Mga Butang nga Akong Nakat-unan isip usa ka Batan-on nga Kinabig
Sa dihang bag-o pa ako sa Simbahan, ako nakakita og talagsaong ehemplo sa sakripisyo gikan sa ubang kabatan-onan sa akong ward. Sukad niana, daghan ko og nakat-unan nga mahinungdanong mga leksyon.
Mipasakop ako sa Simbahan sa dihang 17 anyos pa ko. Gipaila ko niini pinaagi sa mga Amerikano gikan sa usa ka base militar sa akong lungsod nga natawhan sa Germany. Walay ward alang sa German og pinulongan sa akong dapit, mao nga magsimbahan ko uban sa mga Amerikano diha sa base militar sa gamay nga chapel sa army alang sa bisan unsa nga denominasyon.
Usa ka Dominggo wala madugay human ako mabunyagi, sa pagtapos sa mga tulumanon, ang bishop mibarug ug nangutana, “Mahimo ba nga magpabilin ang tanan nga mga ginikanan nga adunay mga estudyante sa seminary?” Siya usab mihangyo kanako sa pag-apil kanila.
Sa diha nga kining mga pamilya, ang bishop, ug ako mao na lang ang nahabilin sa chapel, ang bishop mipasabut nga ako takus sa pag-apil sa ilang klase sa seminary alang sa sunod nga tuig sa tingklase. Apan ako nagtambungan sa lokal nga German nga eskwelahan, nga magsugod nga mas sayo og sobra sa usa ka oras kay sa American nga eskwelahan nga gitambungan sa tanan nga mga kabatan-onan gikan sa base militar. Aron ako adunay igong panahon sa pagdagan padulong sa akong eskwelahan sa saktong oras, kinahanglan nilang ibalhin ang ilang klase sa seminary sa 6:00 sa buntag, sayo og sobra usa ka oras kay sa ilang naandan nga miting.
Ang bishop mihangyo dayon sa tanan nga botohan kon sila andam ba sa paghimo niini nga sakripisyo aron makaapil ko sa klase. Diha-diha dayon, ang tanang mga ginikanan ug ang tanang mga estudyante mipataas sa ilang mga kamot ug miingon og oo.
Kadto usa ka nindot kaayo nga higayon alang kanako. Kini nagtudlo kanako og usa ka leksyon kabahin sa sakripisyo. Kining batan-ong mga estudyante andam nga personal nga mosakripisyo sa ilang kaugalingong kahamugaway—dili lamang alang sa usa ka adlaw o usa ka semana apan sa tibuok tuig sa pag-eskwela—alang sa usa ka bag-ong kinabig nga dili unta mahimong makaapil sa seminary.
Mapasalamaton gihapon ko alang sa ilang sakripisyo, nakaamgo ko kon unsa ka importante kadtong usa ka tuig nga seminary (nagtuon sa Doktrina ug mga Pakigsaad) alang sa sayo nga bahin sa akong kinabuhi sa Simbahan. Kon wala ang seminary wala unta koy kontak kaayo sa Simbahan gawas sa Dominggo. Ang matag adlaw nga seminary usa ka talagsaong pagpangandam alang sa misyon. Daghan kini og gitudlo kanako kabahin sa disiplina, ug, siyempre, kini mipanalangin kanako og maayo sa akong kahibalo sa ebanghelyo ug sa mga kasulatan. Pangutan-a ko sa tanan nga mga bersikulo sa scripture mastery sa Doktrina ug mga Pakigsaad niadtong panahona, ug nakahibalo pa gihapon ko niini. Kini nga mga kasinatian nakatabang kanako nga mas maduol sa Langitnong Amahan ug usab nakatabang kanako sa pag-atubang sa mga hagit nga mao lamang ang German og pinulongan nga miyembro sa Simbahan sa among lungsod.
Pakig-istorya sa Dios
Pagkahuman nako og eskwela ug sa wala pa ko magmisyon, gikompleto nako ang gikinahanglan nga serbisyo sa militar. Samtang naa ko sa militar, nagsugod ko og usa ka gawi nga gibuhat gihapon nako hangtud niining adlawa: sa pag-ampo sa kanunay.
Dayag lang, ang palibut sa militar dili kanunay espirituhanon—ang mga locker, ang mga litrato, mga istoryahan, mga salida nga tan-awon sa mga tawo sa gabii. Apan nasayud ko nga magmisyon gyud ko. Gusto ko nga magpabiling lig-on. Dili ko gusto nga makasala. Dili ko gusto nga mosunod sa mga pagpamugos sa mga kaubanan. Busa nagsugod ko sa gawi nga mag-ampo diha sa akong kasingkasing sa tanang panahon.
Maglakaw gikan ug padulong sa mga building, mosaka-kanaug sa mga bungtod sa kalasangan, maghigda sa mga foxhole, magpraktis og gubat—bisan asa ko, mag-ampo ko sa Langitnong Amahan bisan kanus-a nga makahimo ko, mogahin og mga minuto ug usahay mga oras sa pakig-uban o pakig-istorya sa Langitnong Amahan aron maduol Kaniya ug magpabiling lig-on. Kasagaran, magpasalamat lang ko.
Kini nga gawi anaa gihapon kanako. Kon magdrayb ko padulong sa usa ka lugar o naglingkod sa bus o naglakaw, natural na alang kanako nga kanunay nga mag-ampo diha sa akong kasingkasing o “mag-ampo sa kanunay” sama sa gisulti sa kasulatan (tan-awa, pananglit, sa 2 Nephi 32:9). Maayo kana nga gawi nga palambuon sa bata nga pangidaron.
Nasayud kita nga angay kitang mag-ampo, apan wala lang kana nagpasabut nga moluhod sa makadiyot inigka buntag ug gabii isip pabor sa Langitnong Amahan. Ang pag-ampo kinahanglang mahimong usa ka matinuoron, tinud-anay, ug padayon nga pakig-istorya uban sa inyong Amahan, diin, sa kadugayan, makatabang kaninyo nga mas mapaduol ngadto Kaniya. Ang pagpalambo niini nga gawi sa pag-ampo makatabang kaninyo sa pag-atubang sa tanang mga tintasyon sa kalibutan (tan-awa sa 3 Nephi 18:15, 18). Busa, kon maglakaw mo gikan sa punto A ngadto sa punto B, o kon kamo adunay libre nga panahon, ikonsiderar nga minusan ang paggahin og oras sa pagpaminaw sa musika o pag-text ug pun-an ang paggahin og oras sa pag-ampo diha sa inyong kasingkasing.
Gamita ang Pag-ula ni Jesukristo sa Tanang Panahon
Samtang kamo mopadayon sa pag-ampo ug sa pagkat-on sa ebanghelyo, inyong makita nga ang Pag-ula ni Jesukristo anaa alang kaninyo matag oras sa matag adlaw aron sa pagtabang kaninyo nga “magbaton sa kapasayloan sa inyong mga sala” (tan-awa sa Mosiah 4:11–12). Makaampo kamo sa Langitnong Amahan aron makagamit niini nga gahum ug tinud-anay nga mahimong limpyo sa bisan unsang panahon, dili lang sa Dominggo, dili lang kon kamo moadto sa bishop sa pagkumpisal og bug-at nga butang.
Ang Ginoo gusto nga kamo mogamit sa Pag-ula ni Jesukristo matag adlaw aron mahimo kamong limpyo ug takus, mobati sa Espiritu, ug magiyahan sa tanang panahon kay sa dili pirme nga magiyahan. Pinaagi sa paggamit sa Pag-ula sa matag adlaw, kamo makabaton niini nga panalangin bisan unsa pa nga sayop ang inyong nabuhat sa nangagi. Daghan nga kabatan-onan ang mibati nga ang paghinulsol naglangkob lamang sa pag-adto sa bishop ug sa pagsulti kaniya mahitungod sa seryuso nga mga sala. Apan ang paghinulsol labaw pa niana. Nagpasabut kini sa paghimo og usa ka mapainubsanon, makanunayon, mainampoon, inadlaw nga paningkamot sa (1) pagtuon sa kasulatan, ilabi na niadtong nagtudlo mahitungod sa Pag-ula ni Kristo, ug dayon sa (2) pagkat-on unsaon gayud sa paggamit niini sa inyong kinabuhi matag higayon sa matag adlaw. Kana ang katuyoan niini. Pahibaloa ang Langitnong Amahan sa matag adlaw nga kini mao ang inyong gusto—nga mahimong mas maayo karon kay sa kagahapon.
Ayaw itugot nga ang kaaway mobutang og bisan unsang distansya tali kaninyo ug sa Langitnong Amahan pinaagi sa pagpabati kaninyo nga dili igo ang inyong kamaayo, nga ang tanan mas maayo kaninyo—nga ingon og ang Pag-ula sa Manluluwas ug ang Iyang gugma ug pag-uyon gibutang sa inyong atubangan apan dili gayud makab-ut. Kana dili gayud tinuod. Ang Langitnong Amahan nahigugma kaninyo kon unsa kamo karon, apan, siyempre, kamo kinahanglan kanunay nga maglambo ug maningkamot sa pagsunod sa mga sugo ug sa paggamit sa Pag-ula sa matag adlaw, sa tanang panahon. Sama sa gisulti ni Apostol Pablo, “Susiha ang inyong kaugalingon” (2 Mga Taga-Corinto 13:5). Apan sa higayon nga makakat-on kamo mahitungod sa Pag-ula ug kon unsaon sa paggamit niini, inyong makita nga kamo mobati sa gugma sa Ginoo bisan pa sa inyong mga sayop.
Sabta kon kinsa kamo, ug sabta kon kinsa si Kristo ug unsay Iyang gibuhat alang kaninyo. Dayon hiusaha kanang duha aron nga mahimo kamong limpyo sa tanang panahon ug adunay pagsalig sa inyong kaugalingon ug sa Langitnong Amahan ug sa Manluluwas. Dayon, isip dugang resulta, makaangkon kamo og maayo nga pagsabut sa bili sa kaugalingon ug pagsalig sa kaugalingon.
Paglabay sa panahon, kini ang mga butang nga akong nakat-unan isip usa ka batan-ong kinabig, ug kini mipanalangin og maayo sa akong kinabuhi. Samtang kamo magsakripisyo, magtuon, ug maningkamot nga magpabiling duol sa Langitnong Amahan, Siya usab mopanalangin kaninyo. Ayaw gayud paghunong!