ឆ្នាំ​២០១៧
រង្វាន់​នៃការស៊ូទ្រាំ​ដោយ​ហ្មត់ចត់
July 2017


សារលិខិត​គណៈប្រធាន​ទី​មួយ

រង្វាន់​នៃ ការស៊ូទ្រាំ​ដោយ​ហ្មត់ចត់

family praying together

កាលខ្ញុំ​នៅជា​យុវជន ខ្ញុំបាន​បម្រើ​នៅក្នុង​សាសនាចក្រ​ជា​ទីប្រឹក្សា​របស់ប្រធាន​មណ្ឌល​ដ៏​វាងវៃ​មួយ​រូប ។ គាត់​បានព្យាយាម​បង្រៀន​ខ្ញុំ​ជានិច្ច ។ ខ្ញុំ​ចាំថា​មាន​គ្រាមួយនោះ គាត់​បានផ្តល់​ដំបូន្មាន​ដល់​ខ្ញុំ​ថា ៖ « កាលណា​អ្នក​ជួប​នរណា​ម្នាក់ សូម​ប្រព្រឹត្តនឹង​ពួកគេ ដូច​ពួកគេ​កំពុង​មាន​បញ្ហា​ធ្ងន់ធ្ងរ ហើយ​អ្នក​នឹង​ធ្វើ​រឿង​ត្រឹមត្រូវ​បាន​ដល់​ជាង​ពាក់កណ្តាល​ទៅ​ហើយ » ។ កាលនោះ​ខ្ញុំ​គិត​ថា​គាត់​មាន​ភាពទុទិដ្ឋិនិយម​ណាស់ ។ ឥឡូវនេះ​វា​ជាង ៥០​ឆ្នាំ​ហើយ ខ្ញុំ​អាច​ឃើញ​ថា​គាត់​យល់​ដឹង​ពី​ពិភពលោក និង​ជីវិត​នេះបានយ៉ាង​ច្បាស់ ។

យើង​ទាំងអស់​គ្នា​ប្រឈមមុខ​នឹង​ការសាកល្បង​នានា — ជួនកាល​វា​ពិតជា​លំបាក​ហួសប្រមាណ ។ យើង​ដឹង​ថាព្រះអម្ចាស់​ទុក​ឲ្យ​យើង​ហែលឆ្លងកាត់​ការសាកល្បង​នានា ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​អាចដុសខាត់ខ្លួនយើង​ឲ្យ​ប្រសើរ​ឡើង និងឲ្យបាន​ល្អឥតខ្ចោះ ប្រយោជន៍​ឲ្យ​យើង​អាច​រស់នៅជាមួយ​ទ្រង់​ជារៀងរហូត ។

ព្រះអម្ចាស់​បាន​បង្រៀន​ព្យាការី​ យ៉ូសែប ស៊្មីធ​ នៅក្នុង​គុកលីប៊ើធី​ថា រង្វាន់​សម្រាប់​ការស៊ូទ្រាំដោយ​ហ្មត់ចត់ទៅនឹង​ការសាកល្បង​របស់​លោក នឹង​ជួយ​លោក​ឲ្យ​មាន​គុណសម្បត្តិ​គ្រប់គ្រាន់​សម្រាប់​ជីវិត​អស់កល្ប​ជានិច្ច ៖

« បុត្រ​យើង​អើយ ចូរ​មាន​សេចក្ដី​សុខសាន្ត​ដល់​ព្រលឹង​បុត្រ​ចុះ សេចក្ដី​ទំនាស់ និង​សេច​ក្ដី​លំបាក​របស់​អ្នក​នោះ​គ្រាន់​តែ​មួយ​ភ្លែត​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ

 ហើយ​ខណៈ​នោះ បើសិនជា​អ្នក​ស៊ូទ្រាំ​ការណ៍​នោះ​ដោយ​ហ្មត់ចត់ នោះ​ព្រះ​ទ្រង់​នឹង​តម្កើង​អ្នក​ឡើង​នៅ​ស្ថាន​ខ្ពស់ » ( គ. និង ស. ១២១:៧–៨ ) ។

យើង​ជួបប្រទះ​រឿង​ជាច្រើន​នៅក្នុង​ជីវិត​នេះ ដែល​វា​ហាក់បីដូចជា​លំបាក​ឲ្យ​យើង​ស៊ូទ្រាំ​ដោយ​ហ្មត់ចត់​បាន ។ វា​ប្រៀប​ដូច​ទៅនឹង​គ្រួសារ​មួយ​ដែល​ពឹងផ្អែក​លើ​ការដាំដុះ​ពេល​គ្មាន​ភ្លៀង​ធ្លាក់​អញ្ចឹង​ដែរ ។ ពួកគេ​អាច​ឆ្ងល់​ថា « តើ​យើង​អាចស៊ូទ្រាំ​បាន​យូរ​ប៉ុណ្ណា​ទៅ ? » វា​ប្រៀប​ដូច​ទៅនឹង​យុវជន​ម្នាក់​ដែល​បាន​ប្រឈម​មុខ​ទប់ទល់​នឹង​ទង្វើ​ស្មោកគ្រោក និង​ការល្បួង​ដែល​កំពុង​តែ​កើនឡើង ។ វា​ប្រៀប​ដូច​ទៅនឹង​យុវជន​ម្នាក់​ដែល​កំពុងពុះពារ​ទទួល​ការអប់រំ ឬ​ការបំពាក់បំប៉ន​នានា​ ដែល​គាត់​ត្រូវការ​សម្រាប់​ការងារមួយ ដើម្បីឧបត្ថម្ភភរិយា និង​គ្រួសារ ។ វា​ប្រៀប​ដូច​ទៅនឹង​មនុស្ស​ម្នាក់​ដែល​ពុំ​អាចរក​ការងារ​ធ្វើ​បាន ឬ​បុគ្គល​ម្នាក់ដែល​បាត់បង់​ការងារជាច្រើន ខណៈដែល​អាជីវកម្ម​នានា​ត្រូវបានបិទទ្វារ​ឈប់​ដំណើរ​ការ ។ វា​ប្រៀប​ដូច​ទៅនឹង​អស់​អ្នក​ដែល​ប្រឈម​មុខ​ជាមួយ​នឹង ការទ្រុឌទ្រោមនៃ​សុខភាព និង​កម្លាំង​រូបកាយ ដែលវា​អាច​កើត​ទាំង​ក្នុង​វ័យ​ក្មេង ឬ​វ័យ​ចំណាស់​របស់​ពួកគេ ឬ​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​ពួកគេ​ស្រឡាញ់ ។

ប៉ុន្តែ​ព្រះ​ដែល​ពេញ​ដោយ​ក្តីស្រឡាញ់ ពុំ​បាន​ដាក់​ការសាកល្បង​បែប​នោះ​នៅ​ចំពោះ​មុខ​យើង ដើម្បី​គ្រាន់តែដឹង​ថាតើ​យើង​អាចស៊ូទ្រាំនឹង​ការលំបាកនោះបាន​ឬ​អត់​នោះ​ឡើយ ផ្ទុយ​ទៅវិញ​គឺ​ដើម្បី​មើល​ថា​តើ​យើងអាច​ស៊ូទ្រាំ​នឹង​ការលំបាក​ទាំង​នោះ​បាន​ហ្មត់ចត់​ប៉ុណ្ណា ហើយ​ប្រែ​កាន់តែ​ប្រសើរ​ឡើង ។

គណៈប្រធាន​ទីមួយ​បាន​បង្រៀន​អែលឌើរ ប៉ាលី ភី ប្រាត្ត ( ១៨០៧–៥៧ ) ពេល​លោក​ត្រូវ​បាន​ហៅឲ្យ​ធ្វើ​ជា​សមាជិក​ក្នុង​កូរ៉ុម​នៃ​ពួក​សាវក​ដប់ពីរ​នាក់​ថ្មីថ្មោង​ដូចនេះ ៖ « អ្នក​ត្រូវបាន​ជ្រើស​ឲ្យ​បម្រើ​នៅក្នុង​បុព្វហេតុ​​មួយ​ដែល​តម្រូវ​ឲ្យ​អ្នក​មាន​ការផ្តោតចិត្ត​ទុកដាក់​ទាំងស្រុង … ក្លាយ​ជា​​តួ​ព្រួញ​ដែល​ខាត់​រំលីង ។ … អ្នក​ត្រូវតែ​ស៊ូទ្រាំ​នឹង​ការលំបាក ការធ្វើ​កិច្ចការ និង​ការសាកល្បង​ជា​ច្រើន​ដើម្បី​ត្រូវបានដុស​ខាត់​ឲ្យ​បាន​ល្អ​ឥតខ្ចោះ ។ … ព្រះវរបិតាសួគ៌​របស់​អ្នក​តម្រូវនូវ​អ្វីៗ​ទាំង​នេះ​ វាលស្រែ​គឺ​ជា​របស់​ផងទ្រង់ កិច្ចការ​នេះ​គឺ​ជា​របស់​ផងទ្រង់ ហើយ​ទ្រង់​នឹង … ធ្វើ​ឲ្យ​ចិត្ត​អ្នក​រីករាយ​ឡើង … ហើយ​ទ្រង់​នឹង​គាំទ្រ​អ្នក » ។

នៅក្នុង​គម្ពីរ​ហេព្រើរ ប៉ុល​និយាយ​អំពី​ផលផ្លែ​នៃ​ការស៊ូទ្រាំ​ដោយ​ហ្មត់ចត់​ដូចនេះ ៖ « កាល​ណា​យើង​ត្រូវ​សេចក្តី​ផ្ចាញ់ផ្ចាល នោះ​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​ព្រួយ​ណាស់ មិន​មែន​សប្បាយ​ទេ តែ​ក្រោយ​មក នោះ​ទើប​បង្កើត​ផល​ដ៏​សុខ​សាន្ត នៃ​សេចក្តី​សុចរិត​ដល់​អស់​អ្នក​ណា​ដែល​ត្រូវ​រង​ទ្រាំ​នោះ​វិញ » ( ហេព្រើរ ១២:១១ ) ។

ការ​សាកល្បង និង​ទុក្ខលំបាក​របស់​យើង​ផ្តល់​ឱកាស​ឲ្យ​យើង​រៀន និង​រីកចម្រើន ហើយ​វា​អាច​ផ្លាស់ប្តូរ​លក្ខណៈ​របស់​យើង​បាន ។ ប្រសិនបើ​យើង​អាច​បែរ​ទៅ​រក​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អំឡុង​ពេល​នៃ​ការសាកល្បង​ដ៏​លំបាក​របស់​យើង នោះ​ព្រលឹង​យើង​អាច​ត្រូវ​បាន​ដុស​ខាត់ នៅពេល​យើង​ស៊ូទ្រាំ ។

ហេតុដូច្នោះ​ហើយ កិច្ចការ​ដំបូង​ដែល​ត្រូវ​ចងចាំ​នោះ​គឺ​អធិស្ឋាន​ជានិច្ច ( សូមមើល គ. និង ស. ១០:៥; អាលម៉ា ៣៤:១៩–២៩ ) ។

ទីពីរ​ត្រូវ​ព្យាយាម​បន្ត​គោរព​ព្រះបញ្ញត្តិ — ទោះបី​ជា​មាន​ការជំទាស់ ការល្បួង ឬ​បញ្ហា​ស្មុគស្មាញ​នៅ​ជុំវិញ​យើង​ក្តី ( សូមមើល ម៉ូសាយ ៤:៣០ ) ។

រឿង​សំខាន់​ទី​បី​ដែល​ត្រូវ​ធ្វើ​នោះ​គឺ​បម្រើ​ព្រះអម្ចាស់ ( សូមមើល គ. និង ស. ៤:២; ២០:៣១ ) ។

នៅក្នុង​ការបម្រើ​របស់​លោក​ចៅហ្វាយ យើង​បាន​ស្គាល់ ហើយ​ស្រឡាញ់​ទ្រង់​កាន់តែ​ខ្លាំង ។ យើង​នឹង​ចាប់ផ្តើម​ទទួល​ស្គាល់​ឥទ្ធិពល​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និង​ឥទ្ធិពល​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​នៅក្នុង​ជីវិត​យើង ប្រសិនបើ​យើង​ព្យាយាម​ក្នុងការ​អធិស្ឋាន និង​ការបម្រើ​ដោយ​ស្មោះត្រង់ ។ ពួកយើង​ជាច្រើន​នាក់​ធ្លាប់​ទទួល​ឱកាស​បម្រើ​ទាំង​នោះ ហើយ​ទទួល​អារម្មណ៍​នៃ​ភាព​ជាគូកន​នោះ ។ ប្រសិនបើ​អ្នកត្រឡប់​ទៅ​គិត​អំពី​គ្រា​នោះ​វិញ នោះ​អ្នក​នឹង​ចាំ​ថា​ អ្នក​មាន​ការផ្លាស់ប្តូរ ។ ការល្បួង​ឲ្យ​ធ្វើ​អាក្រក់​ហាក់ដូច​ជា​មាន​តិចតួច ។ បំណង​ប្រាថ្នា​ធ្វើ​ល្អ​បាន​កើន​ឡើង ។ អស់​អ្នក​ដែលស្គាល់​អ្នក​ច្បាស់​ជាងគេ និង​អស់​អ្នក​ដែល​ស្រឡាញ់​អ្នកអាច​និយាយ​ដូចនេះ ៖ « អ្នក​មាន​ចិត្ត​សប្បុរស ហើយ​មាន​ការអត់ធ្មត់​ច្រើន ។ អ្នក​ហាក់​ដូច​ជា​ពុំ​មែន​ជា​មនុស្ស​ដូច​កាល​ពីមុន » ។

អ្នក​​ពុំ​មែន​ជា​មនុស្ស​ដូច​កាល​ពីមុន​ឡើយ ។ អ្នក​ត្រូវបាន​ផ្លាស់ប្តូរ​តាមរយៈ​ដង្វាយ​ធួន​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ដោយសារ​អ្នក​ពឹងផ្អែក​លើ​ទ្រង់ នៅក្នុង​គ្រា​នៃ​ការសាកល្បង​របស់​អ្នក ។

ខ្ញុំ​សន្យា​នឹង​អ្នក​ថា ព្រះអម្ចាស់​នឹង​ជួយ​អ្នក​ក្នុង​ការសាកល្បង​នានា ប្រសិន​បើ​អ្នក​ស្វែងរក ហើយ​បម្រើ​ទ្រង់ ហើយ​ព្រលឹង​អ្នក​នឹង​ត្រូវបាន​ដុសខាត់​​នៅក្នុង​ដំណើរ​ការ​នោះ ។ ខ្ញុំ​សូម​អញ្ជើញ​អ្នក​ឲ្យ​ដាក់​ទីទុកចិត្ត​របស់​អ្នក​លើ​ទ្រង់ នូវ​គ្រប់​ទាំង​សេចក្តីលំបាក​របស់​អ្នក ។

ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ព្រះ​ជា​ព្រះវរបិតា​មាន​ព្រះជន្ម​រស់ ហើយ​ទ្រង់​ព្រះសណ្តាប់ និង​ឆ្លើយតប​គ្រប់​ការអធិស្ឋាន​របស់​យើង ។ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ព្រះរាជបុត្រា​ទ្រង់​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ​បាន​បង់​ថ្លៃ​សម្រាប់​អំពើ​បាប​របស់យើង​គ្រប់​គ្នា ហើយ​ថា​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះទ័យ​ឲ្យ​យើង​មក​រកទ្រង់ ។ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា​ព្រះវរបិតា និង​ព្រះរាជបុត្រា​មើល​ថែ​ពួកយើង ហើយ​បាន​រៀបចំ​ផ្លូវ​សម្រាប់​យើង​ឲ្យ​ស៊ូទ្រាំ​ដោយ​ហ្មត់ចត់​ និង​ត្រឡប់ទៅ​ផ្ទះ​វិញ ។

កំណត់​ចំណាំ

  1. Autobiography of Parley Parker Pratt បាន​បោះពុម្ភ Parley P. Pratt Jr. ( ឆ្នាំ ១៩៧៩ ) ទំព័រ ១២០ ។