Διαλέξτε το φως
Από τον Πρεσβύτερο Βερν Στάνφιλ
Των Εβδομήκοντα
Πρέπει να διαλέξουμε να ακούμε προσεκτικά τις προφητικές συμβουλές, να αναγνωρίζουμε και να ενεργούμε σύμφωνα με τις πνευματικές προτροπές, να είμαστε υπάκουοι στις εντολές του Θεού και να επιζητούμε προσωπική αποκάλυψη.
Λίγο καιρό πριν, η γυναίκα μου και εγώ αποφασίσαμε ότι θα βιώναμε πληρέστερα την ομορφιά μιας περιοχής κοντά στο σπίτι μας στην νοτιοδυτική Μοντάνα. Αποφασίσαμε να πάμε με τα ποδήλατά μας στο μονοπάτι Χιαουάθα, μια σιδηροδρομική γραμμή που την είχαν μετατρέψει σε μονοπάτι για ποδήλατα, το οποίο διασχίζει τα όμορφα Βραχώδη Όρη ανάμεσα στη Μοντάνα και το Άινταχο. Προσδοκούσαμε μια διασκεδαστική ημέρα μαζί με καλούς φίλους και να απολαύσουμε την φυσική ομορφιά της περιοχής.
Ξέραμε ότι η βόλτα μας κατά μήκος του θαυμάσιου μονοπατιού 24άρων χιλιομέτρων, θα περιλάμβανε γέφυρες που εκτείνονται πάνω βαθιά φαράγγια και σήραγγες μεγάλου μήκους που διαπερνούν τα άγρια βουνά. Έτσι προετοιμαστήκαμε με φώτα τα οποία είχαμε δέσει στα κράνη και τα ποδήλατά μας.
Εκείνοι που είχαν πάει πριν από εμάς σε αυτό το μονοπάτι, μας προειδοποίησαν ότι οι σήραγγες είναι σκοτεινές και ότι χρειαζόμαστε πολύ ισχυρά φώτα. Καθώς συγκεντρωθήκαμε μπροστά από το τεράστιο πέτρινο άνοιγμα της σήραγγας Ταφτ, ένας επιστάτης εξήγησε ορισμένους από τους κινδύνους του μονοπατιού, που συμπεριλάμβαναν τα βαθιά χαντάκια κατά μήκος των άκρων, τους άγριους τοίχους και το απόλυτο σκοτάδι. Ανυπόμονα, προχωρήσαμε προς τα εμπρός στη σήραγγα. Αφού είχαμε οδηγήσει μόνο για λίγα λεπτά, το προβλεπόμενο σκοτάδι μας περιέβαλε. Τα φώτα που είχα μαζί μου αποδείχτηκαν ανεπαρκή και το σκοτάδι σύντομα τα κατέβαλε. Ξαφνικά, άρχισα να αισθάνομαι ανήσυχος, μπερδεμένος και αποπροσανατολισμένος.
Ντρεπόμουν να παραδεχτώ τις ανησυχίες μου στους φίλους και την οικογένειά μου. Παρόλο που είμαι ένας έμπειρος ποδηλάτης, τώρα αισθάνθηκα σαν να μην είχα ποτέ ανέβει σε ποδήλατο. Πάλευα για να σταθώ όρθιος καθώς μπερδευόμουν όλο και περισσότερο. Τελικά, αφού είχα εκφράσει την δυσφορία μου στους γύρω μου, μπόρεσα να έρθω πιο κοντά σε ένα από τα πιο δυνατά φώτα ενός φίλου. Στην πραγματικότητα, όλοι στην ομάδα άρχισαν να σχηματίζουν έναν στενό κύκλο γύρω του. Με το να παραμείνουμε κοντά του και βασιζόμενοι για ένα διάστημα στο φως του και το συνολικό φως της ομάδας, προχωρήσαμε βαθύτερα στο σκοτάδι της σήραγγας.
Ύστερα από αυτό που φαινόταν σαν ώρες, είδα ένα μικρό σημείο φωτός. Σχεδόν αμέσως, άρχισα να αισθάνομαι τη βεβαιότητα ότι όλα θα ήταν καλά. Συνέχισα να ωθούμαι προς τα μπρος, βασιζόμενος στο φως των φίλων μου και το φως του σημείου που αυξάνονταν συνεχώς. Η αυτοπεποίθησή μου επέστρεφε σταδιακά καθώς το φως αυξανόταν σε μέγεθος και σε ένταση. Πολύ πριν φθάσω στο τέλος της σήραγγας, δεν χρειαζόμουν πλέον την βοήθεια των φίλων μου. Όλη η ανησυχία εξαφανίστηκε καθώς κάναμε γρήγορο πετάλι προς το φως. Αισθάνθηκα ήρεμος και βέβαιος, ακόμα και πριν φθάσουμε στο μεγαλειώδες ζεστό πρωινό φως.
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου θα βιώσουμε προκλήσεις στην πίστη μας. Μπορεί να αισθανόμαστε σίγουροι ότι είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις -- αλλά θα ανακαλύψουμε ότι οι προετοιμασίες μας ήταν ανεπαρκείς. Και ακριβώς όπως ο φίλος μου με προειδοποίησε για το σκοτάδι, έτσι μας προειδοποιούν και σήμερα. Οι φωνές των Αποστόλων μάς προτρέπουν να προετοιμάσουμε τον εαυτό μας με ισχυρά φώτα πνευματικής δυνάμεως.
Παρομοίως, μπορεί να αισθανθούμε ντροπή, άβολα ή πνευματικά μπερδεμένοι όταν συναντάμε μια πρόκληση στην πίστη μας. Γενικώς, η ένταση και η διάρκεια αυτών των συναισθημάτων θα εξαρτηθεί από το πώς αντιδρούμε σε αυτά. Αν δεν κάνουμε τίποτα, η αμφιβολία, η περηφάνια και τελικά η αποστασία ίσως να μας οδηγήσουν μακριά από το φως.
Έμαθα ορισμένα σημαντικά μαθήματα από την εμπειρία μου στη σήραγγα. Θα διηγηθώ ορισμένα από αυτά.
Πρώτο, όσο έντονο και να είναι το σκότος της αμφιβολίας, εμείς διαλέγουμε για πόσο διάστημα και σε ποια έκταση θα του επιτρέψουμε να μας επηρεάσει. Πρέπει να θυμόμαστε πόσο πολύ μας αγαπούν ο Επουράνιος Πατέρας και ο Υιός Του. Ούτε θα μας εγκαταλείψουν, ούτε θα επιτρέψουν να υπερνικηθούμε αν αναζητούμε τη βοήθειά Τους. Θυμηθείτε την εμπειρία του Πέτρου όταν βρισκόταν ανάμεσα στα εχθρικά κύματα στη θάλασσας της Γαλιλαίας. Καθώς ο Πέτρος ένιωσε το παγωμένο σκότος να τον περικλείει, αμέσως αναγνώρισε το δίλημμά του και διάλεξε εκείνη τη στιγμή να καλέσει βοήθεια. Δεν αμφέβαλε για τη δύναμη του Σωτήρα να τον σώσει. Απλά αναφώνησε: «Κύριε, σώσε με»1.
Στη ζωή μας, το χέρι του Σωτήρα που εκτείνεται μπορεί να πάρει τη μορφή βοηθείας ενός έμπιστου φίλου, ενός ηγέτη ή ενός στοργικού γονέα. Ενώ αγωνιούμε στο σκοτάδι, δεν υπάρχει τίποτα λάθος στο να βασιστούμε προσωρινά στο φως εκείνων που μας αγαπούν και έχουν τα συμφέροντά μας στην καρδιά τους.
Αν εξετάσουμε προσεκτικά, γιατί να ακούσουμε τις απρόσωπες, κυνικές φωνές εκείνων που βρίσκονται στα μεγάλα και εκτεταμένα κτήρια της εποχής μας και να αγνοήσουμε τις ικεσίες αυτών που μας αγαπούν πραγματικά; Αυτοί οι πανταχού παρών κυνικοί που προτιμούν να καταστρέψουν αντί να εξυψώσουν και να γελοιοποιήσουν αντί να ανυψώσουν. Τα λόγια τους που διακωμωδούν μπορούν να τρυπώσουν στη ζωή μας μέσω των σύντομων και περιστασιακών εκρήξεων ηλεκτρονικών παραμορφώσεων που έχουν συνταχθεί προσεκτικά για να καταστρέψουν την πίστη μας. Είναι σοφό να θέσουμε την αιώνια ευημερία μας στα χέρια ξένων; Είναι σοφό να διεκδικήσουμε φώτιση από εκείνους που δεν έχουν φως να δώσουν ή να έχουν σκοπούς κρυμμένους από εμάς; Αυτά τα ανώνυμα άτομα, αν είχαν παρουσιαστεί σε εμάς με ειλικρίνεια, ποτέ δεν θα τους δίναμε στιγμή από τον χρόνο μας, αλλά επειδή εκμεταλλεύονται τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, κρυμμένοι από τον έλεγχο, λαμβάνουν άδικη αξιοπιστία.
Η επιλογή μας να δώσουμε προσοχή σε εκείνους που περιγελούν τα άγια πράγματα θα μας απομακρύνει από το σωτήριο και ζωοποιό φως του Σωτήρα. Ο Ιωάννης κατέγραψε: «Ο Ιησούς, λοιπόν, μίλησε πάλι προς αυτούς, λέγοντας: Εγώ είμαι το φως του κόσμου· όποιος ακολουθεί εμένα, δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως της ζωής»2. Να θυμάστε, εκείνοι που πραγματικά μας αγαπάνε μπορούν να μας βοηθήσουν να οικοδομήσουμε την πίστη μας.
Ακριβώς όπως εγώ ντρεπόμουν μέσα στην σήραγγα, μπορεί να αισθανθούμε μεγάλη ντροπή να ζητήσουμε βοήθεια, όταν αμφιβάλλουμε. Ίσως εμείς να είμαστε εκείνοι που δίναμε δύναμη στους άλλους και τώρα εμείς χρειαζόμαστε βοήθεια. Όταν αναγνωρίζουμε ότι το φως και η παρηγοριά του Σωτήρα που εκτείνεται προς εμάς είναι κάτι πολύ πολύτιμο για να χαθεί εξαιτίας της περηφάνιας, τότε οι εμπνευσμένοι ηγέτες της Εκκλησίας, οι γονείς και οι έμπιστοι φίλοι μπορούν να βοηθήσουν. Στέκονται έτοιμοι να μας βοηθήσουν στο να λάβουμε πνευματικές επιβεβαιώσεις που θα μας οχυρώσουν εναντίον των προκλήσεων της πίστης.
Δεύτερο, πρέπει να εμπιστευόμαστε τον Κύριο για να αναπτύξουμε τη δική μας πνευματική δύναμη μέσα μας. Δεν μπορούμε να βασιζόμαστε στο φως των άλλων για πάντα. Ήξερα ότι το σκοτάδι μέσα στη σήραγγα δεν θα κρατούσε για πολύ αν συνέχιζα να κάνω πετάλι δίπλα στον φίλο μου και μέσα στην ασφάλεια της ομάδας. Αλλά οι προσδοκίες μου ήταν να μπορέσω να συνεχίσω μόνος μου μόλις μπόρεσα να δω το φως. Ο Κύριος μας διδάσκει: «Πλησιάστε κοντά μου και εγώ θα πλησιάσω κοντά σας. Να με αναζητάτε επίμονα και θα με βρείτε. Ζητήστε, και θα λάβετε. Κτυπήστε, και θα σας ανοιχτεί»3. Πρέπει να πράξουμε, προσδοκώντας ότι ο Κύριος θα εκπληρώσει την υπόσχεσή Του να μας υψώσει από το σκοτάδι, αν έλθουμε κοντά σε Εκείνον. Ο ενάντιος, ωστόσο, θα προσπαθήσει να μας πείσει ότι ποτέ δεν έχουμε αισθανθεί την επιρροή του Πνεύματος και ότι θα ήταν πιο εύκολα απλώς να σταματήσουμε να προσπαθούμε.
Ο Πρόεδρος Ντίτερ Ούχτντορφ μας συμβουλεύει: “Να αμφιβάλετε τις αμφιβολίες σας προτού αμφιβάλετε την πίστη σας»4. Στον τομέα που ανήκω, ένας νεαρός άνδρας είπε πρόσφατα: «Υπάρχουν πράγματα που έχω αισθανθεί που δεν μπορούν να εξηγηθούν με κανένα άλλο τρόπο εκτός του ότι προέρχονται από τον Θεό». Αυτό είναι πνευματική ακεραιότητα.
Όταν αντιμετωπίζουμε ερωτήσεις ή μπαίνουμε σε πειρασμό να αμφιβάλουμε, θα πρέπει να θυμόμαστε τις πνευματικές ευλογίες και τα συναισθήματα που έχουν διαπεράσει την καρδιά και τη ζωή μας στο παρελθόν και που θέτουν την πίστη μας στον Επουράνιο Πατέρα και τον Υιό Του, Ιησού Χριστό. Θυμάμαι την συμβουλή που δίνει ένας οικείος ύμνος: «Δεν έχουμε για σε αμφιβολίες, [γιατί] η χάρη σου είναι γνωστή»5. Το να αγνοήσουμε και να προεξοφλήσουμε τις παλιές πνευματικές εμπειρίες είναι κάτι που θα μας απομακρύνει από τον Θεό.
Η αναζήτησή μας για το φως θα ενισχυθεί με την θέλησή μας να το αναγνωρίσουμε όταν αυτό λάμπει στη ζωή μας. Η σύγχρονη γραφή προσδιορίζει το φως και δίνει μια υπόσχεση σε εκείνους που το δέχονται: «Εκείνο που είναι από το Θεό, είναι φως και αυτός που δέχεται φως, και συνεχίζει με το Θεό, λαβαίνει περισσότερο φως. Και αυτό το φως γίνεται λαμπρότερο και ακόμα πιο λαμπρό μέχρι την τέλεια ημέρα»6. Ακριβώς όπως όταν συνεχίσουμε να κάνουμε πετάλι προς το φως, όσο περισσότερο επιμένουμε, τόσο πιο λαμπρή γίνεται η επιρροή Του στη ζωή μας. Όπως το φως στο τέλος της σήραγγας, έτσι και η επιρροή Του θα μας φέρει αυτοπεποίθηση, αποφασιστικότητα, παρηγοριά και --πιο σημαντικό-- τη δύναμη για να γνωρίζουμε ότι Εκείνος ζει.
Τρίτο, δεν υπάρχει σκοτάδι τόσο πυκνό, τόσο απειλητικό ή τόσο δύσκολο που δεν μπορεί να υπερνικηθεί από το φως. Ο Πρεσβύτερος Νηλ Άντερσεν δίδαξε πρόσφατα: «Καθώς το κακό μεγαλώνει στον κόσμο, υπάρχει μια αντισταθμιστική πνευματική δύναμη για τους δικαίους. Καθώς ο κόσμος κατρακυλάει από την πνευματική αγκυροβολιά του, ο Κύριος προετοιμάζει τον δρόμο για εκείνους που Τον αναζητούν, προσφέροντάς τους μεγαλύτερη σιγουριά, μεγαλύτερη επιβεβαίωση και μεγαλύτερη πεποίθηση προς την πνευματική κατεύθυνση που ταξιδεύουν. Η δωρεά του Αγίου Πνεύματος γίνεται ένα πιο λαμπρό φως ανάμεσα στο αναδυόμενο λυκόφως»7.
Αδελφοί και αδελφές, δεν έχουμε αφεθεί μόνοι για να επηρεαζόμαστε από κάθε φαντασιοπληξία και αλλαγή στην συμπεριφορά του κόσμου, αλλά έχουμε τη δύναμη να επιλέγουμε το πιστεύω από την αμφιβολία. Για να έχουμε πρόσβαση σε αυτή την υπεσχημένη αντισταθμιστική πνευματική δύναμη, πρέπει να διαλέξουμε να ακούμε προσεκτικά τις προφητικές συμβουλές, να αναγνωρίζουμε και να ενεργούμε σύμφωνα με τις πνευματικές προτροπές, να είμαστε υπάκουοι στις εντολές του Θεού και να επιζητούμε προσωπική αποκάλυψη. Πρέπει να διαλέξουμε. Είθε να διαλέξουμε το φως του Σωτήρα. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.