρια, τα οποία θα γίνονταν με τη σειρά τους κάποια ημέρα επίσκοποι, επιφορτισμένοι να ενδιαφέρονται για τους φτωχούς και τους έχοντες ανάγκη και επίσης να προεδρεύουν της προπαρασκευαστικής ιεροσύνης.
Ήμουν ακόμη διάκονος, όταν η οικογένειά μου μετακόμισε σε έναν μεγάλο τομέα στη Γιούτα. Ήταν η πρώτη φορά που είχα αισθανθεί τη δύναμη μίας πλήρους απαρτίας στην Ααρωνική Ιεροσύνη. Στην πραγματικότητα ήταν η πρώτη φορά που είδα μία. Και αργότερα ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα τη δύναμη και την ευλογία ενός επισκόπου προεδρεύοντα στην απαρτία ιερέων.
Ο επίσκοπος με κάλεσε να είμαι ο πρώτος βοηθός του στην απαρτία ιερέων. Θυμάμαι ότι δίδασκε την απαρτία ο ίδιος -- καθώς ήταν πολυάσχολος με άλλους χαρισματικούς ανθρώπους οι όποιοι θα μπορούσαν να έχουν κληθεί να μας διδάξουν. Είχε τα καθίσματα στην τάξη τακτοποιημένα σε κύκλο. Με είχε να κάθομαι στο κάθισμα δίπλα σε εκείνον, στα δεξιά του.
Μπορούσα να δω επάνω από τον ώμο του καθώς δίδασκε. Κοιτούσε κάτω περιστασιακώς στις προσεκτικά δακτυλογραφημένες σημειώσεις στο μικρό δερμάτινο ντοσιέ στο ένα γόνατό του και είχε ανοικτές στο άλλο γόνατο τις πολυχρησιμοποιημένες και σημειωμένες γραφές. Μπορώ να θυμηθώ τη συγκίνηση καθώς αφηγείτο ιστορίες ανδρείας από το βιβλίο του Δανιήλ και την μαρτυρία του για τον Σωτήρα, τον Κύριο Ιησού Χριστό.
Θα θυμάμαι πάντοτε πώς ο Κύριος παρέχει συναδέλφους προσεκτικά επιλεγμένους να εργάζονται με τους φέροντες την προπαρασκευαστική ιεροσύνη.
Ο επίσκοπός μου είχε ισχυρούς συμβούλους και για λόγους που εγώ δεν καταλάβαινα τότε, περισσότερο από μία φορά με κάλεσε στο τηλέφωνο στο σπίτι και είπε: «Χαλ, πρέπει να έλθεις μαζί μου ως συνάδελφος να κάνουμε μερικές επισκέψεις». Κάποτε ήταν να με πάρει μαζί του στο σπίτι μίας χήρας που ζούσε μόνη και χωρίς καθόλου τροφή στο σπίτι. Στον δρόμο για το σπίτι σταμάτησε το αυτοκίνητό του, άνοιξε τις γραφές του και μου είπε γιατί είχε συμπεριφερθεί σε αυτή τη χήρα σαν να είχε τη δύναμη όχι μόνο να φροντίσει τον εαυτό της, αλλά θα μπορούσε, σε κάποια στιγμή στο μέλλον, να είναι ικανή να βοηθήσει άλλους.
Μία άλλη επίσκεψη ήταν σε έναν άνδρα που απουσίαζε μεγάλο διάστημα από την Εκκλησία. Ο επίσκοπός μου τον προσκάλεσε να είναι πίσω με τους Αγίους. Αισθάνθηκα την αγάπη του επισκόπου μου για κάποιον που μου φάνηκε ως αντιπαθητικός και επαναστατικός εχθρός.
Σε μία άλλη περίπτωση, επισκεφθήκαμε ένα σπίτι όπου δύο μικρά κορίτσια εστάλησαν να μας συναντήσουν στην πόρτα από τους αλκοολικούς γονείς τους. Τα μικρά κορίτσια είπαν μέσα από τη σήτα ότι η μητέρα και ο πατέρας τους κοιμούνταν. Ο επίσκοπος συνέχισε να τους μιλά, χαμογελώντας και επαινώντας την καλοσύνη και τη γενναιότητά τους, για αυτό που μου φάνηκε 10 λεπτά ή περισσότερο. Ενώ περπατούσαμε μακριά από αυτό το σπίτι, είπε σιγανά: «Αυτή ήταν μία καλή επίσκεψη. Εκείνα τα μικρά κορίτσια δεν θα ξεχάσουν ποτέ ότι ήλθαμε».
Δύο από τις ευλογίες που ένας μεγαλύτερος συνάδελφος της ιεροσύνης μπορεί να δώσει, είναι η εμπιστοσύνη και το παράδειγμα της φροντίδας. Το είδα αυτό, όταν εδόθη στον γυιό μου ένας συνάδελφος οικογενειακής διδασκαλίας, ο οποίος είχε περισσότερη εμπειρία ιεροσύνης από εκείνον. Ο μεγαλύτερος συνάδελφός του ήταν ένας δύο φορές πρόεδρος ιεραποστολής και είχε υπηρετήσει σε άλλες ηγετικές θέσεις.
Πριν επισκεφθούν μία από τις οικογένειες που τους είχαν ανατεθεί, εκείνος ο έμπειρος ηγέτης της ιεροσύνης ζήτησε να επισκεφθεί τον γυιό μου στο σπίτι εκ των προτέρων. Μου επέτρεψαν να ακούσω. Ο μεγαλύτερος συνάδελφος άνοιξε με προσευχή, ζητώντας βοήθεια. Κατόπιν είπε κάτι σαν αυτό στον γυιό μου: «Νομίζω πως θα μπορούσαμε να διδάξουμε ένα μάθημα, το οποίο θα ακουγόταν σε αυτή την οικογένεια σαν μία κλήση σε μετάνοια. Νομίζω ότι δεν θα το ελάμβαναν πολύ καλύτερα από εμένα. Πώς αισθάνεσαι για αυτό;»
Θυμάμαι τον τρόμο στα μάτια του γυιού μου. Μπορώ ακόμη να αισθανθώ την ευτυχία εκείνης της στιγμής, όταν ο γυιός μου αποδεχόταν την ευθύνη.
Δεν ήταν τυχαίο γεγονός ότι ο επίσκοπος έβαλε αυτή τη συντροφιά μαζί. Ήταν με προσεκτική προετοιμασία που ο μεγαλύτερος συνάδελφος είχε μάθει για τα συναισθήματα εκείνης της οικογένειας που επρόκειτο να διδάξουν. Ήταν με έμπνευση που αισθάνθηκε να κάνει ένα βήμα πίσω, να εμπιστευθεί έναν άπειρο νέο να καλέσει τα μεγαλύτερα τέκνα του Θεού σε μετάνοια και σε ασφάλεια.
Δεν γνωρίζω το αποτέλεσμα της επίσκεψής τους, αλλά όντως γνωρίζω ότι ο επίσκοπος, ο φέρων τη Μελχισεδική Ιεροσύνη, και ο Κύριος προετοίμαζαν το αγόρι να γίνει άνδρας της ιεροσύνης και κάποια ημέρα επίσκοπος.
Τώρα, τέτοιες ιστορίες σχετικές με την επιτυχία της προετοιμασίας της ιεροσύνης είναι οικείες σε εσάς από αυτά που έχετε δει και από ό,τι έχετε βιώσει στη ζωή σας. Έχετε γνωρίσει και έχετε γίνει τέτοιοι επίσκοποι, συνάδελφοι και γονείς. Έχετε δει το χέρι του Κυρίου στην προετοιμασία σας για τα καθήκοντά σας της ιεροσύνης τα οποία Εκείνος γνώριζε ότι θα βρίσκονταν εμπρός σας.
Όλοι εμείς της ιεροσύνης έχουμε υποχρέωση να βοηθήσουμε τον Κύριο να προετοιμάσει άλλους. Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε τα οποία μπορούν να έχουν πιο μεγάλη σημασία. Ακόμη πιο δυνατά από να χρησιμοποιούμε λέξεις στη διδασκαλία μας της διδαχής θα είναι τα παραδείγματά του να ζούμε τη διδαχή.
Ύψιστο στην υπηρέτηση μας της ιεροσύνης είναι η πρόσκληση ανθρώπων να έλθουν προς τον Χριστό με πίστη, μετάνοια, βάπτιση και λήψη του Αγίου Πνεύματος. Ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον, για παράδειγμα, έχει δώσει ομιλίες για να συγκινήσει την καρδιά σε όλες αυτές τις διδαχές. Όμως από αυτό που γνωρίζω ότι έκανε με τους ανθρώπους και τους ιεραποστόλους και τους φίλους της Εκκλησίας, όταν προήδρευε της ιεραποστολής στο Τορόντο, με παρακινεί σε δράση.
Στην προετοιμασία της ιεροσύνης το «δείξε μου» μετρά περισσότερο από το «πες μου».
Αυτός είναι ο λόγος που οι γραφές είναι τόσο σημαντικές για να μας προετοιμάσουν για την ιεροσύνη. Είναι γεμάτες με παραδείγματα. Αισθάνομαι σαν να μπορώ να δω τον Άλμα να ακολουθεί την εντολή του αγγέλου και μετά να σπεύδει πίσω να διδάξει τον άνομο λαό στην πόλη του Αμμωνίχα ο οποίος τον έχει απορρίψει 4 . Μπορώ να αισθανθώ το κρύο στο κελί της φυλακής, όταν ο Θεός είπε στον Προφήτη Τζόζεφ να πάρει θάρρος και ότι θα τον προσέχει 5 . Με αυτές τις εικόνες των γραφών στον νου, μπορούμε να προετοιμασθούμε να υπομείνουμε στην υπηρέτησή μας, όταν φαίνεται δύσκολη.
Ένας πατέρας ή ένας επίσκοπος ή ένας μεγαλύτερος συνάδελφος οικογενειακής διδασκαλίας ο οποίος δείχνει ότι εμπιστεύεται έναν νέο φέροντα την ιεροσύνη, μπορεί να αλλάξει τη ζωή του. Στον πατέρα μου κάποτε ζητήθηκε από ένα μέλος της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων να γράψει ένα σύντομο έγγραφο για την επιστήμη και τη θρησκεία. Ο πατέρας μου ήταν διάσημος επιστήμων και πιστός φέρων την ιεροσύνη. Αλλά ακόμη θυμάμαι τη στιγμή που μου έδωσε το έγγραφο που είχε γράψει και είπε: «Ιδού, πριν στείλω αυτό στους Δώδεκα, θέλω να το διαβάσεις. Θα καταλάβεις εάν είναι σωστό». Ήταν 32 χρόνια μεγαλύτερος από εμένα και απείρως πιο σοφός και ευφυής.
Ακόμη ενδυναμώνομαι από αυτή την εμπιστοσύνη από έναν σπουδαίο πατέρα και άνδρα της ιεροσύνης. Γνώριζα πως δεν ήταν ότι δεν με εμπιστευόταν, αλλά ότι ο Θεός μπορούσε και θα μου έλεγε ό,τι ήταν αληθινό. Εσείς οι έμπειροι συνάδελφοι μπορείτε να ευλογήσετε έναν νέο φέροντα την ιεροσύνη στην προετοιμασία οποτεδήποτε μπορείτε να του δείξετε αυτό το είδος της εμπιστοσύνης. Θα τον βοηθήσετε να εμπιστευθεί την απαλή αίσθηση της έμπνευσης για τον εαυτό του, όταν έρχεται, καθώς αυτοί κάποια μέρα θα θέσουν τα χέρια τους να επισφραγίσουν την ευλογία για να θεραπεύσουν ένα παιδί που οι γιατροί λένε ότι θα πεθάνει. Αυτή η εμπιστοσύνη με έχει βοηθήσει περισσότερο από μία φορά.
Η επιτυχία μας στην προετοιμασία άλλων για την ιεροσύνη, θα έλθει σε αναλογία με το πόσο τους αγαπούμε. Αυτό θα ισχύει ιδιαιτέρως, όταν πρέπει να τους διορθώσουμε. Σκεφθείτε μία στιγμή, όταν ο φέρων την Ααρωνική Ιεροσύνη, ίσως στην τράπεζα της μεταλήψεως, κάνει λάθος εκτελώντας μία διάταξη. Αυτό είναι σοβαρό θέμα. Μερικές φορές το σφάλμα απαιτεί δημόσια διόρθωση με πιθανότητα δυσαρέσκειας, ένα συναίσθημα ταπείνωσης ή ακόμη και απόρριψης.
Θα θυμάστε τη συμβουλή του Κυρίου: «Επιτιμώντας εγκαίρως με αυστηρότητα, όταν το υπαγορεύει το Άγιο Πνεύμα, και ύστερα δείχνοντας από εκεί και πέρα αύξηση αγάπης προς εκείνον τον οποίο επιτίμησες, μην τυχόν και σε θεωρήσει ότι είσαι εχθρός του» 6 .
Η λέξη αύξηση έχει ειδική σημασία στην προετοιμασία των φερόντων την ιεροσύνη, όταν χρειάζονται διόρθωση. Η λέξη προτείνει αύξηση αγάπης η οποία ήταν ήδη εκεί. Αυτό που χρειάζεται να αποδειχθεί είναι η «αύξηση της αγάπης». Εκείνοι από εσάς που προετοιμάζετε φέροντες την ιεροσύνη, θα τους δείτε ασφαλώς να κάνουν λάθη. Προτού λάβουν τη διόρθωσή σας, πρέπει να έχουν αισθανθεί την αγάπη σας εγκαίρως και σταθερά. Πρέπει να έχουν αισθανθεί τον γνήσιο έπαινό σας προτού αποδεχθούν τη διόρθωσή σας.
O Ίδιος ο Κύριος κρατά αυτούς της κατώτερης ιεροσύνης με ενδιαφέρον που τιμά τις δυνατότητές τους και την αξία τους σε Εκείνον. Ακούστε αυτά τα λόγια που ειπώθηκαν από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, όταν αποκαταστάθηκε η Ααρωνική Ιεροσύνη: «Προς εσάς συνδούλοι μου, στο όνομα τού Μεσσία, απονέμω την Ιεροσύνη τού Ααρών, η οποία κατέχει τα κλειδιά τής διακονίας των αγγέλων, και τού ευαγγελίου τής μετάνοιας, και τού βαφτίσματος με κατάδυση για την άφεση των αμαρτιών. Και αυτή δεν πρόκειται ποτέ πια να αφαιρεθεί από τη γη, ώστε οι γιοι τού Λευί να προσφέρουν πάλι προσφορά προς τον Κύριο με χρηστότητα» 7 .
Η Ααρωνική Ιεροσύνη είναι ένα προσάρτημα της ανώτερης Μελχισεδικής Ιεροσύνης 8 . Ως πρόεδρος όλης της ιεροσύνης, ο πρόεδρος της Εκκλησίας προεδρεύει της προπαρασκευαστική ιεροσύνης επίσης. Τα μηνύματά του τα τελευταία χρόνια για τη μετάβαση στη σωτηρία ταιριάζουν απολύτως με την εντολή να μεταφέρουν το Ευαγγέλιο της μετάνοιας και του βαπτίσματος στη ζωή των άλλων.
Απαρτίες διακόνων, διδασκάλων και ιερέων συσκέπτονται τακτικά για να προσκολλούν κάθε μέρος της απαρτίας στον Κύριο. Προεδρίες αναθέτουν μέλη να προσεγγίσουν με πίστη και αγάπη. Διάκονοι διανέμουν τη μετάληψη με ευλάβεια και πίστη ότι τα μέλη θα αισθανθούν το αποτέλεσμα της εξιλέωσης και θα αποφασίσουν να τηρούν τις εντολές καθώς μεταλαμβάνουν από αυτά τα ιερά σύμβολα.
Διδάσκαλοι και ιερείς προσεύχονται μαζί με τους συναδέλφους τους να εκπληρώσουν την ευθύνη να προστατεύουν την Εκκλησία, πρόσωπο με πρόσωπο. Και αυτές οι συντροφιές προσεύχονται μαζί καθώς μαθαίνουν τις ανάγκες και τις ελπίδες των αρχηγών των οικογενειών. Καθώς το κάνουν, προετοιμάζονται για τη μεγάλη ημέρα, όταν θα προεδρεύουν ως πατέρες, με πίστη, στη δική τους οικογένεια.
Καταθέτω μαρτυρία ότι όλοι οι οποίοι υπηρετούν μαζί στην ιεροσύνη, προετοιμάζουν τον λαό για τον ερχομό του Κυρίου στην Εκκλησία Του. Ο Θεός Πατέρας ζει. Ξέρω --ξέρω-- ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός και ότι μας αγαπά. Ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον είναι ο ζων προφήτης του Κυρίου. Δίδω μαρτυρία για αυτό στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.