Mga Klase sa Pagpanahi ug Ikaduhang Higayon
Ang tagsulat nagpuyo sa Salta, Argentina.
Nawala ang akong kahigayunan sa pagpakigbahin sa ebanghelyo uban sa akong magtutudlo sa piano. Mahimo ba nako kining buhaton sa sunod nga dunay pag-aghat?
Sa dihang nag-edad ko og 18, ang akong pamilya mibalhin gikan sa habagatang Argentina ngadto sa amihanang Argentina, diin ang akong papa nagserbisyo isip mission president. Ang unang pipila ka bulan, lisud nga adjustment alang sa akong pamilya ug nako. Kami wala pay mga higala, maong nangita mi og mga kalihokan nga kaapilan. Ako nagpalista sa mga klase sa piano.
Ang akong magtutudlo sa piano, si Mabel, mao ang labing maayo nga magtutudlo sukad. Nalingaw kaayo ko sa klase, ug dali ra kong nakakat-on sa akong abilidad sa pagpatukar. Bisan pa niana, si Mabel nasakit og kanser ug naglisud. Migahin siya og daghang panahon sa pagbisita og mananambal, mga doktor, ug mga pari sa lain-laing mga lugar. Kinahanglan siyang ipaospital sa makadaghan, aron maulian siya ug mobalik sa pagtudlo uban sa samang maayong kadasig ug kamahalaron.
Kada adlaw, kada klase, gusto kong mopakigbahin kaniya sa paglaum sa plano sa Dios, ang paglaum nga ihatag ni Jesukristo uban sa Iyang gahum, apan wala ko kahibalo kon unsaon.
Sa dihang nagsugod na usab ang klase human sa bakasyon, si Mabel nasakit pag-usab. Human sa pila ka higayon nga wala ko makadungog kaniya, mitawag ko ug mibilin og mensahe nga nangumusta kaniya. Pagkasunod adlaw ang iyang anak nga babaye misulti nako nga si Mabel namatay na. Dako kaayo ang kaguol nga akong gibati. Nasayud ko nga gipakigbahin unta nako ang ebanghelyo kaniya apan nagdugay-dugay ko nga nawala na ang oportunidad.
Nagsugod ko sa pagtambong og klase sa pagpanahi, ug duna koy laing talagsaong magtutudlo. Nagtuo siya sa Dios apan nahisakop siya sa laing relihiyon. Sa usa sa mga klase, nahisgutan ang ebanghelyo, ug sa dihang nangutana siya nako kon unsay akong relihiyon, mitubag ko nga ako sakop sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Mora og naglibug siya sa pangalan ug akong giklaro, “Ang mga tawo motawag namo og mga Mormon.” Diha-diha nadasig siya ug miingon, “Ganahan ko sa mga Mormon!” uban sa pahiyum.
Mipadayon siya, “Makasulti ko nga ikaw usa ka Mormon,” ug gisugdan niya sa paglista ang mga rason ngano. Nalipay ko nga nakamatikod siya nga naningkamot ko sa pagsunod sa ebanghelyo. Nangutana siya mahitungod sa bunyag sa Simbahan. Sa akong pagpasabut niini, miingon siya dayon, “Dili ko mahimong bunyagan sa inyong simbahan tungod kay nagdako ko sa laing relihiyon.” Sa pagpaminaw kaniya mahitungod sa iyang mga pagtuo, nakat-on ko og daghan mahitungod sa unsay akong ikapakigbahin niya. Gibati nako ang hilom ug lig-on nga pagbati sa paghatag niya og Basahon ni Mormon, ug nasayud ko nga ang Espiritu mao ang nagsulti nako.
Nagkuha ko og Basahon ni Mormon, mikuha og papel, ug misulat kaniya og mubo apan sinsero nga halad nga dunay numero nako sa telepono sa pikas bahin, basin og siya dunay mga pangutana. Akong gibutang ang papel sa libro, giputos kini, ug gibutangan og laso. Gihatag nako kini kaniya sa sunod nga klase. Siya nalipay nga midawat niini ug nagpasalamat kanako.
Sa tibuok semana naghunahuna ko kon unsay iyang reaksyon sa pag-abli sa gasa—kon nakagusto ba siya o wala. Pagkasunod klase naulahi ko pag-abut ug nasurprisa sa iyang reaksyon sa akong pagsulod sa kwarto. Migakos siya nako ug miingon, “Ganahan ko ato, ganahan ko ato, ganahan ko ato! Ang libro nga imong gihatag nako nindot, sugod sa pasiuna sa dihang naghisgot kini mahitungod sa mga palid. Tinuod kaayo kini! Nindot kini nga mga kasulatan. Gisugdan nako sa pagbasa ug katunga nako. Dili ko makahunong sa pagbasa niini!”
Naminaw sa tumang kadasig, ang uban sa klase milingi aron motan-aw unsay nahitabo. Usa sa akong mga kauban, nga akong giistoryahan mahitungod sa Basahon ni Mormon, nangutana kon kini nga libro makahatag ba og kalinaw. Ang akong magtutudlo mitubag, “Nakapahilak kini nako, dili tungod sa kaguol apan tungod sa pagkabulahan.” Dili siya makahunong sa pagpahiyom ug paggakos nako.
Gibati kaayo ko og dakong kalipay. Nianang higayona, akong nasabtan nga dili kita makahukom kinsa ang andam sa pagdawat sa pulong sa Dios. Dili kita makahibalo kon unsa kaandam ang kasingkasing sa usa ka tawo. Kon ang Dios modasig nato sa pagpakigbahin, kinahanglan kitang molihok tungod kay mas nasayud Siya kay kanato.