2020
Ang Akong Isla sa Pagtuo
Marso 2020


Ang Akong Isla sa Pagtuo

family walking to church in the rain

Paghulagway pinaagi ni Allen Garns

Sa bata pa ko didto sa Isla sa Robinson Crusoe, nga nahimutang 416 ka milya (670 km) gikan sa baybayon sa Chile, ang akong mga ginikanan mitudlo sa akong mga igsoon ug kanako mahitungod sa pagtuo ug pagkamakanunayon.

Usa sa ilang halandumong mga leksyon nahitabo atol sa kusog kaayong bunok sa ulan usa ka Dominggo. Nasayud ang akong mga ginikanan nga may pasalig silang tumanon uban sa Ginoo—kinahanglan silang mosimba. Guba ang among mga payong, mao nga mga jacket ra ang anaa ug mga botas nga mosalipod kanamo sa unos. Nakahunahuna ang among mama nga tabunan mi niya og mga plastik bag sa basura. Wala kami mangaulaw nga kami ra ang naglakaw sa dalan nga giulan. Nasayud kami nga nagbuhat kami sa unsay ipabuhat kanamo sa Ginoo.

Dihang nangabut kami sa balay nga among gigamit nga chapel, among namatikdan nga kami ra ang manimba nianang adlawa. Daghang Dominggo ang susama niana. Ang akong papa nagserbisyo nga presidente sa branch ug sa kasagaran modumala sa mga miting nga ang magtambong mga bata ra ug pipila ka mga sister sa Relief Society. Siya usab ang mopanalangin ug moapud-apod sa sakramento.

Gimingaw ako niadtong mga adlawa nga kaming pamilya manimba. Ang pagpanganta sa mga himno ug pagkat-on mahitungod sa among Amahan sa Langit ug sa Iyang Anak, si Jesukristo, nagpabilin nga usa ka bahandi sa panumduman. Ang akong kasingkasing atua gihapon sa Isla sa Robinson Crusoe. Ang tanan sa akong mga panumduman sa pagkabata lakip sa mga pagtulun-an sa ebanghelyo nga akong nadawat gikan sa akong mga ginikanan, nahitabo didto.

Sa kadiyutay sa mga miyembro sa Simbahan sa mao nga isla, wala kami mga programa o mga kapanguhaan nga aduna sa daghang mga miyembro. Apan gitudloan kami sa among mga ginikanan sa pagsimba, pag-ampo, ug pagbasa sa mga kasulatan. Nakakaplag ako og kalig-on ug direksyon samtang nagbasa ko sa mga kasulatan ug pagkaadunay mga panahon sa personal nga pagpadayag. Nahinumdom ko sa usa ka partikular nga Dominggo dihang nakadawat ko og kumpirmasyon nga moserbisyo og misyon.

Sa estudyante pa ko sa kolehiyo sa Viña del Mar, Chile, nahinumdom ko nga ang akong mga ginikanan maglakaw sa simbahan uban kanako sa init, ulan, bagyo, ug hangin. Matag Dominggo, kini nga panumduman moaghat kanako sa pagbangon, pagpangandam, ug pagsimba—bisan unsa pay nanghitabo sa gawas.

Ang ebanghelyo ni Jesukristo mao ang sentro sa akong kinabuhi sa pagkabata, sa pagkamisyonaryo, ug karon sa pagkaasawa ug pagkainahan. Karon nga may kaugalingon na kong pamilya, ang akong bana ug ako mopasa niining matinud-anong ehemplo sa akong mga ginikanan ngadto sa among mga anak.