Pag-atiman ni Elise
Ang tagsulat nagpuyo sa Oregon, USA.
“Mag-uban ug, Mag-istorya. Pagpakita sa akong gugma” (Songbook sa mga Bata, 78).
Si Daniel mitambo sa bintana. Nakita niya ang iyang mga higala nga nagpadulong sa park nga nagdala sa ilang mga bola. Gusto sab siyang moadto.
“Dili ko makapakuyog nimo karon, Daniel,” miingon si Mama. “Ang imong igsoon dunay grabing sip-on. Ug gamay pa kaayo ka nga moadto nga ikaw ra. Pasayloa ko.”
Mikusmod si Daniel sa iyang igsoon, nga si Elise. Naa si Elise sa wheelchair nga ang mga dulaan naa sa iyang paa. Lima na ang iyang edad, apan dili pa siya makalakaw o makasulti. Gahi ang ubo ni Elise. Grabe ang iyang sakit, ug dili siya makaadto sa gawas kon init kaayo o bugnaw kaayo. Ug ang iyang pagkaon iagi pinaagi sa tubo diha sa iyang tiyan.
Pinangga ni Daniel ang iyang igsoon, apan usahay masuko usab siya. Lisud ang kanunayng pagbuhat unsay pinakamaayo para ni Elise. Gusto lang siya nga makigdula sa ubang mga bata. Nasagmuyo kaayo siya.
“Dili kini patas!” giingnan niya si Mama. “Tanan na lang para ni Elise!” Midagan siya sa hawanan paingon sa iyang kwarto.
Duha ka adlawng milabay migrabe na gyud ang sip-on ni Elise nga kinahanglan siyang dad-on sa ospital. Ang mga apohan ni Daniel miabut aron ubanan siya. Si Mama ug si Papa hapit sa tanang higayon tua sa ospital uban ni Elise sulod sa tibuok semana.
Ang mga apohan ni Daniel modala niya aron makigdula sa ubang mga bata. Apan karon nabalaka na si Daniel kang Elise. Nagmahay siya sa iyang nasulti sa iyang mama nianang adlawa. Dili lang siya ganahan nga usahay dili siya makadula tungod ni Elise. Apan ganahan kaayo si Daniel kon mopahiyum si Elise samtang makig-istorya siya kaniya, ug kon kauban niya si Elise malipay siya.
Milantaw si Daniel sa bintana, nanghinaot nga makita si Mama ug si Papa nga mouli dala si Elise.
Sa kalit nakita ni Daniel ang sakyanan ni Mama nga miliko padulong sa driveway. Midagan siya aron sugaton ang iyang Mama.
“Ma, pasayloa ko sa akong nasulti bahin ni Elise dihang naglagot ko,” miingon siya samtang hugot nga naggakos sa iyang mama.
“OK ra,” miingon si Mama samtang gigakos sab siya. “Nasayud kong mahal nimo siya. Ingon og dili patas nga dili mi kanunayng makabuhat sa mga butang nga gusto nimong himoon, Lisud usahay para sa tanan. Apan nasayud ko nga bulahan kita nga naa si Elise sa atong pamilya.”
Miingon si Daniel, “gimingaw ko niya.”
“Ako pud,” miingon si Mama. “Miingon ang doktor nga basin og makauli na siya ugma.”
Duha ka semana human niadto si Daniel ug si Elise naa sa Primary.
“Ang tanan mangita og kaparis ug magporma og sirkulo!” miingon ang presidente sa Primary.
Dali nga miduol si Daniel ug gibira ang wheelchair sa iyang igsoon.
“Si Elise ang akong kaparis,” giingnan niya ang teacher. Giduso niya ang wheelchair aron moapil sa sirkulo sa mga bata.
Iyang gitan-aw si Elise. Mipahiyom si Elise, ug mipahiyom pud siya.
Nalipay siya nga nauli na pud si Elise. Gusto niya nga mahimo siyang espesyal nga igsoon ni Elise.