Paghunong sa Paggamit sa Atong mga Hinagiban sa Rebelyon
Hinaot nga atong ihunong na gayod—ang paggamit—sa bisan unsa nga elemento sa rebelyon batok sa Dios sa atong mga kinabuhi ug pulihan kini og andam nga kasingkasing ug andam nga hunahuna.
Ang Basahon ni Mormon nagrekord nga sa gibanabana nga 90 ka tuig sa wala pa matawo si Kristo, ang mga anak nga lalaki ni Hari Mosiah misugod sa unsay nahimo nga 14 ka tuig nga misyon ngadto sa mga Lamanita. Adunay gihimo nga mga paningkamot nga wala magmalamposon sulod sa daghang henerasyon sa pagdala sa Lamanita nga katawhan sa pagtuo sa doktrina ni Kristo. Pero, niining higayona, pinaagi sa milagroso nga pagpanggilabot sa Balaang Espiritu, liboan ka Lamanita ang nakabig ug nahimong mga disipulo ni Jesukristo.
Mabasa nato, “Ug ingon ka seguro nga ang Ginoo buhi, segurado kaayo kutob sa motuo, o kutob sa nadala sa kahibalo sa kamatuoran, pinaagi sa pagsangyaw ni Ammon ug sa iyang kaigsoonan, sumala sa espiritu sa pagpadayag ug sa pagpanagna, ug sa gahom sa Dios nga nagbuhat og mga milagro diha kanila—oo, sultihan ko kamo, ingon nga ang Ginoo buhi, kutob sa mga Lamanita nga mituo sa ilang pagsangyaw, ug nakabig ngadto sa Ginoo, wala gayod mobiya.”
Ang yawe ngadto sa malahutayon nga pagkakabig niini nga katawhan gipahayag sa sunod nga bersikulo: “Kay sila nahimong matarong nga katawhan; gihunong nila ang paggamit sa mga hinagiban sa ilang rebelyon, nga sila wala na makig-away batok sa Dios, ni batok ni bisan kinsa sa ilang kaigsoonan.”
Kini nga pakisayran nga “mga hinagiban sa rebelyon” parehong literal ug paghulagway lamang. Nagpasabot kini dili lang sa ilang mga espada ug ubang mga hinagiban sa gubat apan sa pagkamasinupakon usab nila sa Dios ug sa Iyang mga sugo.
Ang hari niining nakabig nga mga Lamanita mipahayag sa ingon niini nga paagi: “Ug karon tan-awa, akong kaigsoonan, … kini ang tanan nga atong mahimo … nga maghinulsol sa tanan natong mga sala ug sa daghang pagpatay nga atong nabuhat, ug sa pag-awhag sa Dios sa pagtangtang niini gikan sa atong kasingkasingkay mao kini ang tanan nga atong mahimo aron makahimo og igo nga paghinulsol sa atubangan sa Dios aron siya motangtang sa atong lama
Hinumdomi ang mga pulong sa hari—dili lamang ang ilang sinsero nga paghinulsol misangpot sa kapasayloan sa ilang mga sala, apan gikuha usab sa Dios ang lama niadto nga mga sala ug bisan gani ang tinguha sa pagpakasala gikan sa ilang mga kasingkasing. Sama sa inyong nahibaloan, kaysa morisgo sa bisan unsang posibleng pagbalik sa ilang kahimtang sa rebelyon batok sa Dios, sila mihunong sa paggamit sa ilang mga espada. Ug sa ilang paghunong sa paggamit sa ilang pisikal nga mga hinagiban, uban sa kausaban sa mga kaisngkasing, gilubong usab nila ang ilang tinguha sa pagpakasala.
Tingali mangutana kita sa atong mga kaugalingon kon unsa ang atong mahimo sa pagsunod niini nga sundanan, sa “paghunong sa paggamit sa mga hinagiban sa [atong] rebelyon” bisan unsa man kini ug mahimo gayod nga “[ma]kabig ngadto sa Ginoo” nga ang lama sa sala ug ang tinguha sa pagpakasala kuhaon gikan sa atong mga kasingkasing ug dili na gayod kita mobiya.
Ang rebelyon mahimong tinuyo o wala tuyoa. Ang nailhan nga ehemplo sa tinuyo nga rebelyon mao si Lucifer, kinsa, sa kalibotan sa wala pa dinhi sa yuta, misupak sa plano sa Amahan alang sa katubsanan ug nangagni sa uban nga mosupak usab niini, “ug, niana nga adlaw, daghan ang misunod kaniya.” Dili lisod ang pag-ila sa epekto niining nagpadayon nga rebelyon sa atong kaugalingong panahon.
Ang dili balaan nga tulo ka anti-Kristo sa Basahon ni Mormon—sila si Sherem, Nehor, ug Korihor—naghatag og nailhan nga pagtuon sa gihunahuna nga rebelyon batok sa Dios. Ang nagpatigbabaw nga pagtulun-an nila ni Nehor ug Korihor mao nga walay sala; busa, wala na magkinahanglan og paghinulsol, ug walay Manluluwas. “Ang matag tawo mouswag sumala sa iyang kinaadman, ug … ang matag tawo modaog sumala sa iyang kusog; ug nga bisan unsa ang buhaton sa tawo dili krimen.” Ang anti-Kristo mosalikway sa awtoridad sa relihiyon, naghulagway sa mga ordinansa ug mga pakigsaad isip mga pagpahigayon nga “gipahimutang sa karaang mga pari, aron sa pagpahimulos sa gahom ug awtoridad.”
Usa ka ehemplo sa ulahing mga adlaw sa gituyo nga rebelyon nga adunay mas malipayong kataposan mao ang istorya ni William W. Phelps. Si Phelps mipasakop sa Simbahan niadtong 1831 ug gisangonan nga tig-imprinta sa Simbahan. Siya mi-edit sa pipila sa unang mga mantalaan sa Simbahan, misulat og daghang himno, ug miserbisyo isip tigsulat ni Joseph Smith. Walay swerte, mibatok siya sa Simbahan ug sa Propeta, gani ngadto sa punto sa paghatag og dili tinuod nga pagpamatuod batok ni Joseph Smith didto sa korte sa Missouri, nga nakatampo sa pagkapriso sa Propeta didto.
Sa kaulahian, si Phelps misulat ni Joseph nga nangayo og pasaylo. “Nasayod ako sa akong sitwasyon, nasayod ka niini, ug ang Dios nasayod niini, ug gusto ko nga maluwas kon ang akong mga higala motabang kanako.”
Sa iyang tubag ang Propeta mipahayag: “Tinuod nga nag-antos kami sa hilabihan agig sangpotanan sa imong batasan. … Bisan pa man niana, ang kopa nainom na, ang kabubut-on sa atong Amahan nahimo na, ug kami buhi pa gihapon. … Dali, minahal nga igsoon, kay ang gubat humana, kay managhigala sa sinugdanan mga higala pag-usab sa kataposan.”
Inubanan sa sinsero nga paghinulsol, si William Phelps mihunong sa paggamit sa iyang “mga hinagiban sa rebelyon” ug gidawat sa makausa pa sa hingpit nga pakigdait, ug wala na gayod mobiya.
Tingali ang mas delikado nga matang sa rebelyon batok sa Dios, hinuon, mao ang wala gituyo—pagbaliwala sa Iyang kabubut-on sa atong mga kinabuhi. Daghan kinsa wala gayod maghunahuna og tinuyo nga rebelyon ang nagsupak gihapon sa kabubut-on ug pulong sa Dios pinaagi sa pagpadayon diha sa ilang kaugalingong dalan nga walay pagtagad sa balaanong giya. Nakahinumdom ko sa kanta mga katuigan ang milabay nga hinimo sa sikat nga mang-aawit nga si Frank Sinatra nga adunay panapos nga linya “Gihimo ko kini sumala sa akong paagi.” Sa pagkatinuod sa kinabuhi adunay daghang luna alang sa personal ug indibidwal nga kapilian, apan kon bahin na kini sa kaluwasan ug kinabuhing dayon, ang atong tema sa kanta kinahanglang “Gihimo ko kini sumala sa paagi sa Dios,” kay sa pagkatinuod lang walay laing paagi.
Pananglitan, ang ehemplo sa Manluluwas kalabot sa bunyag. Siya nagpabunyag isip pagpakita sa iyang kamaunongon sa Amahan ug isip ehemplo ngari nato:
“Iyang gipakita ngadto sa mga anak sa katawhan nga, sumala sa unod gipaubos niya ang iyang kaugalingon atubangan sa Amahan, ug gipamatud-an niya ngadto sa Amahan nga siya magmasulundon ngadto kaniya sa pagtuman sa iyang mga sugo. …
“Ug giingnan niya ang mga anak sa mga tawo: Sunod kamo kanako. Mao nga, hinigugma kong kaigsoonan, kita ba makasunod kang Jesus gawas kon kita andam nga motuman sa mga sugo sa Amahan?”
Walay “akong paagi” kon kita mosunod sa ehemplo ni Kristo. Ang pagsulay sa pagpangita og laing agianan paingon sa langit nahisama sa walay pulos nga pagtrabaho sa Tore sa Babel imbes nagtutok ni Kristo ug sa Iyang kaluwasan.
Ang mga espada ug ubang mga hinagiban nga gihunong sa paggamit sa mga kinabig nga Lamanita mao ang mga hinagiban sa rebelyon tungod sa paagi sa ilang paggamit niini. Kadtong sama nga mga matang sa mga hinagiban nga anaa sa mga kamot sa ilang mga anak nga lalaki, nga gigamit agi og pagpanalipod sa pamilya ug kagawasan, dili gayod mga hinagiban sa rebelyon batok sa Dios. Ingon usab niana ang mga hinagiban nga anaa sa mga kamot sa mga Nephita: “wala sila makig-away alang sa usa ka monarkiya ni sa gahom apan … nakig-away alang sa ilang mga panimalay ug sa ilang mga kalingkawasan, sa ilang mga asawa ug sa ilang mga anak, ug sa ilang tanan, oo, alang sa ilang mga tulumanon sa pagsimba ug sa ilang simbahan.”
Sa samang paagi, adunay mga butang sa atong mga kinabuhi nga tingali murag wala lang o gani klaro kaayo nga maayo apan gigamit sa sayop nga paagi nga nahimong “mga hinagiban sa rebelyon.” Ang atong pagpamulong, pananglitan, makapadasig o makapasakit. Sama sa gisulti ni Santiago:
“Apan walay makamanso sa dila. Daotan kini ug dili kapugngan ug puno sa hilo nga makamatay.
“Ato kining gigamit sa pagpasalamat sa atong Ginoo ug Amahan ug sa pagtunglo sa atong isigkatawo nga gibuhat sama sa dagway sa Dios.
“Ang mga pagpasalamat ug pagtunglo mogula sa mao rang baba. Mga igsoon, dili kini angayng mahitabo.”
Adunay daghang diskurso karon sa publiko ug sa personal nga dili maayo ug dili mabination. Adunay daghang panagsultihanay nga malaw-ay ug mapasipad-on, bisan diha taliwala sa kabatan-onan. Kini nga matang sa pagpamulong, usa ka “hinagiban sa rebelyon” batok sa Dios, “puno sa hilo nga makamatay.”
Ikonsiderar ang laing ehemplo sa butang nga maayo apan mahimong mosangpot sa pagbatok sa balaanong mga giya—ang trabaho sa tawo. Ang usa ka tawo makakaplag og tinuod nga katagbawan diha sa propesyon, bokasyon, o serbisyo, ug kitang tanan nakabenepisyo sa unsay nakab-ot ug nahimo sa maunongon ug talentado nga mga tawo diha sa daghang natad sa buluhaton.
Sa gihapon, posible kini nga ang kamaunongon sa trabaho mahimong maoy labing tutokan sa kinabuhi sa tawo. Dayon ang tanang lain pang butang mahimong ikaduha na lang, lakip na ang bisan unsa nga mahimong isulti sa Manluluwas kalabot sa panahon ug talento sa usa ka tawo. Alang sa mga lalaki, ug alang sa mga babaye usab, ang dili pagpadayon sa lehitimo nga mga oportunidad alang sa kaminyoon, ang kapakyas sa pag-unong ug pagbayaw sa kapikas sa usa ka tawo, ang kapakyas sa pag-amuma sa mga anak sa usa ka tawo, o gani ang tinuyo nga paglikay sa panalangin ug responsibilidad sa pagmatuto og anak alang lamang sa kalamboan sa pagpanarbaho makapahimo sa dalaygon nga kalamposan ngadto sa usa ka matang sa rebelyon.
Ang laing ehemplo may kalabotan sa atong pisikal nga kaayohan. Si Pablo nagpahinumdom nato nga kinahanglan nga atong himayaon ang Dios diha sa lawas ug sa espiritu ug nga kini nga lawas mao ang templo sa Espiritu Santo, “dili kamo ang tag-iya sa inyong kaugalingon kondili ang Dios.” Sa ingon niana, lehitimo ang atong interes sa paggahin og panahon sa pag-atiman sa atong mga lawas kutob sa atong mahimo. Pipila nato moabot sa kinatumyan sa pagpasundayag nga bag-ohay lang natong nakita sa mga nakab-ot sa mga atleta sa Olympic ug Paralympic, ug pipila nato nakasinati sa mga epekto sa katigulangon, o sa unsay gitawag ni Presidente M. Russell Ballard og “nagkaluag na ang mga roska.”
Apan, mituo ko nga malipay ang atong Tiglalang kon buhaton nato ang atong labing maayo sa pag-atiman sa Iyang maanindot nga gasa nga mao ang pisikal nga lawas. Usa kini ka timailhan sa rebelyon ang pagdaot sa lawas sa usa ka tawo, o pag-abuso niini, o kapakyas sa paghimo sa unsay mahimo sa usa ka tawo aron magpadayon og usa ka himsog nga estilo sa kinabuhi. Sa samang higayon, ang pagpangandoy sa walay pulos nga butang ug naghinobra nga pagdayeg sa pamorma, panagway, o sinina sa usa ka tawo mahimong usa ka matang sa rebelyon sa laing bahin nga paghinobra, nga modala sa tawo ngadto sa pagsimba sa gasa sa Dios imbes sa Dios.
Sa kataposan, ang paghunong sa paggamit sa atong mga hinagiban sa rebelyon batok sa Dios nagpasabot lang nga motugyan ngadto sa pagdani sa Balaang Espiritu, mosalikway sa kinaiyanhon nga pagkatawo, ug mahimo nga “usa ka santos pinaagi sa pag-ula ni Kristo ang Ginoo.” Nagpasabot kini nga unahon ang unang sugo sa atong mga kinabuhi. Nagpasabot kini nga ipatigbabaw ang Dios. Kon ang atong gugma sa Dios ug ang atong determinasyon sa pagserbisyo Kaniya sa tibuok natong gahom, hunahuna, ug kusog nahimong bulawanong pamaagi diin kita mohukom sa tanang butang ug mohimo sa tanan natong mga desisyon, atong ihunong ang paggamit sa atong mga hinagiban sa rebelyon. Pinaagi sa grasya ni Kristo, ang Dios mopasaylo sa atong mga sala ug mga rebelyon kaniadto ug motangtang sa mga lama niadto nga mga sala ug mga rebelyon sa atong mga kasingkasing. Moabot ang panahon, Iya man ganing tangtangon ang bisan unsang daotan nga tinguha, sama sa Iyang gibuhat niadtong mga kinabig nga Lamanita kaniadto. Human niana, kita usab “dili na gayod mobiya.”
Ang paghunong sa paggamit sa atong mga hinagiban sa rebelyon mosangpot ngadto sa talagsaong kamaya. Uban sa tanan nga nakabig ngadto sa Ginoo, kita “gidala aron moawit sa [awit sa] matubsanong gugma.” Ang atong Langitnong Amahan ug ang Iyang Anak, ang atong Manunubos, nakapamatuod sa Ilang walay kinutoban nga pasalig sa atong labing dakong kalipay pinaagi sa hilabihan ka dako nga gugma ug sakripisyo. Nasinati nato ang Ilang gugma matag adlaw. Sa pagkatinuod mahimo natong tugbangan sa atong gugma ug kamaunongon. Hinaot nga atong ihunong na gayod—ang paggamit—sa bisan unsa nga elemento sa rebelyon batok sa Dios sa atong mga kinabuhi ug pulihan kini og andam nga kasingkasing ug andam nga hunahuna. Sa ngalan ni Jesukristo, amen.