“Тианкам, Моронай хоёр,” Мормоны Номын түүхүүд (2023)
Тианкам, Моронай хоёр
Агуу зориг гаргасан нь
Амаликая нас барсны дараа түүний дүү Амморон леменчүүдийн хаан болов. Амморон нифайчуудын эсрэг тулалдсаар байлаа. Дайн олон жил үргэлжлэв. Нифайчууд ялж эхэлсэн тул леменчүүдийн арми нэг хот руу зугтжээ. Моронай, Тианкам ба нифайн өөр нэг ахмад леменчүүдийн араас цэргүүдтэйгээ жагсав.
Алма 52:3–4; 54:16–24; 62:12–35
Тианкам нүсэр том, урт удаан дайн үүсгэсэнд нь Амаликая болон Амморонд уурсаж байлаа. Дайнаас болж олон хүн үхсэн ба хоол хүнс ихэд хомсдов. Тианкам дайныг дуусгахыг хүсжээ. Шөнөөр тэр хот руу орж Аммороныг хайлаа.
Тианкам хотын хэрмийг давав. Тэр хотын нэг хэсгээс нөгөө хэсэг рүү явсаар Аммороны унтаж байгаа газрыг олжээ.
Тианкам жадаа Амморон руу шидэв. Энэ нь түүний зүрхэн тушаа тусжээ. Гэвч Амморон үхэхээсээ өмнө зарц нараа сэрээж амжив.
Аммороны зарц нар Тианкамыг хөөн түүнийг хөнөөлөө. Нифайн бусад удирдагч Тианкамыг нас барсанд маш их харамсав. Тэр ард түмнийхээ эрх чөлөөний төлөө баатарлагаар тулалдсан юм.
Тианкам нас барсан ч тэр нифайчуудад дайнд ялахад нь тус болсон юм. Тэр леменчүүдийг удирдагчгүй болгосон юм. Маргааш өглөө нь Моронай леменчүүдтэй байлдаж ялжээ. Леменчүүд нифайчуудын нутгийг орхиж дайн дууслаа.
Эцэст нь амар тайван тогтов. Моронай нифайн нутгийг леменчүүдээс хамгаалахын тулд шаргуу хөдөлмөрлөсөн. Тэгээд Моронай амар тайван амьдрахаар гэртээ харьсан аж. Бошиглогчид сайн мэдээг зааж, Бурханы Сүмийг удирдав. Хүмүүс Их Эзэнд итгэж, Их Эзэн тэднийг адисалжээ.