Mensahe sa Visiting Teaching
Mga Kinaiya ni Jesukristo: Mainantuson ug Mapailubon
Tun-i sa mainampuong paagi kini nga materyal ug tinguhaa nga masayud unsa ang angay nga ipakigbahin. Sa unsang paagi ang pagsabut sa kinabuhi ug tahas sa Manluluwas makapalambo sa inyong hugot nga pagtuo diha Kaniya ug mopanalangin niadtong inyong giamuma pinaagi sa visiting teaching? Alang sa dugang nga impormasyon, adto sa reliefsociety.lds.org.
Ang pailub kanunay nga gihunahuna nga hilom, pagkawalay pagtagad nga kinaiya, apan sama sa giingon ni Presidente Dieter F. Uchtdorf, Ikaduhang Magtatambag sa Unang Kapangulohan, “Ang pailub dili ang pagkawalay pagtagad, ni kini kapakyas sa pagbuhat tungod sa atong mga kahadlok. Ang pailub nagkahulugan nga aktibong maghulat ug maglahutay. Nagkahulugan kini nga magpabilin uban sa usa ka butang … bisan kon ang mga tinguha sa atong mga kasingkasing malangan. Ang pailub dili lamang ang paglahutay; kondili paglahutay og maayo!”
Sa atong kinabuhi sa wala pa dinhi sa yuta, ang atong Langitnong Amahan nag-andam og plano para kanatong tanan—Iyang espiritu nga mga anak—ug kita misinggit sa kalipay sa oportunidad nga makaanhi sa yuta (tan-awa sa Job 38:7). Samtang atong ipahiangay ang atong kabubut-on ngadto sa Iyang kabubut-on sa atong kinabuhi dinhi sa yuta, Siya “mohimo og usa ka himan [kanato] sa [Iyang] mga kamot ngadto sa kaluwasan sa daghan nga mga kalag” (Alma 17:11).
Si Presidente Uchtdorf mipadayon, “Ang pailub nagpasabut sa pagdawat niana nga dili mausab ug pag-atubang niini uban sa kaisug, kalumo, ug hugot nga pagtuo. Kini nagpasabut sa pagka ‘mauyunon sa pagdawat sa tanan nga mga butang diin ang Ginoo makakita nga angay ipahamtang ngari [kanato], bisan ingon sa usa ka bata nga motugyan sa iyang kaugalingon ngadto sa iyang amahan’ [Mosiah 3:19]. Sa kaulahian, ang pailub nagpasabut nga pagka ‘hugot ug makanunayon, ug dili matarug sa paghupot sa mga sugo sa Ginoo’ [1 Nephi 2:10] matag oras sa matag adlaw, bisan kon lisud kini nga buhaton.”1
Dugang nga mga Kasulatan
Salmo 40:1; Mga Taga-Galacia 5:22–23; 2 Pedro 1:6; Alma 17:11
Gikan sa mga Kasulatan
Ang mga kasulatan naghisgot kanato nga sa atong kinabuhi sa yuta, kita kinahanglang “[m]agpailub sa mga kasakit, kay [kita] makabaton og daghan.” Dayon ang Dios mihatag niining makapahupay nga saad, “Lahutay kanila, kay, tan-awa, Ako anaa uban kanimo, gani ngadto sa katapusan sa imong mga adlaw” (D&P 24:8).
Ang mosunod nga istorya sa Biblia usa ka ehemplo sa pailub ug hugot nga pagtuo.
“Ug ang usa ka babaye nga gitalinug-an sulod na sa napulog duha ka tuig … mihikap sa borlas sa sapot [ni Kristo]: ug dihadiha mitang-on [mihunong] ang iyang talinugo.
“Ug si Jesus miingon, … May mihikap kanako: kay gibati ko nga may gahum nga migula kanako.
“Ug sa pagtan-aw sa babaye nga wala man diay siya malilong, siya miduol nga nagkurog, ug sa naghapa siya sa iyang atubangan, gisugilon niya sa atubangan sa tanang tawo ang hinungdan sa iyang paghikap kaniya, ug ang iyang pagkaayo diha-diha.
“Ug si Jesus miingon kaniya, Anak, ang imong pagsalig nakapaayo kanimo; lumakaw ka nga malinawon” (Lucas 8:43–48).
Sama kaniya, kita makakaplag og mga panalangin ug kahupayan, ug gani pag-ayo, samtang kita moduol kang Jesukristo—kansang Pag-ula makaayo kanato.