Pangita Kamo Kaniya sa Bug-os Ninyong Kasingkasing
Kon nagtinguha man si Jesukristo og hilom nga panahon aron makigsulti sa Dios ug malig-on pinaagi Kaniya, maalamon alang nato ang paghimo sa sama nga butang.
Daghang tuig ang milabay, ang akong asawa ug ako nagserbisyo isip mga lider sa misyon sa Tokyo, Japan. Atol sa usa ka pagbisita ni Elder Russell M. Nelson kaniadto sa among misyon, gipangutana siya sa usa sa mga misyonaryo kon unsay labing maayong tubag kon ang usa ka tawo moingon nila nga wala silay panahon sa pagpaminaw kanila. Uban sa gamayng pagpanuko, miingon si Presidente Nelson, “pangutan-on nako sila kon wala ba gayod silay panahon alang sa pagpaniudto; ug dayon tudloan sila nga sila dunay lawas ug espiritu, ug kay ang ilang lawas mamatay kon dili maatiman, mao usab ang espiritu kon dili maatiman sa maayo nga pulong sa Dios.”
Makapainteres nga mahibaloan nga ang Hinapon nga pulong sa “busy,” isogashii, gihimo gikan sa karakter nga dunay duha ka simbolo (忙). Ang usa dapit sa wala nagpasabot og “kasingkasing” o “espiritu,” ug ang usa dapit sa tuo nagpasabot og “kamatayon”—tingali nagsugyot, sama sa gitudlo ni Presidente Nelson, nga ang pagkawalay panahon sa pagpakaon sa atong espiritu mosangpot sa espiritwal nga kamatayon.
Nasayod ang Ginoo—dinhi niining nagkapaspas nga kalibotan nga puno sa mga makalinga ug sa kaguliyang—nga ang paghimo og dekalidad nga panahon para Kaniya mahimong usa sa dako nga mga hagit sa atong panahon. Namulong pinaagi ni propeta Isaias, gihatag Niya kini nga mga pulong sa pagtambag ug pasidaan nga ikapahisama sa samok nga mga adlaw nga atong gipuy-an:
“Sa pagpauli ug sa pagpahulay pagaluwason kamo; sa kalinaw ug sa pagsalig anaa ang inyong kusog: ug kamo wala bumuot.
“Apan kamo ming-ingon, Dili; kay kami mangalagiw nga mangabayo; tungod niini kamo mangalagiw: ug, Kami mangabayo sa matulin; tungod niini kadtong mogukod kaninyo mamatulin.”
Sa lahi nga mga pulong, bisan og ang atong kaluwasan mag-agad sa pagpauli ngadto Kaniya sa kanunay ug sa pagpahulay gikan sa mga kabalaka sa kalibotan, kita dili niini. Ug bisan ang atong pagsalig maggikan sa kalig-on nga napalambo gikan sa hilom nga mga panahon kauban sa Ginoo pinaagi sa pagpamalandong, kita dili niini. Nganong dili man? Tungod kay moingon kita og, dili, napuno ang atong panahon sa ubang mga butang—mokagiw sakay sa atong mga kabayo, sa lain pang pagkasulti. Busa, magkaanam kita’g kalayo ug kalayo gikan sa Dios; moinsister kitang mas mopaspas pa; ug kon mas paspas kita, mas paspas si Satanas nga magtinguha sa paggukod.
Mao tingali nganong si Presidente Nelson balik-balik sa paghangyo kanato sa paghimo og panahon sa Ginoo sa atong kinabuhi—”sa matag adlaw.” Iya kitang gipahinumdoman nga “ang hilom nga panahon usa ka sagradong panahon—panahon nga mopahiluna og personal nga pagpadayag ug motisok og kalinaw.” Apan aron makadungog sa hinagawhaw nga tingog sa Ginoo, mitambag siya, “kamo kinahanglan usab gayod nga [mag]malinawon.”
Ang pagkamalinawon, hinoon, nagkinahanglan og labaw pa kay sa paggahin og panahon sa Ginoo—nagkinahanglan kini sa pagwagtang sa atong madudahon ug mahadlokong mga hunahuna ug itutok ang atong kasingkasing ug hunahuna ngadto Kaniya. Si Elder David A. Bednar mitudlo, “Ang pahimangno sa Ginoo nga ‘pagmalinawon’ naglakip og labaw pa gayod kaysa dili pag-istorya o dili paglihok.” Ang pagkamalinawon,” siya mitudlo, “mahimong usa ka paagi sa pagpahinumdom kanato sa walay kapakyas sa pagtutok ngadto sa Manluluwas.”
Ang pakamalinawon usa ka buhat sa hugot nga pagtuo ug nagkinahanglan og paningkamot. Ang Lectures on Faith nag-ingon, “Kon ang usa ka tawo molihok pinaagi sa pagtuo maglihok siya pinaagi sa paningkamot sa pangisip.” Si Presidente Nelson namahayag: “Kinahanglang lig-on kitang nakatutok sa Manluluwas ug sa Iyang ebanghelyo. Nagkinahanglan og hilabihan kadakong paningkamot sa pangisip ang pagtan-aw ngadto Kaniya sa matag hunahuna. Apan kon atong buhaton, ang atong mga pagduha-duha ug kahadlok mahanaw.” Sa paghisgot bahin niini nga panginahanglan nga matutok ang atong panghunahuna, miingon si Presidente David O. MacKay: “Wala kaayo kita magtagad sa kabililhon sa pagpamalandong, usa ka baroganan sa debosyon. … Ang pamalandong maoy usa sa … labing sagradong mga pultahan nga atong agian ngadto sa atubangan sa Ginoo.”
Dunay pulong sa Hinapon nga, mui, nga para nako, kini nakakuha gayod sa pagbati nga puno sa pagtuo, mapamalandongon sa kon unsay ipasabot sa pagmalinawon. Naglangkob kini og duha ka karakter (無為). Ang karakter dapit sa wala nagpasabot nga “wala” o “kawalay pulos,” ug ang usa dapit sa tuo nagpasabot sa “pagbuhat.” Kining duha nagpasabot og “dili paghimo.” Sa literal, ang pulong posibleng masaypan sa pagsabot nga “walay gihimo” sa samang paagi nga ang “pagmalinawon” masaypan sa pagsabot isip “walay gisulti o wala maglihok.” Hinoon, sama sa mga pulong nga, “pagmalinawon,” aduna kini mas taas nga kahulogan; alang nako pahinumdom kini sa paghinayhinay ug sa pagpuyo uban sa mas dako nga espirituhanong kahibalo.
Samtang nagserbisyo sa Kapangulohan sa Asia North Area kauban ni Elder Takashi Wada, akong nahibaloan nga ang iyang asawa, si Sister Naomi Wada, usa ka Hapon nga maayo kaayo sa kaligrapiya [calligrapher]. Gihangyo nako si Sister Wada kon pwede ba siyang magdrowing alang nako sa Hinapon nga mga karakter alang sa pulong nga mui. Gusto nakong ibitay kini nga kaligrapiya sa akong bungbong isip pahinumdom nga magmalinawon ug motutok sa Manluluwas. Natingala ko nga wala dayon siya modawat niining ingon og yano nga hangyo.
Pagkasunod adlaw, nasayod nga ingon og wala ko makasabot sa iyang pagpanuko, mipasabot si Elder Wada nga ang pagsulat niana nga mga karakter nagkinahanglan og dako kaayong paningkamot. Magkinahanglan diay nga iyang pamalandongan ang konsepto ug ang mga karakter hangtod nga iyang masabtan sa sulod gayod sa iyang kalag ug makahatag og ekspresyon niining kinasingkasing nga mga impresyon gamit ang matag kudlit sa iyang brush. Naulaw ko nga sayon ra kaayo nako siyang gihangyo sa pagbuhat og butang nga diay labihan kalisod. Mihangyo ko niya nga ipaabot ang akong mga pasaylo ngadto kaniya [kang Sister Wada] alang sa akong kaignorante ug sa pagpahibalo kaniya nga dili na nako idayon ang akong hangyo.
Mahunahuna ba ninyo sa akong katingala ug pasalamat nga dihang mobiya na ko sa Japan, si Sister Wada, wala hangyoa, miregalo kanako niining matahom nga piraso sa kaligrapiya diin anaa ang mga Hinapon nga karakter sa pulong nga mui. Gibitay na kini karon nga klaro kaayo sa bungbong sa akong opisina, nagpahinumdom kanako sa pagtinguha sa Ginoo sa matag adlaw ug pagserbisyo Kaniya sa tibuok kong kasingkasing, gahom, hunahuna, ug kusog. Iyang nakuha, pinaagi niining walay hinakog nga buhat, ang kahulogan sa mui, o, kamalinawon, nga mas labaw kay sa bisan unsang mga pulong. Kay sa drowingon kini sa walay paghunahuna ug gumikan lang sa obligasyon, gihimo niya ang kaligrapiya uban sa hingpit nga katuyoan sa kasingkasing ug tinuod nga katuyoan.
Sa samang paagi, ang Dios nagtinguha nga atong maatobang ang atong panahon uban Kaniya pinaagi sa sama nga matang sa kinasingkasing nga debosyon. Kon buhaton nato kini, ang atong pagsimba mamahimong usa ka ekspresyon sa atong gugma alang Kaniya.
Nagtinguha Siya nga kita makigsulti Kaniya. Sa usa ka okasyon, human ko makahatag sa pangbukas nga pag-ampo sa usa ka miting kauban sa Unang Kapangulohan, milingi si Presidente Nelson nako ug miingon, “Samtang nag-ampo ka, naghunahuna ko unsa kadako ang pasalamat sa Dios kon mogahin kita og panahon gikan sa atong labing hagip-ot nga mga eskedyul sa pagpasalamat Kaniya.” Usa kadto ka yano apan puno sa gahom nga pahinumdom kon unsa kamakahuloganon alang sa Langitnong Amahan kon kita mohunong aron sa pagpakigsulti Kaniya.
Samtang nagtinguha gayod Siya sa atong pagtagad, dili Siya mopugos kanato sa pagduol Kaniya. Ngadto sa mga Nephita ang nabanhaw nga Ginoo miingon, “Kapila ba ako mopundok unta kaninyo sama sa himungaan nga mopundok sa iyang mga pisô, ug dili gayod kamo mosunod.” Gisundan niya kana pinaagi niining malaomon nga pagdapit nga magamit usab kanato karon: “Kapila ba ako mopundok kaninyo sama sa himungaan nga mopundok sa iyang mga pisô sa ilawom sa iyang mga pako, kon kamo maghinulsol ug mobalik ngari kanako nga may hingpit nga katuyoan sa kasingkasing.”
Ang ebanghelyo ni Jesukristo naghatag kanato og mga oportunidad sa pagbalik ngadto Kaniya kanunay. Kini nga mga oportunidad maglakip sa inadlaw-adlaw nga mga pag-ampo, pagtuon sa kasulatan, ordinansa sa sakramento, sa Adlawng Igpapahulay, ug pagsimba sa templo. Unsa kaha kon kining sagradong mga oportunidad atong tangtangon gikan sa atong lista sa mga “buhatonon”—buot ipasabot atubangon kini dala ang samang kamahunahunaon ug magtutok sama sa gihimo ni Sister Wada sa iyang kaligrapiya?
Tingali maghunahuna kamo nga, “Wala koy panahon alang niana.” Sa kasagaran ingon niana ang akong gibati. Apan tugoti kong mosugyot nga tingali ang gikinahanglan dili ang dugang pa nga panahon apan ang dugang nga pagkahibalo ug pagtutok ngadto sa Dios sa mga panahon nga atoa nang gigahin alang Kaniya.
Sama pananglit, kon mag-ampo, unsa kaha kon mogahin kita og mas menos nga panahon sa pag-istorya ug dugang nga panahon nga ikauban lang ang Dios; ug kon mosulti na kita, ihatag ang mas kinasingkasing ug pihong mga pagpahayag sa pasalamat ug gugma?
Mitambag si Presidente Nelson nga dili kay mobasa lang ta sa mga kasulatan apan tagamtamon kini. Unsay mahimong kalainan niini kon menosan ang atong pagbasa ug mas daghan ang pagtagamtam?
Unsa kaha kon mobuhat pa kita og dugang sa pag-andam sa atong mga hunahuna aron makaambit sa sakramento ug malipayong mamalandong sa mga panalangin sa Pag-ula ni Jesukristo atol niining sagrado nga ordinansa?
Sa Adlawng Igpapahulay, nga sa Hebreohanon nagpasabot nga “pagpahulay,” unsa kaha kon mopahulay kita gikan sa ubang mga kabalaka ug mogahin og panahon sa hilom nga paglingkod uban sa Ginoo sa paghalad sa atong mga debosyon ngadto Kaniya?
Atol sa atong pagsimba sa templo, unsa kaha kon mohimo kita og mas disiplinadong paningkamot sa pagpaminaw o patas-an og gamay ang panahon sulod sa celestial nga lawak alang sa hilom nga pagpamalandong?
Kon menos ang atong pagtutok sa paglihok ug mas daghanon ang pagpalig-on sa atong koneksyon sa pakigsaad sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo, mopamatuod ko nga ang matag usa niining sagradong mga gutlo molambo, ug atong madawat ang giya nga gikinahanglan sa atong personal nga mga kinabuhi. Kita, sama ni Marta, sa asoy diha sa Lucas, kasagaran nga “nagmatngon ug nabalaka mahitungod sa daghan nga butang.” Hinoon, samtang makigsulti kita sa Ginoo matag adlaw, Iya kitang tabangan aron mahibaloan kana nga labing gikinahanglan.
Gani ang Manluluwas migahin og panahon gikan sa Iyang pagpangalagad nga magmalinawon. Ang mga kasulatan puno sa mga ehemplo sa Ginoo nga miadto sa hilom nga dapit, sa bungtod, sa kamingawan, sa disyertong dapit o “mipalayo og diyotay” aron mag-ampo sa Amahan. Kon nagtinguha man si Jesukristo og hilom nga panahon aron makigsulti sa Dios ug malig-on pinaagi Kaniya, maalamon alang nato ang paghimo sa sama nga butang.
Kon itutok nato ang atong kasingkasing ug hunahuna ngadto sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo ug maminaw sa hinay, hinagawhaw nga tingog sa Espiritu Santo, makaangkon kita og mas dakong katin-awan bahin sa unsay labing mahinungdanon, makapalambo og mas lawom nga kaluoy, ug makakaplag og kapahulayan ug kalig-on ngadto Kaniya. Sa laing paagi, ang pagtabang sa Dios nga mapadali ang Iyang buhat sa kaluwasan ug kahimayaan tingali magkinahanglan nga kita maghinay-hinay. Ang kanunay nga paglihok posibleng makadugang sa kagubot sa atong kinabuhi ug mahikawan kita sa kalinaw nga atong gitinguha.
Mopamatuod ko nga kon kita kanunay nga mobalik ngadto sa Ginoo uban sa hingpit nga katuyoan sa kasingkasing, kita sa kahilom ug kamasaligon makaila Kaniya ug mobati sa Iyang walay kinutoban nga gugma alang kanato.
Ang Ginoo misaad:
“Paduol ngari kanako ug ako mopaduol nganha kaninyo; pangita kanako nga makugihon ug kamo makakita kanako.”
“Ug kamo mangita kanako, ug makakaplag kanako, sa diha nga kamo mangita kanako uban ang inyong bug-os nga kasingkasing.”
Mopamatuod ko nga kini nga saad tinuod. Sa ngalan ni Jesukristo, amen.