Θα βιώσουμε δοκιμασίες και πειρασμούς -- αλλά θα βοηθηθούμε
Από τον Πρεσβύτερο Ούγο Μοντόγια
Των Εβδομήκοντα
Μπορούμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον ως τέκνα του Επουράνιου Πατρός μας στις δοκιμασίες και στους πειρασμούς μας.
Κατά τη διάρκεια της πορείας της ζωής, βιώνουμε δοκιμασίες και πειρασμούς. Έχουμε επίσης την ευκαιρία να ασκήσουμε την ελεύθερη βούληση και να βοηθούμε ο ένας τον άλλον. Αυτές οι αλήθειες είναι μέρος του θαυμάσιου και τέλειου σχεδίου του Επουράνιου Πατέρα μας.
Ο Πρόεδρος Τζων Τέιλορ δίδαξε: «Άκουσα τον Προφήτη Τζόζεφ να λέει, μιλώντας στους Δώδεκα σε μία περίσταση: “Θα διέλθετε από όλα τα είδη των δοκιμασιών. Και είναι εντελώς απαραίτητο για εσάς να δοκιμαστείτε όπως ήταν για τον Αβραάμ και άλλους ανθρώπους τού Θεού και (είπε) ότι ο Θεός θα σας δοκιμάσει και θα σας κρατήσει και θα σας δοκιμάσει ώς τα όριά σας”»1.
Μόλις φτάσετε στα χρόνια της υπευθυνότητας, οι δοκιμασίες και οι πειρασμοί είναι πολύ κοινές. Μερικές φορές μπορούν να γίνουν βαριά φορτία, αλλά μας δίνουν επίσης δύναμη και ανάπτυξη καθώς τα υπερνικούμε με επιτυχία.
Ευτυχώς αυτά τα φορτία δεν χρειάζεται να μεταφέρονται μόνα. Ο Άλμα δίδαξε: «Καθώς επιθυμείτε να έλθετε στο ποίμνιο τού Θεού, και να λέγεστε λαός του, και δέχεστε να σηκώνετε ο ένας τού άλλου τα βάρη, για να γίνονται ελαφριά»2. Αυτά τα λόγια δεικνύουν ότι έχουμε την ευθύνη να βοηθούμε ο ένας τον άλλον. Αυτή η ευθύνη μπορεί να έλθει από μία κλήση τής Εκκλησίας, μία ανάθεση ή μία φιλία ή ως μέρος του θείου καθήκοντός μας ως γονέων, συζύγων ή μελών της οικογένειας -- ή απλώς από το να είμαστε μέλη της οικογένειας του Θεού.
Θα σας δώσω τέσσερα παραδείγματα του πώς τα φορτία μας ελαφρύνονται καθώς βοηθούμε ο ένας τον άλλον.
1. Ο Σωτήρας είπε: «Και αν κάποιος σε αγγαρέψει ένα μίλι, πήγαινε μαζί του δύο»3. Για παράδειγμα μας ζητείται να παρευρισκόμαστε στον ναό τακτικά, όσο μας επιτρέπουν οι προσωπικές μας περιστάσεις. Το να παρευρισκόμαστε στον ναό απαιτεί θυσία χρόνου και πόρων, ειδικώς για εκείνους που πρέπει να διανύσουν μία μεγάλη απόσταση. Ωστόσο, αυτή η θυσία θα μπορούσε να θεωρηθεί μέρος της πρώτης προσπάθειας.
Αρχίζουμε να καταβάλουμε δεύτερη προσπάθεια, όταν καταλαβαίνουμε τις λέξεις: «βρείτε, πηγαίνετε, διδάξτε»4, όταν αναζητούμε και ετοιμάζουμε τα ονόματα των προγόνων μας για διατάξεις ναού, όταν βοηθούμε στην ευρετηρίαση, όταν υπηρετούμε ως λειτουργοί του ναού και όταν αναζητούμε τρόπους να βοηθούμε άλλους να έχουν σημαντικές εμπειρίες ναού.
Όταν υπηρετούσα ως Μέλος Ευρύτερης Περιοχής-Μέλος των Εβδομήκοντα, ένας από τους πασσάλους στο συντονιστικό συμβούλιό μου συμμετείχε σε μία μεγάλη ομάδα ανθρώπων που ταξίδευαν στον ναό. Ο ναός που παρευρέθησαν τα μέλη είναι μικρός και δυστυχώς υπήρξαν αρκετά μέλη τα οποία, παρόλο που έκαναν το μακρύ 12 ημερών ταξίδι, δεν ήταν σε θέση να εισέλθουν στον ναό επειδή είχε υπερβεί την ημερήσια χωρητικότητα.
Μερικές ημέρες μετά από αυτό το ταξίδι, επισκέφθηκα αυτόν τον πάσσαλο και ρώτησα τον πρόεδρο εάν θα μπορούσα να μιλήσω με μερικά από τα μέλη που δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν στον ναό εκείνη την ημέρα. Ένας από τους αδελφούς που επισκέφθηκα μου είπε: «Πρεσβύτερε μην ανησυχείτε. Ήμουν στον οίκο του Κυρίου. Καθόμουν σε ένα παγκάκι στον κήπο και συλλογιζόμουν τις διατάξεις. Τότε μου δόθηκε η ευκαιρία να εισέλθω, αλλά αντ’ αυτού επέτρεψα σε έναν άλλο αδελφό, ο οποίος είχε έλθει στον ναό για πρώτη φορά για να επισφραγισθεί με τη σύζυγό του, να πάρει τη θέση μου. Κατόπιν είχαν την ευκαιρία να παρευρεθούν σε δύο συνεδριάσεις εκείνη την ημέρα. Ο Κύριος με γνωρίζει, με έχει ευλογήσει και είμαστε καλά».
2. Χαμογελάτε. Αυτή η μικρή πράξη μπορεί να βοηθήσει εκείνους που είναι καταβεβλημένοι ή επιβεβαρυμμένοι. Κατά τη διάρκεια της συγκεντρώσεως ιεροσύνης της παρελθούσης γενικής συνέλευσης Απριλίου, κάθισα στο βάθρο ως ένα από τα πέντε προσφάτως κληθέντα Μέλη της Γενικής Εξουσίας. Καθόμασταν εκεί όπου τώρα κάθονται οι αδελφές των βοηθητικών προεδριών. Αισθανόμουν πολύ νευρικός και κατακλυσμένος από συναισθήματα από τη νέα μου κλήση.
Όταν τραγουδούσαμε τον ενδιάμεσο ύμνο, αισθάνθηκα μία ισχυρή εντύπωση ότι κάποιος με παρακολουθούσε. Σκέφθηκα: «Υπάρχουν πάνω από 20.000 άτομα σε αυτό το κτήριο και τα περισσότερα από αυτά κοιτούσαν προς αυτή την κατεύθυνση. Ασφαλώς κάποιος σε παρακολουθεί».
Ενώ συνέχιζα να τραγουδώ, αισθάνθηκα πάλι την ισχυρή εντύπωση ότι κάποιος με παρακολουθούσε. Κοίταξα πάνω στη σειρά όπου οι Δώδεκα Απόστολοι κάθονταν και είδα ότι ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον είχε στραφεί τελείως γύρω από το κάθισμά του, κοιτώντας εκεί όπου καθόμασταν. Κοιτάξαμε ο ένας τον άλλον και μου έδωσε ένα μεγάλο χαμόγελο. Αυτό το χαμόγελο έφερε ειρήνη στην καρδιά που είχε κατακλυσθεί από συναισθήματα.
Μετά την Ανάστασή Του, ο Ιησούς Χριστός επισκέφθηκε τα άλλα πρόβατά του. Κάλεσε και χειροτόνησε δώδεκα μαθητές και με αυτή την εξουσία εκτελούσαν διακονία στους ανθρώπους. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός ο Ίδιος στάθηκε ανάμεσά τους. Ο Κύριος τους ζήτησε να γονατίσουν και να προσευχηθούν. Δεν είμαι βέβαιος εάν οι προσφάτως κληθέντες και χειροτονηθέντες δώδεκα μαθητές είχαν κατακλυσθεί με συναισθήματα από την κλήση τους, αλλά οι γραφές λένε: «Και έγινε ώστε ο Ιησούς τους ευλόγησε καθώς προσεύχονταν προς αυτόν. Και η όψη του τούς χαμογέλασε, και το φως της όψης του έλαμπε επάνω τους»5. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας γενικής συνελεύσεως, ένα χαμόγελο ελάφρυνε τα φορτία μου με έναν άμεσο και εξαιρετικό τρόπο.
3. Εκφράστε συναισθήματα συμπόνιας σε άλλους. Εάν είστε φέρων την ιεροσύνη, παρακαλώ χρησιμοποιήστε την δύναμή σας για λογαριασμό των τέκνων του Θεού, δίδοντας ευλογίες σε αυτούς. Εκφράστε λόγια παρηγοριάς και ανακούφισης σε ανθρώπους που υποφέρουν ή βιώνουν βάσανα.
4. Ο ακρογωνιαίος λίθος του σχεδίου του Θεού είναι η Εξιλέωση του Κυρίου Ιησού Χριστού. Τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, θα πρέπει να συλλογιζόμαστε όπως έκανε ο Τζόζεφ Φ. Σμιθ με «τη μεγάλη και υπέροχη αγάπη που εκδηλώθηκε από τον Πατέρα και το Υιό με τον ερχομό του Λυτρωτή στον κόσμο»6. Το να προσκαλείτε άλλους να έλθουν στην Εκκλησία και αξίως να μεταλαμβάνουν, θα επιτρέψει περισσότερα τέκνα του Επουράνιου Πατρός να στρέψουν τη σκέψη τους στην Εξιλέωση. Και εάν δεν είμαστε άξιοι, μπορούμε να μετανοήσουμε. Θυμηθείτε ότι ο Υιός του Υψίστου κατέβηκε υπό τα πάντα και πήρε επάνω Του τα αδικήματα, τις αμαρτίες, τις παραβάσεις, τις ασθένειες, τους πόνους, τα βάσανα και τη μοναξιά μας. Η γραφή μάς διδάσκει: «Αυτός που ανέβηκε στα ύψη, όπως και κατέβηκε επίσης υπό τα πάντα, κατά το ότι γνώρισε τα πάντα»7.
Δεν έχει σημασία ποιοι είναι οι προσωπικοί μας αγώνες -- είτε είναι ασθένεια είτε παρατεταμένη μοναξιά ή το να υποφέρουμε από τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες του εναντίου -- ο Καλός Ποιμένας είναι εδώ. Μας καλεί με το όνομά μας και λέει: «Ελάτε σε μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας αναπαύσω»8.
Θέλω να συνοψίσω τα τέσσερα σημεία:
Πρώτον -- κάντε την πρώτη προσπάθεια.
Δεύτερον -- παρακαλώ χαμογελάτε. Το χαμόγελό σας θα βοηθήσει άλλους.
Τρίτον -- εκφράζετε συμπόνια.
Τέταρτον -- προσκαλέστε άλλους να έλθουν στην Εκκλησία.
Καταθέτω τη μαρτυρία μου για τον Σωτήρα. Ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός του ζώντος Θεού, και ζει. Γνωρίζω ότι υποστηρίζει με όλη Του την ισχύ και τη δύναμη το σχέδιο του Πατέρα. Γνωρίζω ότι ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον είναι ζων προφήτης. Κρατά όλα τα κλειδιά για να φέρει εις πέρας το έργο του Θεού επί της γης. Γνωρίζω ότι μπορούμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον ως τέκνα του Επουράνιου Πατρός μας στις δοκιμασίες και στους πειρασμούς μας. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.