Mga Tingog sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw
Padayon sa Unahan pinaagi sa Komportabling Kinabuhi
Paghulagway pinaagi ni Allen Garns
Mga kalihokan nga pang-outdoor sama sa paglakaw, pagbisikleta, ug pag-ski may dakong bahin sa akong kinabuhi. Bag-ohay lang, nakaamgo ko kon unsa ka susama ang atong panahon sa yuta ngadto sa panahon nga akong gigahin sa pang-outdoor nga pangpaugnat. May kalagmitan ko nga tutokan ang pagpalambo sa akong paglahutay ug kahanas sa usa ka kalihokan alang sa usa ka panahon. Dayon sumala sa gipili, higayon, o imbitasyon, mobalhin ko ngadto sa lain. Bisan unsa ko ka sarang ug kamasaligon ang akong gibati sa usa ka matang sa paugnat, bisan pa niana, sa pagbalhin ngadto sa bag-ong kalihokan, nabantayan nako nga dali ra kong kapuyon, dili makaabut sa tumong, ug bation sa kaunoran ang wala pa nako “mabati sukad” Dayon magpili ko ngadto sa bag-ong matang sa paugnat ug magsugod sa gikinahanglan nga paglahutay ug mga kahanas.
Sa samang paagi, sa kinabuhi kita may kalagmitan nga tutokan ang piho nga mga kinaiya. Mahimo na kitang komportable. Dayon pinaagi sa gipili, higayon, o imbitasyon, ang atong kakomportable ug kasayon mahimong usa ka panahon sa hagit ug kahigayunan alang sa kalamboan.
Ang pagbugtaw sa mga hagit sa kinabuhi mahimong makaluya nga tahas. Si Nephi nag-awhag kanato, nag-ingon, “Mopadayon sa unahan uban ang pagkamakanunayon kang Kristo, magbaton sa usa ka hingpit nga kahayag sa paglaum, ug usa ka gugma sa Dios ug sa tanan nga mga tawo. Busa, kon kamo mopadayon sa unahan, magbusog sa pulong ni Kristo, ug molahutay hangtud sa katapusan, tan-awa, sa ingon miingon ang Amahan: Kamo makabaton og kinabuhi nga dayon” (2 Nephi 31:20).
Usahay, maghunahuna ko kon unsa ka nindot unta kon walay kinutuban ang pagpabilin didto sa kinabuhi nga wala pa dinhi sa yuta, maminaw lang ngadto sa Langitnong Amahan nga nag-sulti kanato mahitungod sa Iyang mahinungdanong plano sa kalipay. Hinoon, ang atong paglambo nagkinahanglan og usa ka “classroom”—yuta—diin makasinati kita sa mortalidad sa atong kaugalingon mismo.
Sulod sa mga katuigan samtang ako nagpamatuod sa katinuod ug sa panginahanglan sa plano sa Langitnong Amahan, bag-ong mga oportunidad ug usahay sakit nga mga kasinatian ang mipatik niining pagtulun-an sa akong kalag. Daw atong makat-unan ang mga kamatuoran sa ebanghelyo sa anam-anam, balik-balik nga paghisgut sa samang hilisgutan. Usahay makapangutana ko, “Hangtud unsa man kalawom ang atong tugkaron dinhi?” O, sama sa paugnat, “Pila pa man ka mga grupo sa kaunoran ang gikinahanglan pa gihapon nakong bansayon?”
Mao gihapon, samtang ang mga panahon sa kinabuhi nag-usab ug ang mga hagit nagkalainlain, nasayud ko nga ang Ginoo mohatag kanako og mga kasinatian nga akong gikinahanglan. Ug samtang ako magpadayon sa unahan, makakat-on ko nga mamahimong sama Kaniya ug makabalik ngadto sa Iyang presensya.