ពរជ័យមួយជាអ្វីទាំងអស់ដែលខ្ញុំអាចឲ្យបាន
ចនណាថាន ម៉ាហ្វ្រា សេនណា ដឺ សេនថាណា ទីក្រុង សេនថា ខាថារីណា ប្រទេស ប្រេស៊ីល
រចនារូបភាពដោយ អេលែន ហ្គានស៍
ខ្ញុំបានរៀនចប់សាលាច្បាប់នៅអំឡុងពេលខួបកំណើតលើកទីមួយរបស់កូនស្រីខ្ញុំ ។ ភរិយាខ្ញុំ និងខ្ញុំបានទន្ទឹងរង់ចាំដើម្បីប្រារព្ធអបអរការបញ្ចប់ការសិក្សារបស់ខ្ញុំ ខួបកំណើតកូនស្រីយើង និងឱកាសថ្មីៗដែលមានដល់យើង ប៉ុន្តែមិនមានអ្វីបានកើតឡើងដែលយើងដាក់ផែនការនោះទេ ។
ខ្ញុំអត់មានការងារធ្វើមិនយូរប៉ុន្មានក្រោយពីរៀនចប់ ហើយមានការលំបាកក្នុងការស្វែងរកការងារធ្វើ ។ មិនយូរប៉ុន្មាន ការពិបាកខាងហិរញ្ញវត្ថុបានកើតឡើង ។ គ្រាន់តែការរៀបចំពិធីខួបកំណើតសាមញ្ញមួយក៏ជាការពិបាកដែរ ។
ក្រោយពីការសន្ទនាជាច្រើនជាមួយភរិយាខ្ញុំ យើងបានទទួលយកស្ថានភាពរបស់យើង ។ វាមិនងាយស្រួលសម្រាប់ខ្ញុំនោះទេ ក្នុងនាមជាឪពុកមួយរូប ដែលមិនមានលទ្ធភាពដើម្បីទិញអំណោយសាមញ្ញមួយសម្រាប់កូនស្រីខ្ញុំ និងដែលឃើញភរិយាជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំថប់បារម្ភ ។
ខ្ញុំមិនយល់ពីអ្វីដែលបានកំពុងកើតឡើងនោះទេ ។ ខ្ញុំបានអធិស្ឋានទូលសូមដល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ឲ្យជួយខ្ញុំយល់ពីអ្វីដែលទ្រង់សព្វព្រទ័យពីខ្ញុំ ។ រំពេចនោះ ដូចមានសំឡេងមួយនិយាយមកកាន់គំនិតខ្ញុំ ខ្ញុំបានឮពាក្យដូចតទៅនេះ ៖ « អ្នកមានអ្វីដែលមានតម្លៃជាងទ្រព្យសម្បត្តិនានាទាំងអស់នៅលើផែនដីនេះ ។ អ្នកកាន់បព្វជិតភាព ។ តើមានអំណោយណាទៀតដែលប្រសើរជាងការផ្ដល់ពរជ័យបព្វជិតភាពមួយដល់កូនស្រីរបស់អ្នកនោះ ? »
ខ្ញុំរលីងរលោងទឹកភ្នែកពេលខ្ញុំគិតអំពីថាតើបព្វជិតភាពមានន័យយ៉ាងណាសម្រាប់ខ្ញុំ ។ ដួងចិត្តខ្ញុំពោរពេញដោយការដឹងគុណ ពេលខ្ញុំពិចារណាថា បព្វជិតភាពជាអំណាចដែលអាចបង្រួបបង្រួមគ្រួសារខ្ញុំអស់កល្បជានិច្ច ។
ខ្ញុំបានចែកចាយអារម្មណ៍ខ្ញុំជាមួយនឹងភរិយាខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានប្រាប់នាងថា ការផ្ដល់ពរជ័យមួយដល់កូនស្រីរបស់យើងគឺជាអ្វីទាំងអស់ដែលខ្ញុំអាចឲ្យបាន ។ យើងទាំងពីរនាក់បានសម្រេចចិត្តថា ការណ៍នេះនឹងនាំសុភមង្គល និងភាពសុខសាន្តដល់នាង ហើយនោះវាគ្រប់គ្រាន់ហើយ ។
នៅថ្ងៃខួបកំណើតរបស់កូនស្រីយើង មិត្តភក្ដិ សាច់ញាតិ និងអ្នកជិតខាងបានយកនំមួយ និងគ្រឿងតុបតែងសាមញ្ញមក ។ យើងមានអំណរគុណដែលបានប្រារព្ធថ្ងៃពិសេសនេះជាមួយមនុស្សដែលយើងស្រឡាញ់ ។ នាយប់នោះ ខ្ញុំបានដាក់ដៃលើក្បាលរបស់កូនស្រីខ្ញុំ ហើយផ្តល់ការប្រសិទ្ធិពរដល់នាង ។ ខ្ញុំបានប្រសិទ្ធិពរដល់នាងជាមួយនឹងអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់បានបំផុសឲ្យខ្ញុំនិយាយ ។
យើងនៅតែកំពុងឆ្លងកាត់គ្រានៃការផ្លាស់ប្ដូរមួយ និងឧបសគ្គដែលទាក់ទងនឹងការអត់ការងារធ្វើ និងបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុ ។ ប៉ុន្តែសូម្បីតែនៅកណ្ដាលនៃភាពសោកសៅ និងការថប់បារម្ភ ក៏ភាពសុខសាន្ត និងការលួងលោមកើតមានដល់យើងតាមរយៈព្រះអង្គសង្គ្រោះ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរបស់យើង ។ ខ្ញុំពុំមានការសង្ស័យទេថា ការធ្វើជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ដែលមានអំណាចបព្វជិតភាពគឺជាពរជ័យមួយ ។ វាជាអ្វីទាំងអស់ដែលខ្ញុំអាចឲ្យទៅកូនស្រីរបស់ខ្ញុំនៅថ្ងៃខួបកំណើតរបស់នាង ហើយវាហួសពីគ្រប់គ្រាន់ ។