Sayo nga Pagpauli Gikan sa Akong Misyon
Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA.
Wala ko makahibalo nga sa dihang misulod ko sa missionary training center nga ang akong misyon mahimong lahi kaayo kay sa unsay akong pagtuo.
Paghulagway sa litrato pinaagi sa Massonstock/iStock/Thinkstock
Ang pagdawat sa akong mission call maoy usa sa labing tiunay ug mahimayaon nga mga gutlo sa akong kinabuhi. Daghang higayon nga naghunahuna ko mahitungod sa misyon sukad nga nakabaton og pagpamatuod sa ebanghelyo sa pag-edad og 18. Nahinumduman nako sa dihang nakadawat ko sa akong call sa pagserbisyo sa Taiwan Taichung Mission, nakahibalo ko nga husto kini, ug naghinam-hinam kaayo ko nga moserbisyo.
Akong gibasa ang akong mga kasulatan matag adlaw, mitambong sa akong mga klase sa pagpangandam sa misyonaryo ug sa templo, ug misulay pa gani sa pagkat-on og Mandarin Chinese nga ako ra. Isip bugtong nga anak sa akong pamilya, ako nasayud nga ang akong misyon makahatag og dungog dili lamang sa akong kaugalingon apan ngadto usab sa akong mga ginikanan ug sa akong Langitnong Amahan. Sa adlaw nga ako misulod sa missionary training center (MTC), akong gibati nga daw walay bisan unsang sayop nga mahitabo sa mosunod nga 18 ka bulan. Naghinam-hinam na ko sa tanang butang gikan sa pagkakita og bunyag hangtud na sa pagpaningkamot sa pagluto sa Taiwanese nga pagkaon nga daghan kaayo ang akong nadunggan mahitungod niini. Wala kaayo ko makahibalo nga sa dihang misulod ko sa MTC nga ang akong misyon mahimong lahi kaayo kay sa unsay akong pagtuo.
Nagmasakiton
Mga upat ka bulan sa akong misyon, misugod ko sa pagsinati og sakit—dili lamang sa pisikal nga mga kalihokan sama sa pagsakay sa akong bisikleta o pag-ehersisyo sa buntag apan sa higayon usab sa akong pagkatulog o diha sa personal nga pagtuon. Paspas kaayo ang akong paghugo. Masakit ko bisan sa pag-inom og tubig. Ang mga paghiling sa doktor dili makatumbok unsay problema. Wala koy mga parasite o mga kagaw. Ang akong presidente sa misyon, akong kompanyon, ug ako naglibog tanan sa akong nagkagrabe nga panglawas.
Atol sa misunod nga bulan, nagpadayon ang akong hugot nga pagtuo nga bisan ako natingala. Bisan tuod nga mibati ko og kasagmuyo, ako nagtuo nga kon magpadayon ko sa pagtrabaho og maayo, paspasan ang pagbiseklita, ug makig-istorya sa tanan nga akong makita sa akong salikwaot nga Inintsik, nga ang Dios milagrusong moayo nako. Ako mituo sa mga istorya ni Kristo sa pag-ayo sa masakiton ug pagbuhi sa patay, ug ako kinasingkasing nga mituo nga Iyang buhaton ang samang butang ngari kanako—usa ka huyang apan madasigon nga misyonaryo. Dayon usa ka Dominggo samtang ang akong kompanyon ug ako nagbiseklita padulong sa meetinghouse sa Simbahan aron sa pakighimamat sa usa ka investigator, ang kasakit ug pag-konbulsyon sa tibuok nakong lawas dili na maagwanta. Sa dihang kami miabut sa meetinghouse, ako mihangyo sa mga elder aron hatagan ko og panalangin, nga maoy nakatabang. Sa mga adlaw nga nanlabay, ang mga panalangin sa priesthood nahimong magsagunson na ug ingon man usab ang mga pag-ampo alang sa kaayohan.
Kini mao ang labing lisud nga adlaw sa akong misyon sa dihang ako nakamata sa usa ka buntag diha sa mainit nga panahon sa Taiwan ug nakamatngon ko nga dili gani nako malihok ang akong lawas bisan makabangon man lang ko sa katre. Nianang higayuna ako nasayud nga ako dili na makapadayon pa sa pagkamisyonaryo. Ang akong presidente sa misyon miabut aron sa pagbisita kanako, ug kami nagtinambagay sa usag usa. Gihisgutan namo ang tanan nga mga posibilidad, ug human sa daghan nga mga pag-ampo ug sa daghang mga luha, ang Espiritu mikumpirmar nga kinahanglan kong mopauli ug tutukan ang pagpaayo.
Sayo nga Pagpauli sa Panimalay
Imbis nga makapauli nga dunay pagsaulog ug mga plakard nga “Welcome Home,” gisakay ko sa eroplano paingon sa akong mga ginikanan nga nangahadlok, kinsa midali sa pagdala nako ngadto sa emergency room sa ospital. Misugod ang binulan nga pagsuta, apan ang mga doktor walay makitang problema nako. Agig dugang, may mga tawo sa akong palibut nga maayo og intensyon nga mosulti og ingon niini, “Kanus-a man ka mobalik?” “Magpabilin ka lang ba sa balay?” “Tingali angay na ikaw nga magminyo.” “Tingali sayop gayud ang imong paglakaw.”
Akong gibati ang kaulaw ug kalibug. Takus ba ako sa gugma sa Dios? Nganong nahitabo man kini nga miserbisyo man ko sa makugihon nga paagi? Dili ba diay ako usa ka maayong misyonaryo? Naminaw ba ang Dios kanako? Makadawat ba ang akong mga kaedad sa akong “nadaot” nga misyonaryo nga pangalagad?
Sa misunod nga unom ka bulan, nanlimbasug ko sa akong pagpamatuod, diin ako mibati nga sad-an mahitungod niini. Naghunahuna ko nga kon nawad-an na ba kaha ko sa grasya ug kon tinuod ba gayud nga nagmahal kanako ang Langitnong Amahan. Bisan og hinay-hinay nang miarang-arang ang akong gipamati, dili parehas ang akong pagbati sa wala pa ko magmisyon. Ug nakamatngon ko sa akong kaugalingon nga wala nay gana nga mopadayon sa akong kinabuhi.
Dayon usa ka gabii ang akong buotan nga higala ug ako nag-istoryahanay. Siya usab nakasinati sa kasakit ug kasubo nga nauli og sayo gikan sa iyang misyon tungod sa sakit ug gitrabaho na ang pagbalik sa mission field. Nakahinumdom ko nga mao kadto ang unang gabii sulod sa unom ka bulan nga gibati nako ang tinuod nga kalinaw. Ang tingog sa Espiritu mihunghong kanako, “Kinahanglan kang mobalik.” Nahupay ko pag-ayo nga sa katapusan nasayud kon asa nga direksyon mopadayon. Nakigkita ko sa akong bishop sa pagkasunod nga adlaw. Dayon madasigon ko nga misulat ngadto sa Missionary Department sa paghangyo kon makabalik ko ngadto sa mission field. Ang akong gihangyo natugutan, ug usa ka bulan ang milabay nagsul-ob na usab ko sa akong name tag.
Unom ka bulan ang milabay, hinoon, nasinati na usab nako og balik ang samang problema sa panglawas. Nakahinumdom ako nga naghigda sa higdaanan sa ospital, nagsalimuang gumikan sa mga oras nga pag-test ug nga pag-injection. Dili ko katuo nga nahitabo kini. Niining higayuna nasayud ko nga ang akong misyon natapos na. Uban sa mga luha nga midagayday sa akong nawong tungod sa kahiubos ug pagmahay, naminaw ko sa akong maalamon nga presidente sa misyon nga miingon: “Sister Romanello, ikaw nahigugma sa Ginoo sa ikaduha nga higayon nga ingon kadako, tungod kay ikaw mibalik.” Ako mibati og dako gayud nga kahupayan gikan sa iyang mga pulong. Niini nga higayuna misakay ko og eroplano sa pagpauli, misaad ko sa akong Langitnong Amahan nga ako magpabiling matinud-anon bisan kon wala ako makadawat og mga tubag.
Pagkaplag sa Kaayohan diha sa Pag-ula ni Kristo
Karon kapin lang sa duha ka tuig sukad nga ako nauli sa balay. Nagpabilin lang gihapon ang akong mga problema, ug ang akong kapiskay ug kusog dili na gayud sama niadtong wala pa ko nagserbisyo sa akong misyon. Ang mga doktor wala gayud masayud kon unsay akong problema. Dili sayon kanako nga mahimong usa ka returned missionary kinsa wala makahuman og serbisyo sa tibuok nakong misyon. Bisan pa niana, gimahal gihapon nako ang kada usa sa akong buotan nga mga kinabig. Taud-taud gayud una nako gibati nga validated ug nasayud nga ang akong mubo nga misyonaryo nga pagserbisyo adunay bili sama ra sa bili sa mga misyon nga 18 o 24 ka bulan ngadto sa ubang mga misyonaryo.
Ang Ginoo mihatag kanako og daghang mga oportunidad nga makig-istorya ngadto sa uban kinsa nakasinati og truma sa pagpauli nga wala damha. Ako nasayud nga ang Langitnong Amahan migiya kanako ngadto kanila sa pagpakigbahin sa akong pagpamatuod ug makatabang nila nga makaamgo nga ang mauli og sayo tungod sa problema sa panglawas dili usa ka sipyat nga angay taguon apan usa ka kasinatian nga angay hisgutan.
Sa unang higayon nga ako nauli sa balay, akong nasinati kon unsa ang bation nga mobaliwala sa akong hugot nga pagtuo, apan sa ikaduhang higayon sa akong pagbalik, akong nasinati kon unsay mahitabo kon magpabilin nga matinuoron. Nagpabilin ko sa sukaranang mga baruganan: pagtuon sa mga kasulatan, pagtambong sa institute, pag-apil sa simbahan, ug pagtuman sa akong mga calling. Nag-ampo ko sa daghang higayon aron masayud kon nganong ang tanang butang nahitabo sa ingon ana nga paagi. Mihunong ko sa pagbasol sa akong kaugalingon, ug mihunong ko sa pagbasol sa Langitnong Amahan. Samtang motan-aw ko sa akong kinabuhi sukad sa pagbalik sa panimalay ug sa akong pagbisita sa akong mga kaigsoonang Intsik kinsa nagpuyo sa akong siyudad nga natawhan, napabilin nako ang lig-on nga posisyon nga dihay usa ka mahangturon nga katuyoan niining tanan.
Ganahan ko sa mga pulong diha sa Mosiah 5:15: “Busa, ako manghinaut nga kamo kinahanglan magmakanunayon ug dili mausab, sa kanunay puno sa mga maayo nga buhat, nga si Kristo, ang Ginoong Dios nga Makagagahum, mahimo nga mosilyo kaninyo nga iya, nga kamo mahimo nga dad-on ngadto sa langit, nga kamo mahimo nga makaangkon sa walay katapusan nga kaluwasan ug kinabuhi nga dayon, pinaagi sa kaalam, ug gahum, ug kaangayan, ug kalooy kaniya kinsa naglalang sa tanan nga mga butang, diha sa langit ug diha sa yuta, kinsa mao ang Dios nga labaw sa tanan.”
Nagtuo ko nga kon ako magpadayon sa pagpakabuhi sa pagpahinungod ngadto sa Ginoo, ako hangtud sa kahangturan nga mapanalanginan. Niana nga paagi, ako nasayud nga ako naayo pinaagi sa Pag-ula ni Jesukristo, kay bisan tuod ang akong lawas mahimong 100 porsyento nga wala naayo, ang akong kasingkasing hingpit nga naayo o andam sa pag-alagad sa kawsa sa Agalon.