Απλές και πολύτιμες αλήθειες

Από τον Πρεσβύτερο Γκάρυ Στήβενσον

Της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων

Η γενναιόδωρη ανταπόδοση του Επουράνιου Πατέρα που ζούμε σε επικίνδυνους καιρούς είναι ότι ζούμε επίσης στην πληρότητα των καιρών.

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, είναι πολλές δεκαετίες από τότε που διεξήχθη μία γενική συνέλευση που ο Πρόεδρος Μπόιντ Πάκερ και οι Πρεσβύτεροι Τομ Πέρρυ και Ρίτσαρντ Σκοτ να μην κάθονται κατευθείαν πίσω από το βήμα και να μιλούν σε μία από αυτές τις συγκεντρώσεις. Οι αναμνήσεις από αυτούς είναι έντονες και προσθέτω τον δικό μου φόρο τιμής. Ο καθένας τόσο μοναδικά διαφορετικός κι όμως τόσο εναρμονισμένοι στη μαρτυρία τους για τον Ιησού Χριστό και την εξιλέωσή Του.

Επιπροσθέτως, κι εγώ, σαν κι εσάς, βρίσκω δύναμη και υποστηρίζω τον Πρόεδρο Τόμας Μόνσον ως προφήτη, βλέποντα και αποκαλυπτή και θαυμάζω με την πιστή και ευσυνείδητη αποστολική υπηρέτησή του που καλύπτει μία περίοδο πάνω από 50 αξιοσημείωτα χρόνια.

Και έτσι ήταν την Τρίτη το πρωί αυτής της εβδομάδας, λίγο μετά τις 09:00 π.μ. καθώς η Επισκοπική Ηγεσία ξεκινούσε μία συγκέντρωση με την Προεδρία Περιοχής Ασίας, οι οποίοι ήσαν εδώ για τη συνέλευση, που κλήθηκα να συναντήσω τον Πρόεδρο Μόνσον, μαζί με τους συμβούλους του. Στιγμές αργότερα, καθώς περπατούσα στην αίθουσα συσκέψεων που γειτνιάζει με το γραφείο του, πρέπει να φαινόμουν νευρικός, καθήμενος στην άλλη πλευρά του τραπεζιού, καθώς μίλησε καλοσυνάτα για να ηρεμήσει τα νεύρα μου. Σχολίασε, σημειώνοντας την ηλικία μου, ότι φαινόμουν αρκετά νέος και μάλιστα φαινόμουν νεότερος από την ηλικία μου.

Κατόπιν, μέσα σε λίγα λεπτά, ο Πρόεδρος Μόνσον περιέγραψε ότι ενεργώντας επί του θελήματος του Κυρίου, μου έδινε μία κλήση στην Απαρτία των Δώδεκα. Με ρώτησε αν θα δεχόμουν αυτήν την κλήση, αφού μετά είμαι σίγουρος ότι ξεφύσησα δυνατά με έναν αναξιοπρεπή τρόπο, σε πλήρες σοκ, απάντησα καταφατικά. Και μετά, προτού καν μπορέσω να λεξικοποιήσω ένα τσουνάμι απερίγραπτων συναισθημάτων, τα περισσότερα εκ των οποίων ήταν συναισθήματα ανεπάρκειας, ο Πρόεδρος Μόνσον με προσέγγισε καλοσυνάτα, περιγράφοντας πώς εκλήθη εκείνος πριν από πολλά χρόνια ως Απόστολος από τον Πρόεδρο Ντέιβιντ ΜακΚέη, όπου τότε κι εκείνος ένιωθε ανεπαρκής. Με δίδαξε ήρεμα: «Επίσκοπε Στήβενσον, ο Κύριος θα δώσει τα προσόντα σε όσους Εκείνος καλεί». Αυτά τα καταπραϋντικά λόγια ενός προφήτη είναι πηγή γαλήνης, μία ηρεμία σε μία καταιγίδα οδυνηρής αυτοεξέτασης και τρυφερά συναισθήματα σε επακόλουθες ώρες αγωνίας που έχουν περάσει μέρα και νύχτα από τότε.

Εξήγησα αυτό που μόλις σας περιέγραψα στην γλυκιά μου σύντροφο, Λέσα, αργότερα εκείνη την ημέρα, καθήμενοι σε μία ήρεμη γωνιά στην Τεμπλ Σκουέαρ, με μία γαλήνια θέα του ναού και του ιστορικού Ταμπερνάκλ να υπάρχει εμπρός μας. Καθώς προσπαθήσαμε να κατανοήσουμε και να επεξεργασθούμε τα γεγονότα της ημέρας, βρήκαμε να είναι η άγκυρά μας η πίστη μας στον Ιησού Χριστό και η γνώση μας για το μέγα σχέδιο της ευδαιμονίας. Αυτό οδηγεί σε μία έκφραση βαθύτατης αγάπης για τη Λέσα. Είναι η λιακάδα στη ζωή μου και της ζωής μου και μία αξιοσημείωτη θυγατέρα του Θεού. Η ζωή της χαρακτηρίζεται από ανιδιοτελή υπηρέτηση και αγάπη άνευ όρων για όλους. Θα προσπαθήσω να παραμείνω άξιος της ευλογίας της αιώνιας ένωσής μας.

Εκφράζω τη βαθύτατη αγάπη μου για τους τέσσερεις υιούς και τις οικογένειές τους, τρεις εκ των οποίων είναι εδώ με τις όμορφες συζύγους τους, μητέρες των έξι εγγονιών μας. Ο τέταρτος, ένας ιεραπόστολος, έχει ειδική άδεια να μείνει ξύπνιος μετά την ώρα που θα πρέπει να κοιμούνται οι ιεραπόστολοι και βλέπει αυτές τις συγκεντρώσεις ζωντανά με τον πρόεδρο ιεραποστολής του και τη σύζυγο τού προέδρου ιεραποστολής από το ιεραποστολικό σπίτι τους στην Ταϊβάν. Αγαπώ τον καθέναν τους και αγαπώ το πώς αγαπούν τον Σωτήρα και το Ευαγγέλιο.

Εκφράζω την αγάπη μου σε κάθε μέλος της οικογένειάς μου: στην αγαπητή μητέρα μου και τον πατέρα μου, ο οποίος απεβίωσε πέρυσι και ο οποίος μου ενστάλαξε τη μαρτυρία που φαίνεται ότι ήταν μέσα μου από τις πρώτες μου αναμνήσεις. Απευθύνω περαιτέρω αυτήν την ευγνωμοσύνη στον αδελφό, στις αδελφές μου και στους πιστούς συζύγους τους καθώς και στην οικογένεια της Λέσα, πολλοί εκ των οποίων είναι εδώ στην πραγματικότητα σήμερα. Εκφράζω επίσης ευγνωμοσύνη σε αναρίθμητα μέλη της ευρύτερης οικογενείας, σε φίλους, σε ιεραποστόλους, σε ηγέτες και διδασκάλους κατά μήκος της διαδρομής.

Έχω ευλογηθεί με στενή συναναστροφή μελών της Πρώτης Προεδρίας, των Δώδεκα, των Εβδομήκοντα και των γενικών προεδριών βοηθητικών οργανώσεων. Εκφράζω την αγάπη μου και την εκτίμησή μου σε καθέναν από εσάς, αδελφές και αδελφοί, και θα προσπαθήσω να είμαι αντάξιος της συνεχούς συναναστροφής σας. Η Προεδρεύουσα Επισκοπική Ηγεσία απολαμβάνει μία σχεδόν επουράνια ενότητα. Θα μου λείψει η συναναστροφή μου κάθε μέρα με τον επίσκοπο Ζεράλντ Κοσέ, τον επίσκοπο Ντην Ντέιβις και το προσωπικό.

Στέκομαι ενώπιόν σας ως απόδειξη των λόγων του Κυρίου καταγεγραμμένα στο πρώτο τμήμα από το Διδαχή και Διαθήκες: «Ώστε η πληρότητα του ευαγγελίου μου να μπορέσει να προκηρυχτεί, μέσω των αδύναμων και των απλών στα πέρατα [τής γης], και εμπρός σε βασιλιάδες και κυβερνήτες»¹. Αυτά τα λόγια προηγούντο της δήλωσης του Κυρίου που δείχνει την αγάπη ενός Πατέρα για τα τέκνα Του: «Επομένως, εγώ ο Κύριος, ξέροντας τον όλεθρο που πρόκειται να έλθει επάνω στους κατοίκους της γης, κάλεσα το δούλο μου Τζόζεφ Σμιθ τον νεότερο, και του μίλησα από τους ουρανούς, και του έδωσα εντολές»².

Ο στοργικός Επουράνιος Πατέρας μας και ο Υιός του, Ιεχωβά, με γνώση του τέλους από την αρχή³, άνοιξαν τους ουρανούς και μία νέα θεϊκή νομή για να καταπολεμήσουν τις συμφορές που ήξεραν ότι θα έρχονταν. Ο Απόστολος Παύλος περιέγραψε τις επερχόμενες συμφορές ως «επικίνδυνους καιρούς»⁴. Για μένα, αυτό δηλοί ότι η γενναιόδωρη αποζημίωση του Επουράνιου Πατέρα που ζούμε σε επικίνδυνους καιρούς είναι ότι ζούμε επίσης στην πληρότητα των καιρών.

Καθώς αγωνιούσα για τις ανεπάρκειές μου αυτήν την εβδομάδα, έλαβα μία ευδιάκριτη εντύπωση που με επετίμησε και με παρηγόρησε: να επικεντρώνομαι όχι μόνο σε αυτό που δεν μπορώ να κάνω, αλλά αντιθέτως σε αυτό που μπορώ να κάνω. Μπορώ να καταθέσω μαρτυρία για τις απλές και πολύτιμες αλήθειες του Ευαγγελίου.

Αυτά είναι τα λόγια που έχω μοιρασθεί εκατοντάδες φορές με όσους ανήκουν στην Εκκλησία και με πολλούς που δεν είναι μέλη: «Ο Θεός είναι ο [στοργικός] Επουράνιος Πατέρας μας. Είμαστε τα παιδιά Του. …Θρηνεί μαζί μας όταν υποφέρουμε και αγαλλιάζει όταν κάνουμε το σωστό. Θέλει να επικοινωνεί με εμάς και μπορούμε να επικοινωνούμε με Εκείνον μέσω της ειλικρινούς προσευχής…

»Ο Επουράνιος Πατέρας έχει προσφέρει σε μας, τα παιδιά Του, έναν τρόπο να… επιστρέψουμε να ζήσουμε στην παρουσία Του. …Υψίστης σημασίας για το σχέδιο του Επουράνιου Πατέρα μας είναι η Εξιλέωση του Ιησού Χριστού»⁵.

Ο Επουράνιος Πατέρας έστειλε τον Υιό Του στη γη για να εξιλεωθεί για τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων. Γι’ αυτές τις απλές και αιώνιες αλήθειες δίδω τη μαρτυρία μου και το κάνω στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.